Οι σκέψεις μου αφορούν το λαοφιλέστερο άθλημα του κόσμου όχι τόσο ως
προς την επιφανειακή πλευρά του παιχνιδιού αλλά ως προς την βαθύτερη
σημασία του. Ως προϊόν και ως αντικείμενο που χρησιμοποιείται για την
εξυπηρέτηση απώτερων πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων .
Το…νόημα των ομάδων στο παρελθόν
Οι περισσότερες «μεγάλες ομάδες» κουβαλάνε την δική τους ιστορία. Δημιουργήθηκαν εξ αιτίας κάποιων συγκεκριμένων περιστάσεων γι’ αυτό αποτελούν κάτι «ξεχωριστό» τόσο για τους οπαδούς όσο και για τους αντιπάλους. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα την Ισπανία. Όλοι έχουμε ακούσει αναφορές στην Real Madrid ως ομάδα του δικτάτορα Franco. Αυτός ο χαρακτηρισμός μπορεί για εμάς τους νέους να μην σημαίνει κάτι ιδιαίτερο αλλά για τους Ισπανούς που δεν ήταν Μαδριλένοι το να υποστηρίζουν άλλες ομάδες σήμαινε αντίδραση στην πολιτική κατάσταση της χώρας τους.
Πέρα από αυτό, το ποδόσφαιρο αποτελούσε μέσο διαφοροποίησης μεταξύ των ανθρώπων. Δηλαδή είχε…ενδιαφέρον τοπικιστικό Barcelona-Athletic Bilbao , θρησκευτικό Celtic-Rangers (καθολικοί- προτεστάντες ), οικονομικό Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός κλπ . Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην καθημερινότητα τους χρησιμοποιούσαν το ποδόσφαιρο ως δήλωση της διαφορετικότητας τους και ασπίδα στις διάφορες καταστάσεις που βίωναν. Στο παρελθόν, το ποδόσφαιρο έχε αξία ως έννοια . Οι ομάδες ήταν ιδέες και οι ποδοσφαιριστές ήταν κοινοί άνθρωποι που δεν ζούσαν από την μπάλα αλλά δούλευαν όπως όλοι!
Η… έννοια του σύγχρονου ποδοσφαίρου
Τα τελευταία χρόνια, ζούμε το ποδόσφαιρο πιο έντονα όσο ποτέ. Όχι γιατί οι ομάδες και οι φίλαθλοι το βλέπουν ως αξία (όπως παλιά), αλλά επειδή αποτελεί μια από τις σημαντικότερες βιτρίνες θεάματος. Η μπάλα που ξεκίνησε να παίζεται στις αλάνες και σε χωμάτινα γήπεδα, οι ποδοσφαιριστές που τότε ξεχώριζαν για το ταλέντο τους και οι οπαδοί που πήγαιναν τις Κυριακές στα γήπεδα για να ξεφύγουν από την ρουτίνα του μεροκάματου δεν υπάρχουν πια. Σήμερα υπάρχει το ποδόσφαιρο ως προϊόν και μάλιστα απίστευτα κερδοφόρο, αφού γύρω από την στρογγυλή θεά έχουν στηθεί δουλείες τρελών εκατομμυρίων.
Προφανώς, δεν αναφερόμαστε στους μικροεπιχειρηματίες γύρω από τα γήπεδα. Τα λεφτά της μπάλας κινούνται σε άλλους άξονες. Δυστυχώς, ως άνθρωποι έχουμε το ελάττωμα να βλέπουμε τα πράγματα επιδερμικά. Έτσι, πάνω στο πάθος μας για την νίκη και το θέαμα αρνούμαστε να αντιληφθούμε σημαντικότερα πράγματα που… εκμεταλλεύονται οι πονηροί της σύγχρονης εποχής.
Ας πάρουμε λοιπόν για παράδειγμα αυτή τη φορά την Αγγλία. Εκεί που υπάρχει πολιτισμός, ποδοσφαιρικές παραδόσεις και το ευ αγωνίζεσθε. Μερικές από τις ομάδες του νησιού αποτελούν επιχειρηματικούς κολοσσούς. Οι ομάδες αυτές μπορεί να ξεκίνησαν ως συνοικιακές ή φοιτητικές, αλλά σήμερα έχουν φιλάθλους σε κάθε γωνιά της γης. Έχουν πουλήσει τα εμβλήματα,τις ονομασίες των γηπέδων, τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών αλλά και αυτά της εικόνας που προβάλουν. Αξίζει να σημειωθεί πως η Liverpool ψάχνει για νέο προπονητή ηλικίας κάτω από 45 και αυτό γιατί της το επιβάλει ένας από τους χορηγούς της καθώς το μοντέλο που θέλει να προωθήσει στοχεύει σε συγκεκριμένο αγοραστικό κοινό.
Αντίστοιχο παράδειγμα είναι η δημιουργία των galacticos στην Ισπανία (από τις πωλήσεις φανέλας του David Beckam στην Κίνα η Real είχε περισσότερα έσοδα από τα χρήματα που δαπάνησε για να τον αποκτήσει! ). Τέλος, είναι απίστευτα μεγάλα τα ποσά που λαμβάνουν οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι για τα τηλεοπτικά τους δικαιώματα καθώς επίσης και τις αγορές των ομάδων από Άραβες και Ρώσους.
Ποιο είναι, όμως, το πρόβλημα με όλα αυτά; Αφού η μπάλα προσφέρει συγκινήσεις, γιατί μας ενοχλεί που προοδεύουν οι ομάδες οικονομικά; Προσωπικά δεν με ενοχλεί καθόλου. Ούτως ή άλλως, η ζωή μας έχει εμπορευματοποιηθεί σε κάθε της έκφανση. Όπως ένας επιχειρηματίας που έχει στήσει την δουλεία του και κινείται με σκοπό το κέρδος έτσι κάνουν και οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι. Είναι σαφές πως όταν ο τάδε Άραβας αγόρασε την Manchester City προφανώς δεν το έκανε γιατί ήταν ‘’citizen’’ από μικρό παιδί αλλά για οικονομικούς λόγους.
Το πρόβλημα είναι πως μπορεί κάποιος να βγει οικονομικά κερδισμένος σπαταλώντας μερικά δις ευρώ ενώ έχει πολύ λιγότερα έσοδα ….Κάθε μέρα εκατομμύρια άνθρωποι ρίχνουν τα λεφτά τους στον τροχό του στοιχήματος. Ιστορίες νόμιμου και παράνομου στοιχήματος έχουμε ακούσει δεκάδες . Από σφυρίγματα σε μικρές και μεγάλες διοργανώσεις, ιστορίες παράγκας μέχρι και στοιχήματα για αριθμό των κόρνερ και τον πλαγίων σε έναν αγώνα. Παράλληλα πόσες φορές βλέπουμε διαιτητές να σπρώχνουν ομάδες ώστε να πάρουν χορηγίες κατηγορίας ή χρηματικά έπαθλα….Δε θα συνεχίσουμε, αυτό είναι το πρόβλημα….
Συμπέρασμα
Ως λάτρεις του ποδοσφαίρου, μας εξιτάρουν τα ντέρμπι, παθιαζόμαστε, τσακωνόμαστε και αφιερώνουμε ατελείωτες ώρες αναλύσεων. Αμφιβάλω, όμως, αν αντιλαμβανόμαστε σε τι φούσκα ζούμε καθώς το ποδόσφαιρο που παρακολουθούμε (παρά τις συγκινήσεις) παραμένει σκιώδες και ακατανόητο για τους φιλάθλους. Είναι, δηλαδή, ιδανικό για κοκορομαχίες μεταξύ των οπαδών και κερδοφόρα μπίζνα ( που θα έλεγε και ο Big Mac ) για πολλούς άλλους…
πηγή:overlap.gr
Το…νόημα των ομάδων στο παρελθόν
Οι περισσότερες «μεγάλες ομάδες» κουβαλάνε την δική τους ιστορία. Δημιουργήθηκαν εξ αιτίας κάποιων συγκεκριμένων περιστάσεων γι’ αυτό αποτελούν κάτι «ξεχωριστό» τόσο για τους οπαδούς όσο και για τους αντιπάλους. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα την Ισπανία. Όλοι έχουμε ακούσει αναφορές στην Real Madrid ως ομάδα του δικτάτορα Franco. Αυτός ο χαρακτηρισμός μπορεί για εμάς τους νέους να μην σημαίνει κάτι ιδιαίτερο αλλά για τους Ισπανούς που δεν ήταν Μαδριλένοι το να υποστηρίζουν άλλες ομάδες σήμαινε αντίδραση στην πολιτική κατάσταση της χώρας τους.
Πέρα από αυτό, το ποδόσφαιρο αποτελούσε μέσο διαφοροποίησης μεταξύ των ανθρώπων. Δηλαδή είχε…ενδιαφέρον τοπικιστικό Barcelona-Athletic Bilbao , θρησκευτικό Celtic-Rangers (καθολικοί- προτεστάντες ), οικονομικό Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός κλπ . Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην καθημερινότητα τους χρησιμοποιούσαν το ποδόσφαιρο ως δήλωση της διαφορετικότητας τους και ασπίδα στις διάφορες καταστάσεις που βίωναν. Στο παρελθόν, το ποδόσφαιρο έχε αξία ως έννοια . Οι ομάδες ήταν ιδέες και οι ποδοσφαιριστές ήταν κοινοί άνθρωποι που δεν ζούσαν από την μπάλα αλλά δούλευαν όπως όλοι!
Οι...συμβολισμοί των ομάδων
Τα τελευταία χρόνια, ζούμε το ποδόσφαιρο πιο έντονα όσο ποτέ. Όχι γιατί οι ομάδες και οι φίλαθλοι το βλέπουν ως αξία (όπως παλιά), αλλά επειδή αποτελεί μια από τις σημαντικότερες βιτρίνες θεάματος. Η μπάλα που ξεκίνησε να παίζεται στις αλάνες και σε χωμάτινα γήπεδα, οι ποδοσφαιριστές που τότε ξεχώριζαν για το ταλέντο τους και οι οπαδοί που πήγαιναν τις Κυριακές στα γήπεδα για να ξεφύγουν από την ρουτίνα του μεροκάματου δεν υπάρχουν πια. Σήμερα υπάρχει το ποδόσφαιρο ως προϊόν και μάλιστα απίστευτα κερδοφόρο, αφού γύρω από την στρογγυλή θεά έχουν στηθεί δουλείες τρελών εκατομμυρίων.
Προφανώς, δεν αναφερόμαστε στους μικροεπιχειρηματίες γύρω από τα γήπεδα. Τα λεφτά της μπάλας κινούνται σε άλλους άξονες. Δυστυχώς, ως άνθρωποι έχουμε το ελάττωμα να βλέπουμε τα πράγματα επιδερμικά. Έτσι, πάνω στο πάθος μας για την νίκη και το θέαμα αρνούμαστε να αντιληφθούμε σημαντικότερα πράγματα που… εκμεταλλεύονται οι πονηροί της σύγχρονης εποχής.
Ας πάρουμε λοιπόν για παράδειγμα αυτή τη φορά την Αγγλία. Εκεί που υπάρχει πολιτισμός, ποδοσφαιρικές παραδόσεις και το ευ αγωνίζεσθε. Μερικές από τις ομάδες του νησιού αποτελούν επιχειρηματικούς κολοσσούς. Οι ομάδες αυτές μπορεί να ξεκίνησαν ως συνοικιακές ή φοιτητικές, αλλά σήμερα έχουν φιλάθλους σε κάθε γωνιά της γης. Έχουν πουλήσει τα εμβλήματα,τις ονομασίες των γηπέδων, τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών αλλά και αυτά της εικόνας που προβάλουν. Αξίζει να σημειωθεί πως η Liverpool ψάχνει για νέο προπονητή ηλικίας κάτω από 45 και αυτό γιατί της το επιβάλει ένας από τους χορηγούς της καθώς το μοντέλο που θέλει να προωθήσει στοχεύει σε συγκεκριμένο αγοραστικό κοινό.
Αντίστοιχο παράδειγμα είναι η δημιουργία των galacticos στην Ισπανία (από τις πωλήσεις φανέλας του David Beckam στην Κίνα η Real είχε περισσότερα έσοδα από τα χρήματα που δαπάνησε για να τον αποκτήσει! ). Τέλος, είναι απίστευτα μεγάλα τα ποσά που λαμβάνουν οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι για τα τηλεοπτικά τους δικαιώματα καθώς επίσης και τις αγορές των ομάδων από Άραβες και Ρώσους.
Ποιο είναι, όμως, το πρόβλημα με όλα αυτά; Αφού η μπάλα προσφέρει συγκινήσεις, γιατί μας ενοχλεί που προοδεύουν οι ομάδες οικονομικά; Προσωπικά δεν με ενοχλεί καθόλου. Ούτως ή άλλως, η ζωή μας έχει εμπορευματοποιηθεί σε κάθε της έκφανση. Όπως ένας επιχειρηματίας που έχει στήσει την δουλεία του και κινείται με σκοπό το κέρδος έτσι κάνουν και οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι. Είναι σαφές πως όταν ο τάδε Άραβας αγόρασε την Manchester City προφανώς δεν το έκανε γιατί ήταν ‘’citizen’’ από μικρό παιδί αλλά για οικονομικούς λόγους.
Το πρόβλημα είναι πως μπορεί κάποιος να βγει οικονομικά κερδισμένος σπαταλώντας μερικά δις ευρώ ενώ έχει πολύ λιγότερα έσοδα ….Κάθε μέρα εκατομμύρια άνθρωποι ρίχνουν τα λεφτά τους στον τροχό του στοιχήματος. Ιστορίες νόμιμου και παράνομου στοιχήματος έχουμε ακούσει δεκάδες . Από σφυρίγματα σε μικρές και μεγάλες διοργανώσεις, ιστορίες παράγκας μέχρι και στοιχήματα για αριθμό των κόρνερ και τον πλαγίων σε έναν αγώνα. Παράλληλα πόσες φορές βλέπουμε διαιτητές να σπρώχνουν ομάδες ώστε να πάρουν χορηγίες κατηγορίας ή χρηματικά έπαθλα….Δε θα συνεχίσουμε, αυτό είναι το πρόβλημα….
Συμπέρασμα
Ως λάτρεις του ποδοσφαίρου, μας εξιτάρουν τα ντέρμπι, παθιαζόμαστε, τσακωνόμαστε και αφιερώνουμε ατελείωτες ώρες αναλύσεων. Αμφιβάλω, όμως, αν αντιλαμβανόμαστε σε τι φούσκα ζούμε καθώς το ποδόσφαιρο που παρακολουθούμε (παρά τις συγκινήσεις) παραμένει σκιώδες και ακατανόητο για τους φιλάθλους. Είναι, δηλαδή, ιδανικό για κοκορομαχίες μεταξύ των οπαδών και κερδοφόρα μπίζνα ( που θα έλεγε και ο Big Mac ) για πολλούς άλλους…
πηγή:overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου