Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος γράφει για την κατάκτηση του Europa
League από την Τσέλσι και το έργο του Ράφα Μπενίτεθ στην ομάδα.
Και φυσικά αυτή η επιτυχία (γιατί περί τέτοιας πρόκειται) στο Γιουρόπα
Λιγκ, απλά υπενθυμίζει σε όλους, εντός και εκτός βρετανικών συνόρων,
πως οι «μπλε» είναι οι πιο πιθανοί εκπρόσωποι της Αγγλίας για να
παραμείνουν ψηλά στο Τσάμπιονς Λιγκ και τα επόμενα χρόνια!
Γιατί κακά τα ψέματα αυτό που έτυχε στην Τσέλσι δεν είναι ο κανόνας, αλλά η εξαίρεση. Ο πρωταθλητής Ευρώπης για να αποκλειστεί στους ομίλους πρέπει να συμβούν πράγματα και θάματα! Και αυτά έγιναν φέτος, σε ένα δύσκολο όμιλο, με τη Γιουβέντους και τη Σαχτάρ πολύ δυνατές ως αντιπάλους, όπου όμως και πάλι αν στο πρώτο ματς όπου προηγήθηκε 2-0 της «Βέκια Σινιόρα» στο Λονδίνο, διαχειριζόταν ο Ντι Ματέο σωστά το ματς, όλα θα είχαν διαφορετική εξέλιξη.
Με τα «αν» όμως γράφονται μόνο ευχές και όχι ιστορία. Οπότε για την Τσέλσι η πραγματικότητα είναι πως πήρε το μοναδικό ευρωπαικό τίτλο που της έλειπε σε ένα βράδυ όπου η Μπενφίκα στις λεπτομέρειες ήταν πιθανώς καλύτερη ωστόσο η πείρα μετράει υπερβολικά σε τέτοια ματς. Το πρώτο γκολ ήταν μία καταπληκτική ενέργεια του Τόρες, βγαλμένη από τις καλές μέρες του στο «Ανφιλντ» και το δεύτερο, ακριβώς στην εκπνοή ήρθε από την ποιότητα του Ιβάνοβιτς να βρίσκει πάντα το σωστό τάιμινγκ στις κεφαλιές. Έτσι το ενδιάμεσο γκολ της Μπενφίκα από τον Καρντόζο (από ανόητο χέρι του Αθπιλικουέτα) δεν στοίχισε.
Η Τσέλσι χρωστά ένα ευχαριστώ στον Ράφα Μπενίτεθ που άκουσε τα χίλια μύρια όσα αλλά απέδειξε στην πράξη πόσο καλός είναι στο κοουτσάρισμα, κατακτώντας έναν τρίτο ευρωπαικό τίτλο με διαφορετική ομάδα σε εννιά χρόνια! Αφήνει σίγουρα τη Τσέλσι σε καλύτερη κατάσταση από ότι την βρήκε και αν κερδίσει η ομάδα του την Εβερτον την Κυριακή θα φύγει ξέροντας πως την έβαλε στους ομίλους στο Τσάμπιονς Λιγκ και ταυτόχρονα πήρε και ένα ευρωπαικό τρόπαιο! Η πιθανολογούμενη επιστροφή του Μουρίνιο ίσως δώσει στην ομάδα την απαιτούμενη ψυχολογική μεταστροφή για να επιστρέψει στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ. Ταυτόχρονα όμως η μοίρα θα φέρνει έτσι τα πράγματα για να είναι ο Πορτογάλος αυτός που θα αναγκαστεί να απομακρύνει από το «Στάμφορντ Μπριτζ» τις κολόνες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε αυτή η τεράστια επιτυχία της τελευταίας δεκαετίας στην Τσέλσι. Μιλάμε για τον Τέρι, τον Λάμπαρντ και τον Τσεχ!
Γιατί κακά τα ψέματα αυτό που έτυχε στην Τσέλσι δεν είναι ο κανόνας, αλλά η εξαίρεση. Ο πρωταθλητής Ευρώπης για να αποκλειστεί στους ομίλους πρέπει να συμβούν πράγματα και θάματα! Και αυτά έγιναν φέτος, σε ένα δύσκολο όμιλο, με τη Γιουβέντους και τη Σαχτάρ πολύ δυνατές ως αντιπάλους, όπου όμως και πάλι αν στο πρώτο ματς όπου προηγήθηκε 2-0 της «Βέκια Σινιόρα» στο Λονδίνο, διαχειριζόταν ο Ντι Ματέο σωστά το ματς, όλα θα είχαν διαφορετική εξέλιξη.
Με τα «αν» όμως γράφονται μόνο ευχές και όχι ιστορία. Οπότε για την Τσέλσι η πραγματικότητα είναι πως πήρε το μοναδικό ευρωπαικό τίτλο που της έλειπε σε ένα βράδυ όπου η Μπενφίκα στις λεπτομέρειες ήταν πιθανώς καλύτερη ωστόσο η πείρα μετράει υπερβολικά σε τέτοια ματς. Το πρώτο γκολ ήταν μία καταπληκτική ενέργεια του Τόρες, βγαλμένη από τις καλές μέρες του στο «Ανφιλντ» και το δεύτερο, ακριβώς στην εκπνοή ήρθε από την ποιότητα του Ιβάνοβιτς να βρίσκει πάντα το σωστό τάιμινγκ στις κεφαλιές. Έτσι το ενδιάμεσο γκολ της Μπενφίκα από τον Καρντόζο (από ανόητο χέρι του Αθπιλικουέτα) δεν στοίχισε.
Η Τσέλσι χρωστά ένα ευχαριστώ στον Ράφα Μπενίτεθ που άκουσε τα χίλια μύρια όσα αλλά απέδειξε στην πράξη πόσο καλός είναι στο κοουτσάρισμα, κατακτώντας έναν τρίτο ευρωπαικό τίτλο με διαφορετική ομάδα σε εννιά χρόνια! Αφήνει σίγουρα τη Τσέλσι σε καλύτερη κατάσταση από ότι την βρήκε και αν κερδίσει η ομάδα του την Εβερτον την Κυριακή θα φύγει ξέροντας πως την έβαλε στους ομίλους στο Τσάμπιονς Λιγκ και ταυτόχρονα πήρε και ένα ευρωπαικό τρόπαιο! Η πιθανολογούμενη επιστροφή του Μουρίνιο ίσως δώσει στην ομάδα την απαιτούμενη ψυχολογική μεταστροφή για να επιστρέψει στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ. Ταυτόχρονα όμως η μοίρα θα φέρνει έτσι τα πράγματα για να είναι ο Πορτογάλος αυτός που θα αναγκαστεί να απομακρύνει από το «Στάμφορντ Μπριτζ» τις κολόνες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε αυτή η τεράστια επιτυχία της τελευταίας δεκαετίας στην Τσέλσι. Μιλάμε για τον Τέρι, τον Λάμπαρντ και τον Τσεχ!
Πηγή: england365.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου