Ο Τάσος Μαγουλάς με αφορμή την ήττα του Ολυμπιακού από την Καντού γράφει για τη φετινή ομάδα των ερυθρόλευκων.
Είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε πιο κυνικά τον μπασκετικό Ολυμπιακό. Το
χειροκρότημα στην καλή εμφάνιση στην νίκη ή την δύσκολη ήττα και το
«δεν πειράζει νέος είναι» στις αποτυχίες, περισσότερο μπερδεύει παρά
βοηθά τον κόσμο κι εμάς τους ίδιους να κατανοήσουμε ποιο είναι αυτό το
φετινό εγχείρημα.
Δεν έχει καμία σημασία το 1-3 στο ξεκίνημα της Ευρωλίγκας διότι έδωσε έως τώρα τρία παιχνίδια εκτός έδρας οπότε, θεωρητικά, με ισάριθμες νίκες στην έδρα του, επί της Μιλμπάο, της Καντού αλλά και της Κάχα βρίσκεται στον στόχο του. Μάλιστα.
Αλήθεια αυτός ο στόχος, ποιος τελικά είναι; Οι περισσότεροι μιλήσαμε για μια μεταβατική χρονιά για τους κυπελλούχους. Μία σεζόν όπου ο στόχος είναι να εξελιχθούν τα ταλέντα της ομάδας, να δημιουργηθεί ένας κορμός και του χρόνου, ανάλογα και με την στάση της διοίκησης, να προχωρήσει περισσότερο. Μια περίοδος όπου ουσιαστικά, και παρά το βάρος της φανέλας, δεν μπορεί να τεθεί ως στόχος κάποιος τίτλος εγχώριος ή ...ευρωπαϊκός. Μας φαινόταν λογικό αφού ακόμα και οι ξένοι που αποκτήθηκαν είχαν ένα βασικό προσόν: ήταν νέοι.
Μέσα από αυτό το πρίσμα, η διαδρομή του Ολυμπιακού είναι ευθεία με ελάχιστες αποκλίσεις. Ένα χειροκρότημα παραπάνω σε κάποιες καλές νίκες, μια απογοήτευση περισσότερη σε μια ήττα στον πόντο. το τέλος της ημέρας δεν υπάρχει ούτε άγχος ούτε επιπλέον πίεση.
Από την στιγμή όμως που ο Ντούσαν Ίβκοβιτς κατέστησε σαφές πως έχει επιλέξει φέτος αυτός τους παίκτες και οι στόχοι δεν αλλάζουν σε σχέση με πέρυσι, είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε τον Ολυμπιακό ως μια ομάδα η οποία διεκδικεί τα πάντα.
Μία ομάδα που για δεύτερη χρονιά δεν ξέρει τι να κάνει με τους ξένους και ως τώρα να φαίνεται να μην γνωρίζει πως να τους διαλέγει. Δεν είναι οικονομικό το θέμα όταν η ομάδα σου πληρώνει δύο εκατομμύρια για τον βασικό της πλέι μέικερ, έναν παίκτη που είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη με την μπαλα στα χέρια και αποκτάς έναν τρομερά ταλαντούχο Αμερικανό από το κολλέγιο ακριβώς με τα ίδια στοιχεία και κοντύτερο(Κέιλεν Λουκάς).
Δεν είναι οικονομικό το θέμα όταν για τεσσάρι προσθέτεις στο ροστερ ένα παιδί(Ματ Χάουαρντ) που έπαιζε ένα πολύ συγκεκριμένο μπάσκετ στο κολλέγιό του, είναι μέτριων δυνατοτήτων, κάτω από τα δύο μέτρα και θα χρειαστεί πάνω από έξι μήνες για να προσαρμοστεί σε κάτι εντελώς διαφορετικό με πολύ χαμηλό ταβάνι παράλληλα.
Δεν είναι οικονομικό θέμα όταν ο καλύτερός σου ψηλός είναι 1,95 στο ύψος και το προσόν του είναι το...1,95 στις πλάτες και η εκρηκτικότητά του(Κάιλ Χάινς). Αγωνιζόμενος με τραυματισμό απέναντι στην Καντού φάνηκε πως για να είναι χρήσιμος πρέπει να βρίσκεται στο 100% των φυσικών του δυνάμεων. Με οτιδήποτε λιγότερο απλά δεν βοηθάει διότι δεν μπορεί να μαρκάρει αντιπάλους σέντερ, δεν γίνεται να σκοράρει με πλάτη στο καλάθι.
Το τονίσαμε και άλλη φορά ότι ο Ολυμπιακός δεν θα πάει εκεί που θα τον οδηγήσει ο Σπανούλης διότι ο αρχηγός του είναι εκπληκτικός σε κάθε αγώνα. Οι ερυθρόλευκοι δεν μπορούν επίσης να απαιτήσουν από Παπανικολάου και Κατσίβελη να βάλουν ...πλάτη διότι κινδυνεύουν να τους κάψουν. Υποτίθεται ότι οι Αμερικανοί αποκτώνται για να δώσουν την απαραίτητη ώθηση όχι για να είναι καλά παιδιά. Πέρυσι ο Ολυμπιακός κατάφερε να βρει τον μοναδικό Αμερικανό που δεν ήθελε-μπορούσε να σκοράρει. Φέτος ξεπερνά τον εαυτό του, κυρίως με λάθος επιλογές.
Με λάθος επιλογές αν διεκδικεί κάτι, διότι αν οι συγκεκριμένοι παίκτες αποκτήθηκαν μόνο και μόνο επειδή περίσσευαν χρήματα και κάποιος υποχρέωσε τον Ίβκοβιτς να έχει τρεις Αμερικανούς στο ρόστερ, τότε μια χαρά κάνουν δουλειά. Ίσα ίσα που δεν πιάνουν και χώρο.
Από την στιγμή που ο προπονητής του ήταν σαφής, θα ακολουθήσουμε τον ίδιο δρόμο. Θα κρίνουμε τον Ολυμπιακό με το βάρος της φανέλας και την δυναμική που απέκτησε την τελευταία πενταετία. Αυτός ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν πείθει αλλά έκανε λάθος επιλογές που του κοστίζουν διπλά.
Εκτός εάν στου δρόμου τα μισά υπάρξει αναπροσαρμογή των στόχων ή αν προτιμάτε αποκρυσταλλωμένη άποψη. Πάντως αυτό το σύνολο μέχρι τώρα βελτιώνει μόνο τον Κατσίβελη(ο Παπανικολάου μοιάζει μπερδεμένος, ο Μάντζαρης φοράει ...πολιτικά και ο Σλούκας περιθωριοποιείται) ενώ κινδυνεύει να μείνει εκτός συνέχειας στηνΕυρωλίγκα.
Πηγή: contra.gr
Δεν έχει καμία σημασία το 1-3 στο ξεκίνημα της Ευρωλίγκας διότι έδωσε έως τώρα τρία παιχνίδια εκτός έδρας οπότε, θεωρητικά, με ισάριθμες νίκες στην έδρα του, επί της Μιλμπάο, της Καντού αλλά και της Κάχα βρίσκεται στον στόχο του. Μάλιστα.
Αλήθεια αυτός ο στόχος, ποιος τελικά είναι; Οι περισσότεροι μιλήσαμε για μια μεταβατική χρονιά για τους κυπελλούχους. Μία σεζόν όπου ο στόχος είναι να εξελιχθούν τα ταλέντα της ομάδας, να δημιουργηθεί ένας κορμός και του χρόνου, ανάλογα και με την στάση της διοίκησης, να προχωρήσει περισσότερο. Μια περίοδος όπου ουσιαστικά, και παρά το βάρος της φανέλας, δεν μπορεί να τεθεί ως στόχος κάποιος τίτλος εγχώριος ή ...ευρωπαϊκός. Μας φαινόταν λογικό αφού ακόμα και οι ξένοι που αποκτήθηκαν είχαν ένα βασικό προσόν: ήταν νέοι.
Μέσα από αυτό το πρίσμα, η διαδρομή του Ολυμπιακού είναι ευθεία με ελάχιστες αποκλίσεις. Ένα χειροκρότημα παραπάνω σε κάποιες καλές νίκες, μια απογοήτευση περισσότερη σε μια ήττα στον πόντο. το τέλος της ημέρας δεν υπάρχει ούτε άγχος ούτε επιπλέον πίεση.
Από την στιγμή όμως που ο Ντούσαν Ίβκοβιτς κατέστησε σαφές πως έχει επιλέξει φέτος αυτός τους παίκτες και οι στόχοι δεν αλλάζουν σε σχέση με πέρυσι, είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε τον Ολυμπιακό ως μια ομάδα η οποία διεκδικεί τα πάντα.
Μία ομάδα που για δεύτερη χρονιά δεν ξέρει τι να κάνει με τους ξένους και ως τώρα να φαίνεται να μην γνωρίζει πως να τους διαλέγει. Δεν είναι οικονομικό το θέμα όταν η ομάδα σου πληρώνει δύο εκατομμύρια για τον βασικό της πλέι μέικερ, έναν παίκτη που είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη με την μπαλα στα χέρια και αποκτάς έναν τρομερά ταλαντούχο Αμερικανό από το κολλέγιο ακριβώς με τα ίδια στοιχεία και κοντύτερο(Κέιλεν Λουκάς).
Δεν είναι οικονομικό το θέμα όταν για τεσσάρι προσθέτεις στο ροστερ ένα παιδί(Ματ Χάουαρντ) που έπαιζε ένα πολύ συγκεκριμένο μπάσκετ στο κολλέγιό του, είναι μέτριων δυνατοτήτων, κάτω από τα δύο μέτρα και θα χρειαστεί πάνω από έξι μήνες για να προσαρμοστεί σε κάτι εντελώς διαφορετικό με πολύ χαμηλό ταβάνι παράλληλα.
Δεν είναι οικονομικό θέμα όταν ο καλύτερός σου ψηλός είναι 1,95 στο ύψος και το προσόν του είναι το...1,95 στις πλάτες και η εκρηκτικότητά του(Κάιλ Χάινς). Αγωνιζόμενος με τραυματισμό απέναντι στην Καντού φάνηκε πως για να είναι χρήσιμος πρέπει να βρίσκεται στο 100% των φυσικών του δυνάμεων. Με οτιδήποτε λιγότερο απλά δεν βοηθάει διότι δεν μπορεί να μαρκάρει αντιπάλους σέντερ, δεν γίνεται να σκοράρει με πλάτη στο καλάθι.
Το τονίσαμε και άλλη φορά ότι ο Ολυμπιακός δεν θα πάει εκεί που θα τον οδηγήσει ο Σπανούλης διότι ο αρχηγός του είναι εκπληκτικός σε κάθε αγώνα. Οι ερυθρόλευκοι δεν μπορούν επίσης να απαιτήσουν από Παπανικολάου και Κατσίβελη να βάλουν ...πλάτη διότι κινδυνεύουν να τους κάψουν. Υποτίθεται ότι οι Αμερικανοί αποκτώνται για να δώσουν την απαραίτητη ώθηση όχι για να είναι καλά παιδιά. Πέρυσι ο Ολυμπιακός κατάφερε να βρει τον μοναδικό Αμερικανό που δεν ήθελε-μπορούσε να σκοράρει. Φέτος ξεπερνά τον εαυτό του, κυρίως με λάθος επιλογές.
Με λάθος επιλογές αν διεκδικεί κάτι, διότι αν οι συγκεκριμένοι παίκτες αποκτήθηκαν μόνο και μόνο επειδή περίσσευαν χρήματα και κάποιος υποχρέωσε τον Ίβκοβιτς να έχει τρεις Αμερικανούς στο ρόστερ, τότε μια χαρά κάνουν δουλειά. Ίσα ίσα που δεν πιάνουν και χώρο.
Από την στιγμή που ο προπονητής του ήταν σαφής, θα ακολουθήσουμε τον ίδιο δρόμο. Θα κρίνουμε τον Ολυμπιακό με το βάρος της φανέλας και την δυναμική που απέκτησε την τελευταία πενταετία. Αυτός ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν πείθει αλλά έκανε λάθος επιλογές που του κοστίζουν διπλά.
Εκτός εάν στου δρόμου τα μισά υπάρξει αναπροσαρμογή των στόχων ή αν προτιμάτε αποκρυσταλλωμένη άποψη. Πάντως αυτό το σύνολο μέχρι τώρα βελτιώνει μόνο τον Κατσίβελη(ο Παπανικολάου μοιάζει μπερδεμένος, ο Μάντζαρης φοράει ...πολιτικά και ο Σλούκας περιθωριοποιείται) ενώ κινδυνεύει να μείνει εκτός συνέχειας στηνΕυρωλίγκα.
Πηγή: contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου