O Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για την... προβληματική νίκη του ΠΑΟΚ επί
της Βέροιας και την αναγκαιότητα της παρουσίας του Κοστίν Λάζαρ στην
ενδεκάδα του Δικεφάλου.
Με αρκετή δυσκολία κατάφερε ο ΠΑΟΚ να πετύχει την 1η εκτός έδρας νίκη
στο πρωτάθλημα. Έφυγε από την Βέροια, που περισσότερο με Τούμπα
έμοιαζε, με τους 3 βαθμούς αλλά και αρκετά θέματα για να
προβληματιστούμε ενόψει της συνέχειας. Το τελικό 2-1 για τον Δικέφαλο
ουσιαστικά προδίδει και την δυσκολία με την οποία κατέκτησε τη νίκη η
ομάδα του Χούμπ Στέφενς.
Προτιμώ να μην σταθώ στη νίκη αλλά στην αγωνιστική παρουσία του
Δικεφάλου που ομολογώ ότι δεν με ικανοποίησε. Το γεγονός ότι οι
γηπεδούχοι είχαν περισσότερες από 10 τελικές προσπάθειες για γκολ
(ορισμένες εκ των οποίων θα χαρακτήριζα κλασικές ευκαιρίες) μου θύμισε
έντονα το προηγούμενο εκτός έδρας παιχνίδι του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα με
τον Παναιτωλικό.
Η διαφορά του αγώνα στην Βέροια (σε σχέση με το παιχνίδι στο Αγρίνιο)
ήταν ότι ο ΠΑΟΚ έδειξε επιθετικά χαρίσματα που έκαναν και τη διαφορά με
την αντίπαλο του. Γι αυτό κέρδισε. Θα μπορούσε όμως ακόμα και να χάσει.
Κι αυτό οφείλεται στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας που ήταν σαφώς
προβληματική. Κατά την προσωπική μου άποψη ενώ η ομάδα δημιουργικά κι
επιθετικά έχει κάνει βήματα προόδου, ανασταλτικά αντιμετωπίζει
προβλήματα που χρίζουν άμεσης αντιμετώπισης.
Τα χαφ δεν είχαν σωστές τοποθετήσεις, η μπάλα χανόταν εύκολα στη
μεσαία γραμμή με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ακάλυπτοι χώροι που
εκμεταλλεύονταν οι αντίπαλοι και δημιουργούνταν καταστάσεις πανικού στην
εστία του Χακόμπο. Κάπως έτσι κατάφερε η Βέροια να μειώσει το σκορ
(εννοείται ότι βασικά το λάθος το χρεώνεται ο Κατσουράνης) και να
δημιουργήσει ταχυπαλμίες στον ΠΑΟΚ στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Αυτό που επίσης παρατηρείται είναι κακές τοποθετήσεις στα στημένα του
αντιπάλου. Και δεν είναι φαινόμενο που παρατηρήθηκε μόνο στο παιχνίδι
με την Βέροια αλλά ακόμα και στους δυο αγώνες που έδωσε η ομάδα για το
πρωτάθλημα στην Τούμπα. Σαφώς και με την πάροδο του χρόνου το πρόβλημα
θα μειώνεται καθώς οι παίκτες θα αποκτήσουν ομοιογένεια ενώ παράλληλα θα
επιστρέψει και ο Λάζαρ.
Κακά τα ψέματα η απουσία του Ρουμάνου είναι εμφανέστατη. Ο Λάζαρ
είναι ο μοναδικός box to box χαφ του ΠΑΟΚ. Κουβαλά με ασφάλεια την μπάλα
ενώ ακόμα και στις περιπτώσεις που θα κάνει το λάθος έχει τις δυνάμεις
(τις ανάσες δηλαδή) να το διορθώσει και να μην αφήσει εκτεθειμένους τους
συμπαίκτες του.
Η φιλότιμη προσπάθεια που κατέβαλε ο Νίνης για να καλύψει το κενό στη
μεσαία γραμμή (στην παρθενική του εμφάνιση στον ΠΑΟΚ) δεν ήταν αρκετή
για να «γεμίσει» το κέντρο και να αποφύγει τους κινδύνους ο Δικέφαλος. Ο
διεθνής ποδοσφαιριστής δεν έχει την εμπειρία που απαιτείται για τη
συγκεκριμένη θέση και δεν μπορεί να κριθεί για την απόδοση του. Έκανε
ότι μπορούσε για να βοηθήσει τον Τζιώλη αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό.
Εννοείται ότι εκτός από τον Λάζαρ έλειψε και ο Κάτσε που έθεσε εαυτόν (δεν ξέρω για πόσο) εκτός ομάδας με την απερισκεψία του.
Στην Βέροια μπορεί να μην έγινε ζημιά.. αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι
δεν θα γίνει στο μέλλον αν δεν διορθωθούν κάποια πράγματα. Και σε όσους
σκεφτούν ότι έχω μεγάλες απαιτήσεις από τον ΠΑΟΚ απαντώ, ότι ναι, έχω
διότι η διαφορά δυναμικότητας με τις περισσότερες ομάδες της Σούπερ
Λίγκας είναι πολύ μεγάλη.
Πηγή: gazzetta.gr
Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου