Ο πρώην γκολκίπερ του συλλόγου δήλωσε δικαιωμένος για τις εξελίξεις, χρησιμοποιώντας αυστηρούς χαρακτηρισμούς για την «σημαία» -όπως αναφέρει χαρακτηριστικά- της ομάδας.
Παράλληλα, αναφέρει πως αν οι ποδοσφαιριστές που τάχθηκαν υπέρ της διοίκησης βρεθούν σε αντίστοιχη θέση, θα είναι στο πλευρό τους.
Αναλυτικά η δημοσίευσή του στο Facebook:
«Και όμως κοίτα που υπάρχουν περιπτώσεις που επαγγελματία αθλητής δικαιώνεται!!!Αργεί? Ναι. Αλλά δικαιώνεται! Λόγω συγκυρίας γιατί βγήκε απρόσμενα μια απόφαση που με λίγα λόγια λέει “αν δεν ξοφλήσεις αυτά που ΧΡΩΣΤΑΣ πέφτεις κατηγορία??” Έστω κ έτσι.
Δε το λέω γιατί δεν έχω εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη, το αντίθετο, απλά σχεδόν πάντα κάποιοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες έβρισκαν τρόπους να παρακάμπτουν τους νόμους εις βάρος των ποδοσφαιριστών. Κ ας υπήρξαν κάποιοι απ αυτούς οι ίδιοι κάποτε ποδοσφαιριστές που κ εκείνοι στον ΠΣΑΠ απευθύνθηκαν όταν αδικούνταν κ παλεύαμε μαζί, έχοντας τα ίδια όνειρα κ αξίες και κοινό στόχο ένα καλύτερο και αξιοπρεπέστερο αύριο για τον Έλληνα ποδοσφαιριστή.
Φαίνεται περνώντας τα χρόνια, με την αραίωση των μαλλιών και αναλαμβάνοντας διοικητικό πόστο έρχεται κ η αμνησία για όσα βίωσες μέσα στα γήπεδα όταν ήσουν ο ίδιος εν ενεργεία ποδοσφαιριστής. Για το μόνο που λυπάμαι είναι για τον κόσμο αυτού του ιστορικού και προσφυγικού σωματείου που δεν του αξίζει να διοικείται από ανθρώπους με αμνησία που ενώ κάποτε υπήρξαν σημαία του, κατάντησαν ένα τίποτα και έχουν την απόλυτη ευθύνη γι αυτό που συμβαίνει. Κι όσον αφορά στον εκβιασμό, για να θυμούνται οι παλιοί κ να μαθαίνουν οι νέοι, η συγκεκριμένη ομάδα (διοίκηση της) έχει στο παρελθόν δεχτεί προσφυγή από πρώην ποδοσφαιριστές της για “μείωση προσωπικότητας” και είχαν βρεθεί αντιμέτωποι με τον κύριο πρώην “σημαία” και τα παιδιά με τα φουσκωμένα μπράτσα! Και έχουν το θράσος και μιλάνε! Το λέω για να το ακούω και εγώ και να μη μου κάνουν εντύπωση οι χαρακτηρισμοί και η αντιμετώπιση.
Αλλά βλέπεις ο δικός μου πατέρας ανέβαινε σε κολώνες της ΔΕΗ για να μπορώ εγώ να παίξω μπάλα και δεν του περίσσευαν λεφτά να πριμοδοτεί παράγοντες και μάνατζερ και να μου εξασφαλίζει σωματεία κ συμμετοχές!
Όσο για τους συμπαίκτες μου τους δικαιολογώ, η αντίδραση τους ήταν η αναμενόμενη, αλλά ρε παιδί μου στη ζωή περιμένεις καμιά φορά την ανατροπή. Να κάνει ο άλλος το μη προσδοκώμενο! Τη διαφορά! Άλλωστε την προσωπικότητα και την διάρκεια τη φτιάχνουν τα ΟΧΙ που λες στην πορεία σου και όπως τους έλεγα και τότε στα αποδυτήρια: ο καθένας στρώνει όπως κοιμάται και παίρνει στη "σούμα" αυτό που του αξίζει. Εγώ εξακολουθώ να είμαι στη διάθεση τους όταν θα αναγκαστούν να έρθουν απέναντι από ανθρώπους στους οποίους τώρα είναι υποτακτικοί.
Από την πρώτη στιγμή όταν η ομάδα αυτή θέλησε να λύσουμε το συμβόλαιο μου (ενώ ήμερες πριν με διαβεβαίωνε το αντίθετο σε δική μου πρωτοβουλία να φύγω έχοντας εναλλακτική λύση) δεν ήθελα να γίνω εμπόδιο σε κανέναν. Ζήτησα να πληρωθώ τα οφειλόμενα και να φύγω κύριος γιατί γλάστρα δε θέλησα και δεν έγινα ποτέ...φωνή βοώντος… Αλλά βλέπεις δεν έφτανε να λύσω το συμβόλαιο. Ήθελαν να μου κόψουν και το ποδόσφαιρο. Ακολούθησε μια προσπάθεια δυσφήμισης και χαρακτηρισμών κατ' εξακολούθηση. Τότε πισώπλατα, τώρα δημόσια. Το θέμα είχε γίνει πια ηθικό και όχι απλά οικονομικό. Δυστυχώς για αυτούς κάποιοι είχαν αντίθεση άποψη και συνέχισα σε άλλη ομάδα. Μην έχει κανείς αμφιβολία ότι αν συγκυριακά δεν έβγαινε η συγκεκριμένη απόφαση τώρα δεν θα έπαιρνα ούτε ένα ευρώ.
Όσο για την ανδρεία κ την ασέβεια, έχω να πω πως σε σωματεία που με σεβάστηκαν και είχα την τιμή να φορέσω τη φανέλα τους είτε για μία σεζόν είτε για περισσότερες όχι απλά έχω τελειώσει τη συνεργασία μου με αξιοπρέπεια, αλλά ξεκάθαρα έχω παραιτηθεί από χρήματα δεδουλευμένα γιατί έτσι το έκρινα τότε σωστό. Και αυτά είναι πράγματα καταγεγραμμένα.
Και για να μιλήσουμε και λίγο λαϊκά: Ελπίζω κάτι τσάμπα μάγκες κωλοτούμπες, να μη γίνουν πρότυπο και συμβουλάτορες σε κανένα παιδί που θα έχει την ατυχία να τους πετύχει στο δρόμο του και να κρίνεται από κάτι κηφήνες, γλείφτες περίεργων αφεντικών.
Και για μια ακόμη τελευταία φορά: κύριοι αποτύχαμε. Λυπάμαι που επαληθεύονται ξανά όσα πριν λίγο καιρό έλεγα για τους παίκτες της Παναχαϊκής. Το ποδόσφαιρο έχει απαξιωθεί πλέον από εμάς τους ίδιους που το υπηρετούμε και μετά από τους ρουφιάνους της προμήθειας και της απατεωνιάς. Εγώ εξακολουθώ να είμαι περήφανος γιατί φόρεσα τη φανέλα αυτής της ομάδας έστω και αυτές "τις λίγες φορές" που τελικά αν ήταν να καταντήσω σαν τη “σημαία” της ΕΥΤΥΧΩΣ!
Η μεγάλη μου επιτυχία σ αυτή την 20χρονη πορεία είναι πως κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια κ όταν χτυπάνε τα τηλέφωνα μου από πρώην εργοδότες μου, δεν είναι για περίεργες χάρες αλλά για συζήτηση και προτάσεις βασισμένες στην αλληλοεκτίμηση.
Κύριε «σημαία» καλή σου νύχτα
υγ: Είχα μια ελπίδα ότι θα καθυστερήσουν λίγο ακόμα να μου πέσουν τα μαλλιά αλλά με αυτά που συμβαίνουν θα μου πέσουν μια ώρα αρχύτερα. Ελπίζω να μην πάθω αμνησία σαν τη σημαία και εγώ!» *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου