Γράφει ο Γιάννης Ντάλλας.
Η εθνική ομάδα "έφυγε" από τη μόδα, παραμένοντας όμως στο υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο. Οι "επώνυμοι" και "γκλαμουράτοι", όπως αυτοί που δήλωναν μικρότερα εισοδήματα από έναν συνταξιούχο του ΟΓΑ, κάποτε γέμιζαν το Καραϊσκάκη και τα τσάρτερ στις μετα Euro 2004 εποχές.
Σήμερα, έχουν αφήσει... ήσυχη την εθνική. Πλέον, το κοινό της Ελλάδας είναι αμιγώς ποδοσφαιρικό και με σύνθεση που αποτελεί το πιο υγιές κομμάτι του οικοδομήματος ενός κατά τα άλλα αρρωστημένου περιβάλλοντος που περικλείει το ποδόσφαιρο της χώρας μας.
Ευτυχώς υπάρχει αλλαγή νοοτροπίας...
Οι εκτιμήσεις για τον κόσμο που θα βρεθεί το βράδυ της Τρίτης (11/09, 21:45) στον Πειραιά, για να παρακολουθήσει τον αγώνα με τη Λιθουανία, κάνουν λόγο για 15 με 20 χιλιάδες θεατές. Μια χαρά είναι για Ελλάδα. Όχι για την εθνική, αλλά για τη νοοτροπία μιας χώρας που αναλώνεται στην αντιπαράθεση, στη διαιτητολογία, στην "αδικία" και στο φτηνό χουλιγκανισμό.
Η εθνική, σε μια τέτοια ατμόσφαιρα που ζει, έχει καταφέρει -ως εκ του θαύματος- να μείνει ανεπηρέαστη και ανέγγιχτη από τον καρκίνο που χρόνια τώρα σαπίζει την εσωτερική και την εξωτερική όψη του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Συμφέρον είναι η ενότητα...
Τρανό παράδειγμα τα πρόσωπα των ποδοσφαιριστών στις δραστηριότητες της εθνικής ομάδας. Χαμογελαστά και ήρεμα, μακριά από την αδιέξοδη αντιπαράθεση που τους οδηγούν οι παράγοντες στις ομάδες τους. Αυτοί ξέρουν ότι το συμφέρον τους είναι η ενότητα. Κάτι το οποίο φαίνεται πως αγνοούν τα αφεντικά τους.
Το πιο υγιές, λοιπόν, κομμάτι του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι έτοιμο να υποδεχθεί τη Λιθουανία. Φυσικά και στόχος είναι η νίκη. Το "δύο στα δύο" θα αποτελέσει ιδανικό ξεκίνημα για τα προκριματικά του Παγκόσμιου Κυπέλλου, αν και όλα θα κριθούν στο τετραήμερο του Οκτώβρη με τους αγώνες κόντρα σε Βοσνία (εντός) και Σλοβακία (εκτός).
Όπως με τον Ρεχάγκελ
Το ζητούμενο για την Ελλάδα είναι η νίκη. Και για τον Σάντος ισχύει το ίδιο, μόνο που ο Πορτογάλος θέλει να βλέπει την ομάδα του να παίζει και ποδόσφαιρο ευκαιριών, οργάνωσης και καλής ανάπτυξης. Για τον κόσμο αυτό είναι ευχής έργον. Η εθνική ομάδα στο πρόσωπο του Σάντος βρήκε τον ιδανικό συνεχιστή της μετά Ρεχάγκελ εποχής που -ορθώς σε ένα βαθμό- όλα περιστρέφονταν γύρω από το αποτέλεσμα. Νίκη και ας έρθει και με μισό μηδέν.
Πλέον, αφού η ομάδα αφού έχτισε χαρακτήρα νικητή, είναι η ώρα να παίξει και καλό ποδόσφαιρο. Δεν είπαμε να δούμε μια μικρογραφία της Μπαρτσελόνα ή της Βραζιλίας. Μας αρκεί και μια εμφάνιση όπως αυτή στη Λετονία με ευκαιρίες, γκολ, ατομική ποιότητα και ομαδική ανάπτυξη σε οργανωμένο τέμπο.
Πηγή: contra.gr
Η εθνική ομάδα "έφυγε" από τη μόδα, παραμένοντας όμως στο υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο. Οι "επώνυμοι" και "γκλαμουράτοι", όπως αυτοί που δήλωναν μικρότερα εισοδήματα από έναν συνταξιούχο του ΟΓΑ, κάποτε γέμιζαν το Καραϊσκάκη και τα τσάρτερ στις μετα Euro 2004 εποχές.
Σήμερα, έχουν αφήσει... ήσυχη την εθνική. Πλέον, το κοινό της Ελλάδας είναι αμιγώς ποδοσφαιρικό και με σύνθεση που αποτελεί το πιο υγιές κομμάτι του οικοδομήματος ενός κατά τα άλλα αρρωστημένου περιβάλλοντος που περικλείει το ποδόσφαιρο της χώρας μας.
Ευτυχώς υπάρχει αλλαγή νοοτροπίας...
Οι εκτιμήσεις για τον κόσμο που θα βρεθεί το βράδυ της Τρίτης (11/09, 21:45) στον Πειραιά, για να παρακολουθήσει τον αγώνα με τη Λιθουανία, κάνουν λόγο για 15 με 20 χιλιάδες θεατές. Μια χαρά είναι για Ελλάδα. Όχι για την εθνική, αλλά για τη νοοτροπία μιας χώρας που αναλώνεται στην αντιπαράθεση, στη διαιτητολογία, στην "αδικία" και στο φτηνό χουλιγκανισμό.
Η εθνική, σε μια τέτοια ατμόσφαιρα που ζει, έχει καταφέρει -ως εκ του θαύματος- να μείνει ανεπηρέαστη και ανέγγιχτη από τον καρκίνο που χρόνια τώρα σαπίζει την εσωτερική και την εξωτερική όψη του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Συμφέρον είναι η ενότητα...
Τρανό παράδειγμα τα πρόσωπα των ποδοσφαιριστών στις δραστηριότητες της εθνικής ομάδας. Χαμογελαστά και ήρεμα, μακριά από την αδιέξοδη αντιπαράθεση που τους οδηγούν οι παράγοντες στις ομάδες τους. Αυτοί ξέρουν ότι το συμφέρον τους είναι η ενότητα. Κάτι το οποίο φαίνεται πως αγνοούν τα αφεντικά τους.
Το πιο υγιές, λοιπόν, κομμάτι του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι έτοιμο να υποδεχθεί τη Λιθουανία. Φυσικά και στόχος είναι η νίκη. Το "δύο στα δύο" θα αποτελέσει ιδανικό ξεκίνημα για τα προκριματικά του Παγκόσμιου Κυπέλλου, αν και όλα θα κριθούν στο τετραήμερο του Οκτώβρη με τους αγώνες κόντρα σε Βοσνία (εντός) και Σλοβακία (εκτός).
Όπως με τον Ρεχάγκελ
Το ζητούμενο για την Ελλάδα είναι η νίκη. Και για τον Σάντος ισχύει το ίδιο, μόνο που ο Πορτογάλος θέλει να βλέπει την ομάδα του να παίζει και ποδόσφαιρο ευκαιριών, οργάνωσης και καλής ανάπτυξης. Για τον κόσμο αυτό είναι ευχής έργον. Η εθνική ομάδα στο πρόσωπο του Σάντος βρήκε τον ιδανικό συνεχιστή της μετά Ρεχάγκελ εποχής που -ορθώς σε ένα βαθμό- όλα περιστρέφονταν γύρω από το αποτέλεσμα. Νίκη και ας έρθει και με μισό μηδέν.
Πλέον, αφού η ομάδα αφού έχτισε χαρακτήρα νικητή, είναι η ώρα να παίξει και καλό ποδόσφαιρο. Δεν είπαμε να δούμε μια μικρογραφία της Μπαρτσελόνα ή της Βραζιλίας. Μας αρκεί και μια εμφάνιση όπως αυτή στη Λετονία με ευκαιρίες, γκολ, ατομική ποιότητα και ομαδική ανάπτυξη σε οργανωμένο τέμπο.
Πηγή: contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου