Η... αραβολογία των ημερών!!

Ο πληθυντικός της ελπίδας δεν γεννάει απαραίτητα περισσότερες ελπίδες! Το γεγονός ότι η χρονιά φεύγει με κάμποση δόση «αραβολογίας», μάλλον δείχνει το μέγεθος της απόγνωσης στην οποία έχουν περιπέσει ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος...
Οχι, δεν είναι άσχημα τα πετροδόλαρα των Αράβων και μακάρι αυτά να μην έχουν σκοπό να πέσουν στα... μικρά πηγάδια των ΠΑΕ, αλλά και στο μεγαλύτερο της χώρας.
Το πρόβλημα είναι ότι η ανέχεια δημιουργεί μέσα σου την ανάγκη ενός σωτήρα. Κάποιου που ακόμα και δεν υπάρχει, οφείλει να δημιουργηθεί (ως το αναγκαίο ζωτικό ψεύδος) για να μην αγγίξεις τα πνιγηρά όρια της ψυχικής εξαθλίωσης. Λεφτά δεν υπάρχουν, όμως λεφτά υπερίπτανται πάνω από το κεφάλι μας. Λεφτά με ουρά. Κοντή, μακριά, φουντωτή, δεν έχει σημασία, αρκεί να υπάρχουν και να τα διαβάζουμε στις εφημερίδες. Ετσι και αλλιώς από το «υπάρχουν» μέχρι το «κατατίθενται προς χρήση» υπάρχει μεγάλη απόσταση και δεν καλύπτεται πάντα.
Να σκεφτεί κανείς, δεν υπάρχουν καν ονόματα πιθανών αγοραστών ούτε καν επαρκές προφίλ της εταιρείας (ή των εταιρειών) που υπάρχουν από πίσω τους. Κάτι σπαράγματα ονομάτων εμφανίζονται συχνά πυκνά, κάπως σκιαγραφείται ένα πιθανό προφίλ, όλο και κάποια πληροφορία βλέπει το φως της δημοσιότητας και στη συνέχεια πλήρες σκοτάδι. Αχλύς μυστηρίου.
Είναι κατανοητό πως τα μεγάλα deals γίνονται πάντα εν κρυπτώ. Μακριά από τις τηλεοπτικές κάμερες και τα δημοσιογραφικά μάτια που όλα θέλουν να τα βλέπουν. Ομως σε αυτήν την περίπτωση έχουμε φτάσει στο εντελώς άλλο άκρο. Δεν γνωρίζουμε καν τα στοιχειώδη που θα μας προϊδεάσουν για τη συνέχεια. Τυχαίο; Εκεί που αρχίσαμε να μαθαίνουμε (ή να νομίζουμε ότι μαθαίνουμε) τον Αλ Σαούντ, αυτός βγήκε αίφνης εκτός κάδρου. Το κακό, όμως, είναι ότι η «κορνίζα» παραμένει κενή στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Ποιον θα απεικονίζει η φωτογραφία του ιδιοκτήτη της «πράσινης» ΠΑΕ; Ποιος θα αντικαταστήσει την οικογένεια Βαρδινογιάννη;
Τα ίδια και ακόμα πιο νεφελώδη στην ΑΕΚ. Εκεί που βρισκόταν στο χείλος της καταστροφής, με τα έξοδα (άμεσα ή μακροχρόνια) να τρέχουν και με τους παίκτες (δικαίως) να φωνάζουν για τα... μιστά τους, παρουσιάστηκαν αίφνης τέσσερις επενδυτές που σφάζονται για χάρη της. Σφάζονται; Οχι ακόμα! Μέχρι να φτάσουμε σε επιχειρηματικό μπρα ντε φερ και να δούμε ποιος θα υπερισχύσει, πρέπει να δούμε απτές προτάσεις για την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου και όχι αόριστες και ανώνυμες εκδηλώσεις ενδιαφέροντος.
Συνήθως όταν ένα πράγμα πηγαίνει σε μάκρος είναι καταδικασμένο να καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία. Στον Παναθηναϊκό η υπόθεση «Τσάκας - Αλ Σαούντ» τράβηξε πολύ και είδαμε τα αποτελέσματα. Μένει να δούμε αν θα συμβεί το ίδιο και τους τωρινούς. Στην Ενωση έχουν περάσει από τον... Αννα στον Καϊάφα μέχρι να καταλήξουν κάπου, εκτός και αν δεν έχουν στα χέρια τους ακόμα κάτι συγκεκριμένο και απτό για να μπουν στη διαδικασία επιλογής του καλύτερου επενδυτή.
Η αισιοδοξία ότι οι δύο υποθέσεις (που δεν είναι βέβαια ομοειδείς) θα καταλήξουν σε αίσιο τέλος και μάλιστα λίαν συντόμως, ηχεί ευχάριστα στα αυτιά. Αλλο που δεν θέλει ο οπαδός για να αρχίσει να φαντασιώνεται και να προσδοκά το καλύτερο για την ομάδα του. Με όνειρα όμως δεν θρέφεις ομάδα, αλλά... μαξιλάρι την ώρα του ύπνου. Και αν οι συγκεκριμένες ομάδες παραμείνουν αρκετά σε κατάσταση REM, τότε μάλλον πολύ σύντομα θα καταλήξουν σε κωματώδη κατάσταση με ανυπολόγιστες συνέπειες...
Πηγή: Goal