Επιτέλους! Δεν του βγήκε στο Λονδίνο (τα έκανε όλα
σωστά όταν είχε την μπάλα, αλλά τα θαλάσσωνε όταν την έχανε), δεν του
βγήκε στο Ντόρτμουντ, του βγήκε στη Μασσαλία! Γράφει ο Βαγγέλης
Μπραουδάκης.
Και του βγήκε του Ολυμπιακού το μεγάλο διπλό στο Τσάμπιονς Λιγκ διότι
το ποδόσφαιρο ό,τι κι αν λένε όσοι περιπτωσιολογούν- σε δικαιώνει όταν
δουλεύεις, όταν προετοιμάζεσαι επί συνθηκών που ταιριάζουν στα
χαρακτηριστικά της ομάδας σου
Πριν από 2,5 μήνες, αμέσως μετά εκείνη την πρεμιέρα με ήττα από τους Γάλλους στο Καραϊσκάκη, σχολίαζα στον Sentra και το έγραψα κιόλας ότι το υλικό των «ερυθρόλευκων» και η αγωνιστική φιλοσοφία του Βαλβέρδε είναι ταμάμ για να κάνουν μεγάλες εμφανίσεις εκτός έδρας στη διοργάνωση οι πρωταθλητές!
Το υποστήριζα εκείνο το βράδυ της κακής εμφάνισης (προσθέστε και τις αρνητικές εντυπώσεις προηγούμενων ετών στο Τσάμπιονς Λιγκ) και δέχτηκα ένα σωρό διαμαρτυρίες, από το ότι «ονειρεύομαι καρβέλια» μέχρι ότι προσπαθώ να παρηγορήσω για «πελατειακούς» λόγους τους συγκεκριμένους οπαδούς
«Την ατομική ποιότητα για να σκοράρει στη Γαλλία τη διαθέτει ο Ολυμπιακός. Και πιθανά θα το πετύχει. Την ομαδική δουλειά για να μη δεχτεί παραπάνω τέρματα, οφείλει να παρουσιάσει. Απίθανο δεν το θεωρώ» έγραφα χτες στο σχετικό κομμάτι για τον αγώνα.
Και οι αμφιβολίες που είχα εστιάζονταν στο αν -για όσο διαρκέσει το ματς- θα μπορέσουν οι «ερυθρόλευκοι» να μείνουν ανασταλτικά συγκεντρωμένοι στο 100%. Αν η πίεση ψηλά θα γίνει με αλληλοκαλύψεις όλο το 90λεπτο. Ολο, όχι κατά διαστήματα. Και από όλους χωρίς στιγμιαίες επιπολαιότητες που στοιχίζουν
Ε, ο Βαλβέρδε ευτύχησε αυτό που σχεδίασε στο μυαλό του το καλοκαίρι, αυτό που δείχνει (ως τακτική) στις προπονήσεις κι εκείνα που έγραψε στον πίνακα να τα εφαρμόσουν απαρέγκλιτα στο χορτάρι του «Βελοντρόμ» οι ποδοσφαιριστές του. Αρκούσε
Ευτύχησε να δει τον Μέγερι να μην κάνει τα λάθη του Κοστάντσο. Τον Τοροσίδη, τον Μέλμπεργκ, τον Αβραάμ και τον Μαρκάνο (λιγότερο αυτόν, πάντως) να ελαχιστοποιούν τις ολιγωρίες τους. Τον Μανιάτη να ανταποκρίνεται (και με το παραπάνω) δίπλα στον Μοντέστο.
Τον Χολέμπας και τον Φουστέρ να σκάνε από το πρέσινγκ στους αντιπάλους ψηλά. Τον Τζιμπούρ και τον Μιραλάς να την ψάχνουν συνέχεια, αν και ο Βέλγος οφείλει να είναι πιο αποτελεσματικός
Κι αφού όλοι δούλευαν σαν ένας, απέμενε η στιγμή. Η σωστή πάσα ή η εύστοχη εκτέλεση ή και τα δύο. Ηρθαν στην ασίστ του Γέστε και στο βολέ του Φετφατζίδη. Των «φρέσκων» που μπήκαν για να δώσουν το «κλικ» παραπάνω που έλειπε για το «χρυσό» γκολ
Δεν έτυχε αυτό το μεγάλο διπλό στη Γαλλία. Πέτυχε μετά από μηνών κόπους και ιδρώτα. Παρά τις αντιξοότητες (τέσσερις απουσίες στη μεσαία γραμμή). Ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που άξιζε επειδή με συνέπεια το διεκδικεί καιρό τώρα. Είπαμε, εντέλει και στο ποδόσφαιρο αποδίδεται δικαιοσύνη. Πιστώνεσαι και χρεώνεσαι ανάλογα με τη δουλειά που παράγεται.
Πηγή: Goal
Πριν από 2,5 μήνες, αμέσως μετά εκείνη την πρεμιέρα με ήττα από τους Γάλλους στο Καραϊσκάκη, σχολίαζα στον Sentra και το έγραψα κιόλας ότι το υλικό των «ερυθρόλευκων» και η αγωνιστική φιλοσοφία του Βαλβέρδε είναι ταμάμ για να κάνουν μεγάλες εμφανίσεις εκτός έδρας στη διοργάνωση οι πρωταθλητές!
Το υποστήριζα εκείνο το βράδυ της κακής εμφάνισης (προσθέστε και τις αρνητικές εντυπώσεις προηγούμενων ετών στο Τσάμπιονς Λιγκ) και δέχτηκα ένα σωρό διαμαρτυρίες, από το ότι «ονειρεύομαι καρβέλια» μέχρι ότι προσπαθώ να παρηγορήσω για «πελατειακούς» λόγους τους συγκεκριμένους οπαδούς
«Την ατομική ποιότητα για να σκοράρει στη Γαλλία τη διαθέτει ο Ολυμπιακός. Και πιθανά θα το πετύχει. Την ομαδική δουλειά για να μη δεχτεί παραπάνω τέρματα, οφείλει να παρουσιάσει. Απίθανο δεν το θεωρώ» έγραφα χτες στο σχετικό κομμάτι για τον αγώνα.
Και οι αμφιβολίες που είχα εστιάζονταν στο αν -για όσο διαρκέσει το ματς- θα μπορέσουν οι «ερυθρόλευκοι» να μείνουν ανασταλτικά συγκεντρωμένοι στο 100%. Αν η πίεση ψηλά θα γίνει με αλληλοκαλύψεις όλο το 90λεπτο. Ολο, όχι κατά διαστήματα. Και από όλους χωρίς στιγμιαίες επιπολαιότητες που στοιχίζουν
Ε, ο Βαλβέρδε ευτύχησε αυτό που σχεδίασε στο μυαλό του το καλοκαίρι, αυτό που δείχνει (ως τακτική) στις προπονήσεις κι εκείνα που έγραψε στον πίνακα να τα εφαρμόσουν απαρέγκλιτα στο χορτάρι του «Βελοντρόμ» οι ποδοσφαιριστές του. Αρκούσε
Ευτύχησε να δει τον Μέγερι να μην κάνει τα λάθη του Κοστάντσο. Τον Τοροσίδη, τον Μέλμπεργκ, τον Αβραάμ και τον Μαρκάνο (λιγότερο αυτόν, πάντως) να ελαχιστοποιούν τις ολιγωρίες τους. Τον Μανιάτη να ανταποκρίνεται (και με το παραπάνω) δίπλα στον Μοντέστο.
Τον Χολέμπας και τον Φουστέρ να σκάνε από το πρέσινγκ στους αντιπάλους ψηλά. Τον Τζιμπούρ και τον Μιραλάς να την ψάχνουν συνέχεια, αν και ο Βέλγος οφείλει να είναι πιο αποτελεσματικός
Κι αφού όλοι δούλευαν σαν ένας, απέμενε η στιγμή. Η σωστή πάσα ή η εύστοχη εκτέλεση ή και τα δύο. Ηρθαν στην ασίστ του Γέστε και στο βολέ του Φετφατζίδη. Των «φρέσκων» που μπήκαν για να δώσουν το «κλικ» παραπάνω που έλειπε για το «χρυσό» γκολ
Δεν έτυχε αυτό το μεγάλο διπλό στη Γαλλία. Πέτυχε μετά από μηνών κόπους και ιδρώτα. Παρά τις αντιξοότητες (τέσσερις απουσίες στη μεσαία γραμμή). Ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που άξιζε επειδή με συνέπεια το διεκδικεί καιρό τώρα. Είπαμε, εντέλει και στο ποδόσφαιρο αποδίδεται δικαιοσύνη. Πιστώνεσαι και χρεώνεσαι ανάλογα με τη δουλειά που παράγεται.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου