1. Πρωτοφανές πνίξιμο
Δεν θυμάμαι ποτέ, καμία ομάδα να μπήκε τόσο δυνατά κόντρα στη Μπαρτσελόνα από το 2009 μέχρι και το βράδυ της Τετάρτης. Αυτό το... ντου που έκανε η Ατλέτικο πραγματικά δεν είχε προηγούμενο. Κανένας σεβασμός, κανένας φόβος για τον αντίπαλο. Μόνο πίστη και αχόρταγη, απύθμενη επιθυμία για επιτυχία. Στο 18' το κοντέρ είχε γράψει ήδη ένα γκολ σε διπλή φάση και συνολικά τρία δοκάρια. Δεν ήταν όμως μόνο αυτά, αλλά η όλη εικόνα μία τεράστιας ομάδας σε τρικυμία. Και αυτό οφειλόταν στον απόλυτο ποδοσφαιρικό αιφνιδιασμό που έχουν δει τα μάτια μου εδώ και κάμποσα χρόνια.
2. Τα δώρα του Πίντο
Ο Χοσέ Μανουέλ Πίντο και η τύχη με τα δοκάρια ήταν ίσως οι μοναδικοί παράγοντες που απέτρεψαν έναν ιστορικό διασυρμό της Μπάρτσα. Ο τερματοφύλακας της έβγαλε τρία τετ α τετ (65' Ντιέγκο, 70' Γκάμπι, 87' Κριστιάν Ροδρίγκες) που ήταν για σίγουρα γκολ. Οσο καλός όμως ήταν ανασταλτικά τόσο καταστροφικός υπήρξε δημιουργικά για την ομάδα του. Σε τρεις περιπτώσεις ο Πίντο έκανε ένας Θεός ξέρει τι μέσα στην περιοχή του με τη μπάλα και δημιούργησε ισάριθμες ευκαιρίες για γκολ για τους Ροχιμπλάνκος. Εκτός αυτών, ο Ισπανός πορτιέρο που δεν είναι καλός με το τόπι στα πόδια, είδε τα μισά διωξίματα του να πηγαίνουν σε παίκτες που φορούσαν ερυθρόλευκα, δίνοντας τους ξανά και ξανά και ξανά επιθέσεις, μην επιτρέποντας στην άμυνα του να πάρει ανάσες.
3. Το δίδυμο Μασεράνο-Μπαρτρά
Εάν το να παίζει σέντερ μπακ ο Μασεράνο ήταν μία μακροπρόθεσμη λύση ανάγκης, το να συνθέσει δίδυμο με τον Μπαρτρά σε ένα τόσο υψηλού κινδύνου αγώνα, ήταν ένας απόλυτος εφιάλτης για τα μετόπισθεν της Μπάρτσα. Στην προκειμένη περίπτωση δεν είχε να κάνει μονάχα με την αδυναμία συνεννόησης σχετικά με το αμυντικό κομμάτι. Το κόστος το μεγάλο είχε να κάνει με την ανάπτυξη του παιχνιδιού της ομάδας. Ο Πικέ δεν κόβει απλά. Ξέρει να δίνει σωστά την πρώτη πάσα και να απελευθερώνει την πίεση. Η απουσία του αποδείχτηκε πιο καταλυτική από εκείνη του Ντιέγκο Κόστα, καθώς το δημιουργικό κενό του δεν γινόταν να καλυφτεί, με συνέπεια οι λάθος πάσες ειδικά του Μπαρτρά να δίνουν συνέχεια κόντρα επιθέσεις στους γηπεδούχους.
4. Η απουσία του Ντιέγκο Κόστα
Το εκπληκτικό με τον Τσόλο Σιμεόνε ήταν πως κατάφερε να κάνει την απουσία του μεγαλύτερου όπλου του να λειτουργήσει υπέρ του. Εκείνος κανονικά θα έπαιζε φουνταριστός, κάτι που όμως δεν συνέβη με τον αντικαταστάτη του, Νταβίδ Βίγια. Το μεγάλο κόλπο ήταν η χρησιμοποίηση του Αντριάν, ο οποίος αρχικά κινήθηκε πλάγια δεξιά, αλλά σταδιακά άλλαξε πολλές φορές θέσεις με τον Βίγια. Ο Αντριάν μπορεί να παίξει άνετα ως αιχμή, αλλά και στα πλευρά και έτσι μπερδεύτηκαν οι αντίπαλοι αμυντικοί. Ο Βίγια βρισκόταν συχνά ως αριστερό εξτρέμ, με τον Κόκε από αριστερά να γίνεται 10άρι και τον Αντριάν φορ. Η ανακατωσούρα που προκλήθηκε πλειστάκις στην οπισθοφυλακή των Καταλανών αναδεικνύουν την ευφυΐα του Αργεντινού κόουτς που δεν ξεκίνησε όπως θα περίμενε κανείς με τον Ντιέγκο ή τον Σόσα, κάνοντας την έκπληξη με Αντριάν.
5. Τα αφεντικά Γκάμπι, Κόκε
Τα περισσότερα από τα δώρα του Πίντο τα καλοδέχτηκε ο Γκάμπι. Ο αρχηγός της Ατλέτικο ήταν παντού και πάντα. Λες και η μπάλα είχε μαγνήτη και πήγαινε πάνω του. Από τα 57 τάκλιν που έκαναν οι γηπεδούχοι, εκείνος ήταν που σύρθηκε στο χόρτο περισσότερες φορές (12), καθαρίζοντας ό,τι κινούταν στον άξονα του. Το θέμα με τον Γκάμπι όμως είναι πως ξέρει μπάλα και δημιουργεί, έχοντας τις περισσότερες σωστές πάσες στην ομάδα του. Λίγο πιο πίσω του βρισκόταν ενίοτε ως τρίτος στόπερ ο Τιάγκο που έκανε σούπερ ματς, αλλά το θέμα ήταν αυτός που ήταν μπροστά του. Ο Κόκε ήταν -όπως πάντα φέτος- τέλειος οργανωτικά, έβαλε το σπουδαιότερο γκολ της καριέρας του, αλλά ταυτόχρονα έκανε ιδανικά ντουμπλαρίσματα στον Φιλίπε Λουίς πάνω στον Ντάνι Αλβες, συμβάλλοντας στο να εξαφανιστεί κάθε προσπάθεια επίθεσης των Μπλαουγκράνα από δεξιά που φυσιολογικά θα ήταν η δυνατή πλευρά τους. Ο 22χρονος Ισπανός μέσος ήταν εκείνος με τα περισσότερα χιλιόμετρα στο ματς (12,2), με τον Γκάμπι να ακολουθεί (11,7).
6. Ο... βαδιστής Μέσι
Γίνεται χαμός στα sites όλου του κόσμου αναφορικά με τα μη τρεξίματα του Λιονέλ Μέσι. Σύμφωνα με την UEFA ο Αργεντινός έτρεξε μόλις 1,5 χλμ. Περισσότερο από τον τερματοφύλακα Πίντο. Σε 93 αγωνιστικά λεπτά έκανε μονάχα 6,3 χλμ., τη στιγμή που ο Τσάβι με 11,6 ήταν εκείνος με τα περισσότερα της Μπάρτσα. Το νούμερο είναι τρομερά μικρό εάν αναλογιστεί κανείς την κρισιμότητα και τις απαιτήσεις του αγώνα. Σε αυτό προσθέστε και το απίστευτα χαμηλό ποσοστό επιτυχημένων πασών του που έφτασε μετά βίας το 60% (26 στις 44) και θα έχετε την πλήρη εικόνα για την εξαφάνιση του Μέσι.
7. Το λάθος με τον Ινιέστα
«Με παραξένεψε που με έβγαλε εμένα ο κόουτς», ήταν η αμφισβήτηση του Ινιέστα στην απόφαση του Τάτα Μαρτίνο. Η αλήθεια είναι πως αυτό παραξένεψε κι εμένα, αλλά και τους περισσότερους που έβλεπαν τον αγώνα. Στο ματς που συμπλήρωνε 500 συμμετοχές με τη φανέλα της Μπάρτσα σίγουρα δεν έλαμψε όπως άλλες φορές, μα σε σχέση με τους συμπαίκτες του ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να δημιουργήσει ρήγματα. Αν και θεωρητικά ήταν ο τρίτος της επιθετικής τριάδας με Μέσι, Νεϊμάρ, κινούταν πιο πίσω, παίρνοντας τη μπάλα από αριστερά και κάνοντας ατομικές επελάσεις. Σίγουρα ήταν καλύτερος και του Τσάβι και του Φάμπρεγας που δεν είχαν ούτε μία εμπνευσμένη ενέργεια στο παιχνίδι τους. Βγάζοντας τον ο Τάτα άφησε την ομάδα του χωρίς δημιουργία από πίσω, κάτι που αποτυπώθηκε στο ότι από εκείνη τη στιγμή που βγήκε έως και το φινάλε η Μπάρτσα έγραψε ως φάση μόνο την κεφαλιά ψαράκι του Νεϊμάρ.
8. Ζήτω οι... γιόμες
Εάν δεν είχε το σηματάκι στη φανέλα και δεν ήταν διάσημοι οι ποδοσφαιριστές της, κανείς δεν θα μπορούσε να αναγνωρίσει ποια ήταν η ομάδα με τα μαύρα αποκλειστικά και μόνο βάση τους τρόπου ανάπτυξης της. Αυτό το πράγμα σίγουρα δεν ήταν Μπαρτσελόνα και αναμφίβολα δεν χρειάζεται να πλατιάσει κάποιος για να αποδείξει αυτή την κρίση ταυτότητας στο παιχνίδι της. Το μόνο που αρκεί είναι ένα νούμερο και τέλος. Ναι, η Μπάρτσα ήταν αυτή που έκανε 32 σέντρες στο ματς (η Ατλέτικο 11)! Γιόμες και ξανά γιόμες για τους κοντούς και αδύνατους παίκτες της που μέσα στο κουτί δεν είχαν καμία ελπίδα. Χαρακτηριστικό είναι πως ο Ντιέγκο Γκοντίν κέρδισε το 100% των εναέριων μονομαχιών του.
Οι ανούσια κατοχή της Μπάρτσα που δεν πατούσε περιοχή
9. Καλύτερη άμυνα η επίθεση
Τη στιγμή που η κατοχή μπάλας της Μπάρτσα άγγιζε το 70% (στο τέλος ήταν 65%), η Ατλέτικο εκτός του γκολ και των τριών δοκαριών, είχε γενικότερα να επιδείξει καλύτερη επιθετική λειτουργία. Ως πρώτη εικόνα έβλεπες πως οι Ροχιμπλάνκος αμύνονταν. Δεν ήταν όμως έτσι. Απλά είναι ο δικός τους τρόπος παιχνιδιού και αυτό δεν σημαίνει φουλ άμυνα. Στη φετινή σεζόν το ποσοστό κατοχής μπάλας στις νίκες τους μετά βίας ξεπερνάει το 50%. Δεν επιδιώκουν να έχουν το τόπι στα πόδια τους. Οταν όμως το έχουν, ξέρουν ακριβώς πως να το χρησιμοποιήσουν. Επαιξαν άμυνα, χωρίς όμως την έννοια του «πούλμαν». Δεν έδιωχναν στα κουτουρού. Τα διωξίματα τους όταν ήταν μακρινά, είχαν αποδέκτες στις πλαϊνές γραμμές Βίγια, Αντριάν ή Ραούλ Γκαρθία. Οταν πάλι ήταν χαμηλά, το τόπι κυλούσε με μεγάλη ταχύτητα στην κόντρα, απειλώντας με πολλά γκολ τη Μπάρτσα. Ολα αυτά φυσικά συνέβαιναν όταν η Ατλέτικο μαζευόταν πιο πίσω, δίνοντας ηθελημένα μέτρα στην αντίπαλο της. Γιατί στο 1/3 του ματς η πίεση της έξω από την περιοχή του Πίντο, όπως είπαμε και στον 1ο λόγο του αγώνα, ήταν από άλλον πλανήτη.
Ξεκάθαρα περισσότερες οι φάσεις της Ατλέτικο
10. Αντρες vs αγόρια
Πάνω απ' όλα όμως αυτή η επική νίκη-πρόκριση οφείλεται σε έναν και μόνο λόγο. «Μερικές φορές η καρδιά νικάει το ταλέντο», είπε μετά το τέλος ο Σιμεόνε και αυτό που είχε προηγηθεί ήταν αναμφίβολα το πιο τρανταχτό παράδειγμα για του λόγου το αληθές. Ηταν μία άνιση αναμέτρηση υπέρ των γηπεδούχων. Μία κόντρα μεταξύ αντρών και παιδιών. Ετσι φάνταζαν σε κάθε μονομαχία οι ΜΕΝ και οι ΔΕ. Η Ατλέτικο έκανε 57 τάκλιν και η Μπαρτσελόνα 35, ενώ από τις 28 εναέριες μονομαχίες η πρώτη βγήκε νικήτρια στις 20! Οι Ροχιμπλάνκος έπεφταν στη μπάλα όχι απλά πρώτοι όχι μόνο με το κορμί, αλλά με καρδιά, ψυχή, με όλο τους το ΕΙΝΑΙ. Ηταν λες και στο γήπεδο βρίσκονταν 11 ερυθρόλευκοι Τσόλο. 11 παίκτες με τη νοοτροπία και το πάθος του Σιμεόνε. Το έβλεπες, το ένιωθες πως πέρα από τις αγωνιστικές οδηγίες του, ο Τσόλο είχε μοιράσει στους παίκτες του τα μισά από τα cojones που κουβαλάει ανάμεσα στα πόδια του...
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου