Στην αρχή της σεζόν, όλοι έλεγαν ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει το πρωτάθλημα με 10 βαθμούς διαφορά.
Από χθες το βράδυ, όλα είναι διαφορετικά. Λες και ζουν ένα παρατεταμένο εφιάλτη που δεν λέει να τελειώσει, οι πρωταθλητές παρέδωσαν με κάθε επισημότητα τον τίτλο του φετινού φαβορί στον Παναθηναϊκό και οι ίδιοι είναι πια το αουτσάϊντερ στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Μιλάμε για μια σχεδόν απίστευτη εξέλιξη, η οποία σηματοδοτεί δύο πολύ σημαντικά πράγματα: Πρώτον, πετάει στον Παναθηναϊκό σωσίβιο για να σωθεί και ως ομάδα αλλά και ως σύλλογος. Τον κρατάει στη ζωή, πράγμα που αρνούνται να κάνουν ακόμη και οι μέτοχοί του.
Δεύτερον, ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση για το κατά πόσο η ομάδα που δημιούργησε ο Ερνέστο Βαλβέρδε, υπό την πλήρη ανοχή του Βαγγέλη Μαρινάκη, είναι αυτό που λένε οι παλιότεροι «πραγματικός Ολυμπιακός». Είναι άραγε ή πρόκειται για ένα είδος ομάδας ξένο προς τις ανάγκες και τις επιθυμίες των εκατομμυρίων οπαδών του αλλά και των αναγκών που απαιτεί το ελληνικό πρωτάθλημα;
Η εμφάνιση στην Ξάνθη ήταν μια ακόμη απόδειξη εκείνων που κάποιοι υποστήριζαν εδώ και καιρό: Ο Βαλβέρδε δημιούργησε μια ομάδα σύμφωνη με τα προσωπικά του γούστα, μια ομάδα σχετικά καλών παικτών αλλά χωρίς παίκτες-ηγέτες από το κέντρο και μπροστά. Χωρίς κάποια προσωπικότητα σαν τον Ριβάλντο, τον Γκαλέτι, τον Τζόρτζεβιτς, τον Τζιοβάνι και άλλους πολλούς που πέρασαν τα περασμένα χρόνια από τον Ολυμπιακό και οι οποίοι έκαναν στους υπόλοιπους ενέσεις πρωταθλητισμού.
Αυτό που βλέπουν σήμερα οι οπαδοί, είναι μια ομάδα στην οποία προσπαθεί να κάνει τη διαφορά ο Αμπντούν, ο Φετφατζίδης, ο Πάντελιτς και ο Φουστέρ. Παίκτες όχι φυσικά του πεταματού αλλά ούτε και ικανοί να πάρουν στις πλάτες τους μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό. Ούτε και πιστεύω ότι αν έπαιζαν χθες στην Ξάνθη ο Μιραλάς και ο Τζιμπούρ θα άλλαζε κάτι δραματικά. Ιδια θα ήταν η ανάπτυξη, ίδια και η μέτρια εικόνα της ομάδας που πάει από το κακό στο χειρότερο. Δεν ξέρω αν μετά τη χθεσινή ήττα ο Ολυμπιακός χάνει οριστικά τον φετινό τίτλο.
Αυτό μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Ξέρω όμως ότι και να τον κατακτήσει τελικά, η συζήτηση με θέμα «τι στο διάολο κάνει ο Βαλβέρδε» έχει πολύ μέλλον. Οσο για τον «πάμε παιχταρά μου» διαιτητή Κωνσταντινέα, είναι φανερό ότι κάποιος επιτέλους πρέπει να τον μαζέψει.
Πηγή: Εξέδρα
Από χθες το βράδυ, όλα είναι διαφορετικά. Λες και ζουν ένα παρατεταμένο εφιάλτη που δεν λέει να τελειώσει, οι πρωταθλητές παρέδωσαν με κάθε επισημότητα τον τίτλο του φετινού φαβορί στον Παναθηναϊκό και οι ίδιοι είναι πια το αουτσάϊντερ στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Μιλάμε για μια σχεδόν απίστευτη εξέλιξη, η οποία σηματοδοτεί δύο πολύ σημαντικά πράγματα: Πρώτον, πετάει στον Παναθηναϊκό σωσίβιο για να σωθεί και ως ομάδα αλλά και ως σύλλογος. Τον κρατάει στη ζωή, πράγμα που αρνούνται να κάνουν ακόμη και οι μέτοχοί του.
Δεύτερον, ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση για το κατά πόσο η ομάδα που δημιούργησε ο Ερνέστο Βαλβέρδε, υπό την πλήρη ανοχή του Βαγγέλη Μαρινάκη, είναι αυτό που λένε οι παλιότεροι «πραγματικός Ολυμπιακός». Είναι άραγε ή πρόκειται για ένα είδος ομάδας ξένο προς τις ανάγκες και τις επιθυμίες των εκατομμυρίων οπαδών του αλλά και των αναγκών που απαιτεί το ελληνικό πρωτάθλημα;
Η εμφάνιση στην Ξάνθη ήταν μια ακόμη απόδειξη εκείνων που κάποιοι υποστήριζαν εδώ και καιρό: Ο Βαλβέρδε δημιούργησε μια ομάδα σύμφωνη με τα προσωπικά του γούστα, μια ομάδα σχετικά καλών παικτών αλλά χωρίς παίκτες-ηγέτες από το κέντρο και μπροστά. Χωρίς κάποια προσωπικότητα σαν τον Ριβάλντο, τον Γκαλέτι, τον Τζόρτζεβιτς, τον Τζιοβάνι και άλλους πολλούς που πέρασαν τα περασμένα χρόνια από τον Ολυμπιακό και οι οποίοι έκαναν στους υπόλοιπους ενέσεις πρωταθλητισμού.
Αυτό που βλέπουν σήμερα οι οπαδοί, είναι μια ομάδα στην οποία προσπαθεί να κάνει τη διαφορά ο Αμπντούν, ο Φετφατζίδης, ο Πάντελιτς και ο Φουστέρ. Παίκτες όχι φυσικά του πεταματού αλλά ούτε και ικανοί να πάρουν στις πλάτες τους μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό. Ούτε και πιστεύω ότι αν έπαιζαν χθες στην Ξάνθη ο Μιραλάς και ο Τζιμπούρ θα άλλαζε κάτι δραματικά. Ιδια θα ήταν η ανάπτυξη, ίδια και η μέτρια εικόνα της ομάδας που πάει από το κακό στο χειρότερο. Δεν ξέρω αν μετά τη χθεσινή ήττα ο Ολυμπιακός χάνει οριστικά τον φετινό τίτλο.
Αυτό μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Ξέρω όμως ότι και να τον κατακτήσει τελικά, η συζήτηση με θέμα «τι στο διάολο κάνει ο Βαλβέρδε» έχει πολύ μέλλον. Οσο για τον «πάμε παιχταρά μου» διαιτητή Κωνσταντινέα, είναι φανερό ότι κάποιος επιτέλους πρέπει να τον μαζέψει.
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου