Ο Γκιστ που ήταν εκ των αμυντικών ογκόλιθων στα προηγούμενα ματς είδε δύο φορές να ευστοχεί ο Σπανούλης στο πρόσωπό του.
Τρία λεπτά πριν τη λήξη μετά από ένα άστοχο σουτ του Σπανούλη γυρίζω στον Παναγιώτη και του λέω, «θα βάλει ένα μεγάλο σουτ μέχρι το τέλος». Δεν τζόγαρα. Ήμουν σίγουρος γιατί πολύ απλά είναι τεράστια προσωπικότητα.
Ο Ολυμπιακός με την επικράτησή του επί του Παναθηναϊκού τερμάτισε στην τρίτη θέση και θα πέσει λογικά πάνω στην ΤΣΣΚΑ (σίγουρα πιο βατός αντίπαλος από τους Μαδριλένους), ανέκτησε την χαμένη ψυχολογία που κουβαλούσαν μαζί τους οι τρεις σερί ήττες στο ΟΑΚΑ και κυρίως ο Βασίλης Σπανούλης «ξεκλείδωσε».
Επιτρέψτε μου να σταθώ στον αρχηγό του Ολυμπιακού. Ο κορυφαίος Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας την τελευταία τριετία δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό του. Με τα χθεσινά του καλάθια (χρησιμοποιώ πληθυντικό διότι και τα δύο είναι εξαιρετικά δύσκολα) δεν έδωσε καμία απάντηση. Ούτε στους οπαδούς του Ολυμπιακού που τον κατέκριναν για τις περασμένες εμφανίσεις του σε ντέρμπι. Ούτε στα πράσινα δημοσιεύματα που τον κορόιδευαν δείχνοντας ασέβεια. Ούτε σε κανέναν.
Ο Σπανούλης είναι τεράστια προσωπικότητα και σε αυτό το πλαίσιο ξέρει να διαχειρίζεται και την κακή του απόδοση και την έντονη (και επαναλαμβάνω πολλές φορές ασεβή) κριτική που του ασκείται.
Στο μπάσκετ παίζει τεράστιο ρόλο η ψυχολογία. Γνωρίζω πολύ καλά πως προετοιμαζόταν πνευματικά πριν από κάθε αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό. Ο «Kill Bill» βάζει την ομάδα πάνω από τον εαυτό του και σκεφτόταν «πως θα την βοηθήσω να νικήσει» και όχι «πως θα βάλω 20 πόντους». Σίγουρα ο θόρυβος γύρω από την κακή του απόδοση όταν έβλεπε «πράσινα» τον είχε επηρεάσει, αλλά φρόντισε να βρει λύσεις.
Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Ο Σπανούλης ήταν κακός για 39 λεπτά, αλλά ποιος θα το θυμάται;
Δεν πρέπει να αδικήσω όμως τους Μάντζαρη και Σλούκα. Τα παλικάρια πήραν την ομάδα από το χέρι για 39’ και έκαναν τα πάντα στο παρκέ. Σκόραραν, έπαιζαν άμυνα, έπαιρναν ριμπάουντ, πάσαραν, «διάβαζαν» σωστά την αντίπαλη άμυνα και πανηγύριζαν βάζοντας τον κόσμο ακόμη πιο πολύ στο παιχνίδι. Όλα.
Θέλετε και αριθμούς; Οι δυο τους είχαν 23 πόντους, 9 ριμπάουντ (όλα ο Μάντζαρης), 10 ασίστ και τα μισά λάθη.
Όποτε παίζουν μαζί και ο Ολυμπιακός χάνει, το ματς γίνεται «ροντέο» και πάντα καταλήγει προς όφελος των Πειραιωτών.
ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
Όταν φοράς την ερυθρόλευκη φανέλα για 8 μήνες, δε γίνεται να φοβάσαι. Δε γίνεται να κρύβεσαι στα δύσκολα και να σκέφτεσαι μόνο πως θα ξεφορτωθώ τη μπάλα και όχι πως θα δημιουργήσω.
Εκπληκτικό ντεμπούτο σε ντέρμπι για τον Παπαπέτρου. Ξεκίνησε με θάρρος, σκόραρε, έπαιξε άμυνα, πάλεψε στον αέρα με τα θηρία. Χίλια μπράβο.
Δε μου άρεσε που οι Πειραιώτες με τους Μπατίστ ή Μαυροκεφαλίδη στην πεντάδα δεν εκμεταλλεύονταν τα αργά τους πόδια με διεισδύσεις και επέμεναν στα τρίποντα.
Το ότι στο μπάσκετ παίζει τεράστιο ρόλο η ψυχολογία δεν ισχύει μόνο για τον Σπανούλη, αλλά και για τον Μαυροκεφαλίδη. Βλέποντας τον να κάνει αυτά στο παρκέ σκεφτόμουν τον Λεωνίδα (θα καταλάβει αυτός) και τις καλοκαιρινές μας συζητήσεις.
Ο Διαμαντίδης ολοκλήρωσε την αναμέτρηση με αρνητικό ranking. Πόσα χρόνια πίσω πρέπει να κοιτάξει κανείς για να βρει κάτι τέτοιο.
40-30 τα ριμπάουντ με 13 επιθετικά.
Ο Ούκιτς έπαιξες τα πρώτα 12 λεπτά του αγώνα και απόρησα διότι ήταν πολλά (και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στα πόδια του) και συνολικά αγωνίστηκε 16:52, δηλαδή βρέθηκε στο παρκέ περίπου 5’ στο υπόλοιπο του αγώνα.
Ο Παναθηναϊκός του Αλβέρτη παίζει πολύ σκεπτόμενο μπάσκετ στην επίθεσή του.
Η ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΕ ΡΟΛΟ
Με το σκορ στο 56-62 και 2 λεπτά για τη λήξη ο Ολυμπιακός κάνει λάθος, ο Παναθηναϊκός έχοντας ανοιχτό γήπεδο ψάχνει το εύκολο καλάθι για το +8 αλλά ο Παπαπέτρου κλέβει τη μπάλα, πασάρει στον Σλούκα και με δικό του τρίποντο γίνεται το 59-62. Η φάση που άλλαξε τη ροή της αναμέτρησης.
ΥΓ: Το δίποντο του Σπανούλη με το οποίο προσπερνάει ο Ολυμπιακός είναι πιο δύσκολο από το τρίποντο.
ΥΓ 2: «Δεν ακούω, δεν ακούω…»
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου