Πέρασαν κιόλας πενήντα πέντε χρόνια από τότε που έλαχε ο κλήρος στους Τούρκους να...ξεσκατίσουν και ν΄ αλλάξουν πάνες στο ερυθρόλευκο βρέφος, που κλαψούριζε! Οσο γλαφυρή κι αν ακούγεται αυτή η περιγραφή, δεν απέχει από την πραγματικότητα, καθώς η σεζόν 1960-61 επιφύλαξε το βάπτισμα του πυρός του Ολυμπιακού στην ευρωπαϊκή κολυμπήθρα και μάλιστα όχι όπου κι όπου, αλλά στα νερά του Βοσπόρου!
Πριν από τον Ολυμπιακό, στη σκηνή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης είχαν περπατήσει ο Πανελλήνιος , η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, αλλά κανένας από αυτούς τους τρεις πρεσβευτές του ελληνικού μπάσκετ δεν είχε καταφέρει να κάνει σεφτέ στις νίκες και το ίδιο έμελλε να συμβεί με τον Ολυμπιακό, αλλά και με τον Παναθηναϊκό, που πήρε τη σκυτάλη. Παρεμπιπτόντως, από την παρθενική εμφάνιση του ελληνικού μπάσκετ στα Κύπελλα Ευρώπης μέχρι την πρώτη νίκη, χρειάστηκε να περάσουν έξι χρόνια και 12 αγώνες, μέχρι τη στιγμή, που τη σεζόν 1963-64 έσπασε το ρόδι η ΑΕΚ, η οποία πήρε πίσω και το αίμα του Ολυμπιακού, νικώντας τη Γαλατασαράι με 73-66!
Αυτή η νίκη όντως ήταν σαν να παίρνει και σάρκα και οστά η μυθική εντολή του συχωρεμένου του Αντρέα Παπανδρέου, στην ελληνοτουρκική κρίση του Αυγούστου του 1976, το «βυθίσατε το Χόρα»!!!
Πίσω στα παλιά και στα επετειακά: την περίοδο 1959-60 ο Ολυμπιακός είχε στεφθεί πρωταθλητής Ελλάδος για δεύτερη φορά στην ιστορία του, μετά τον πρώτο τίτλο του, που κατέκτησε το 1949. Οι Πειραιώτες είχαν επικρατήσει στην τελική φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος που διεξήχθη στο ανοικτό γήπεδο της Χ.Α.Ν.Θ, με επτά νίκες σε ισάριθμα ματς με αντιπάλους τον ΠΑΟΚ, τον Πανελλήνιο, τον Αρη, την ΑΕΚ, τον Σπόρτιγκ, τον Ηρακλή και τον εξ... Αντίς Αμπέμπα συνώνυμο του!
Ανήμερα του αγώνα η αποστολή του Ολυμπιακού επισκέφθηκε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα, η ευλογία του οποίου δεν απέβη αρκετή για να του προσπορίσει ένα καλό αποτέλεσμα. Η Γαλατασαράι η οποία κυριαρχούσε στο τουρκικό μπάσκετ, μάλιστα από το 1947 έως το 1968 κατέκτησε έντεκα τίτλους, ήταν εξ ορισμού το φαβορί στο ζευγάρι με τον Ολυμπιακό και δεν διέψευσε αυτή την αίσθηση. Στον ιστορικό πρώτο αγώνα, στις 23 Νοεμβρίου του 1960, στο «Παλέ ντε Σπορ» της Κωνσταντινούπολης, με διαιτητές τον Γιουγκοσλάβο Πέτροβιτς και τον Ρουμάνο Χούντα, η Γαλατασαράι επικράτησε με 72-41 (ημίχρονο 41-18). Οι συνθέσεις των δυο ομάδων:
ΓΑΛΑΤΑΣΑΡΑΪ: Εργάν 9, Γιαβούς 10, Χαμίλ 2, Κοζλουτσλάρ 5, Οϊκτσέλ, Ουνέρ 10, Ορζέρ 7, Αλί 16, Ντογρούλ 1, Ονάλ 7, Σαβάν 5.ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γ. Σπανουδάκης 17, Δουράτσος, Πολυχρονίου, Αλ. Σπανουδάκης 11, Βαμβακούσης 5, Μεϊμάρης 4, Φασιλής, Καλούδης 2.
Μια εβδομάδα αργότερα, στο ανοικτό γήπεδο το οποίο βρισκόταν μπροστά από τη λέσχη του Ολυμπιακού στο Πασαλιμάνι, οι Τούρκοι νίκησαν και πάλι με 65-55 (Γ. Σπανουδάκης 20, Βαμβακούσης 11, Αλ. Σπανουδάκης 13, Δουράτσος 2, Φασιλής 3, Μεϊμάρης, Καλούδης 4, Νικολαϊδης 2) και προκρίθηκαν στη δεύτερη φάση της διοργάνωσης, όπου αποκλείσθηκαν από τη Χάποελ Τελ Αβίβ.
Και στους δυο αγώνες, οι «ερυθρόλευκοι» φάνηκαν κατώτεροι των προσδοκιών, όπως συνάγεται από τον τίτλο που είχε το «Φως των Σπορ» στο φύλλο της επόμενης ημέρας: «Ο Ολυμπιακός υστερήσας καταφανώς ηττήθη εκ νέου από τη Γ. Σεράι με 65-55 και δεν κατόρθωσε να λάβη την ρεβάνς»!
Προπονητής του Ολυμπιακού και συνάμα αρχηγός και κορυφαίος παίκτης του ήταν ο Αλέκος Σπανουδάκης, ο οποίος θα τιμηθεί αύριο από την ΚΑΕ Ολυμπιακός, μαζί με τους συμπαίκτες του σε εκείνη την ομάδα, Θοδωρή Βαμβακούση, Βασίλη Φασιλή, Μανώλη Καζανίδη, Γιάννη Μεϊμάρη και τον μετέπειτα παίκτη και προπονητή της ομάδας (υνεργάτη του Φαίδωνα Ματθαίου και του Κώστα Μουρούζη), Θύμιο Φιλίππου, τον επονομαζόμενο «Τσιτσιρί»!
Ο Γιάννης Σπανουδάκης, που είχε το παρατσούκλι «Ατομιστής» είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών στο ελληνικό μπάσκετ, μάλιστα ακόμη και τώρα στα 87 του χρόνια, κυρτωμένος πια από τον χρόνο, αλλά διαυγέστατος και πάντοτε υπερήφανος, δεν χάνει κανένα ματς του Ολυμπιακού στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας! «Κάποτε νικούσα μόνος μου τον Παναθηναϊκό» συνηθίζει να λέει στους νεότερους, μάλιστα στην τσέπη του σακακιού του έχει πάντοτε μια παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία στην οποία εικονίζεται να σκοράρει με λέι απ, εναντίον ολόκληρης της πεντάδας των αντιπάλων του!
Η φήμη του Αλέκου Σπανουδάκη, ο οποίος διετέλεσε προπονητής των ακαδημιών του Ολυμπιακού στις δεκαετίες του '70 και του '80 και μάλιστα είναι αυτός που ανακάλυψε τον Γιώργο Σιγάλα, ξεπέρασε κατά πολύ τα ελληνικά σύνορα. Στο Ευρωμπάσκετ του 1949 στο Κάιρο, όπου η Εθνική κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, ο παίκτης του Ολυμπιακού λανσάρισε για πρώτη φορά στα χρονικά της Γηραιάς Ηπείρου το «jump shoot». Παράλληλα ο συχωρεμένος (από τον Ιούνιο του 2010) αδερφός του και επίσης αρχηγός του Ολυμπιακού, Γιάννης Σπανουδάκης, ο οποίος στα μέσα της δεκαετίας του '50 αγωνίστηκε στο ιταλικό πρωτάθλημα με τη Μοτομορίνι Μπολόνια ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που έκανεscreen στην άμυνα.
Σε εκείνη την ιστορική ομάδα του Ολυμπιακού αγωνιζόταν άλλος ένας σπουδαίος παίκτης, ο αριστερός ελ και δεινός σκόρερ Θοδωρής Βαμβακούσης. Τον επονομαζόμενο, λόγω του μελαχρινού χρώματος του, «Αράπη» τον συνάντησα το προηγούμενο Σάββατο, παρέα με τον Αλέκο Κοντουβουνήσιο στην κηδεία του φίλου τους, Αντρέα Γαρύφαλλου, και τον είδα να συγκινείται ακόμη περισσότερο όταν του είπα ότι πέρασαν κιόλας πεντακόσια ματς από το δικό τους ευρωπαϊκό βάπτισμα του πυρός.
Το ερυθρόλευκο ρόστερ συμπλήρωναν ο δεξιός ελ Βασίλης Φασιλής ή «Σωλήνας», ο Μάρκος Καλούδης, ο μετέπειτα γιατρός του Ολυμπιακού και των εθνικών ομάδων, Μίμης Δουράτσος, ο εκ Μικράς Ασίας ορμώμενος (εξ ου και το παρατσούκλι «Μεμέτης»), Νίκος Νικολαϊδης, ο Γιάννης Μεϊμάρης, ο Νίκος Καμπουρόπουλος, ο Τάσος Περδικάρης, ο Γιάννης Πολυχρονίου, ο Τάκης Αργυρόπουλος, Μανώλης Καζανίδης, ο Γιώργος Σορώτος και ο Τάκης Μπύσιλας και κάποιος... Τώνης Μαρούδας. Εφορος της ομάδας και αρχηγός της αποστολής στην Πόλη ήταν ο αυστηρός Μανώλης Κουτσουλέντης, ο οποίος κάποτε, όταν ο Γιάννης Σπανουδάκης του ζήτησε λεφτά για να αγοράσει παπούτσια, επειδή αυτά που φορούσε του είχαν σκιστεί, του έδωσε μια τρομερή απάντηση...
«Θα σου δώσω Γιάννη, αλλά να φροντίσεις να αγοράσεις σιδερένια παπούτσια για να μη σου ξανασκιστούν»!
· ΥΓ: Μετά τις δυο ήττες στο ντεμπούτο του με τη Γαλατασαράι, ο Ολυμπιακός χρειάστηκε να περιμένει δώδεκα χρόνια για να σημειώσει την πρώτη από τις 307 νίκες του (έναντι 192 ηττών) στα Κύπελλα Ευρώπης : την πέτυχε, με ηγέτη τον άρτι αφιχθέντα Στιβ Γιατζόγλου, τη σεζόν 1972-73 στο Κύπελλο Κυπελλούχων με 107-77 επί της ολλανδικής Ράακ Παντς Ντελφτ, σταρ της οποίας ήταν ο νυν προπονητής των «οράνιε» (αντιπάλων της Εθνικής στην πρώτη φάση του Ευρωμπάσκετ του 2015, στο Ζάγκρεμπ) Τουν φαν Χέλφτερεν. Οι ερυθρόλευκοι" κατέκτησαν αήττητοι (22-0) τον τίτλο της σεζόν 1975-76 και επέστρεψαν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών , όπου συμμετείχαν σε όμιλο, με απολογισμό μία νίκη, επί της Βίρτους Μπολόνια, με 81-79, και πέντε ήττες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου