Το αποτέλεσμα είναι η γκρίνια των οπαδών όλο και να μεγαλώνει. Ο συναγωνισμός είναι πιο μεγάλος από ποτέ. Την προηγούμενη σεζόν η ομάδα του Βενγκέρ συγκέντρωσε 79 βαθμούς, ενώ κατέκτησε και το Κύπελλο. Τη σεζόν 1997-98 χρειάστηκαν μόλις 78, για να κάνουν και τότε το νταμπλ.
Με το FFP, όμως, να πιέζει πλέον τους ανταγωνιστές και το χρέος του γηπέδου να μειώνεται όλο και περισσότερο το χρηματοδοτικό κενό αναμένεται να μικρύνει. Τι χρειάζεται, όμως, να κάνει η Άρσεναλ για να βρεθεί ξανά σε θέση να διεκδικεί το πρωτάθλημα;
Ο χρόνος είναι πολύτιμος
Το 2013 η Άρσεναλ βρέθηκε στη διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσης σημαντικών χορηγιών, πέτυχε την άνοδό τους και κατέφερε να αγοράσει παίκτες όπως ο Οζίλ και ο Σάντσες. Ο νέος αυτός, όμως, κύκλος είναι μόλις στο ξεκίνημά του. Χρειάστηκε να περάσουν χρόνια, στα οποία η Σίτι ξόδεψε πάρα πολλά για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Χρειάστηκε στην Τσέλσι δύο χρόνια, για να πιάσουν τόπο οι επενδύσεις του Ρόμαν Αμπράμοβιτς.
Η Άρσεναλ έχει μόλις καταφέρει να σταματήσει την… αιμορραγία σημαντικών της παικτών στους ανταγωνιστές. Η επιθετική γραμμή των κανονιέρηδων είναι «καινούρια». Γουέλμπεκ, Σάντσες και Οζίλ δεν βρίσκονται ούτε 18 μήνες στον σύλλογο. Οι «Invincibles» δημιουργήθηκαν μετά από 2-3 σεζόν, που βρήκαν τους Λονδρέζους στη 2η θέση και πολύ μακριά από τον πρώτο και μετά από ήττες σε τελικούς από Λίβερπουλ και Γαλατασαράι, πριν αλλάξουν πρόσωπο. Η τωρινή ομάδα ακόμα μαθαίνει να «περπατάει», όμως έχει ήδη κατακτήσει ένα τρόπαιο.
Το βάρος στην άμυνα
Με τους Καθόρλα, Ποντόλσκι, Σάντσες, Οζίλ και Γουέλμπεκ να έχουν έρθει σε αυτή τη νέα γενναία εποχή, ο Βενγκέρ έδειξε ότι πλέον δε φοβάται να ξοδέψει, κυρίως επιθετικά. Όταν ο Ζιρού υπέστη κάταγμα στον αστράγαλο στο ματς με την Έβερτον τον Αύγουστο, ο Αλσατός αποφάσισε γρήγορα να ξοδέψει 16 εκατ. λίρες για τον Γουέλμπεκ, προκειμένου να μην ξεμείνει από επιλογές στην επίθεση. Προς το παρόν δείχνει πολύ μεγαλύτερη διστακτικότητα να ξοδέψει πολλά για την ενίσχυση της άμυνας, προτιμώντας τις λύσεις εκ των έσω.Η επίθεση έχει ουσιαστικά αλλάξει ριζικά από το 2012. Ο Βενγκέρ έχει πάρα πολλές επιλογές. Τεχνίτες όπως οι Οζίλ, Καθόρλα και Γουίλσιρ έχουν πλαισιωθεί από παίκτες όπως ο Ράμσεϊ, ο Γουόλκοτ, ο Τσάμπερλεϊν, ο Ζιρού και ο εκπληκτικός Σάντσες. Η επίθεση έχει ακόμη περιθώρια βελτίωσης και στη θεωρία είναι πανίσχυρη.
Έτσι, η προσοχή στρέφεται στην άμυνα. Ένας καλός, μακροχρόνιος αντικαταστάτης του Αρτέτα είναι απαραίτητος. Κάποιος, που θα μπορούσε να έχει τα ηγετικά χαρακτηριστικά του Ισπανού. Ένας παίκτης που θα έκανε πιο γρήγορο το transition.
Οι κανονιέρηδες θα πρέπει να βρουν τρόπους να κερδίζουν τα ματς, όταν τα αστέρια τους δεν βρίσκονται και στην καλύτερή τους μέρα. Η συμβίωση των Μερτεζάκερ και Κοσιελνί καθορίζει την άμυνα της Άρσεναλ, όμως είναι φανερό ότι υπάρχει περιθώριο μεγάλης βελτίωσης. Απλά, ο Βενγκέρ χρειάζεται έναν κεντρικό αμυντικό παγκόσμιας κλάσης. Μία γρήγορα ματιά στην αγορά αρκεί για να δει κανείς ότι αυτός δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεθεί. Είναι, όμως, δύσκολο να μην ονειρεύεσαι τι θα μπορούσε να κάνει η άμυνα της σημερινής Άρσεναλ με έναν Σολ Κάμπελ στην 11άδα.
Ο Βενγκέρ κίνησε γη και ουρανό, για να μετακομίσουν οι Οζίλ και Σάνστες στο Λονδίνο, όμως πολλοί αμφισβητούν την όρεξή του να κάνει το ίδιο για κάποιον αμυντικό. Φυσικά, για την Άρσεναλ δε σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι και το τεράστιο όνομα. Αν βρεθεί ένας νέος Σανιά ή Κλισί θα ήταν ιδανικό.
Τραυματισμοί τέλος
Τα meetings είναι συχνό φαινόμενο. Η Άρσεναλ άλλαξε αρκετά μέλη του ιατρικού τιμ, προσέλαβε τον γκουρού της φυσικής κατάστασης Σαντ Φόρσιθ, όμως οι τραυματισμοί δε λένε να σταματήσουν.
Κάποιος θα μπορούσε να υποπτευθεί ότι είναι πολύ δύσκολο οι λόγοι αυτού του προβλήματος να είναι απλοί. Ίσως στο μέλλον τα πράγματα να είναι καλύτερα. Προς το παρόν, όμως, το πρόβλημα είναι τεράστιο. Είναι αδύνατο να διαφωνήσεις στη διαπίστωση ότι οι τραυματισμοί έχουν στοιχίσει φέτος στην Άρσεναλ. Η χημεία είναι πιο δύσκολο να βρεθεί, ειδικά για μία ομάδα με το passing game των κανονιέρηδων, που βασίζεται στο πόσο καλά γνωρίζει ο ένας τον άλλον.
Η Άρσεναλ έχει πολύ δρόμο ακόμα μπροστά της, προκειμένου να είναι τόσο πλήρης όσο και οι άμεσοι ανταγωνιστές της, όμως έχουν έναν κορμό 15-16 παικτών. Απλά, θα πρέπει ο Βενγκέρ να μπορεί να τους χρησιμοποιεί πιο συχνά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου