Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για το ντέρμπι - trademark της οικονομικής κρίσης, για τις μέτριες εκδόσεις ΠΑΟ και ΑΕΚ και τα στοιχεία που καθόρισαν τον νικητή.
Ηταν ένα ντέρμπι – trademark της Ελλάδας στην εποχή της κρίσης. Ανάμεσα σε δύο ομάδες που είναι, αγωνιστικά, παρηκμασμένες, φτωχές σε ποιότητα και προσωπικότητα. Ανάμεσα σε ομάδες – σκιές του εαυτού που είχαν ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Ακόμη και το περιβάλλον, οι διαφημιστικές πινακίδες, στις οποίες βρίσκουν πλέον χώρο να φιλοξενηθούν τυρόψωμα αντί για αυτοκίνητα, κινητά και ακίνητα, ήταν ασορτί με την εικόνα αυτών που πατούσαν στο τερέν.
Σ' ένα από τα πιο φτωχά, σε ποιότητα και προσωπικότητα, αθηναϊκά ντέρμπι όλων των εποχών, την διαφορά έκανε η συγκέντρωση και η ψυχολογία. Τα είχε και τα δύο στοιχεία ο Παναθηναϊκός, και γι' αυτό κατάφερε να φύγει νικητής πιο εύκολα από όσο και ο ίδιος ο Φάμπρι φανταζόταν, όταν ετοίμαζε τους ποδοσφαιριστές του για τελικό.
Το – το λιγότερο – ερασιτεχνικό λάθος του Κουτρουμπή στην φάση του πρώτου γκολ και ο ζήλος του Ζέκα στο επιθετικό πρέσινγκ που κάνει στον αμυντικό της ΑΕΚ είναι η εικόνα που μαρτυρά την διαφορά ανάμεσα στους δύο αντιπάλους. Εικόνα που οδηγεί τον παρατηρητή στο ίδιο συμπέρασμα που έδωσε η σύγκριση ανάμεσα στο τελείωμα του Σο και αυτό του Κατίδη. Επαγγελματίας ο πρώτος, εκτέλεση που φανερώνει αδούλευτο επιθετικό ο δεύτερος.
Την ώρα που στα Σπάτα φαγώνονταν μεταξύ τους, στην Παιανία ο πρόεδρος μοίραζε χρήματα και υποσχέσεις για περισσότερα χρήματα. Ανάμεσα σε ομάδες του ίδιου επιπέδου, τη διαφορά την κάνει η ψυχική και η νοητική προετοιμασία. Ο Παναθηναϊκός είχε και τα δύο. Η ΑΕΚ τίποτα από τα δύο.
Το καλό μαντάτο για τον Παναθηναϊκό είναι ότι πλέον προλαβαίνει τα πλέι οφ. Το κακό μαντάτο για την ΑΕΚ είναι ότι ξανάβαλε τον εαυτό της σε πολύ δύσκολη θέση και θα ζήσει με την ανησυχία του υποβιβασμού. Το ανησυχητικό και για τους δύο είναι ότι το ερχόμενο καλοκαίρι θα πρέπει να αλλάξουν πάρα πολλά προκειμένου να ξαναθυμίσουν τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ του παρελθόντος.