Και ο φετινός ΠΑΟΚ είναι ένα αξιόλογο παράδειγμα για να κατανοήσει
κάποιος τι σημαίνει αξία ποδοσφαιριστή, πως δίνεται υπεραξία, πως
αλλάζει η μορφή μίας ομάδας ορθολογικά και βάσει των εξωαγωνιστικών
συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί.
Ο Λάσλο Μπόλονι χρειαζόταν τον χρόνο του, αλλά νομίζω και τις ξεκάθαρες κατευθύνσεις των διοικητικών στελεχών. Η αλήθεια είναι πως μόλις βρέθηκε μία σχετική ισορροπία στα διοικητικά, τότε εμφανίστηκε και η υποστήριξη που όφειλε να έχει ο προπονητής του ΠΑΟΚ.
Για να λέμε όλη την αλήθεια, ο Μπόλονι προσλήφθηκε από τον ΠΑΟΚ για δύο βασικά χαρακτηριστικά της καριέρας του. Τα πρωταθλήματα που κατέκτησε με ομάδες που δεν το συνηθίζουν στις χώρες τους, Σπόρτινγκ Λισαβόνας – Σταντάρ Λιέγης και τη δυνατότητα που έχει να αξιοποιεί ταλέντα και να δημιουργεί υπεραξίες.
Ο ΠΑΟΚ επέλεξε τελικά σωστά, αν και υπήρξε μία περίοδος που φοβήθηκε για την επιλογή του αυτή.
Ο Μπόλονι λοιπόν, έχοντας την καθημερινή υποστήριξη των Βρύζα και Κωνσταντινίδη, άρχισε την αντικατάσταση κυρίως των παικτών δεύτερης γραμμής. Η εποχή που υπήρχε η δυνατότητα ύπαρξης συμβολαίων τύπου Μπιζέρα, Σαβίνι, Σπαντάσιο και πολλών άλλων, έχει περάσει χωρίς επιστροφή. Ίσως και να μη τη ξαναζήσουμε ποτέ, εκτός κι αν κάποτε απαντήσουμε πάνω στις οργανωτικές αδυναμίες, υποστηρίξουμε σοβαρά το εμπορικό κομμάτι, δημιουργήσουμε υπεραξίες και πουλήσουμε σε σωστό χρόνο μέσα από ένα ασφαλές δίκτυο αγοράς.
Πρώτα απ όλα, είναι ξεκάθαρο πως ο Ρουμάνος θέλει να ρίξει το κόστος σε θέσεις που δεν παίρνει με τη βασική γραμμή παικτών αυτό που θέλει.
Για παράδειγμα, η περίπτωση τερματοφύλακα. Φέτος, οι δύο βασικοί δεν έδωσαν τίποτα, για την ακρίβεια μάλλον στέρησαν και ταυτόχρονα, έκαναν και μούτρα όταν δεν έπαιζαν. Αν υποθέσουμε πως στοιχίζουν και κοντά στις 850 χιλιάδες μαζί με τους φόρους, μάλλον το να μπει ο Γλύκος στο αρχικό σχήμα ήταν σχεδόν μαθηματικά προβλεπόμενο.
Αν ξεχάσουμε τα βιογραφικά, ο Γλύκος έχει καλύτερα στοιχεία από τους υπόλοιπους και σίγουρα πιο σύγχρονα. Η συγκυρία βοήθησε τον Βολιώτη, γιατί ο προπονητής του είδε το πρόγραμμα και κατάλαβε πως αν δεν τον βάλει σε εκείνο το τάιμινγκ η είσοδός του στην ομάδα δεν θα είναι ομαλή.
Μετά από οκτώ παιχνίδια, ο Γλύκος έχει δεχτεί τρία γκολ, φέρει ευθύνη στο ένα, ο ΠΑΟΚ δέχεται λιγότερες φάσεις και το τεστ οδεύει μια χαρά. Δεν θα αργήσουμε να μάθουμε αν ο Βολιώτης θα είναι ο τερματοφύλακας του μέλλοντος του ΠΑΟΚ, αλλά αυτή η προσπάθεια που γίνεται είναι άκρως ορθολογική.
Χωρίς μάλιστα αγωνιστικό κόστος μέχρι τώρα, ο ΠΑΟΚ αποκτώντας το καλοκαίρι έναν τερματοφύλακα, αν φύγει ο Κρέσιτς, θα γλιτώσει κοντά στο μισό εκατ. ευρώ χωρίς να πονέσει.
Όταν τον Σεπτέμβρη αποκτήθηκε ο Απόστολος Γιάννου, η ειρωνεία ήταν στο στόμα του 80% των ραδιο – οπαδών της ομάδας μας, οι οποίοι τρέφονται από αυτή τους τη συμπεριφορά.
Ο Γιάννου, ένα παιδί χωρίς συμμετοχές στη Καβάλα, αλλά διεθνής με την Ελπίδων είχε δείξει πως έχει κάποια στοιχεία. Πια είναι αυτά; Η δύναμη, η ταχύτητα, το θράσος και μία υποφερτή τεχνική.
Στους πρώτους μήνες του στην ομάδα, ο παίκτης έκανε διπλή δουλειά. Και προετοιμασία αλλά και ροή προπονήσεων και αγώνων. Είναι λογικό στις πρώτες του συμμετοχές να πλανιόταν γύρω από το κεφάλι του το τραγούδι «το θολωμένο μου μυαλό».
Επίσης, ελάχιστοι έχουν κατανοήσει ή μπαίνουν στη διαδικασία να σκεφτούν πως το παιδί αυτό χρησιμοποιείται από τον Μπόλονι σε έναν ρόλο που δεν έχει ξαναπαίξει. Αυτόν πίσω από τον φορ.
Ο Ρουμάνος μόνο χαζός δεν είναι, αφού βλέπει ένα αθλητικό παιδί με πολύ δύναμη και κίνητρο να μάθει, που αν μάθει σωστά θα πλαισιώνει τον φορ κορυφής σε σωστό χρόνο και η μοναξιά του Κλάους δεν θα είναι τόσο έντονη.
Η εξέλιξη του Γιάννου μάλιστα, είναι τόσο γρήγορη που έφτασε ο Μπόλονι στο σημείο να πει πως είναι έτοιμος για το άλμα, αρκεί να βελτιώσει δύο πράγματα. Τελική πάσα και προσπάθεια. Μέχρι τέλος της σεζόν θα ξέρουμε που βαδίζει το έργο, ενώ ο Γιάννου είναι ουσιαστικά ο αντικαταστάτης του Σπαντάσιο. Άλλο ένα 300άρι κέρδος χωρίς να υπολογίζεται η υπεραξία που μπορεί να πάρει ένας 21χρονός σε βάθος χρόνου. Σε αντίθεση με τον 31άρι πρώην συμπαίκτη του. Και το καλοκαίρι που τελειώνει και το συμβόλαιο του Ίβιτς, μπορεί να μη χρειαστείς νέο και να ψάξεις ένα χαφ πιο 8άρι στο στυλ του Φωτάκη, αλλά με καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Για τον Σταφυλίδη πρέπει να επισημάνουμε πως ο ΠΑΟΚ πίεσε περισσότερο τον Μπόλονι για τη χρησιμοποίησή του, σε έναν τάιμινγκ που έπρεπε να αποφασιστεί αν ο Λεονάρντο πρέπει να μείνει ή όχι. Η παρουσία Σταφυλίδη ήταν έξοχη, ο Λεονάρντο αποχώρησε, ο ΠΑΟΚ το γλίτωσε το 200άρι με τους φόρους μέχρι το καλοκαίρι και πλέον η είσοδος του μικρού θα συνδυαστεί με έναν μοιρασμένο ρόλο με το Λίνο φέτος και όταν ο Βραζιλιάνος θα ανανεώσει του χρόνου, σταδιακά θα δώσει τη σκυτάλη στο παιδί μας. Εδώ διατηρούμε την ποιότητα, γλιτώνουμε λεφτά μιας και ο Λίνο θα υπογράψει με λιγότερα και πάμε για άλλα.
Το μεγάλο ζητούμενο και τεράστιο στοίχημα του Λάσλο Μπόλονι και του ΠΑΟΚ, είναι το πώς θα καλυφθεί το κενό του Βιεϊρίνια κυρίως και σε δεύτερη φάση του Κοντρέρας.
Ο αντί – Κοντρέρας, είναι ο Κατσικάς όχι ως ποιότητα, αλλά ως νέο πρόσωπο στο κέντρο της άμυνας. Ο Κατσικάς τα έχει σχεδόν όλα. Δύναμη, ύψος τεχνική, φαίνεται να υστερεί λίγο στη ταχύτητα αλλά άμα την είχε και αυτή δεν θα έπαιζε στην Ελλάδα.
Η εικόνα του από τη πρώτη – με Λεβαδειακό – στη δεύτερη – με Πανιώνιο εμφάνιση είναι αρκετά βελτιωμένη αλλά ακόμα δεν εμπνέει σιγουριά. Αν το θέσουμε οικονομικά το θέμα, ο Κατσικάς είναι ουσιαστικά ο αντί Σαβίνι, δηλαδή γλιτώνει από τον ΠΑΟΚ κανά 300άρι χιλιάδες ευρώ επίσης. Και εδώ μάλλον δεν έχουμε θέμα μείωσης της αγωνιστικής δυναμικής, τουλάχιστον σε βάθος χρόνου.
Το ζητούμενο λοιπόν για τον ΠΑΟΚ είναι ουσιαστικά η απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού το καλοκαίρι που θα αντικαταστήσει τους Κοντρέρας που έφυγε και Τσιρίλο που θα φύγει και έναν επιθετικό που θα καλύψει τα χαρακτηριστικά ή μέρος αυτών που άφησε πίσω του ο αγαπημένος μας Άντρε. Ο Γεωργιάδης μπορεί να πάρει σημαντικό βάρος της σημαντικότητας του Πορτογάλου μόνο αν καταφέρει να σοβαρευτεί αγωνιστικά και να αποκτήσει σταθερότητα. Έτσι όπως είναι σήμερα, άλλοτε θα το κάνει, άλλοτε όχι, αλλά σε συχνότητα πολύ μικρότερη.
Η ποδοσφαιρική αλήθεια λοιπόν είναι πως ο ΠΑΟΚ δημιουργεί τον χώρο για να αντικαταστήσει τις προσωπικότητές του σε βάθος χρόνου μέσα από την πολύ καλή εσωτερική δουλειά που κάνει ο Μπόλονι με τους ανθρώπους του συλλόγου.
Μέσα στο καθεστώς αμφισβήτησης των πάντων που υπάρχει, έχουμε αμελήσει πως η ομάδα 2,5 μήνες είναι αήττητη. Όχι πως δεν θα έρθουν στραβές. Σίγουρα θα έρθουν και αν από θαύμα δε συμβεί αυτό θα είναι ποδοσφαιρικά αδικαιολόγητο.
Το βασικό παράδειγμα που με κάνει να πιστεύω πως θα βγει άκρη, είναι ο Κλάους. Όταν το καλοκαίρι έγραψα πως θα στηριχτεί από τον ΠΑΟΚ ως πρώτος φορ, υπήρξε χλευασμός, αλλά η πουτάνα η ζωή τα φέρνει έτσι ώστε να έχει πετύχει στα μέσα της σεζόν δώδεκα γκολ, περισσότερα απ ότι ο Μουσλίμοβιτς σε δύο γεμάτες.
Ο Μπόλονι το κατάλαβε το έργο και μίλησε για τη δημιουργία παικτών με τη νοοτροπία της θύρα 4, κάτι που ο Ρουμάνος συνειδητοποίησε στο Λονδίνο όταν κάποιοι δημοσιογράφοι του έλεγαν πριν τον αγώνα «ποια Τότεναμ, διπλό είναι το παιχνίδι» και ο ίδιος έζησε αυτή τη λογική μέσα από την απαίτηση 3,5 χιλιάδων οπαδών που ζητούσαν σχεδόν αλαζονικά το διπλό λες και έπαιζαν με την Δόξα Κατοκοπιάς.
Βρισκόμαστε σε μία φάση που αν δείξουμε υπομονή, ίσως και να δούμε στο μέλλον τον ΠΑΟΚ που ονειρευόμασταν πάντα. Δεν ξέρω αν το εγχείρημα θα πετύχει, ούτε μπορώ να βάλω το χέρι μου στη φωτιά για οτιδήποτε.
Απλά μου αρέσει ο τρόπος που ο ΠΑΟΚ σκέφτεται ποδοσφαιρικά. Και αυτό καταγράφω στο συγκεκριμένο μπλογκ.
Πηγή: paok24.com
Ο Λάσλο Μπόλονι χρειαζόταν τον χρόνο του, αλλά νομίζω και τις ξεκάθαρες κατευθύνσεις των διοικητικών στελεχών. Η αλήθεια είναι πως μόλις βρέθηκε μία σχετική ισορροπία στα διοικητικά, τότε εμφανίστηκε και η υποστήριξη που όφειλε να έχει ο προπονητής του ΠΑΟΚ.
Για να λέμε όλη την αλήθεια, ο Μπόλονι προσλήφθηκε από τον ΠΑΟΚ για δύο βασικά χαρακτηριστικά της καριέρας του. Τα πρωταθλήματα που κατέκτησε με ομάδες που δεν το συνηθίζουν στις χώρες τους, Σπόρτινγκ Λισαβόνας – Σταντάρ Λιέγης και τη δυνατότητα που έχει να αξιοποιεί ταλέντα και να δημιουργεί υπεραξίες.
Ο ΠΑΟΚ επέλεξε τελικά σωστά, αν και υπήρξε μία περίοδος που φοβήθηκε για την επιλογή του αυτή.
Ο Μπόλονι λοιπόν, έχοντας την καθημερινή υποστήριξη των Βρύζα και Κωνσταντινίδη, άρχισε την αντικατάσταση κυρίως των παικτών δεύτερης γραμμής. Η εποχή που υπήρχε η δυνατότητα ύπαρξης συμβολαίων τύπου Μπιζέρα, Σαβίνι, Σπαντάσιο και πολλών άλλων, έχει περάσει χωρίς επιστροφή. Ίσως και να μη τη ξαναζήσουμε ποτέ, εκτός κι αν κάποτε απαντήσουμε πάνω στις οργανωτικές αδυναμίες, υποστηρίξουμε σοβαρά το εμπορικό κομμάτι, δημιουργήσουμε υπεραξίες και πουλήσουμε σε σωστό χρόνο μέσα από ένα ασφαλές δίκτυο αγοράς.
Πρώτα απ όλα, είναι ξεκάθαρο πως ο Ρουμάνος θέλει να ρίξει το κόστος σε θέσεις που δεν παίρνει με τη βασική γραμμή παικτών αυτό που θέλει.
Για παράδειγμα, η περίπτωση τερματοφύλακα. Φέτος, οι δύο βασικοί δεν έδωσαν τίποτα, για την ακρίβεια μάλλον στέρησαν και ταυτόχρονα, έκαναν και μούτρα όταν δεν έπαιζαν. Αν υποθέσουμε πως στοιχίζουν και κοντά στις 850 χιλιάδες μαζί με τους φόρους, μάλλον το να μπει ο Γλύκος στο αρχικό σχήμα ήταν σχεδόν μαθηματικά προβλεπόμενο.
Αν ξεχάσουμε τα βιογραφικά, ο Γλύκος έχει καλύτερα στοιχεία από τους υπόλοιπους και σίγουρα πιο σύγχρονα. Η συγκυρία βοήθησε τον Βολιώτη, γιατί ο προπονητής του είδε το πρόγραμμα και κατάλαβε πως αν δεν τον βάλει σε εκείνο το τάιμινγκ η είσοδός του στην ομάδα δεν θα είναι ομαλή.
Μετά από οκτώ παιχνίδια, ο Γλύκος έχει δεχτεί τρία γκολ, φέρει ευθύνη στο ένα, ο ΠΑΟΚ δέχεται λιγότερες φάσεις και το τεστ οδεύει μια χαρά. Δεν θα αργήσουμε να μάθουμε αν ο Βολιώτης θα είναι ο τερματοφύλακας του μέλλοντος του ΠΑΟΚ, αλλά αυτή η προσπάθεια που γίνεται είναι άκρως ορθολογική.
Χωρίς μάλιστα αγωνιστικό κόστος μέχρι τώρα, ο ΠΑΟΚ αποκτώντας το καλοκαίρι έναν τερματοφύλακα, αν φύγει ο Κρέσιτς, θα γλιτώσει κοντά στο μισό εκατ. ευρώ χωρίς να πονέσει.
Όταν τον Σεπτέμβρη αποκτήθηκε ο Απόστολος Γιάννου, η ειρωνεία ήταν στο στόμα του 80% των ραδιο – οπαδών της ομάδας μας, οι οποίοι τρέφονται από αυτή τους τη συμπεριφορά.
Ο Γιάννου, ένα παιδί χωρίς συμμετοχές στη Καβάλα, αλλά διεθνής με την Ελπίδων είχε δείξει πως έχει κάποια στοιχεία. Πια είναι αυτά; Η δύναμη, η ταχύτητα, το θράσος και μία υποφερτή τεχνική.
Στους πρώτους μήνες του στην ομάδα, ο παίκτης έκανε διπλή δουλειά. Και προετοιμασία αλλά και ροή προπονήσεων και αγώνων. Είναι λογικό στις πρώτες του συμμετοχές να πλανιόταν γύρω από το κεφάλι του το τραγούδι «το θολωμένο μου μυαλό».
Επίσης, ελάχιστοι έχουν κατανοήσει ή μπαίνουν στη διαδικασία να σκεφτούν πως το παιδί αυτό χρησιμοποιείται από τον Μπόλονι σε έναν ρόλο που δεν έχει ξαναπαίξει. Αυτόν πίσω από τον φορ.
Ο Ρουμάνος μόνο χαζός δεν είναι, αφού βλέπει ένα αθλητικό παιδί με πολύ δύναμη και κίνητρο να μάθει, που αν μάθει σωστά θα πλαισιώνει τον φορ κορυφής σε σωστό χρόνο και η μοναξιά του Κλάους δεν θα είναι τόσο έντονη.
Η εξέλιξη του Γιάννου μάλιστα, είναι τόσο γρήγορη που έφτασε ο Μπόλονι στο σημείο να πει πως είναι έτοιμος για το άλμα, αρκεί να βελτιώσει δύο πράγματα. Τελική πάσα και προσπάθεια. Μέχρι τέλος της σεζόν θα ξέρουμε που βαδίζει το έργο, ενώ ο Γιάννου είναι ουσιαστικά ο αντικαταστάτης του Σπαντάσιο. Άλλο ένα 300άρι κέρδος χωρίς να υπολογίζεται η υπεραξία που μπορεί να πάρει ένας 21χρονός σε βάθος χρόνου. Σε αντίθεση με τον 31άρι πρώην συμπαίκτη του. Και το καλοκαίρι που τελειώνει και το συμβόλαιο του Ίβιτς, μπορεί να μη χρειαστείς νέο και να ψάξεις ένα χαφ πιο 8άρι στο στυλ του Φωτάκη, αλλά με καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Για τον Σταφυλίδη πρέπει να επισημάνουμε πως ο ΠΑΟΚ πίεσε περισσότερο τον Μπόλονι για τη χρησιμοποίησή του, σε έναν τάιμινγκ που έπρεπε να αποφασιστεί αν ο Λεονάρντο πρέπει να μείνει ή όχι. Η παρουσία Σταφυλίδη ήταν έξοχη, ο Λεονάρντο αποχώρησε, ο ΠΑΟΚ το γλίτωσε το 200άρι με τους φόρους μέχρι το καλοκαίρι και πλέον η είσοδος του μικρού θα συνδυαστεί με έναν μοιρασμένο ρόλο με το Λίνο φέτος και όταν ο Βραζιλιάνος θα ανανεώσει του χρόνου, σταδιακά θα δώσει τη σκυτάλη στο παιδί μας. Εδώ διατηρούμε την ποιότητα, γλιτώνουμε λεφτά μιας και ο Λίνο θα υπογράψει με λιγότερα και πάμε για άλλα.
Το μεγάλο ζητούμενο και τεράστιο στοίχημα του Λάσλο Μπόλονι και του ΠΑΟΚ, είναι το πώς θα καλυφθεί το κενό του Βιεϊρίνια κυρίως και σε δεύτερη φάση του Κοντρέρας.
Ο αντί – Κοντρέρας, είναι ο Κατσικάς όχι ως ποιότητα, αλλά ως νέο πρόσωπο στο κέντρο της άμυνας. Ο Κατσικάς τα έχει σχεδόν όλα. Δύναμη, ύψος τεχνική, φαίνεται να υστερεί λίγο στη ταχύτητα αλλά άμα την είχε και αυτή δεν θα έπαιζε στην Ελλάδα.
Η εικόνα του από τη πρώτη – με Λεβαδειακό – στη δεύτερη – με Πανιώνιο εμφάνιση είναι αρκετά βελτιωμένη αλλά ακόμα δεν εμπνέει σιγουριά. Αν το θέσουμε οικονομικά το θέμα, ο Κατσικάς είναι ουσιαστικά ο αντί Σαβίνι, δηλαδή γλιτώνει από τον ΠΑΟΚ κανά 300άρι χιλιάδες ευρώ επίσης. Και εδώ μάλλον δεν έχουμε θέμα μείωσης της αγωνιστικής δυναμικής, τουλάχιστον σε βάθος χρόνου.
Το ζητούμενο λοιπόν για τον ΠΑΟΚ είναι ουσιαστικά η απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού το καλοκαίρι που θα αντικαταστήσει τους Κοντρέρας που έφυγε και Τσιρίλο που θα φύγει και έναν επιθετικό που θα καλύψει τα χαρακτηριστικά ή μέρος αυτών που άφησε πίσω του ο αγαπημένος μας Άντρε. Ο Γεωργιάδης μπορεί να πάρει σημαντικό βάρος της σημαντικότητας του Πορτογάλου μόνο αν καταφέρει να σοβαρευτεί αγωνιστικά και να αποκτήσει σταθερότητα. Έτσι όπως είναι σήμερα, άλλοτε θα το κάνει, άλλοτε όχι, αλλά σε συχνότητα πολύ μικρότερη.
Η ποδοσφαιρική αλήθεια λοιπόν είναι πως ο ΠΑΟΚ δημιουργεί τον χώρο για να αντικαταστήσει τις προσωπικότητές του σε βάθος χρόνου μέσα από την πολύ καλή εσωτερική δουλειά που κάνει ο Μπόλονι με τους ανθρώπους του συλλόγου.
Μέσα στο καθεστώς αμφισβήτησης των πάντων που υπάρχει, έχουμε αμελήσει πως η ομάδα 2,5 μήνες είναι αήττητη. Όχι πως δεν θα έρθουν στραβές. Σίγουρα θα έρθουν και αν από θαύμα δε συμβεί αυτό θα είναι ποδοσφαιρικά αδικαιολόγητο.
Το βασικό παράδειγμα που με κάνει να πιστεύω πως θα βγει άκρη, είναι ο Κλάους. Όταν το καλοκαίρι έγραψα πως θα στηριχτεί από τον ΠΑΟΚ ως πρώτος φορ, υπήρξε χλευασμός, αλλά η πουτάνα η ζωή τα φέρνει έτσι ώστε να έχει πετύχει στα μέσα της σεζόν δώδεκα γκολ, περισσότερα απ ότι ο Μουσλίμοβιτς σε δύο γεμάτες.
Ο Μπόλονι το κατάλαβε το έργο και μίλησε για τη δημιουργία παικτών με τη νοοτροπία της θύρα 4, κάτι που ο Ρουμάνος συνειδητοποίησε στο Λονδίνο όταν κάποιοι δημοσιογράφοι του έλεγαν πριν τον αγώνα «ποια Τότεναμ, διπλό είναι το παιχνίδι» και ο ίδιος έζησε αυτή τη λογική μέσα από την απαίτηση 3,5 χιλιάδων οπαδών που ζητούσαν σχεδόν αλαζονικά το διπλό λες και έπαιζαν με την Δόξα Κατοκοπιάς.
Βρισκόμαστε σε μία φάση που αν δείξουμε υπομονή, ίσως και να δούμε στο μέλλον τον ΠΑΟΚ που ονειρευόμασταν πάντα. Δεν ξέρω αν το εγχείρημα θα πετύχει, ούτε μπορώ να βάλω το χέρι μου στη φωτιά για οτιδήποτε.
Απλά μου αρέσει ο τρόπος που ο ΠΑΟΚ σκέφτεται ποδοσφαιρικά. Και αυτό καταγράφω στο συγκεκριμένο μπλογκ.
Πηγή: paok24.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου