Τι να πεις και τι να γράψεις, όταν βλέπεις την ομάδα που βρίσκεται στην 4η θέση στην παγκόσμια βαθμολογία της FIBA (πίσω μόνο από Αμερική, Ισπανία και Αργεντινή) να παίζει στον "τελικό" της διοργάνωσης, απέναντι στη Σλοβενία και χάνει 26 πόντους, στο 26ο λεπτό, ενώ ο καλύτερος της παίκτης μας έχει ήδη βάλει 26 πόντους με προσωπικές ενέργειες;
Τι να πεις όταν ήδη από τα πρώτα φιλικά της προετοιμασία, έχουν όλοι εντοπίσει τη δυσκολία στην προσωπική άμυνα και παρ' όλ αυτά, "τρώμε" 23 από τον Μπελινέλι (στα επόμενα 2 ματς, έβαλε αθροιστικά 20), 29 από τον Κοπόνεν (στα υπόλοιπα 2 ματς έβαλε αθροιστικά 22), 20 από τον Ρούντι (σε κανένα από τα 7 ματς της διοργάνωσης δεν έχει βάλει πάνω από 15) και 28 από τον Ντράγκιτς, που έβαλε τους πρώτους 11 πόντους της ομάδας τος και ξεκίνησε με 3/3 -ελεύθερα- τρίποντα, ενώ μέχρι το σημερινό αγώνα, σούταρε με 5/26.
Τι να πεις όταν χάνεις 10 αμυντικά ριμπάουντ από τη Φινλανδία και 21 από τη Σλοβενία, σε δύο αγώνες που ήξερες ότι παίζεις τις ελπίδες σου (με Φινλανδία) και την ύπαρξή σου (με Σλοβενία);
Τι να πεις όταν "τρως" 19 πόντους σε αιφνιδιασμό από τους -ιδιαίτερα γρήγορους πάντως- Σλοβένους, χωρίς ούτε ένας παίκτης μας να είναι πίσω από τον επιθετικό, αλλά και οι 5 να κυνηγάνε και τελικά να παίρνουν την μπάλα κάτω από το διχτάκι;
Τι να πεις όταν, ακόμα κι όταν είσαι κοντά στη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ (από το -26 στο -6), όχι μόνο δεν καταφέρεις να βάλεις ένα μεγάλο σουτ (ελεύθερο τρίποντο ο Καϊμακόγλου στο 1:30), αλλά κάνεις και 2 λάθη, με θύτες δύο πιο έμπειρους παίκτες στην ομάδα;
Τι να πεις ότι πρώτος ριμπάουντερ κόντρα στη Σλοβενία ήταν ο Σπανούλης με 8;
Τι να πεις όταν στο πιο κρίσιμο ματς της διοργάνωσης μοιράσαμε 6 ασίστ, ενώ είχαμε μέσο όρο 14 στη διοργάνωση;
Τι να πεις όταν ο Φώτσης, που στα προηγούμενα 2 ματς έπαιξε συνολικά 5 λεπτά (δεν πάτησε παρκέ με Ισπανία), έπαιξε σήμερα 22 και πήρε 7 ριμπάουντ, ενώ είχε και 3 μπλοκ;
Τι να πεις όταν ο 35χρονος Γιακά Λάκοβιτς σου βάζει 10 πόντους;
Να πεις ότι φταίει ο Τρινκιέρι, που δεν υπολόγισε ότι μπορεί να χάσει 2 αγώνες ο Σπανούλης με διάστρεμμα, ότι θα γυρίσει στην Αθήνα τραυματίας ο Μαυροκεφαλίδης και θα πάθει βαρύ διάστρεμμα ο Παπανικολάου;
Να πεις ότι φταίει ο Τρινκιέρι, που ενώ είχε τα τρία καλύτερα 4άρια της διοργάνωσης, δεν κατάφερε ποτέ να βρει πώς θέλει να τα αξιοποιήσει;
Να πεις ότι φταίει ο Τρινκιέρι, που όπως όλα δείχνουν "έχασε" κάποιους παίκτες λόγω της στάσης απέναντί τους;
Να πεις ότι φταίει ο Τρινκιέρι, που πήρε 4 guard και έκοψε τον Κατσίβελη, ασχέτως αν ουδείς απ' όσους έχουν εκφράσει άποψη για το θέμα αυτό δεν έχει αποφασίσει ποιον θα έπρεπε να κόψει ο Ιταλός. Να κόψεις τον Φώτση; Να κόψεις τον Περπέρογλου; Να κόψεις τον Καββαδά; Είναι αστείο πάντως, για το επίπεδο του ελληνικού μπάσκετ, να λέμε ότι το μέγα πρόβλημα στο ρόστερ ήταν ο Κατσίβελης...
Να πεις ότι φταίνε οι παίκτες που δεν μπορούσαν να μαρκάρουν στο ένας με έναν;
Να πεις ότι φταίνε οι παίκτες, που μετά τα "cojones" που έδειξαν με Ισπανία, ήταν σε άλλο γήπεδο επί σχεδόν 30 λεπτά με τη Σλοβενία, ενώ έχασαν από τη Φινλανδία σε ένα ματς που ΔΕΝ θέλουν -οι συγκεκριμένοι παίκτες- προπονητή για να κερδίσουν;
Να πεις ότι φταίει η Ομοσπονδία, που δεν έχει βρει τον τρόπο να οδηγήσει την πιο πετυχημένη Εθνική του τόπου σε μια επιτυχία μετά από 4 χρόνια αποτυχιών;
Να πεις ότι φταίνε οι δημοσιογράφοι, που πίστεψαν ότι αυτή η ομάδα έχει το ρόστερ και την ποιότητα να φτάσει μέχρι τον τελικό, αλλά τελικά κινδυνεύει να μείνει έξω από τους "8" σε Eurobasket για πρώτη φορά μετά το 2001;
Να πεις ότι φταίνε οι φίλαθλοι, επειδή κάτω από κάθε κείμενο, από κάθε post, από κάθε status γράφουν την ίδια απερίγραπτη μαλακία για την Εθνική του Σπανούλη και την Εθνική του Διαμαντίδη, σπάζοντας ένα -ακόμα- παγκόσμιο ρεκόρ οπαδικής στενοκεφαλιάς;
Να πεις ότι φταίνε οι διαιτητές;;; Όχι αυτό μην το πεις, γιατί είσαι η Εθνική Ελλάδας!
Καλύτερα, να μην πεις τίποτα, να περιμένεις τι θα γίνει με την Κροατία, να περιμένεις μήπως (πέσουμε από την Ακρόπολη και βρούμε πορτοφόλι και) η Ιταλία νικήσει την Ισπανία και μετά με καθαρό μυαλό, αν έχουμε αποκλειστεί, να γράψεις για τη μεγαλύτερη αποτυχία της σύγχρονης ιστορίας της, βάσει των προσδοκιών που είχαν όλοι -παίκτες, προπονητές, Ομοσπονδία, δημοσιογράφοι- από αυτήν την ομάδα...
Υγ: Όπως είπε κι ο Τρινκιέρι. «Φανταστείτε να χάσει η Ισπανία κι εμείς να έχουμε χάσει νωρίτερα από την Κροατία».
Υγ2: Στον αθλητισμό έρχονται και αποτυχίες. Η συγκεκριμένη Εθνική μας έχει κάνει να ανέβουμε σε κορυφές που δεν φανταζόμασταν καν ότι υπάρχουν, ενώ το συναίσθημα μετά τη νίκη επί της Ισπανίας ήταν μοναδικό. Επίσημη Αγαπημένη και στις χαρές και στις λύπες, γιατί όπως έλεγε και ο Παναγιώτης Φασούλας, «οι ομάδες είναι το ζην, αλλά η Εθνική το ευ ζην».
Υγ3: Υπάρχουν και -πολύ- χειρότερα στη ζωή! Φανταστείτε να βγει στην Αθήνα δήμαρχος ο Κασιδιάρης...
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου