Την εξήγηση δίνει ο αποδυτηριάκιας για το διαρκές θαύμα της εθνικής ομάδας μπάσκετ.
Μεγαλώσαμε στην μεταπολεμική Αθήνα με αρκετά γηπεδάκια μπάσκετ. Υπαίθρια και τσιμεντένια. Κάθε συνοικία έχει την ομάδα της. Και το τοπικό πρωτάθλημα Αθηνών-Πειραιώς συναρπαστικό. Κάργα οι εξεδρούλες από γυμνασιόπαιδες. Μίλων, Τρίτων, ΧΑΝ Νικαίας, Έσπερος, Τυφών, Παγκράτι, Σπόρτιγκ, Πειραϊκός.
Υπήρχε η μαγιά. Η γνωριμία, η αγάπη, τα βιώματα με το μπάσκετ. Δεν υπήρχαν οι υψηλοί. Οι δίμετροι. Ακόμα δεν είχαν αρχίσει να δουλεύουν τα κρέατα και τα γάλατα που έλειπαν από την τροφή της πρώτης μετακaτοχικής γενηάς.
Η Γερμανία μάς σακάτεψε. Σα να μας έκοψε στη μέση. Να μας σταμάτησε στο δρόμο. Σε καμμία άλλη χώρα οι χιτλερικοί δεν έδειξαν τόση αγριότητα. Για τους ιστορικούς, τους ερευνητές είναι ακόμα ανεξήγητη η συμπεριφορά των Γερμαναράδων. Γαμώ τους τάφους τους.
Οι νέες φουρνιές πιτσιρικάδων, μετά την κατοχή, άρχισαν να παίρνουν μπόϊ. Τους πλάκωναν οι γονείς, βούτυρα, τυριά, μαρμελάδες. Και μετά ήρθε ο Γκάλης. Το θηρίο. Ο δουλευταράς. Καμμία σχέση με την αρχιτεμπέλα τον Φασούλα. Η σπασίκλα στην προπόνηση.
Μήπως όλα ήταν διαφορετικά, αν ο Γκάλης δεν βρισκόταν στον Άρη, δεν είχε προπονητή τον Ιωαννίδη. Όχι πως θα έπεφτε στο ναρκωτικό αν υπέγραφε στον ΠΑΟΚ. Ούτε που θα τον πλησιάζε ο Τοπ Γκαν Αλ που έφερνε το πράμα σε κασετοφωνάκια, με την επιστροφή της ομάδας από το εξωτερικό, σε εποχές που ακόμα δεν έπαιζαν τα λυκόσκυλα στα αεροδρόμια.
Ναι, χάρη στον Νίκο Γκάλη, η Ελλάδα παρουσιάζει σήμερα μια ομάδα με παιδιά μπασκετικής, αθλητικής αξίας, σε παγκόσμιο επίπεδο, και το σπουδαιότερο άτομα ισορροπημένα ψυχολογικά, με ολοκληρωμένο χαρακτήρα.
Γκάλης και οι άχρηστοι παράγοντες του Άρεως και του ΠΑΟΚ, γράφει ο apodytiriakias.gr
Μεγαλώσαμε στην μεταπολεμική Αθήνα με αρκετά γηπεδάκια μπάσκετ. Υπαίθρια και τσιμεντένια. Κάθε συνοικία έχει την ομάδα της. Και το τοπικό πρωτάθλημα Αθηνών-Πειραιώς συναρπαστικό. Κάργα οι εξεδρούλες από γυμνασιόπαιδες. Μίλων, Τρίτων, ΧΑΝ Νικαίας, Έσπερος, Τυφών, Παγκράτι, Σπόρτιγκ, Πειραϊκός.
Υπήρχε η μαγιά. Η γνωριμία, η αγάπη, τα βιώματα με το μπάσκετ. Δεν υπήρχαν οι υψηλοί. Οι δίμετροι. Ακόμα δεν είχαν αρχίσει να δουλεύουν τα κρέατα και τα γάλατα που έλειπαν από την τροφή της πρώτης μετακaτοχικής γενηάς.
Η Γερμανία μάς σακάτεψε. Σα να μας έκοψε στη μέση. Να μας σταμάτησε στο δρόμο. Σε καμμία άλλη χώρα οι χιτλερικοί δεν έδειξαν τόση αγριότητα. Για τους ιστορικούς, τους ερευνητές είναι ακόμα ανεξήγητη η συμπεριφορά των Γερμαναράδων. Γαμώ τους τάφους τους.
Οι νέες φουρνιές πιτσιρικάδων, μετά την κατοχή, άρχισαν να παίρνουν μπόϊ. Τους πλάκωναν οι γονείς, βούτυρα, τυριά, μαρμελάδες. Και μετά ήρθε ο Γκάλης. Το θηρίο. Ο δουλευταράς. Καμμία σχέση με την αρχιτεμπέλα τον Φασούλα. Η σπασίκλα στην προπόνηση.
Μήπως όλα ήταν διαφορετικά, αν ο Γκάλης δεν βρισκόταν στον Άρη, δεν είχε προπονητή τον Ιωαννίδη. Όχι πως θα έπεφτε στο ναρκωτικό αν υπέγραφε στον ΠΑΟΚ. Ούτε που θα τον πλησιάζε ο Τοπ Γκαν Αλ που έφερνε το πράμα σε κασετοφωνάκια, με την επιστροφή της ομάδας από το εξωτερικό, σε εποχές που ακόμα δεν έπαιζαν τα λυκόσκυλα στα αεροδρόμια.
Ναι, χάρη στον Νίκο Γκάλη, η Ελλάδα παρουσιάζει σήμερα μια ομάδα με παιδιά μπασκετικής, αθλητικής αξίας, σε παγκόσμιο επίπεδο, και το σπουδαιότερο άτομα ισορροπημένα ψυχολογικά, με ολοκληρωμένο χαρακτήρα.
Γκάλης και οι άχρηστοι παράγοντες του Άρεως και του ΠΑΟΚ, γράφει ο apodytiriakias.gr
Εχεις Γκάλη. Οι ουρανοί σου στέλνουν το πιο μονάκριβο δώρο. Έναν τύπο κτισμένο για μποξαδόρο. Αυτός, όμως, έχει αποφασίσει μπάσκετ! Έτσι του λέει μέσα του η Εντολή.
Και πώς θα πηδάει υψηλά ο κοντός; Θα πηδάει όσο χρειάζεται και θα στέκεται στον αέρα. Γίνεται αυτό; Όλα γίνονται με την προπόνηση. Δουλεύεις, δουλεύεις, δουλεύεις στην προπόνηση, και κάποια στιγμή γίνεται μόνο του. Ινδιάνικα. Μαγικά.
Ο Γκάλης με την παρουσία του στο μπάσκετ, στην αλησμόνητη ομάδα του Άρεως, είπε στον νεολαίο της Ελλάδος αυτό που απέφυγαν να του πουν τα κόμματα: Δεν παίρνεις αν πρώτα δεν δώσεις. Στον εαυτό σου να δώσεις. Και ο εαυτός σου, όχι το κράτος, θα σου δώσει.
Έχεις Γκάλη. Έχεις και Γιαννάκη. Έχεις και τον παθιασμένο, τον πιο άρρωστο αρειανό, τον Γιάννη Ιωαννίδη. Και στήνεται η διαρχία Άρεως-ΠΑΟΚ. Ό,τι καλύτερο. Μόνο που δεν υπήρχαν οι κατάλληλοι άνθρωποι να διαχειριστούν αυτή την μπασκετική αντιπαλότητα.
Πόσο θα ήταν διαφορετικό το σκηνικό για πάρτη της Θεσσαλονίκης, αν δεν έβρισκαν χώρο να μπλεχτούν με το μπάσκετ κάποιες πατσαβούρες. Παράγοντες και άσχετοι με τον αθλητισμό και απατεώνες.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου