Εμφύλιοι, νάρκες, ασθένειες και ατυχήματα δεν
μπόρεσαν να τους σταματήσουν! Ακρωτηριασμένοι Αφρικανοί προσφέρουν
μαθήματα ζωής «πολεμώντας» μέσα από το γήπεδο!
Η μπάλα δεν γνωρίζει σύνορα και δεν έχει κανόνες! Το ποδόσφαιρο είναι
αντίθετο στον ρατσισμό και «μάγος» γίνεσαι όταν αγαπάς κάτι με τόσο
πάθος. Μπορεί να θεωρούμε ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα τον Λίονελ Μέσι, τον
Κριστιάνο Ρονάλντο, όμως μαγικά πράγματα βλέπουμε στην Αφρική, εκεί όπου
η ανθρώπινη δύναμη, το σθένος κάνουν θαύματα!
Βίαιοι εμφύλιοι, νάρκες που εξερράγησαν όταν πρόσφυγες αναζητούσαν πιο... ανθρώπινη ζωή, αλλά και ατυχήματα που δεν μπορούσαν να θεραπευθούν λόγω έλλειψης νοσοκομείων προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν χιλιάδες ακρωτηριασμούς σε Αφρικανούς! Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης, η φτώχεια, αλλά και οι μηδαμινές δαπάνες για τα θύματα δεν κατάφεραν να υπερκεράσουν την θέληση και την αγάπη των ανθρώπων για το ποδόσφαιρο. Λιβεριανοί, Γκανέζοι, Νιγηριανοί, Αγκολέζοι, πολίτες από τη Σιέρα Λεόνε και τον Νίγηρα άφησαν στην άκρη τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, πήραν την... πατερίτσα τους και μπήκαν στο γήπεδο.
Η μπάλα και το χορτάρι έγιναν ένα και τα μαγικά κολπάκια δεν άργησαν να έρθουν. Το Παναφρικανικό Πρωτάθλημα ακρωτηριασμένων προκαλεί συγκίνηση, αλλά προσφέρει ένα τεράστιο μάθημα ζωής, αφού παίκτες χωρίς το δεξί ή το αριστερό πόδι τρέχουν ασταμάτητα, ντριμπλάρουν, κάνουν ψαλίδια και τακουνάκια, ενώ γκολκίπερ με μόνο ένα χέρι προσθέτουν εξαιρετικές επεμβάσεις!
«Είμαι νέος και έχω θέληση»
Ο 28χρονος Σάνι Μπουμπακάρ από τον Νίγηρα στα 18 του έχασε το δεξί του πόδι έπειτα από ατύχημα με το μοτοποδήλατό του! Η έλλειψη ιατρικού εξοπλισμού έφερε τον ακρωτηριασμό, ωστόσο ο ίδιος στα 28 του δηλώνει «Την ημέρα εκείνη, ήξερα πως η ζωή μου δεν θα είναι ποτέ η ίδια. Ωστόσο, είδα και άλλους άνδρες με ίδια προβλήματα να παίζουν μπάλα σε μια νέα εθνική ομάδα και σκέφτηκα «Είμαι δυνατός, είμαι νέος, και θέλω η χώρα μου να γίνει γνωστή σε όλο τον κόσμο. Έτσι μπήκα στο γήπεδο...» τόνισε ο διεθνής που προέρχεται από μια χώρα που το ημερήσιο εισόδημα δεν ξεπερνά το ένα δολάριο!
Κόντρα στους αντάρτες
Η Σιέρα Λεόνε μπήκε στο τουρνουά το 2003 έχοντας βγει από έναν καταστροφικό δεκαετή εμφύλιο που κόστισε τη ζωή σε περισσότερους από 50.000 ανθρώπους. Μια χώρα που το μέσο προσδόκιμο ζωής είναι τα 48 χρόνια, μια χώρα που διέθετε χιλιάδες μικρούς στρατιώτες ικανούς να σφαγιάσουν τους πάντες, μια χώρα που οι ακρωτηριασμένοι ξεπερνούν τον χειρότερο εφιάλτη μπήκε στο γήπεδο και δείχνει την υπερηφάνειά της. Στο σύνολό τους οι παίκτες της Εθνικής είναι θύματα των ανταρτών, που έκοβαν άκρα όταν οι άνθρωποι αντιστέκονταν στην «ιδεολογία» και τα «θέλω» τους!
Ο
νεότερος παίκτης είναι ο Αμπντουλάι, 19 ετών και γεμάτος θέληση για
μπάλα. Πυροβολήθηκε από τους αντάρτες στα δυο πόδια, οι γιατροί έσωσαν
το ένα, ενώ δεν έχει μαζί του, τους γονείς του οι οποίοι σκοτώθηκαν στον
εμφύλιο. Στην αρχή έκρινε πως δεν ήταν ικανός να παίξει, ωστόσο αγαπά
τόσο τη μπάλα που δούλεψε για να συγκεντρώσει 18 δολάρια προκειμένου να
προμηθευτεί πατερίτσες!
Οι
Λιβεριανοί εντυπωσιάζουν με τις ικανότητές τους, άνθρωποι που άφησαν
πίσω τους τον πολύχρονο εμφύλιο που προκάλεσε 150.000 θανάτους και
οδήγησε σε εξορία τον μισό πληθυσμό της χώρας (1.3 εκατ. πρόσφυγες).
Δίνουν μαθήματα ζωής με την εμφάνισή τους μέσα στο γήπεδο, αν και
τονίζουν πως το αποτέλεσμα δεν έχει απολύτως καμία σημασία! Υπάρχουν
πάντως και παίκτες που μπορεί να γλίτωσαν την οργή των ανταρτών, όχι
όμως και ασθενειών που στον δυτικό κόσμο μπορούν να θεραπευθούν πολύ
εύκολα!
Η ιδέα και οι κανόνες!
Οι κανόνες του τουρνουά είναι συγκεκριμένοι, οι ποδοσφαιριστές αγωνίζονται με πατερίτσα και δεν έχουν το αριστερό ή το δεξί τους πόδι, ενώ οι τερματοφύλακες το αριστερό ή το δεξί τους χέρι, ενώ απαγορεύεται να αγωνιστεί κάποιος με τεχνητά μέλη. Το νεότερο μέλος ο Νίγηρας είναι και το πιο φτωχό, με την ιδέα να «γεννιέται» σε μια αλάνα στα περίχωρα της πρωτεύουσας, Νιαμέι. Ο 44χρονος Αρούνα Ουσμάν είδε μια παρέα νεαρών χωρίς άκρα να παίζουν μπάλα χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα «Δεν υποφέρετε παίζοντας μαζί με φυσιολογικά άτομα; Και μου είπαν πως κάθε φορά που έπαιζαν, αισθάνονταν εξαιρετικά, ενώ πονούσαν μόνο όταν δεν είχαν την ευκαιρία να παίξου. Έτσι, παρατήρησα τη σημασία του αθλητισμού στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους », τόνισε ο σημερινός γενικός γραμματέας της Παραολυμπιακής επιτροπής της χώρας.
Οι παίκτες που αποτελούν την Εθνική Ομάδα έχασαν τα άκρα τους είτε από ασθένεια και ατυχήματα είτε από έκρηξη ναρκών. Μάλιστα, χιλιάδες είναι τα θύματα στην βόρεια περιοχή της χώρας, εκεί όπου οι αντάρτες έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο ναρκοθετημένο μέρος. Αξίζει να σημειωθεί, στον Νίγηρα οι ακρωτηριασμένοι θεωρούνται και καταραμένοι, ωστόσο μέσα από τη μπάλα η αντίληψη σιγά σιγά αλλάζει.... Το 11-0 από τη Γκάνα δεν ενόχλησε κανέναν, το τελευταία σφύριγμα βρήκε αγκαλιασμένους τους παίκτες των δυο ομάδων και τα Ηνωμένα Έθνη να βλέπουν πως η μπάλα μπορεί να βοηθήσει μια ήπειρο που μαστίζεται από σοβαρά προβλήματα!
Βίαιοι εμφύλιοι, νάρκες που εξερράγησαν όταν πρόσφυγες αναζητούσαν πιο... ανθρώπινη ζωή, αλλά και ατυχήματα που δεν μπορούσαν να θεραπευθούν λόγω έλλειψης νοσοκομείων προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν χιλιάδες ακρωτηριασμούς σε Αφρικανούς! Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης, η φτώχεια, αλλά και οι μηδαμινές δαπάνες για τα θύματα δεν κατάφεραν να υπερκεράσουν την θέληση και την αγάπη των ανθρώπων για το ποδόσφαιρο. Λιβεριανοί, Γκανέζοι, Νιγηριανοί, Αγκολέζοι, πολίτες από τη Σιέρα Λεόνε και τον Νίγηρα άφησαν στην άκρη τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, πήραν την... πατερίτσα τους και μπήκαν στο γήπεδο.
Η μπάλα και το χορτάρι έγιναν ένα και τα μαγικά κολπάκια δεν άργησαν να έρθουν. Το Παναφρικανικό Πρωτάθλημα ακρωτηριασμένων προκαλεί συγκίνηση, αλλά προσφέρει ένα τεράστιο μάθημα ζωής, αφού παίκτες χωρίς το δεξί ή το αριστερό πόδι τρέχουν ασταμάτητα, ντριμπλάρουν, κάνουν ψαλίδια και τακουνάκια, ενώ γκολκίπερ με μόνο ένα χέρι προσθέτουν εξαιρετικές επεμβάσεις!
«Είμαι νέος και έχω θέληση»
Ο 28χρονος Σάνι Μπουμπακάρ από τον Νίγηρα στα 18 του έχασε το δεξί του πόδι έπειτα από ατύχημα με το μοτοποδήλατό του! Η έλλειψη ιατρικού εξοπλισμού έφερε τον ακρωτηριασμό, ωστόσο ο ίδιος στα 28 του δηλώνει «Την ημέρα εκείνη, ήξερα πως η ζωή μου δεν θα είναι ποτέ η ίδια. Ωστόσο, είδα και άλλους άνδρες με ίδια προβλήματα να παίζουν μπάλα σε μια νέα εθνική ομάδα και σκέφτηκα «Είμαι δυνατός, είμαι νέος, και θέλω η χώρα μου να γίνει γνωστή σε όλο τον κόσμο. Έτσι μπήκα στο γήπεδο...» τόνισε ο διεθνής που προέρχεται από μια χώρα που το ημερήσιο εισόδημα δεν ξεπερνά το ένα δολάριο!
Κόντρα στους αντάρτες
Η Σιέρα Λεόνε μπήκε στο τουρνουά το 2003 έχοντας βγει από έναν καταστροφικό δεκαετή εμφύλιο που κόστισε τη ζωή σε περισσότερους από 50.000 ανθρώπους. Μια χώρα που το μέσο προσδόκιμο ζωής είναι τα 48 χρόνια, μια χώρα που διέθετε χιλιάδες μικρούς στρατιώτες ικανούς να σφαγιάσουν τους πάντες, μια χώρα που οι ακρωτηριασμένοι ξεπερνούν τον χειρότερο εφιάλτη μπήκε στο γήπεδο και δείχνει την υπερηφάνειά της. Στο σύνολό τους οι παίκτες της Εθνικής είναι θύματα των ανταρτών, που έκοβαν άκρα όταν οι άνθρωποι αντιστέκονταν στην «ιδεολογία» και τα «θέλω» τους!
Ο
νεότερος παίκτης είναι ο Αμπντουλάι, 19 ετών και γεμάτος θέληση για
μπάλα. Πυροβολήθηκε από τους αντάρτες στα δυο πόδια, οι γιατροί έσωσαν
το ένα, ενώ δεν έχει μαζί του, τους γονείς του οι οποίοι σκοτώθηκαν στον
εμφύλιο. Στην αρχή έκρινε πως δεν ήταν ικανός να παίξει, ωστόσο αγαπά
τόσο τη μπάλα που δούλεψε για να συγκεντρώσει 18 δολάρια προκειμένου να
προμηθευτεί πατερίτσες!Οι
Λιβεριανοί εντυπωσιάζουν με τις ικανότητές τους, άνθρωποι που άφησαν
πίσω τους τον πολύχρονο εμφύλιο που προκάλεσε 150.000 θανάτους και
οδήγησε σε εξορία τον μισό πληθυσμό της χώρας (1.3 εκατ. πρόσφυγες).
Δίνουν μαθήματα ζωής με την εμφάνισή τους μέσα στο γήπεδο, αν και
τονίζουν πως το αποτέλεσμα δεν έχει απολύτως καμία σημασία! Υπάρχουν
πάντως και παίκτες που μπορεί να γλίτωσαν την οργή των ανταρτών, όχι
όμως και ασθενειών που στον δυτικό κόσμο μπορούν να θεραπευθούν πολύ
εύκολα!Η ιδέα και οι κανόνες!
Οι κανόνες του τουρνουά είναι συγκεκριμένοι, οι ποδοσφαιριστές αγωνίζονται με πατερίτσα και δεν έχουν το αριστερό ή το δεξί τους πόδι, ενώ οι τερματοφύλακες το αριστερό ή το δεξί τους χέρι, ενώ απαγορεύεται να αγωνιστεί κάποιος με τεχνητά μέλη. Το νεότερο μέλος ο Νίγηρας είναι και το πιο φτωχό, με την ιδέα να «γεννιέται» σε μια αλάνα στα περίχωρα της πρωτεύουσας, Νιαμέι. Ο 44χρονος Αρούνα Ουσμάν είδε μια παρέα νεαρών χωρίς άκρα να παίζουν μπάλα χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα «Δεν υποφέρετε παίζοντας μαζί με φυσιολογικά άτομα; Και μου είπαν πως κάθε φορά που έπαιζαν, αισθάνονταν εξαιρετικά, ενώ πονούσαν μόνο όταν δεν είχαν την ευκαιρία να παίξου. Έτσι, παρατήρησα τη σημασία του αθλητισμού στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους », τόνισε ο σημερινός γενικός γραμματέας της Παραολυμπιακής επιτροπής της χώρας.
Οι παίκτες που αποτελούν την Εθνική Ομάδα έχασαν τα άκρα τους είτε από ασθένεια και ατυχήματα είτε από έκρηξη ναρκών. Μάλιστα, χιλιάδες είναι τα θύματα στην βόρεια περιοχή της χώρας, εκεί όπου οι αντάρτες έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο ναρκοθετημένο μέρος. Αξίζει να σημειωθεί, στον Νίγηρα οι ακρωτηριασμένοι θεωρούνται και καταραμένοι, ωστόσο μέσα από τη μπάλα η αντίληψη σιγά σιγά αλλάζει.... Το 11-0 από τη Γκάνα δεν ενόχλησε κανέναν, το τελευταία σφύριγμα βρήκε αγκαλιασμένους τους παίκτες των δυο ομάδων και τα Ηνωμένα Έθνη να βλέπουν πως η μπάλα μπορεί να βοηθήσει μια ήπειρο που μαστίζεται από σοβαρά προβλήματα!
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου