Μπορεί κάποιοι να ισχυριστούν ότι με βάση την εικόνα του
παιχνιδιού, έπρεπε να νικήσει ο Παναθηναϊκός. Δεν έχουν και άδικο.
Ο Παναθηναϊκός έβγαλε ενέργεια, πήρε βοήθεια από τον Μαυροκεφαλίδη. Λειτούργησε καλά το κολπάκι του Αλβέρτη, με τον Λουκά να κτυπάει πότε από το λόου ποστ και πότε από το χάι ποστ. Αλλά όπως λέει και ο τίτλος, «δίκιο είναι ο νόμος του Σπανούλη».
Γι αυτό είναι όμορφο το μπάσκετ. Γιατί μια μεγάλη προσωπικότητα μπορεί να ανατρέψει όλα τα δεδομένα. Οπως και έγινε στον «εμφύλιο» στο ΣΕΦ. Αυτό το παιχνίδι ήταν διαφήμιση του μπάσκετ, ειδικά για τους ουδέτερους. Απόλαυσαν δύο από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, σε ένα ματς με τέτοια συγκλονιστική εξέλιξη.
Τελικά μίλησε ο Σπανούλης. Ολα τα μεγάλα παιχνίδια θα κρίνουν οι μεγάλοι παίκτες, ανεξάρτητα από τα συστήματα, τις στρατηγικές και τις τακτικές. Γι αυτό και οι μεγάλοι παίκτες θέλουν ένα σκασμό λεφτά. Γιατί κρίνουν τα παιχνίδια, αλλάζουν την ιστορία.
Ο Σπανούλης το χρωστούσε αυτό στην ομάδα του, αλλά το χρωστούσε περισσότερο στον εαυτό του. Δεν μπορεί αυτός ο μεγάλος παίκτης να μην μπορεί να βρει τη λύση απέναντι στην άμυνα του Παναθηναϊκού. Να μπλοκάρει το μυαλό του. Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό στον Βασίλη. Πάλι μπλοκαρισμένος ήταν για 39:30 λεπτά και από τη σωστή άμυνα του Παναθηναϊκού, αλλά και από τη δική του θωλούρα.
Ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε την καλή του άμυνα και τα γρήγορα φάουλ του Ντάνστον και έλεγξε το παιχνίδι. Με τα δύο φάουλ του Αμερικανού, άλλαξε όλο το ροτέισον των ερυθρολεύκων. Μπήκε πιο γρήγορα ο Σερμαντίνι, ο Ολυμπιακός έκανε κάτι διαφορετικό από αυτό που είχε σχεδιάσει.
Μέχρι τα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου οι πράσινοι κυριάρχησαν, αλλά χάρη στην πιεστική άμυνα στην περιφέρεια και την κυριαρχία στα ριμπάουντ, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στο παιχνίδι. Εκεί ο Παναθηναϊκός έλεγξε εκ νέου την κατάσταση με μυαλό και σωστές επιθέσεις και φάνηκε ότι θα ξανακερδίσει τον μεγάλο του αντίπαλο.
Αλλά είπαμε, στα μεγάλα ματς, μιλούν οι μεγάλοι παίκτες. Ο Κώστας Σλούκας έβαλε τις βάσεις για την ανατροπή με τα 2 στα 2 τρίποντα, που στην ουσία ήταν προσωπικές του ενέργειες. Ηξερε πως κάτι πρέπει να κάνει και το έκανε. Και παρέδωσε τη σκυτάλη στον Σπανούλη, που ολοκλήρωσε τη δουλειά, όπως μόνο αυτός ξέρει.
Συνολικά ο Ολυμπιακός αποφάσισε να ζήσει και να πεθάνει με τα τρίποντα, δεν είχε και πολλές επιλογές από τη στιγμή που απουσίαζε ο Πρίντεζης και ο Περπέρογλου ήταν ανέτοιμος. Τα τρίποντα μπήκαν στο τέλος και ήρθε η νίκη, όμως στα πλέι οφ χρειάζονται περισσότερα.
Χρειάζονται περισσότερα απ” όλους, αλλά και τον Σπανούλη, που όταν κάνει ντράιβ, ο Ολυμπιακός έχει περισσότερους από έναν τρόπους να πετύχει καλάθι. Τελικά το ματς κρίθηκε με μια βόμβα που θύμισε το τρίποντο με την Εθνική το 2007, όταν το έβαλε μπροστά στον Πλάνινιτς, που… γκρεμοτσακίστηκε. Αλλο ένα χάι λάιτ για τον Βασίλη, άλλη μια φάση που θα τη διηγείται στα εγγόνια του. Οταν ξυπνήσεις μονομιάς θά “ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.
Πηγή: Superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου