Οι φανέλες με το 10 στο τακτικό επίκεντρο (ΦΩΤΟ)

Η Ουκρανία σε αντίθεση με τις προβλέψεις των ειδικών κατάφερε να επικρατήσει της Σουηδίας και να αποκτήσει σημαντικό πλεονέκτημα για την μεγάλη πρόκριση στους 8′ της διοργάνωσης, ειδικότερα μετά την ισοπαλία στο ντέρμπι του ομίλου (Γαλλία-Αγγλία 1-1).

Το παιχνίδι παρουσίασε αρκετές εκατέρωθεν τακτικές ανορθογραφίες, έφερε τα «1ο»αρια και των δύο ομάδων στο τακτικό προσκήνιο, ενώ μας υπενθύμισε την σημασία της ποδοσφαιρικής κλάσης παικτών όπως ο… γέρο Σέβα σε διοργανώσεις υψηλού επιπέδου.

Οι τακτικές ανορθογραφίες
Μπλαχίν και Χάρμεν επιχείρησαν αρκετές τακτικές ανορθογραφίες και τις είδαν, λίγο ή πολύ, να επηρεάζουν την απόδοση της ομάδας τους. Ο Μπλαχίν παρουσίασε ένα επιθετικογενές 4-4-2 με τον Βορονίν να παίζει πολύ πιο χαμηλά από τον Σεφτσέκνο – στην ουδία δημιουργώντας ένα 4-4-1-1. Στην ουσία ο Μπλαχίν επεδίωξε να παρατάξει μία ομάδα που θα είχε βάση:

• την ταχύτητα με και χωρίς την μπάλα
• την εκμετάλλευση των ακραίων χαφ
• την εκμετάλλευση της εκτελεστικής ικανότητας του Σεφτσένκο την ικανότητα των Βορονίν και Ναζρένκο να συνδέσουν τις μεσοεπιθετικές γραμμές

Παρά τον παραπάνω τακτικό σχεδιασμό, ο Μπλαχίν επέλεξε ως αντίδοτο στην σχετικά αυξημένη πίεση των Σουηδών στο πρώτο μέρος τις διαγώνιες βαθιές μπαλιές από τα μπακ του στους πλάγιους χαφ ή στον Σεφτσένκο. Το εν λόγω πλάνο απέτυχε με την υψηλόσωμη αμυντική τετράδα των Σουηδών να κερδίζουν σχεδόν όλες τις εναέριες προσωπικές μονομαχίες. Το γκολ των Σουηδών στο 2ο ημίχρονο και ο ενθουσιασμός των Ουκρανών του ώθησε στο να αντιμετωπίσουν πιο ορθολογικά την αναμέτρηση: εκμεταλλευόμενοι την ταχύτητα με την μπάλα των Κονοπλιάνκα, Γιαρμολένκο από τα άκρα.

Η στατιστική απιεκόνιση της Ουκρανίας, ανά ημίχρονο

Από την άλλη ο Χάμρεν παρουσίασε ένα… περίεργο, μειωμένου αγωνιστικού πλάτους, 4-2-3-1 με τον Ιμπραίμοβιτς σε ενδιάμεσο ρόλο «10″ και «9″. O κεντρικός επιθετικός, ύψους 1.89, Ταιβόνεν χρησιμοποιήθηκε σε ρόλο αριστερού επιθετικού ενώ ο Κάλστρομ έμεινε πολύ χαμηλά ως δεύτερος αμυντικός μέσος χωρίς να συμμετέχει ενεργά στην παραγωγική/δημιουργική διαδικασία. Το πλάνο του Χάρμεν είχε ως κεντρικό πρόσωπο τον Ζλάταν και την τροφοδότηση του από τον άξονα. Ο σούπερ σταρ της Μίλαν δεχόμενος την μπάλα χαμηλά είχε την επιλογή να ξεκινήσει προσωπική ενέργεια ή να τροφοδοτήσει τους παίκτες που αποτελούσαν την επιθετική τριάδα δίπλα του.
Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των παικτών της επιθετικής τριάδας δεν ταίριαζαν στο εν λόγω πλάνο.

• ο Ταιβόνεν έκλεινε πολύ στον άξονα
• ο Ρόνεμπεργκ στην ουσία περιόριζε τους χώρους δράσης του «Ίμπρα»
• ο Λάρσον δεν ανέλαβε επιθετικές πρωτοβουλίες μένοντας κοντά στον Κονοπλιάνκα.

Ο Χάμρεν παρέταξε μία δυσκίνητη ομάδα που μοιραία θα στερείτο αγωνιστικού πλάτους απέναντι σε μία ευάλωτη αμυντικά ομάδα που έπαιξε με έναν καθαρόαιμο κόφτη και δύο σχετικά επιθετικογενή μπακ.

Η στατιστική απιεκόνιση της Σουηδίας, ανά ημίχρονο

Που κινήθηκε ο Ιμπραίμοβιτς

Ιμπραίμοβιτς vs. Βορονίν: Κάτι σαν «1ο»
Παρά τα παραπάνω γενικά τακτικά δεδομένα το πιο ενδιαφέρον τακτικό χαρακτηριστικό της αναμέτρησης εντοπίζεται στους αλά…»10″ ρόλου που ανέλαβαν στο παιχνίδι δύο κεντρικοί επιθετικοί. Από την μία ο Βορονίν πήρε εντολές να παίξει πολύ πιο χαμηλά από ότι συνηθίζει και από ότι θα περίμενε κανείς με βάση την εκρηκτικότητα του. Ο Μπλαχίν ανέθεσε στον Βορονίν τον δύσκολο ρόλο σύνθεσης μεσαίας και επιθετικής γραμμής – δύο γραμμών που λειτουργούσαν σχετικά άναρχα στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα με προσωπικές ενέργειες των πλάγιων μπακ και γρήγορο ρυθμό στο τελευταίο τρίτου του γηπέδου. Ο Μπλαχίν θεώρησε ότι η ικανότητα του Βορονίν να κινείται χωρίς την μπάλα θα αποσυντόνιζε το δυσκίνητο κεντρικό αμυντικό δίδυμο των Σουηδών και θα δημιουργούσε κενούς χώρους για τους Σέβα, Κονοπλιάνκα, Γιαρμολένκο. Το πλάνο πέτυχε πολλές φορές  δημιουργώντας επιθετικές προοπτικές.

Που κινήθηκε ο Βορονίν

Από την άλλη ο Χάμρεν επέλεξε να δώσει την «μπαγκέτα του μαέστρου» στον… Ίμπρα Κατάμπρα που λένε και οι άραβες ραδιοσχολιαστές. Η ικανότητα του Ιμπραίμοβιτς να κρατά την μπάλα, να μοιράζει παιχνίδι από τον άξονα ήταν ότι καλύτερο για την σχετικά αργή ενδεκάδα των Σουηδών. Επιπλέον ο Ζλάταν είχε οδηγίες να κινείται εκτός περιοχής αφού μοίραζε την μπάλα – ανοίγοντας χώρους δράσης στους Ρόζενμπεργκ και Τοιβόνεν. Ο Χάμρεν όρισε τον Ιμπραίμοβιτς κυρίαρχο στον αγωνιστικό χώρο σε μία θέση που αρέσει στον υψηλόσωμο φόρ. Το πλάνο είχε τα θετικά του κυρίως λόγω της προσωπικής κλάσης του Ίμπρα, όμως εν γένει είχε ως αποτέλεσμα την προβλέψιμη ανάπτυξη από τον άξονα. κάτι που δεν βοήθησε στην ορθολογική ανάπτυξη της Σουηδίας.
Συμπέρασμα
Οι δύο προπονητές φαίνεται πως προσπάθησαν να βάλουν στην αρχική ενδεκάδα ότι καλύτερο διαθέτουν από πλευράς προσώπων χωρίς να έχουν εντελώς ξεκάθαρο τακτικό πλάνο. Ιμπραίμοβιτς και Βορονίν ανέλαβαν τους πιο πολυσύνθετους τακτικούς ρόλους: να συνδέσουν τις μεσοεπιθετικές γραμμές των ομάδων. Η Ουκρανία κέρδισε γιατί το πλάνο της εξυπηρετούσε πιο πολύ τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των παικτών της και διότι είχε τον Σεφτσένκο που διαθέτει ακόμα την ιδιότητα του… killer στο «κουτί».

πηγή: overlap.gr