Η
αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια η Ρέαλ το βρήκε το... αντίδοτο με
την Μπαρτσελόνα. Μετά από μία σειρά αγώνων όπου οι Καταλανοί δεν
κέρδιζαν απλώς την Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά την διέσυραν μέσα έξω,
αναγκάζοντας ακόμη και τους φίλους της Βασίλισσας σε κάποια ματς στο
“Μπερναμπέου” να χειροκροτούν, η κατάσταση γύρισε.
Για την
ακρίβεια την γύρισε ο Μουρίνιο και αυτή είναι η πιο βαριά κληρονομιά που
άφησε στον Κάρλο Αντσελότι, αλλά και στην ίδια την Ρεάλ ο Πορτογάλος
τεχνικός.
Μια
κληρονομιά που ο Ιταλός τεχνικός καλείται να διαχειριστεί προσεκτικά για
να μην αρχίσει η έντονη αμφισβήτηση στο πρόσωπό του. Αλλωστε αυτό το clasico είναι το πρώτο μετά από αρκετά χρόνια που έχει νέους μεγάλους πρωταγωνιστές.
Το
“Κριστιάνο ή Μέσι;” παραμένει και θα παραμένει το βασικό διακύβευμα
αυτών των ματς, αλλά πλέον υπάρχει και το “Νεϊμάρ ή Μπέιλ;”, όπως και το
“Αντσελότι ή Τάτα Μαρτίνο;” που δεν είναι απλά τα νέα πρόσωπα αυτών των
αναμετρήσεων, αλλά πιθανότατα “Τα πρόσωπα”...
Ηδη, με μία βόλτα στα media όλου
του κόσμου, θα διαπιστώσει κανείς ότι το βασικό ζητούμενο παραμονή του
αγώνα είναι αν ο Γκάρεθ Μπέιλ θα είναι βασικός στην ενδεκάδα της Ρεάλ. Ο
Αντσελότι μίλησε για αυτό και είπε: “Ναι ο Γκάρεθ είναι έτοιμος για να
παίξει βασικός. Από εδώ και στο εξής θα δούμε τον αληθινό Μπέιλ”. Είπε
όμως και το άλλο “Θα πάμε στη Βαρκελώνη να παίξουμε το παιχνίδι μας ”,
εννοώντας ότι δεν θα παίξει με αντεπιθέσεις.
Δεν τον
πιστεύω να σας πω την αλήθεια. Αλλωστε το μεγάλο πλεονέκτημα στο
παιχνίδι της Ρεάλ είναι οι αντεπιθέσεις, πλεονέκτημα που με τον καλό και
υγιή (θα εμφανιστεί ως τέτοιος;) Μπέιλ στη σύνθεση της μπορεί να γίνει
ακόμη μεγαλύτερο. Πιστεύω λοιπόν ότι το σχέδιο του Κάρλο αυτό είναι: “Η
μπάλα στην Μπαρτσλεόνα και εμείς στο κενό χώρο με Κριστιάνο και
Μπέιλ...”.
Με αυτόν τον
τρόπο άλλωστε και ο Μουρίνιο κατάφερε να αποβάλλει το κόμπλεξ από την
ομάδα του κόντρα στην Μπαρτσελόνα και να γυρίσει τούμπα την κατάσταση,
ειδικά στα παιχνίδια στο “Καμπ Νου”. Δεν έχει κανένα λόγο να το αλλάξει
τώρα ο Αντσελότι και δεν πιστεύω ότι θα το κάνει κιόλας.
Αλλωστε
κόντρα σε αυτή την Μπάρτσα είναι το πιο αποτελεσματικό. Το πρόβλημα για
την Ρεάλ και τον Αντσελότι είναι τι γίνεται με αυτόν τον τρόπο
παιχνιδιού κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης και τις Ατλέτικο αυτού του
κόσμου. Σε αυτό ακόμη δεν έχουν βρει απάντηση...
Από την άλλη
πλευρά ο Τάτα Μαρτίνο, ίσως να θέλει να αλλάξει πράγματα στη δική του
Μπαρτσελόνα, αλλά ακόμη θέλει το χρόνο του και δύο τρεις προσθήκες.
Είναι φανερό ότι σε κάποια σημεία των ματς ή και σε κάποια ματς
ολόκληρα, θα ήθελε να ξεφύγει από το τίκι τάκα, αλλά δεν είναι εύκολο...
Του λείπει ένα φορ άλλου τύπου, τον οποίο ψάχνει στην μεταγραφική αγορά
του Ιανουαρίου, όπως του λείπει και ένας άλλου τύπου στόπερ. Η
Μπαρτσελόνα στις βραδιές που “μπουκώνει” είναι προβληματική και της
λείπει πολύ αυτό το περίφημο plan B. Aυτό λείπει και στον Τάτα. Δεν νομίζω ότι θέλει να αλλάξει το plan A, αλλά θέλει να έχει και plan B και δεν μπορεί...
Νομίζω ότι η
Μπάρτσα είναι μία ομάδα που άγγιξε το τέλειο τα τελευταία χρόνια (με τα
μάτια μου καλύτερη ομάδα από αυτήν δεν έχω δει) και πλέον έχει
εγκλωβιστεί σε αυτό, ενώ η Ρεάλ είναι μία ομάδα που εξελίσσεται,
αλλάζει. Η αλλαγή της Ρεάλ είναι πιθανόν να γεννήσει κάτι καλύτερο, ενώ η
Μπάρτσα δύσκολα θα αγγίξει ξανά το τέλειο.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η Μπάρτσα αυτό το clasico δεν
μπορεί να το κερδίσει. Ασφαλώς και μπορεί, αλλά επειδή σε αρκετές
περιπτώσεις την εκτίμησή μου θέλω να την κάνω όχι εκ του αποτελέσματος,
αλλά πριν από αυτό, θα πάρω το ρίσκο και θα γράψω ότι η Ρεάλ δεν θα το
χάσει αυτό το ντέρμπι. Δεν ξέρω αν θα το κερδίσει κιόλας, αλλά πιστεύω
ότι δεν θα το χάσει.
Εδώ θα είμαστε να το συζητήσουμε είτε έτσι είτε αλλιώς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου