Στον Ολυμπιακό ας ψάξει ο Βαλβέρδε να βρει γιατί
οι παίκτες του είναι εντελώς εκτός ρυθμού και το τόπι στα πόδια τους
ζυγίζει καμιά διακοσαριά κιλά. Γράφει ο Παύλος Παπαδημητρίου.
Κατ' αρχήν με τα της διαιτησίας δεν πρόκειται να ασχοληθώ εκτενώς,
διότι το πολύ το «Κύριε ελέησον» το βαριέται κι ο Θεός. Απλά
επαναλαμβάνω ό,τι έγραψα και στο προηγούμενο σημείωμα, που άλλωστε
αποτελεί και πάγια θέση μου: Οι περισσότεροι από τους έλληνες διαιτητές
είναι από κακοί έως άχρηστοι κι ως εκ τούτου για να μπαίνουν στους
πίνακες και να διατηρούνται σε αυτούς κάποιοι τους έχουν κάνει κάποια
χατίρια. Ας τα σκεφτούν όλοι οι (παντώς είδους) παράγοντες όλα αυτά και
ξαναμιλάμε.
Για τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού γίνεται ούτως ή άλλως ήδη πολύ μεγάλη συζήτηση. Παρακολουθώντας και τα δύο παιχνίδια, καταλαβαίνω το εξής: Ο Ολυμπιακός πράγματι επηρεάστηκε από την απουσία των βασικών του επιθετικών. Έκανε όμως 16 ευκαιρίες και δεν έβαλε ούτε ένα γκολ. Πολλές ευκαιρίες μάλιστα (οι οποίες δημιουργήθηκαν με διάφορους τρόπους, καθώς ο Ιμπαγάσα ήταν κακός) χάθηκαν μέσα από την μικρή περιοχή.
Επίσης αντιλαμβάνομαι ότι πράγματι ο Παναθηναϊκός μπορεί να έχασε ολοκληρωτικά το πρώτο ημίχρονο ως προς την παραγωγή του παιχνιδιού του. Όμως νίκησε. Και νίκησε χωρίς να παίξει ποδόσφαιρο άξιο λόγου κι έχοντας off τον Κατσουράνη από νωρίς. Νομίζω λοιπόν ότι η διαφορά των αιωνίων αυτή τη στιγμή είναι πολύ απλή κι αφορά στα ψυχολογικά χαρακτηριστικά τους. Η πίστη του Ολυμπιακού βρίσκεται στο ναδίρ (και παρακάτω...) κι εκείνη του Παναθηναϊκού στο ζενίθ.
Οι πράσινοι δηλαδή πιστεύουν ότι ακόμα και τώρα -που όλοι οι αντίπαλοι τους έχουν «διαβάσει» και τους περιμένουν- θα βρουν έναν τρόπο να πάρουν τους βαθμούς. Και το καταφέρνουν! Γιατί τα 4 σερί 1-0 αυτό αποδεικνύουν. Οτι μια ομάδα με χίλια μύρια διοικητικά προβλήματα μπορεί να παίρνει τους βαθμούς και να γίνεται γκραν φαβορί για το πρωτάθλημα.
Στον Ολυμπιακό ας ψάξει ο Βαλβέρδε να βρει γιατί οι παίκτες του είναι εντελώς εκτός ρυθμού και το τόπι στα πόδια τους ζυγίζει καμιά διακοσαριά κιλά. Κι ας ψάξει επίσης γιατί με το που φυσάει... αεράκι τριων μποφώρ οι θλάσεις πάνε σύννεφο...
Πηγή: pamesports.gr
Για τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού γίνεται ούτως ή άλλως ήδη πολύ μεγάλη συζήτηση. Παρακολουθώντας και τα δύο παιχνίδια, καταλαβαίνω το εξής: Ο Ολυμπιακός πράγματι επηρεάστηκε από την απουσία των βασικών του επιθετικών. Έκανε όμως 16 ευκαιρίες και δεν έβαλε ούτε ένα γκολ. Πολλές ευκαιρίες μάλιστα (οι οποίες δημιουργήθηκαν με διάφορους τρόπους, καθώς ο Ιμπαγάσα ήταν κακός) χάθηκαν μέσα από την μικρή περιοχή.
Επίσης αντιλαμβάνομαι ότι πράγματι ο Παναθηναϊκός μπορεί να έχασε ολοκληρωτικά το πρώτο ημίχρονο ως προς την παραγωγή του παιχνιδιού του. Όμως νίκησε. Και νίκησε χωρίς να παίξει ποδόσφαιρο άξιο λόγου κι έχοντας off τον Κατσουράνη από νωρίς. Νομίζω λοιπόν ότι η διαφορά των αιωνίων αυτή τη στιγμή είναι πολύ απλή κι αφορά στα ψυχολογικά χαρακτηριστικά τους. Η πίστη του Ολυμπιακού βρίσκεται στο ναδίρ (και παρακάτω...) κι εκείνη του Παναθηναϊκού στο ζενίθ.
Οι πράσινοι δηλαδή πιστεύουν ότι ακόμα και τώρα -που όλοι οι αντίπαλοι τους έχουν «διαβάσει» και τους περιμένουν- θα βρουν έναν τρόπο να πάρουν τους βαθμούς. Και το καταφέρνουν! Γιατί τα 4 σερί 1-0 αυτό αποδεικνύουν. Οτι μια ομάδα με χίλια μύρια διοικητικά προβλήματα μπορεί να παίρνει τους βαθμούς και να γίνεται γκραν φαβορί για το πρωτάθλημα.
Στον Ολυμπιακό ας ψάξει ο Βαλβέρδε να βρει γιατί οι παίκτες του είναι εντελώς εκτός ρυθμού και το τόπι στα πόδια τους ζυγίζει καμιά διακοσαριά κιλά. Κι ας ψάξει επίσης γιατί με το που φυσάει... αεράκι τριων μποφώρ οι θλάσεις πάνε σύννεφο...
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου