Καταρχήν, έκανε τις επιλογές του για τη στελέχωση του τεχνικού τιμ και βρίσκεται σε εξέλιξη η στελέχωση του ρόστερ. Μπορεί άλλοι να συμφωνούν και άλλοι να διαφωνούν μαζί του για κάποιες εξ’ αυτών, όμως ο κ. Ηλιάδης έχει το δικό του σκεπτικό και τα δικά του κριτήρια.
Θα έλεγε κανείς πως οι επιλογές του δεν προκαλούν ούτε κρύο ούτε ζέστη, για δύο λόγους: Αφενός γιατί μέχρι να ξεκαθαρίσει οριστικά η υπόθεση του «99» δεν μπορεί να απλώσει τα πόδια του πέρα από το πάπλωμα και αφετέρου γιατί, δεδομένου πως ο πήχης τη νέα περίοδο θα είναι χαμηλά για τον Αρη, οι όποιες επιλογές του θα κινούνταν πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα και θα ήταν του ίδιου διαμετρήματος.
Είναι ξεκάθαρο πως ο κ. Ηλιάδης επέλεξε άτομα τις απολύτου δικής του εμπιστοσύνης για να στελεχώσουν τον Αρη σε καίρια πόστα, που συν τοις άλλοις «απείχαν» από τα δρώμενα του συλλόγου την τελευταία 10ετία. Κρατήστε το αυτό, γιατί έχει τη σημασία του.
Προφανές είναι και κάτι ακόμη: Ο,τι οι επιλογές του νέου προέδρου της ΠΑΕ βασίζονται στο ρεαλισμό και όχι στον συναισθηματισμό (οι περισσότερες, τουλάχιστον). Αυτό δεν είναι κακό. Προσωπικά το θεωρώ σωστό. Το αν είναι σωστές ή όχι οι επιλογές του είναι μία άλλη κουβέντα και θα περιμένουμε τη... σέντρα του πρωταθλήματος για να αποφανθούμε.
Μπορεί να πει κανείς ότι ένα από τα πλεονεκτήματα του κ. Ηλιάδη στον τρόπο που διοικεί και στην φιλοσοφία που έχει είναι η απουσία του από την Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια. Στην Αμερική ανέπτυξε μία άλλη κουλτούρα, ωρίμασε, «μεγάλωσε» επιχειρηματικά και συνειδητοποίησε, όπως όλοι, ότι το ποδόσφαιρο είναι πια business. Οπερ σημαίνει πως χρειάζεται τεχνοκρατική προσέγγιση, στοιχείο που θέλει να περάσει στον Αρη αλλά δυσκολεύεται να βρει τα κατάλληλα «εργαλεία».
Το πιο μεγάλο όφελος του κ. Ηλιάδη από την 20αετή απουσία του στην Αμερική είναι ότι έμεινε έξω και μακριά από τις λογικές και τις συμπεριφορές που επικρατούν και ταλαιπωρούν τον Αρη, τα τελευταία χρόνια ειδικότερα. Της εσωστρέφειας, του διχασμού, της απαξίωσης, της ισοπέδωσης προσώπων και καταστάσεων, παθογένειες με τις οποίες θα συγκρουστεί αν… η μπάλα πάει δοκάρι κι έξω. Το ξέρει. Από την άλλη, εξαιτίας ακριβώς αυτής της 20ετoύς απουσίας του, δεν έχει εξαρτήσεις, δεσμεύσεις και υποχρέωση προς και από κανέναν. Επομένως, μπορεί να λειτουργήσει με «κρύο αίμα» και να πάρει αποφάσεις με ρεαλισμό και στυγνό επαγγελματισμό.
Μέχρι να δούμε αν η μπάλα δοκάρι και μέσα ή δοκάρι κι έξω, έχει τον χρόνο που χρειάζεται προκειμένου να βάλει το στίγμα του και τις δικές του «σταθερές», ώστε να αντέξει τους όποιους κραδασμούς όταν έρθουν. Με ποιον τρόπο; Δημιουργώντας μια αξιοπρεπή ομάδα και εξασφαλίζοντας τη διοικητική – οικονομική συνέπεια της ομάδας, σε πρώτη φάση.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου