Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Χάσαμε από «σύμπτωση»...!!

Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου ανακάλυψε μια... φοβερή σύμπτωση. Κόντρα σε ποια ομάδα έκαναν ρεκόρ πόντων στο Ευρωμπάσκετ οι καλύτεροι παίκτες των αντιπάλων;
Σε αυτό το Ευρωμπάσκετ υπάρχουν ομάδες που τους λείπει η καρδιά. Ακόμα και τώρα, μετά την διαφαινόμενη παταγώδη αποτυχία, μεγαλύτερη κι από την περυσινή του προλυμπιακού, υπάρχει κάποιος που μπορεί να κατηγορήσει την ομάδα για έλλειψη καρδιάς; Υπάρχουν ομάδες που τους λείπει το ταλέντο. Υπάρχει κανείς που θεωρεί… κουλούς τους διεθνείς; Παίκτες οι οποίοι κάθε χρόνο κατακτούν Ευρωλίγκες και πρωταθλήματα;
Υπάρχουν και ομάδες που τους λείπει η… ομαδικότητα. Θεωρεί κανείς πως στην δική μας Εθνική δεν υπάρχει ομοψυχία ή παίζουν ατομικά; Αλίμονο. Τότε γιατί τρώμε τέτοιες σφαλιάρες;
Κάποιοι διεθνείς ψελλίζουν σε μεταξύ τους συζητήσεις ότι είμαστε άτυχοι γιατί τα βάζουν όλα οι αντίπαλοι. Κι έχουν δίκιο σε ένα βαθμό. Μέχρι που αρχίζει η πραγματική συζήτηση για μπάσκετ. Έβαζαν σουτ δηλαδή οι “Κικίλιες” της Σλοβενίας;
Όλα μπορούμε να τα δεχθούμε, αλλά όχι ψέματα! Όχι να πετάμε τα σκουπιδάκια κάτω από το χαλάκι επειδή υπάρχει κόσμος που δεν καθίσει να ψάξει πόσο “σύμπτωση” είναι τα εύστοχα σουτ.
Ας τα βάλουμε κάτω λοιπόν.
Ο Μπελινέλι είναι ή όχι ο καλύτερος Ιταλός παίκτης; Στο δικό μας ματς σκόραρε 23 πόντους. Στο προηγούμενο και στα επόμενα τρία, έβαλε συνολικά 27. Να ήταν σύμπτωση; ΟΚ...
Ο Κοπόνεν ήταν γνωστό πως αποτελεί το νούμερο ένα κίνδυνο της Φινλανδίας; Τι κάναμε απέναντι του; Έβαλε στην ελληνική άμυνα 29 πόντους, αριθμός που αποτελεί προσωπική του επίδοση στο τουρνουά. Η αμέσως επόμενη καλύτερη του ήταν οι 17 πόντοι...
Ο Ρούντι είναι ο πιο επικίνδυνος στην περιφέρεια της Ισπανίας; Μπορεί και να “έτυχε” αλλά 20 πόντους δεν ξαναέβαλε στο τουρνουά ως τώρα, ενώ έχουμε παίξει επτά αγώνες.
Και εκεί που πιστεύεις ότι όλα είναι προϊόν ατυχίας, έρχεται και ο Ντράγκιτς να ολοκληρώσει την ¨”σύμπτωση”. Έβαλε 28, ξεκινώντας με 3/3 τρίποντα, επειδή επιλέξαμε να του δώσουμε ελεύθερα σουτ χωρίς καν να σηκώσουμε χέρι πάνω του. Εννοείται πως 28 πόντους δεν είχε ξαναβάλει στο τουρνουά. Είχε βάλει όμως 5/26 τρίποντα σε έξι αγώνες! Κι εμείς τον αντιμετωπίσαμε στα πικ εν ρολ, σα να ήταν ο τελευταίος τσουρουκάς του Ευρωμπάσκετ, ο mr brickman.
Να παίξουμε κλειστά, ναι, αλλά το κλειστά από το “σούταρε να κάνω την προσευχή μου” έχει διαφορά. Με προσευχές δεν κερδίζονται μετάλλια.
Όταν τέσσερις φορές έχει γίνει η ίδια κηδεία, τότε δεν τα βάζεις με την τύχη σου. Κι όταν ξεκινάς, με αυτά και μ΄αυτά, να βάζεις φωτιά στο γήπεδο, να κυνηγάς τον αντίπαλο, να του δίνεις αυτοπεποίθηση, να χάνεις 10 πόντους από το πεντάλεπτο, τότε θα τα βάλουν και οι λιγότεροι καλοί από τους υπόλοιπους Σλοβένους. Κι όταν δεν τα βάζουν, κι ο Σπανούλης τελειώνει ως πρώτος ριμπάουντερ (!), επειδή οι υπόλοιποι τα έπιαναν μόνο αν πήγαιναν στα χέρια τους, τότε δεν ελπίζεις σε τίποτα. Μπορούσαμε στο τέλος να κάνουμε την ανατροπή; Ναι αλλά δεν θα κέρδιζε η καλύτερη ομάδα.
Ο Μπόζα, ο Μάλκοβιτς, ο παρωχημένος με τις παλιές ιδέες, κατάφερε με το δικό του πλάνο, να στείλει τον Σπανούλη στο ημίχρονο με 4 πόντους, 2/6 σουτ και 4 λάθη. Την ίδια ώρα ο δικός τους “Σπανούλης”, ο Γκόραν Ντράγκιτς είχε 18, με 6/10 σουτ. Το ημίχρονο έκλεισε 43-27. Έπειτα ψάχναμε θαύματα. Όπως ψάχνουμε και τη Δευτέρα. Για όσους πιστεύουν στις συμπτώσεις, να αναφέρουμε ότι ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς δεν έχει βάλει σε κανένα παιχνίδι περισσότερους από 24 πόντους...
ΥΓ. Στο αμυντικό πλάνο, η δεύτερη επισήμανση μετά την αναχαίτιση του Ντράγκιτς ήταν να σταματήσουμε τους αιφνιδιασμούς. Στο 21ο λεπτό, η στατιστική έγραφε. "Πόντοι από αιφνιδιασμό: Σλοβενία 15 - Ελλάδα 0". Καληνύχτα μας και καλή επιστροφή.
Πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: