Συρρικνώθηκε περισσότερο επειδή ένας 36χρονος
δικηγόρος γλυκάθηκε από την προεδρική καρέκλα. Προβολή, δημοσιότητα,
ξανά προβολή και στο τέλος ήρθε η ζάλη... Γράφει ο Γιάννης Ξενάκης.
Πριν από μια εβδομάδα (κι αμέσως μετά την ισοπαλία με τον Ολυμπιακό) η
ΑΕΚ - κατά Σταύρο Αδαμίδη - ήταν ομάδα ανταγωνιστική. Ομάδα που έδωσε
τις απαντήσεις στο γήπεδο και ομάδα που θα πρέπει να σταματήσουν
(κάποιοι) να την απαξιώνουν. Μια εβδομάδα αργότερα (κι αμέσως μετά την
ήτα από τον ΟΦΗ) η ΑΕΚ - πάντα κατά Σταύρο Αδαμίδη - είναι εμφανές ότι
νοσεί σε πολλά επίπεδα.
Το ότι η ΑΕΚ νοσεί σε πολλά επίπεδα, πιθανόν να είναι μια από τις λίγες αλήθειες που ακούσαμε αυτούς τους 21 μήνες της θητείας του. Από τον 43ο πρόεδρο στην ιστορία της ομάδας. Μόνο που τη νόσο της ομάδας, αντί να τη διαγνώσει εγκαίρως, με διάφορα τεχνάσματα προσπάθησε να την αποκρύψει. Μπήκε ως μπροστινός του Παππά στην ΑΕΚ τον Ιανουάριο του 2010 και αφού είχε τσεκάρει και "τελειώσει" τον Κοζώνη. Άρχισε από την πρώτη μέρα τις βαρύγδουπες δηλώσεις ("το πάρτι τελειώνει") και για να ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο τη θέση του, διέρρεε σε φιλικά μέσα ενημέρωσης ότι θα βάλει και ο ίδιος (μερικά) χρήματα παίρνοντας μετοχές. Ότι θα συστήσει μια ομάδα παραγόντων (άραγε τα 5 "Κ" εννοούσε;) που επίσης θα χρηματοδοτούσαν την ομάδα. Ότι σ' ένα χρόνο θα κάνει κερδοφόρα εταιρία την ΠΑΕ και δεν θα χρειαστεί να βάλουν άλλα χρήματα οι μέτοχοι. Ότι θα ρυθμιστεί το δάνειο με τη Μόργκαν. Ότι δεν θα πουληθούν πρωτοκλασάτοι παίκτες, αλλά ακόμα και αν φύγουν, θα έρθουν ισάξιοι αντικαταστάτες.
Το κακό με την περίπτωση Αδαμίδη και της παρέας του είναι ότι η ΑΕΚ έχασε πολύτιμο χρόνο. Συρρικνώθηκε περισσότερο επειδή ένας 36χρονος δικηγόρος γλυκάθηκε από την προεδρική καρέκλα (προβολή, δημοσιότητα, ξανά προβολή και στο τέλος ήρθε η ζάλη...) κι έμεινε γαντζωμένος σ' αυτήν χωρίς να έχει τίποτα ουσιαστικό να προσφέρει για την ομάδα. Υπηρεσίες προσέφερε μόνον στους μετόχους, που δεν ήθελαν ποτέ να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και το μοναδικό πράγμα που τους απασχολούσε ήταν να φύγει η "καυτή πατάτα" από τα χέρια τους. Την έδωσαν στα χέρια του Αδαμίδη, αλλά τον άφησαν ξυπόλητο να χορεύει στα αγκάθια. Με τα χίλια ζόρια χρηματοδότησαν το τελείωμα της σεζόν 2009-2010. Κι από τις αρχές της περασμένης άνοιξης έκλεισαν εντελώς την κάνουλα για την ΑΕΚ.
Ξυπόλητος στα αγκάθια ο Αδαμίδης, επέλεξε να τραβήξει το παιχνίδι μέχρι τα άκρα. Μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Εξασφαλίζοντας από την πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης, την πιο ευνοϊκή μεταχείριση που είχε πρόεδρος της ΑΕΚ τα τελευταία 17 χρόνια (δηλαδή, από την τελευταία κατάκτηση πρωταθλήματος), έπραξε αυτό που δεν έκαναν οι τρεις προηγούμενοι πρόεδροι (Νικολαΐδης, Κιντής και Θανόπουλος). Άνοιγμα στους οργανωμένους, περισσότερο για να έχει ο ίδιος το κεφάλι του ήσυχο. Για δική του προστασία. Όταν στις 23 Μαρτίου 2010 έφευγε από τα γραφεία της ΠΑΕ καβαλώντας το παπάκι του Χατζηχρήστου, είχε ήδη ρίξει τα δίχτυα. Και δεν πτοήθηκε ούτε στο ελάχιστο, ακριβώς ένα χρόνο μετά, από το λίβελο που εξέδωσε η ορίτζιναλ που χρησιμοποίησε βαριές κουβέντες για τον πρόεδρο λίγο μετά το 6-0 στο Καραϊσκάκη. Συνέχισε ακάθεκτος, την μπόρα την πέρασε για ψιχάλα.
Η ΑΕΚ έχασε πολύτιμο χρόνο με τον Αδαμίδη, γιατί αυτός που θα τον διαδεχτεί θα παραλάβει καμμένη γη. Κυριολεκτικά και μεταφορικά, αν θυμηθούμε και το "καμένο" χόρτο στα Σπάτα. Θα παραλάβει τα ίδια και περισσότερα χρέη - με ρωτούν διάφοροι φίλοι της ΑΕΚ, πόσα είναι πραγματικά τα χρέη και σηκώνω τα χέρια ψηλά. Πονεμένη ιστορία. Μπάζει από παντού. Θα παραλάβει (ο επόμενος) και ένα ρόστερ που ο Αδαμίδης κατ' εντολή των αμέτοχων μετόχων, το διέλυσε. Υποχρεώνοντας την ΑΕΚ να πορεύεται με υλικό μικρομεσαίας ομάδας. Με παίκτες που μόνο και μόνο επειδή φοράνε βαριά φανέλα θα κάνουν και νίκες, θα έχουν και κάποιες επιτυχίες. Αναλαμπές και τίποτα περισσότερο. Στάχτη στα μάτια όλων. Η πραγματικότητα είναι αυτή που αναδείχτηκε (και) χτες στην Κρήτη. Η αγωνιστική νόσος της ομάδας.
Όταν η ΑΕΚ κατακτούσε στις 30 Απριλίου το Κύπελλο, ο Αδαμίδης καμάρωνε λες και έπαιρνε η ομάδα το Τσάμπιονς Λιγκ. Σε μια βραδιά ντροπής και αίσχους, για την οποία πολύ αμφιβάλλω αν αναρωτήθηκε ποτέ, πόσους φιλάθλους έχασε εκείνο το βράδυ η ομάδα. Και όταν τελείωσαν τα πανηγύρια, αφού είδε ότι ένα κύπελλο δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα, έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον Χιμένεθ πληρώνοντας τον πάνω από τις δυνατότητες της ομάδας και σε συνεννόηση με τον Παππά έβγαλαν στον αφρό την πατέντα με τους σαπόρτερς. Αν και γνώριζαν όλοι τους, ότι λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει ο μισθοσυντήρητος Έλληνας (και όχι μόνο), ήταν αντικειμενικά αδύνατο να πετύχουν έστω το μίνιμουμ των στόχων (το μάξιμουμ ήταν το ανέκδοτο Κασνακίδη για 50.000 μέλη εν έτει 2011), σέρβιραν τούτο το παραμυθάκι πετώντας το μπαλάκι (και τις ευθύνες) στον κόσμο με ο,τι πιο επαίσχυντο έχει ακουστεί από επίσημα χείλη στο χώρο της ΑΕΚ: "Διαλέξτε τι ΑΕΚ θέλετε!
Αυτό που έκανε στις 6 Οκτωβρίου ο Αδαμίδης και η παρέα του και το οποίο μας το ...έκρυβαν επί 17 ημέρες (κι αν η ΑΕΚ κέρδιζε στο Ηράκλειο, τέτοια ανακοίνωση φυσικά δεν θα έβγαινε ποτέ), όφειλε να το κάνει από τον Μάιο. Δεν χρειαζόταν καμία ιδιαίτερη επιστημονική ανάλυση, το πράγμα φαινόταν προς τα πού θα πήγαινε, αλλά ο Αδαμίδης το "σκέπασε" με την ιστορία των σαπόρτερς και πίστεψε μάλλον αφελώς ότι μπορεί να διοικήσει με λογιστικές πρακτικές (κόψε από δω, κόψε από κει) και χωρίς να διαθέτει τα βασικά εφόδια.
Από τον Μάιο και με τη λήξη της σεζόν, όφειλε να συγκαλέσει γενική συνέλευση και να θέσει τους μετόχους ενώπιον των ευθυνών τους. Να υποβάλλει παραίτηση, γιατί με πορδές δεν βάφονται αυγά και να υποχρεώσει τα αφεντικά να βγουν από το καβούκι τους. Σίγουρα τον Νοτιά, που έφτιαξε ένα προπονητικό και παράτησε την ομάδα στο έλεος του θεού, ενδεχομένως και τον Παππά με τον οποίο έτσι κι αλλιώς φημολογείται ότι έχει συνάψει "ειδική συμφωνία" (άλλοι το λένε σύμβαση) ο Αδαμίδης. Αν η σύμβαση λήγει στις 31 Οκτωβρίου όπως λέγεται ή τον Μάρτιο, δεν έχει καμιά σημασία. Έπρεπε από τον Μάιο να αντιληφθούν ότι με πασαλείμματα, με ωραιοποίηση των καταστάσεων (δηλώσεις περί ανταγωνιστικής ομάδας κτλπ) και χωρίς βιώσιμο πλάνο, η ΑΕΚ δεν θα μπορούσε να προχωρήσει. (Του δόθηκε και άλλη ευκαιρία βέβαια να παραιτηθεί και να "τσιγκλίσει" τους μετόχους. Στις 28 Ιουνίου όταν διαβάσαμε τον διάλογο που είχε με τον Ψωμιάδη. Ευθιξία το λένε, αλλά...)
Η εβδομάδα που αρχίζει είναι κρίσιμη για το μέλλον της ΑΕΚ. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, λύση στο πρόβλημα εκ των πραγμάτων μόνο ο Νοτιάς μπορεί να δώσει. Με μια καινούρια διοίκηση την οποία θα απαρτίζουν και επιφανείς οικονομικά ΑΕΚτζήδες που θα βάζουν το χέρι στην τσέπη. Ο Παππάς είναι αποστασιοποιημένος, άλλωστε όπως λέει δώρισε τις μετοχές του στους σαπόρτερς. Ο δεύτερος τη τάξει μέτοχος της ΠΑΕ, επίσης δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Οι εύποροι σαπόρτερς, έβαλαν όσα έβαλαν. Και ο μπροστάρης τους ο Κασνακίδης, αφιερώνει πολύ χρόνο σε βάρος των όποιων επαγγελματικών του δραστηριοτήτων, ακολουθώντας την ομάδα στα ταξίδια. Την Πέμπτη για παράδειγμα μπορεί να βρίσκεται στη Μόσχα και την Κυριακή να είναι ο μοναδικός παράγοντας, αυτόπτης μάρτυρας στον αγωνιστικό διασυρμό στο Ηράκλειο. Κατά συνέπεια το μπαλάκι πέφτει στο Νοτιά που από το 2004 έχει δαπανήσει όσα κανένα άλλο φυσικό πρόσωπο στην ιστορία της ΑΕΚ (εξαιρώ φυσικά το θείο Λουκά, διότι μόνο τα 15 εκατομμύρια δραχμές το '75 για τον Μαύρο και άλλα τόσα ένα χρόνο νωρίτερα για τον Αρδίζογλου, είναι σε σημερινά χρήματα, ασύλληπτα μεγέθη...)
ΥΓ: Ακούω διάφορους φίλους της ΑΕΚ να τρομάζουν και μόνο στην ιδέα ότι η ΑΕΚ μπορεί να οδηγηθεί στο Πρωτοδικείο. Γιατί που είναι τώρα;
Πηγή: contra.gr
Το ότι η ΑΕΚ νοσεί σε πολλά επίπεδα, πιθανόν να είναι μια από τις λίγες αλήθειες που ακούσαμε αυτούς τους 21 μήνες της θητείας του. Από τον 43ο πρόεδρο στην ιστορία της ομάδας. Μόνο που τη νόσο της ομάδας, αντί να τη διαγνώσει εγκαίρως, με διάφορα τεχνάσματα προσπάθησε να την αποκρύψει. Μπήκε ως μπροστινός του Παππά στην ΑΕΚ τον Ιανουάριο του 2010 και αφού είχε τσεκάρει και "τελειώσει" τον Κοζώνη. Άρχισε από την πρώτη μέρα τις βαρύγδουπες δηλώσεις ("το πάρτι τελειώνει") και για να ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο τη θέση του, διέρρεε σε φιλικά μέσα ενημέρωσης ότι θα βάλει και ο ίδιος (μερικά) χρήματα παίρνοντας μετοχές. Ότι θα συστήσει μια ομάδα παραγόντων (άραγε τα 5 "Κ" εννοούσε;) που επίσης θα χρηματοδοτούσαν την ομάδα. Ότι σ' ένα χρόνο θα κάνει κερδοφόρα εταιρία την ΠΑΕ και δεν θα χρειαστεί να βάλουν άλλα χρήματα οι μέτοχοι. Ότι θα ρυθμιστεί το δάνειο με τη Μόργκαν. Ότι δεν θα πουληθούν πρωτοκλασάτοι παίκτες, αλλά ακόμα και αν φύγουν, θα έρθουν ισάξιοι αντικαταστάτες.
Το κακό με την περίπτωση Αδαμίδη και της παρέας του είναι ότι η ΑΕΚ έχασε πολύτιμο χρόνο. Συρρικνώθηκε περισσότερο επειδή ένας 36χρονος δικηγόρος γλυκάθηκε από την προεδρική καρέκλα (προβολή, δημοσιότητα, ξανά προβολή και στο τέλος ήρθε η ζάλη...) κι έμεινε γαντζωμένος σ' αυτήν χωρίς να έχει τίποτα ουσιαστικό να προσφέρει για την ομάδα. Υπηρεσίες προσέφερε μόνον στους μετόχους, που δεν ήθελαν ποτέ να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και το μοναδικό πράγμα που τους απασχολούσε ήταν να φύγει η "καυτή πατάτα" από τα χέρια τους. Την έδωσαν στα χέρια του Αδαμίδη, αλλά τον άφησαν ξυπόλητο να χορεύει στα αγκάθια. Με τα χίλια ζόρια χρηματοδότησαν το τελείωμα της σεζόν 2009-2010. Κι από τις αρχές της περασμένης άνοιξης έκλεισαν εντελώς την κάνουλα για την ΑΕΚ.
Ξυπόλητος στα αγκάθια ο Αδαμίδης, επέλεξε να τραβήξει το παιχνίδι μέχρι τα άκρα. Μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Εξασφαλίζοντας από την πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης, την πιο ευνοϊκή μεταχείριση που είχε πρόεδρος της ΑΕΚ τα τελευταία 17 χρόνια (δηλαδή, από την τελευταία κατάκτηση πρωταθλήματος), έπραξε αυτό που δεν έκαναν οι τρεις προηγούμενοι πρόεδροι (Νικολαΐδης, Κιντής και Θανόπουλος). Άνοιγμα στους οργανωμένους, περισσότερο για να έχει ο ίδιος το κεφάλι του ήσυχο. Για δική του προστασία. Όταν στις 23 Μαρτίου 2010 έφευγε από τα γραφεία της ΠΑΕ καβαλώντας το παπάκι του Χατζηχρήστου, είχε ήδη ρίξει τα δίχτυα. Και δεν πτοήθηκε ούτε στο ελάχιστο, ακριβώς ένα χρόνο μετά, από το λίβελο που εξέδωσε η ορίτζιναλ που χρησιμοποίησε βαριές κουβέντες για τον πρόεδρο λίγο μετά το 6-0 στο Καραϊσκάκη. Συνέχισε ακάθεκτος, την μπόρα την πέρασε για ψιχάλα.
Η ΑΕΚ έχασε πολύτιμο χρόνο με τον Αδαμίδη, γιατί αυτός που θα τον διαδεχτεί θα παραλάβει καμμένη γη. Κυριολεκτικά και μεταφορικά, αν θυμηθούμε και το "καμένο" χόρτο στα Σπάτα. Θα παραλάβει τα ίδια και περισσότερα χρέη - με ρωτούν διάφοροι φίλοι της ΑΕΚ, πόσα είναι πραγματικά τα χρέη και σηκώνω τα χέρια ψηλά. Πονεμένη ιστορία. Μπάζει από παντού. Θα παραλάβει (ο επόμενος) και ένα ρόστερ που ο Αδαμίδης κατ' εντολή των αμέτοχων μετόχων, το διέλυσε. Υποχρεώνοντας την ΑΕΚ να πορεύεται με υλικό μικρομεσαίας ομάδας. Με παίκτες που μόνο και μόνο επειδή φοράνε βαριά φανέλα θα κάνουν και νίκες, θα έχουν και κάποιες επιτυχίες. Αναλαμπές και τίποτα περισσότερο. Στάχτη στα μάτια όλων. Η πραγματικότητα είναι αυτή που αναδείχτηκε (και) χτες στην Κρήτη. Η αγωνιστική νόσος της ομάδας.
Όταν η ΑΕΚ κατακτούσε στις 30 Απριλίου το Κύπελλο, ο Αδαμίδης καμάρωνε λες και έπαιρνε η ομάδα το Τσάμπιονς Λιγκ. Σε μια βραδιά ντροπής και αίσχους, για την οποία πολύ αμφιβάλλω αν αναρωτήθηκε ποτέ, πόσους φιλάθλους έχασε εκείνο το βράδυ η ομάδα. Και όταν τελείωσαν τα πανηγύρια, αφού είδε ότι ένα κύπελλο δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα, έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον Χιμένεθ πληρώνοντας τον πάνω από τις δυνατότητες της ομάδας και σε συνεννόηση με τον Παππά έβγαλαν στον αφρό την πατέντα με τους σαπόρτερς. Αν και γνώριζαν όλοι τους, ότι λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει ο μισθοσυντήρητος Έλληνας (και όχι μόνο), ήταν αντικειμενικά αδύνατο να πετύχουν έστω το μίνιμουμ των στόχων (το μάξιμουμ ήταν το ανέκδοτο Κασνακίδη για 50.000 μέλη εν έτει 2011), σέρβιραν τούτο το παραμυθάκι πετώντας το μπαλάκι (και τις ευθύνες) στον κόσμο με ο,τι πιο επαίσχυντο έχει ακουστεί από επίσημα χείλη στο χώρο της ΑΕΚ: "Διαλέξτε τι ΑΕΚ θέλετε!
Αυτό που έκανε στις 6 Οκτωβρίου ο Αδαμίδης και η παρέα του και το οποίο μας το ...έκρυβαν επί 17 ημέρες (κι αν η ΑΕΚ κέρδιζε στο Ηράκλειο, τέτοια ανακοίνωση φυσικά δεν θα έβγαινε ποτέ), όφειλε να το κάνει από τον Μάιο. Δεν χρειαζόταν καμία ιδιαίτερη επιστημονική ανάλυση, το πράγμα φαινόταν προς τα πού θα πήγαινε, αλλά ο Αδαμίδης το "σκέπασε" με την ιστορία των σαπόρτερς και πίστεψε μάλλον αφελώς ότι μπορεί να διοικήσει με λογιστικές πρακτικές (κόψε από δω, κόψε από κει) και χωρίς να διαθέτει τα βασικά εφόδια.
Από τον Μάιο και με τη λήξη της σεζόν, όφειλε να συγκαλέσει γενική συνέλευση και να θέσει τους μετόχους ενώπιον των ευθυνών τους. Να υποβάλλει παραίτηση, γιατί με πορδές δεν βάφονται αυγά και να υποχρεώσει τα αφεντικά να βγουν από το καβούκι τους. Σίγουρα τον Νοτιά, που έφτιαξε ένα προπονητικό και παράτησε την ομάδα στο έλεος του θεού, ενδεχομένως και τον Παππά με τον οποίο έτσι κι αλλιώς φημολογείται ότι έχει συνάψει "ειδική συμφωνία" (άλλοι το λένε σύμβαση) ο Αδαμίδης. Αν η σύμβαση λήγει στις 31 Οκτωβρίου όπως λέγεται ή τον Μάρτιο, δεν έχει καμιά σημασία. Έπρεπε από τον Μάιο να αντιληφθούν ότι με πασαλείμματα, με ωραιοποίηση των καταστάσεων (δηλώσεις περί ανταγωνιστικής ομάδας κτλπ) και χωρίς βιώσιμο πλάνο, η ΑΕΚ δεν θα μπορούσε να προχωρήσει. (Του δόθηκε και άλλη ευκαιρία βέβαια να παραιτηθεί και να "τσιγκλίσει" τους μετόχους. Στις 28 Ιουνίου όταν διαβάσαμε τον διάλογο που είχε με τον Ψωμιάδη. Ευθιξία το λένε, αλλά...)
Η εβδομάδα που αρχίζει είναι κρίσιμη για το μέλλον της ΑΕΚ. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, λύση στο πρόβλημα εκ των πραγμάτων μόνο ο Νοτιάς μπορεί να δώσει. Με μια καινούρια διοίκηση την οποία θα απαρτίζουν και επιφανείς οικονομικά ΑΕΚτζήδες που θα βάζουν το χέρι στην τσέπη. Ο Παππάς είναι αποστασιοποιημένος, άλλωστε όπως λέει δώρισε τις μετοχές του στους σαπόρτερς. Ο δεύτερος τη τάξει μέτοχος της ΠΑΕ, επίσης δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Οι εύποροι σαπόρτερς, έβαλαν όσα έβαλαν. Και ο μπροστάρης τους ο Κασνακίδης, αφιερώνει πολύ χρόνο σε βάρος των όποιων επαγγελματικών του δραστηριοτήτων, ακολουθώντας την ομάδα στα ταξίδια. Την Πέμπτη για παράδειγμα μπορεί να βρίσκεται στη Μόσχα και την Κυριακή να είναι ο μοναδικός παράγοντας, αυτόπτης μάρτυρας στον αγωνιστικό διασυρμό στο Ηράκλειο. Κατά συνέπεια το μπαλάκι πέφτει στο Νοτιά που από το 2004 έχει δαπανήσει όσα κανένα άλλο φυσικό πρόσωπο στην ιστορία της ΑΕΚ (εξαιρώ φυσικά το θείο Λουκά, διότι μόνο τα 15 εκατομμύρια δραχμές το '75 για τον Μαύρο και άλλα τόσα ένα χρόνο νωρίτερα για τον Αρδίζογλου, είναι σε σημερινά χρήματα, ασύλληπτα μεγέθη...)
ΥΓ: Ακούω διάφορους φίλους της ΑΕΚ να τρομάζουν και μόνο στην ιδέα ότι η ΑΕΚ μπορεί να οδηγηθεί στο Πρωτοδικείο. Γιατί που είναι τώρα;
Πηγή: contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου