Ο Παντελής Ζουμπούλης γράφει για τη μεγαλειώδη γιορτή προς τιμή του
Νίκου Γκάλη και αναρωτιέται το γιατί στον ποδοσφαιρικό Άρη δεν υπάρχει
ένας "Γκάλης"...
Εστω και με καθυστέρηση 18 χρόνων, ο Νίκος Γκάλης πήρε αυτό που του άξιζε από την «οικογένειά» του. Από τον Αρη.
Η εκδήλωση προς τιμήν του μεγάλου «Νικ» ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ηταν
μία νύχτα μαγική, όπως εκείνες οι Πέμπτες τη δεκαετία του ’80 που
παρέλυε όλη η Ελλάδα. Κάπως έτσι νιώσαμε όλοι το βράδυ της Τρίτης. Ηταν
μία εκδήλωση εμπνευσμένη και άψογα οργανωμένη σε όλα τα επίπεδα, όπως
ακριβώς άρμοζε στην περίσταση και στο μέγεθος του «Νικ».
Αν μη τι άλλο, αξίζει ένα μεγάλο «μπράβο» στην ΚΑΕ Αρης και στην
οργανωτική επιτροπή, που αφιέρωσαν μέρες και νύχτες για να μας χαρίσουν
αυτήν την εκπληκτική βραδιά…
Τα… φώτα έσβησαν όμως. Τι θα γίνει από εδώ και πέρα; Δεν πρέπει να
μείνουμε πάλι με τις… αναμνήσεις της βραδιάς. Αραγε, θα κάνει χρόνια να
πάει ξανά ο Γκάλης στο «Παλέ»; Θα τον ξεχάσει πάλι ο Αρης; Δεν το
νομίζουμε. Δεν θέλει να το πιστεύει κανείς. Όπως σωστά επισήμανε ο
επικεφαλής της οργανωτικής επιτροπής, Πέτρος Ράσογλου, «ο Αρης και η
Θεσσαλονίκη οφείλουν να κεφαλοποιήσουν την επιτυχία και τα μηνύματα της
εκδήλωσης». Κι έχει δίκιο.
Στον Αρη δίνεται τώρα η χρυσή ευκαιρία να αξιοποιήσει το κεφάλαιο που
λέγεται «Νίκος Γκάλης». Να τον φέρει πάλι κοντά του. Δεν θέλει κόπο.
Τρόπο θέλει. Ο Γκάλης δεν θα το αρνηθεί, τώρα. Το… μαρτύρησαν τα δάκρυα
που του ξέφυγαν, το είπε εμμέσως πλην σαφώς και ίδιος στο τέλος της
βραδιάς. «Θα είμαι κοντά τώρα…». Με τη φανέλα του κρεμασμένη στον ουρανό
του «Παλέ», ανάμεσα στα 21 λάβαρα του Αρη, έχει και ο ίδιος, πλέον,
έναν σοβαρό λόγο να επισκέπτεται πιο τακτικά το γήπεδο στο οποίο
μεγαλούργησε. Το οποίο έχει και το όνομά του «Nick Gallis Hall”. Δεν
μπορεί να μην ξαναπάει…
Την ανάγκη που έχει ο Αρης από την ενεργοποίηση του Γκάλη, όπως και τα
οφέλη που θα έχει σε όλα τα επίπεδα, δεν χρειάζεται να τα αναλύσουμε.
Μπορεί να τα αντιληφθεί ο καθένας. Πρώτη και καλύτερη η ΚΑΕ ΑΡΗΣ που απ’
ότι γνωρίζουμε έχει ήδη δρομολογήσει τις διαδικασίες για να τον φέρει
πίσω στο σύλλογο. Και να τον κρατήσει για πάντα. Σε πόστο και ρόλο που
να του αρμόζει. Ηγετικό.
Εχουμε την αίσθηση ότι Αρης και Γκάλης σύντομα θα βαδίζουν ξανά χέρι
χέρι. Και ο μπασκετικός Αρης μπορεί να είναι σίγουρος ότι σιγά σιγά θα
ξαναβρεί τον δρόμο του.
Μακάρι και ο ποδοσφαιρικός Αρης να είχε τον… «Γκάλη» του. Είναι
αναπόφευκτη η σύγκριση για τον Αρειανό τέτοιες στιγμές. Να είχε έναν
άνθρωπο που να συσπειρώσει, να εμπνεύσει και να βγει μπροστά τούτες τις
στιγμές. Δυστυχώς, στο ποδόσφαιρο δεν φαίνεται να υπάρχει ένας «Γκάλης».
Γι’ αυτό όλοι κρατάνε «μικρό καλάθι».
Οι εκλογές για την ΠΑΕ πλησιάζουν. Στις 25 του μήνα είναι. Ακούγονται
σενάρια πολλά και διάφορα, αλλά μέχρι στιγμής ΚΑΜΙΑ πρόταση που να
συνοδεύεται με… ευρώ. Γι’ αυτό θέλω και ‘γω να περιμένω λίγο ακόμη. Με
την ελπίδα ότι θα προκύψει μία τέτοια πρόταση το επόμενο διάστημα.
Ειδάλλως, θα πούμε πάλι τα ίδια και τα ίδια…Πηγή: sportdog.gr
Πέμπτη 9 Μαΐου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου