Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Βγήκε κερδισμένος ο Άρης!

Τα βασικά μειονεκτήματα του Άρη από την αρχή της χρονιάς ήταν δύο. Η απειρία των περισσοτέρων παικτών του και η ανομοιογένεια μιας και επρόκειτο για μία καινούργια ομάδα. Γράφει ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΟΥΡΕΛΗΣ

Βγήκε κερδισμένος ο Άρης
Κλείνοντας το 2011 διαπιστώνει κανείς ότι οι «κίτρινοι» έχουν καλύψει το ένα από τα δύο, και όπως δουλεύεται η ομάδα σύντομα θα εξαφανιστεί και το δεύτερο.
Καταρχήν η ομάδα πλέον έχει βρει την… χημεία της εντός και εκτός παρκέ. Είναι ομάδα με όλα τα γράμματα κεφαλαία και το έδειξε στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, όπου είχε αρκετό βαθμό δυσκολίας αλλά και στα προηγούμενα. Το δέσιμο που υπάρχει ανάμεσα στους παίκτες το διαπίστωσα και όταν πήγα στα αποδυτήρια της ομάδας μετά το τέλος του αγώνα. Όλοι είχαν κατεβασμένα κεφάλια και σκέφτονταν τι έκαναν λάθος και ήρθε η ήττα. Δεν βρήκαν την εύκολη δικαιολογία της διαιτησίας για να τα ρίξουν όλα εκεί, αλλά κοιτούσαν τα δικά τους λάθη. Όλοι τους, δείγμα ότι στην ομάδα υπάρχει η νοοτροπία «όλοι μαζί κερδίσουν και όλοι μαζί χάνουν». Σημαντικό για μία ομάδα με επτά τουλάχιστον καινούργιους παίκτες.
Πάμε στην απειρία η οποία κατά την άποψη μου κόστισε στο ντέρμπι. Ο ΆΡΗΣ έχει δύο παίκτες που ξέρουν από ντέρμπι, Τσαλδάρη και Ταπούτο ενώ οι υπόλοιποι τώρα παίρνουν εμπειρίες. Όπως με τον Ολυμπιακό έτσι και με τον ΠΑΟΚ, ο αγώνας χάθηκε (πέρα από την διαιτησία) στις λεπτομέρειες. Αλλά μέσα από τέτοια παιχνίδια κερδίζεις εμπειρίες, τις οποίες αν συνδυάσεις με τον ενθουσιασμό που έχεις και το ταλέντο, τότε το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό. Αυτός ο ΑΡΗΣ είναι λογικό να χάσει παιχνίδια που κρίνονται στην τελευταία φάση, σε ένα σουτ, ένα ριμπάουντ, ένα κλέψιμο, ένα φάουλ. Παράδειγμα της απειρίας το πέμπτο φάουλ του Μάλντροου. Του έκλεψαν την μπάλα και ενστικτωδώς γύρισε να την ξαναπάρει, ενώ ήταν χαμένη. Αυτό είναι θέμα απειρίας αλλά ο Αμερικανός όπως και οι άλλοι μαθαίνουν.
Μέσα επίσης από αυτά τα ντέρμπι ο ΑΡΗΣ χτίζει χαρακτήρα. Παλιότερα σε άλλα τέτοια παιχνίδια όταν έπεφτε… κάτι από την  κερκίδα, άλλος πήγαινε  στην φυσούνα, άλλος στην γραμματεία, άλλος δεν ήθελε να παίξει. Αυτό δεν το είδα χθες. Το αντίθετο μάλιστα. Όταν έπεσε η κροτίδα είδα μία ομάδα που πείσμωσε ακόμα περισσότερο, γιατί θα μπορούσε ένας από αυτούς να πάθει κακό. Ένας άρα όλοι.
Το θέμα βέβαια είναι αυτά τα μαθήματα να γίνουν και πράξεις και να μπορέσει ο ΑΡΗΣ να κερδίζει τέτοια παιχνίδια που κρίνονται στον πόντο.
Όσον αφορά το ντέρμπι σε πολλά σημεία μπορεί να σταθεί κανείς. Το σφύριγμα του αντιαθλητικού έκρινε πολλά είναι η αλήθεια. Όπως και η τεχνική ποινή που χρεώθηκε ο Δαμιανίδης και από το -4 με κατοχή μπάλας έγινε -8.
Σημαντική απώλεια του Μπόγρη για τον ΑΡΗ. Ενός παίκτη που θα μπορούσε να απειλήσει μέσα στην ρακέτα κάτι που δεν είχε ο ΑΡΗΣ, που θα πάλευε για τα ριμπάουντ, που θα έπαιζε άμυνα και θα δυσκόλευε τους αντίπαλους ψηλούς. Ο νεαρός είναι σημαντικό κομμάτι του ΑΡΗ και ειδικά σε τέτοια ντέρμπι, όπου κάθε παίκτης είναι πολύτιμος.
Σίγουρα οι «κίτρινοι» έκαναν λάθη αλλά παρόλα αυτά έφτασαν στο σημείο να διεκδικούν την νίκη. Δεν πρέπει να τα παραβλέψει κανείς και δεν θα το κάνει, άλλωστε το έλεγε ο Αλεξανδρής μετά το τέλος του αγώνα. Πρώτα να διορθώσει τα λάθη για να κερδίζει ακόμα και τέτοιες διαιτησίες θέλει ο «Τίγρης» και πιστεύω ότι θα το κάνει. Θα φανεί μέσα στο 2012 το οποίο σίγουρα θα είναι καλύτερο, τουλάχιστον από αγωνιστικής πλευράς. 


πηγή:allaboutaris.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: