Παίζει και ο Μίτσελ ανεξάρτητα από τον Ολυμπιακό. Παίζουν και οι παίκτες του πρωταθλητή. Κι αυτοί, προπονητής και ποδοσφαιριστές, θα παίξουν για την πάρτη τους. Το καλύτερο για τον Ολυμπιακό.
Τι με νοιάζει εμένα αν αυτοί που σήμερα φοράνε τη φανέλλα μου κι αύριο ούτε που θα με ξέρουν, αλλά κι εγώ σαν Ολυμπιακός δεν θα τους ξέρω, θα τα δώσουν όλα μόνο για τον εαυτό τους; Αυτό θέλω εγώ σαν Ολυμπιακός.
Εγώ, ο Ολυμπιακός, κύριε Σαλίνο και κύριε Ντομίγκες, Μασάντο και Μανωλά, σας δίνω την ευκαιρία να διεκδικείτε πρόκριση στους "8" της Ευρώπης. Ολυμπιακός είμαι, όχι θρησκευτική αίρεση να ζητάω από έναν επαγγελματία πίστη και αφοσίωση. Όχι τέτοια αρρωστημένα πράγματα.
Είμαι Μίτσελ. Νο1 ζυγίζω στο πόντο τις δυνατότητες της ομάδας μου. Βασικό αυτό. Μην την ξαναπατήσω, όπως στο πρώτο ματς του ομίλου που άφησα ελεύθερα τα ντόπερμαν στο πρώτο ημίχρονο με Παρί και άρπαξα τελικά τεσσάρα, διότι δεν έκανα σωστή μοιρασιά στα καύσιμα. Φοβερό. Ρεσιτάλ στο πρώτο μέρος ο Ολυμπιακός και ζαλισμένα κοτόπουλα στην επανάληψη.
Η Μάντσεστερ είναι Μάντσεστερ. Δεν αγνοείς ότι πιθανότατα να παρουσιάσει μια απρόβλεπτη εικόνα, μαγική εικόνα, καμμία σχέση με το πρόσωπο που έχει δείξει μέχρι σήμερα.
Κάνει άλλη δουλειά κι όχι τον προπονητή εκείνος που θα ήταν στη θέση του Μίτσελ και ποντάριζε στο 2-0 του πρώτου παιχνιδιού και στο δεδομένο ότι ο αντίπαλος βρίσκεται σε αγωνιστική κρίση. Δεν υπάρχει περίπτωση, τουλάχιστον για ένα δεκάλεπτο η Μάντσεστερ να μην κάνει την έκρηξή της.
Το ΄χεις στην ατζέντα σου, ακόμα κι αν η παγκόσμια Μάντσεστερ, που σήμερα σέρνεται, ότι είναι ικανή να πιάσει ένα επτάλεπτο που θα αποδειχθεί κρίσιμο, που θα κρίνει την παρτίδα. Εκεί θα δείξει την κλάση του ο πάγκος του Ολυμπιακού. Να 'χει στην ενδεκάδα δυο-τρεις παίκτες με κουλτούρα πυροσβέστη. Φωτιά η Μάντσεστερ; Νερό εμείς και με κάνουλα υπό πίεση.
Πώς ο Ολυμπιακός έγινε Μπαρτσελόνα, γράφει ο apodytiriakias.gr
Βρε, πώς αλλάζουν οι καιροί! Κάποτε ο σερ Αλεξ Φέργκυουσον είχε πει: «Πρέπει να είμαστε το ίδιο σοβαροί είτε παίζουμε με τη Ρεάλ, είτε με τον Ολυμπιακό». Σαφές υποτιμητικό σχόλιο για την ελληνική ομάδα. Μια εποχή, βέβαια, που έπεφταν πολλές ευρωπαϊκές σβουριχτές σφαλιάρες.
Από τότε πέρασαν αρκετά χρόνια, ο σερ Αλέκος αποσύρθηκε κι έβαλε στο πόδι του αυτόν τον Μόγιες. Οι σφαλιάρες έρχονται η μια μετά την άλλη, όμως για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μια από τις πιο ηχηρές ήταν εκείνη που έπεσε στο Καραϊσκάκη.
Οι Αγγλοι αγαπούν το ποδόσφαιρο και τους αριθμούς. Εψαξαν να βρουν μια επική ανατροπή της Γιουνάιτεντ και την ανακάλυψαν τέτοιες μέρες 30 χρόνια πριν. Είχε χάσει 2-0 από την Μπαρτσελώνα στο Καμπ Νου. Προπονητής Ρον Ατκινσον. Στον επαναληπτικό, το γήπεδο ήταν γεμάτο, αλλά και θορυβώδες. Η Μπάρτσα είχε Μαραντόνα και Σούστερ. Η Μάντσεστερ τους Ραίη Ουίλκινς και Μπράιν Ρόμπσον. Τελικό σκορ 3-0 για τους Αγγλους. Μυθική ανατροπή (στη φωτό ο Μπράιαν Ρόμπσον στα χέρια των οπαδών της Μάντσεστερ που έχουν μπει στον αγωνιστικό χώρο για να πανηγυρίσουν).
Στα 30 χρόνια που πέρασαν, άλλαξαν πολλά. Η Μάντσεστερ έγινε παγκόσμια. Το Ολντ Τράφορντ μεγάλωσε, αλλά και κυρίλεψε. Θυμάμαι κάποια στιγμή τον Φέργκυουσον να τα βάζει με τους θεατές ότι απλά είναι αραχτοί στη θέση τους και παρακολουθούν, τρώγοντας σάντουιτς με γαρίδες!
Το σχετικό κείμενο στο BBC καταλήγει: «Ο Ολυμπιακός δεν είναι Μπαρτσελώνα. Ο Κάμπελ δεν είναι Μαραντόνα. Αν, όμως, γίνει η ανατροπή, τότε ο Μόγιες θα ζήσει τη μεγαλύτερη βραδιά της καριέρας του στο Ολντ Τράφορντ».
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου