Γιατί πρέπει στον Παναθηναϊκό να προσέξουν τις δηλώσεις των δύο
επιθετικών του; Ποια είναι τα ευχάριστα διλήμματα του Αναστασίου; Ο
Κώστας Γκόντζος γράφει στον sportdog!Είναι η μοναδική ίσως φορά από την αρχή της σεζόν, που τα χαμόγελα έως
και ο ενθουσιασμός ακόμα, είναι δικαιολογημένα για τον Παναθηναϊκό.
Είναι χαμόγελα και ενθουσιασμός, που αυτή τη φορά πατάνε στη γη, πατάνε
στην πραγματικότητα και όχι σε τραβηγμένα από τα μαλλιά συμπεράσματα
και εκτιμήσεις.
Για πολλούς λόγους ισχύει αυτό.
Πρώτα απ΄ όλα γι΄ αυτή καθ΄ αυτή τη νίκη. Σε όποια κατάσταση κι αν
βρίσκεται ή εμφανίστηκε ο Αστέρας, δεν παύει να είναι μια από τις
θεωρητικά πιο ισχυρές ομάδες του πρωταθλήματος.
Επομένως και τίποτε απ΄ όλα τα υπόλοιπα που θα κουβεντιάσουμε να μην ίσχυε και πάλι η συγκεκριμένη νίκη έχει ξεχωριστή σημασία.
Πέρα απ΄ αυτό όμως.
Ο Παναθηναϊκός στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ήταν πραγματικά γεμάτος στο
παιχνίδι του. Δεν έχει σημασία αν δεν ήταν και εντυπωσιακός ταυτόχρονα, ή
πιο σωστά αν δεν ήταν συνεχώς εντυπωσιακός ή αν είχε και κάποια
διαστήματα που ήταν μέτριος στη διάρκεια του παιχνιδιού.
Εκείνο που μετράει και είναι το πιο θετικό σημάδι στο συγκεκριμένο
παιχνίδι, ήταν το ότι σε όλες αυτές τις φάσεις, συμπεριφερόταν συνεχώς
σαν ομάδα.
Συμμετείχαν δηλαδή ισομερώς και οι τρεις γραμμές του στην εξέλιξη του αγώνα και στις προσπάθειες του Παναθηναϊκού.
Το καθοριστικό γι΄ αυτό, ήταν μια πολύ καλή συγκυρία για τον Παναθηναϊκό στο χώρο του κέντρου.
Κι αυτή ήταν το ότι συνέπεσε η πολύ καλή εμφάνιση του Λαγού με την επιστροφή σε καλή εμφάνιση και του Ζέκα.
Έτσι ο Πράνιτς είχε πιο πολύ χώρο και με λιγότερη πίεση στη διάθεσή
του, με αποτέλεσμα να έχει ο Παναθηναϊκός έτσι και λογική και οργάνωση
στις προσπάθειές του.
Στο ίδιο διάστημα, ο ενθουσιασμός αλλά και τα τρεξίματα των Ντίνα και
Κλωναρίδη βοηθούσαν και ανασταλτικά αλλά και δημιουργικά το χώρο των
μέσων, με αποτέλεσμα να βγαίνει αυτή η εικόνα μια οργανωμένης και
δεμένης ομάδας στον τρόπο λειτουργίας της.
Κερασάκι στην τούρτα σε όλα αυτά, τα εξαιρετικής ομορφιάς γκολ που
πέτυχε ο Παναθηναϊκός αλλά και η για πρώτη φορά καλή και ουσιαστική
αντίδραση της ομάδας, στην αναποδιά της γρήγορης ισοφάριση του Αστέρα.
Στις λεπτομέρειες τώρα του συγκεκριμένου αγώνα.
Φάνηκε ότι η ομάδα είναι πιο δεμένη και πιο γρήγορη, χωρίς τους Μέντες
και Μπαιράμι στην ενδεκάδα, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα έχουν δείξει και
οι δύο μέχρι τώρα.
Με βάση την εικόνα που έχουμε αυτή τη στιγμή για όλο το δυναμικό του
Παναθηναϊκού, θεωρητικά μόνο ο Ατζαγκούν μπορεί να διεκδικήσει με
αξιώσεις θέση την ενδεκάδα του.
Αλλά εκεί αρχίζουν πολλά διλήμματα για τον Αναστασίου, αλλά πάντως ευχάριστα διλήμματα σ΄ αυτή τη φάση τουλάχιστον.
Και συγκεκριμένα.
Χαλάει αυτή τη στιγμή η τριάδα Λαγός, Ζέκα Πράνιτς στη μεσαία γραμμή;
Ή προσθέτεις και τον Ατζαγκούν, παίζεις με Ζέκα, Λαγό στο κέντρο και
Ατζαγκούν, Πράνιτς δεξιά και αριστερά αντίστοιχα και πας σε ένα σχήμα με
δύο επιθετικούς μπροστά είτε μαζί είτε τον ένα πίσω από τον άλλο σε ένα
4-4-2 ή σε μια παραλλαγή του 4-4-1-1;
Κι εκεί είσαι σε θέση να υπολογίζεις αυτή τη στιγμή τον Φιγκεερόα για
ενενήντα λεπτά ή κάνεις ανάλογα με την εικόνα που έχεις στις προπονήσεις
ένα εκ των Ντίνα, Κλωναρίδη σαν παρτενέρ του Μπεργκ και από κει και
πέρα έχεις και τον Φιγκερόα σαν τη χρυσή αλλαγή για όσα λεπτά είναι σε
θέση να προσφέρει αυτή τη στιγμή;
Τέλος πάντων αυτά είναι φυσικά ερωτήματα και διλήμματα που μόνο ο Αναστασίου είναι αρμόδιος να δει και να αποφασίσει.
Αλλά έστω κι έτσι, είναι τεράστιο βήμα και ιδιαίτερα θετική εξέλιξη για
τον Παναθηναϊκό, από εκεί που σκεφτόταν αν θα περάσει από παιχνίδια με
ομάδες σαν τη Βέροια και τον Πλατανιά, να έχει μπροστά του αυτή τη
στιγμή άλλου είδους διλήμματα, σαφώς πιο ανεβασμένα από πλευράς
ποδοσφαιρικών στάνταρ και κυρίως με δυνατότητα χρησιμοποίησης αξιόπιστων
εναλλακτικών λύσεων σε κάθε περίπτωση.
Μια υποσημείωση μόνο τελειώνοντας.
Κανείς δεν πρέπει να παρασυρθεί στον Παναθηναϊκό και να υποτιμήσει τις
πανομοιότυπες σχεδόν δηλώσεις δύο σαφέστατα έμπειρων ποδοσφαιριστών που
έχουν δει πολλά τα ματάκια τους στο ποδόσφαιρο, δηλαδή των Μπεργκ και
Φιγκερόα.
Και οι δύο λοιπόν, το βασικό που είπαν λίγα λεπτά μετά το παιχνίδι και
παρά τον δικαιολογημένο ενθουσιασμό που υπήρχε, ήταν …χαμηλοί τόνοι,
σκληρή δουλειά και να μείνουμε προσγειωμένοι συνολικά σαν ομάδα.
Χρυσές συνταγές αυτές στο ποδόσφαιρο παγκοσμίως, που δεν πρέπει να
χαθούν για τον Παναθηναϊκό, στον ορυμαγδό του ενθουσιασμού για την πολύ
σπουδαία ασφαλώς νίκη με τον Αστέρα Τρίπολης.Πηγή: sportdog.gr
Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου