Το σημάδι όμως δεν είναι αρκετό. Και το χειρότερο, ή – πιο σωστά – το πιο ανησυχητικό είναι ότι το διεφθαρμένο καθεστώς του ελληνικού ποδοσφαίρου δίνει ακόμη την μάχη για την επικράτησή του και μάλιστα τόσο που να τζογάρει την πιθανότητα να δει την Ελλάδα να αποκλείεται από τον πλανήτη ποδόσφαιρο. Η πιο ανησυχητική ένδειξη είναι αυτή που φέρει τα στελέχη της ΕΠΟ να επιχειρούν αυτές τις ημέρες να επηρεάσουν αρνητικά για την Ελλάδα την UEFA, η οποία κυρίως ασχολείται με το ζήτημα, και την FIFA. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία είχε αφήσει εν λευκώ την υπόθεση στον Γενικό Γραμματέα της UEFA Τζιάνι Ινφαντίνο και τώρα η δική της επιτροπή έκτακτης ανάγκης θα περιμένει την απόφαση της αντίστοιχης επιτροπής της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας για την Ελλάδα και τον νέο αθλητικό νόμο. Ακριβώς λοιπόν επειδή είναι η UEFA αυτή που τελικώς θα λάβει την απόφαση η κατάσταση είναι ανησυχητική, λόγω της επιρροής που ασκεί η ΕΠΟ και ο ελληνικός κόσμος του ποδοσφαίρου προς στελέχη της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.
Με τόσες και τόσο σοβαρές υποθέσεις διαφθοράς στο ποδόσφαιρο ανοιχτές, με τόσες κακουργηματικές διώξεις προς τα υψηλότερα στελέχη της διοίκησής της, η ΕΠΟ θα έπρεπε σήμερα να είναι η πρώτη συμπαραστάτρια του υφυπουργού Αθλητισμού στην προσπάθεια που έκανε για να νομοθετήσει προκειμένου να βάλει προδιαγραφές κάθαρσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η διοίκηση της ΕΠΟ θα έπρεπε να είναι η πρώτη που θα ζητούσε την στελέχωση των πειθαρχικών επιτροπών της με τακτικούς δικαστές, δηλαδή τους κατά τεκμήριο πιο αδιάφθορους και ανεπηρέαστους, προκειμένου να πείσει ότι την έχει -το λιγότερο- προβληματίσει και ανησυχήσει το γεγονός ότι αυτή την εποχή ασκούνται διώξεις και μπαίνουν περιοριστικοί όροι στους διοικητικούς υπαλλήλους που είχε “προσλάβει” για να ασκούν πειθαρχικό έλεγχο στο ποδόσφαιρο και τους οποίους είχε υπό τον έλεγχο και την επιρροή της.
Ολα τα παραπάνω θα ήταν τα αυτονόητα για την διοίκηση οποιασδήποτε ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας στον πλανήτη. Εδώ όμως είναι Ελλάδα. Και ο πρόεδρος Γκιρτζίκης όχι απλώς δεν έχει κάνει αυτό, αλλά φέρεται να κάνει στο παρασκήνιο το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή να επικοινωνεί προς την UEFA ότι το άρθρο για τους τακτικούς δικαστές αποτελεί παραβίαση του αυτοδιοίκητου. Η διοίκησή του όχι απλώς δεν συνεργάστηκε με τον Σταύρο Κοντονή αλλά έκανε το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ότι μπορούσε για να τον εμποδίσει, να τον αποτρέψει, να τον αποθαρρύνει. Αν δεν ήταν έτσι, δηλαδή αν ο Γκιρτζίκης είχε όραμα για το ελληνικό ποδόσφαιρο και ήθελε να συνδέσει το όνομά του με μια νέα εποχή έστω ως μεταβατικός, θα είχε κάνει το ελάχιστο: μια δημόσια δήλωση αυτές τις ημέρες, παραμονή έκδοσης των αποφάσεων από τις επιτροπές έκτακτης ανάγκης των UEFA&FIFA, ότι ο νόμος δεν παραβιάζει το αυτοδιοίκητο. Αντί αυτής της δήλωσης, ο υφυπουργός Αθλητισμού εισπράττει μόνο επίθεση μέσα από ανακοινώσεις της Ομοσπονδίας. Αλλωστε μια από τις βασικές διαπιστώσεις του Σταύρου Κοντονή στο διάστημα που διαπραγματεύτηκε και συνεργάστηκε με την UEFA ήταν ότι η ΕΠΟ εμπόδιζε ή δυσκόλευε αυτή την επικοινωνία και ότι έκανε διαρκώς κυβιστήσεις με συνέπεια να δημιουργεί ή να συντηρεί ένα χάος στις διαπραγματεύσεις.
Είναι άλλο θέμα το σχετικό με τα όποια λάθη έκανε ο υφυπουργός Αθλητισμού στο τέλος της διαπραγμάτευσης με την UEFA και άλλο αυτό που αφορά το μέγεθος της ευθύνης που φέρει η ΕΠΟ και θα φέρει σε περίπτωση αποκλεισμού της Ελλάδας από τις διεθνείς διοργανώσεις. Η στάση που σήμερα τηρεί δείχνει ένοχη. Και μάλιστα φροντίζει να μην κρύβεται, δηλαδή να μην κρατά ούτε τα προσχήματα. Οι ποδοσφαιρικοί εισαγγελείς της ΕΠΟ είχαν πάρει στα χέρια τους – καθυστερημένα – τον περασμένο Δεκέμβριο όλη την δικογραφία που είχε σχηματίσει ο Εισαγγελέας Κορέας για την ύπαρξη και δράση εγκληματικής οργάνωσης στο ποδόσφαιρο. Και ξαφνικά τώρα, μετά από πέντε μήνες, αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου που θα τους αντικαταστήσει με τακτικούς δικαστές, οι ποδοσφαιρικοί εισαγγελείς αποφάσισαν να ασχοληθούν με την υπόθεση. Γιατί; Για να προλάβουν να κάνουν έρευνα σε χρόνο dt και να επιβάλουν πειθαρχικές ποινές ώστε να κλείσουν οι ίδιοι την υπόθεση προτού αντικατασταθούν; Είναι να σε πιάνουν τα γέλια από την οργή!
Η ΕΠΟ των τελευταίων ετών έχει ξεπεράσει με τη συμπεριφορά της κάθε όριο ντροπής. Γι' αυτό και αν συνεχίσει να αντιστέκεται με τέτοιες πρακτικές στην κυβερνητική προσπάθεια για την κάθαρση στο ποδόσφαιρο, το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να γυρίσει όλους τους προβολείς της ευθύνης πάνω της. Και τότε η σημερινή διοίκηση θα έρθει επιτέλους αντιμέτωπη με τις τεράστιες ευθύνες για την δημιουργία και την συντήρηση αυτού του διεφθαρμένου καθεστώτος που δείχνουν οι δικογραφίες των ανοιχτών δικαστικών υποθέσεων.
Είναι τρομακτική η διαπίστωση ότι η ΕΠΟ έχει μείνει μουγκή εδώ και περίπου 10 μήνες που είναι σε εξέλιξη το τελικό στάδιο της έρευνας για την ύπαρξη και δράση εγκληματικής οργάνωσης στο ποδόσφαιρο. Και είναι το ίδιο τρομακτικό το γεγονός της απόλυτης σιγής όλων των Ποδοσφαιρικών Ενώσεων ανά την Ελλάδα, οι οποίες στηρίζουν απόλυτα τις σημερινές πράξεις της διοίκησης και δεν τολμούν ούτε το ελάχιστο, δηλαδή ούτε να ζητήσουν εξηγήσεις.
Την περασμένη Πέμπτη, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ψήφισης του αθλητικού νομοσχεδίου από την Βουλή, άκουσα έναν σωρό από βουλευτές να παίρνουν θέση για την κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είδα και άκουσα τόσους άσχετους, τόσο άσχετους, τόσους καθοδηγούμενους, τόσο καθοδηγούμενους βουλευτές, που εύχομαι να έχουν πολύ καλύτερη συνείδηση και αντίληψη της πραγματικότητας που είναι σχετική με το πραγματικό GREXIT. Διότι με το ποδοσφαιρικό GREXIT είναι, στην πλειονότητά τους, παντελώς άσχετοι. Και επικίνδυνοι. Ολοι αυτοί, όλων των κομμάτων, προτού πιέσουν τον υφυπουργό Αθλητισμού (σωστά ή λανθασμένα, ανάλογα με το θέμα) θα έπρεπε να έχουν κάνει το ελάχιστο: να διαβάσουν τις ποδοσφαιρικές δικογραφίες, να καταλάβουν λίγο περί τίνος και περί ποιών πρόκειται, ώστε να κάνουν το ελάχιστο: να καταγγείλουν από το βήμα της Βουλής προς τους Ελληνες την στάση της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, της οποίας η διοίκηση υπηρετεί μόνο τα μικροσυμφέροντά της και επιχειρεί να μείνει γαντζωμένη πάνω στη σάρκα του ποδοσφαίρου βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξή του και την διεθνή προοπτική του.
Η ιστορία των επόμενων ημερών θα δείξει αν είναι ή όχι τυχαίο το γεγονός ότι η σημερινή ΕΠΟ έχει τα γραφεία της στο Γουδή. Για την ώρα ας αρκεστώ στο εξής: η στάση της των τελευταίων 10 μηνών και η σιωπή της τούτη την ώρα που στη Γενεύη κρίνεται το διεθνές μέλλον του εθνικού ποδοσφαίρου είναι εθνική προδοσία. Αν βοηθήσει με τη στάση της προς το GREXIT, η ΕΠΟ θα έχει προδώσει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και κάποτε επιτέλους η Ελλάδα πρέπει να ασχοληθεί με αυτούς που την προδίδουν και δεν διστάζουν να κάψουν το μέλλον χιλιάδων πιτσιρικάδων εκκολαπτόμενων ποδοσφαιριστών, χιλιάδων εργαζόμενων στην ποδοσφαιρική αγορά και να καταστρέψουν ή να συντηρούν κατεστραμμένη μια βασική ψυχαγωγική και πολιτιστική διέξοδο εκατομμυρίων Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου