Στη διάρκεια της 20μηνης συνεργασίας του με τους “πράσινους”, δεν εξασφάλισε απλά την ομαλή μετάβαση του “τριφυλλιού” στην μετά Ομπράντοβιτς εποχή, αλλά επιπροσθέτως, προσαρμόστηκε επιτυχώς στα διαφορετικά οικονομικά δεδομένα της νέας διοίκησης υπό την προεδρία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
και φτιάχνοντας μία καινούρια ομάδα, στήριξε με συνέπεια το νέο
project, οδηγώντας τον Παναθηναϊκό στην κατάκτηση τριών τίτλων μέσα σε
ενάμιση χρόνο.
Μπορεί εδώ και λίγο καιρό, οι δρόμοι τους να χώρισαν λόγω της
άσχημης και ασταθούς εικόνας που παρουσίαζε στο Top-16 η ομάδα, στην
διάρκεια της συνολικής αυτής διαδρομής, όμως, ο Αργύρης Πεδουλάκης
ανέβασε κατά πολύ τις μετοχές του και κέρδισε το σεβασμό όλης της
Ευρώπης. Όχι τόσο για το μπάσκετ που έπαιζε, όσο κυρίως για την
αποτελεσματικότητα του πλάνου και της στρατηγικής του. Γι’ αυτό ακριβώς
το λόγο, το gazzetta.gr του ζήτησε να κάνει μία τεχνική
ανάλυση των τεσσάρων προημιτελικών σειρών της Ευρωλίγκα, που θα κρίνουν
τη σύνθεση του εφετινού φάϊναλ-φορ στο Μιλάνο (16-18 Μαϊου). Ο 49χρονος
προπονητής αποδέχτηκε την πρότασή μας, με την προϋπόθεσή, όμως, να μην
σχολιάσει το ζευγάρι της ΤΣΣΚΑ με τον Παναθηναϊκό, επειδή ο ίδιος εξήγησε ότι δεν θα είναι αντικειμενικός.
Μπαρτσελόνα (19-5) - Γαλατασαράϊ (13-11)
«Υπάρχει μεγάλη διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες. Μην
ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι “χτυπήθηκαν” από πολλούς και σοβαρούς
τραυματισμούς στη διάρκεια της σεζόν και αναγκάστηκαν να “ξαναφτιάξουν”
σχεδόν τη μισή τους ομάδα... Παρ’ ότι, τον τελευταίο καιρό επέστρεψε ο Μαρκοϊσβίλι,
θεωρώ ότι υστερούν πολύ και στο βάθος που απαιτεί μία τέτοια σειρά
πέντε αγώνων και επίσης, δεν έχουν δεύτερο αξιόπιστο point-guard πίσω
από τονΑρόγιο, για να αντιπαρατάξουν στα πλέϊ-μέϊκερ
που διαθέτουν οι Ισπανοί. Από μία άλλη οπτική γωνία, όμως, θεωρώ ότι δεν
έχουν την τακτική και την σκληράδα να αντιμετωπίσουν μία τόσο υψηλού
επιπέδου ομάδα, όπως η Μπάρτσελόνα, που έχει μεγάλο
πλεονέκτημα και στα ψηλά κορμιά μέσα στη ρακέτα. Στον αθλητισμό, ποτέ
δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί γι’ αυτό και δεν μ’ αρέσει να κάνω
προβλέψεις, αλλά θεωρώ ότι εύκολα ή δύσκολα η ομάδα της Καταλωνίας θα
καταφέρει να φτάσει στο φάϊναλ-φορ!»
Ρεάλ Μαδρίτης (21-3) - Ολυμπιακός (18-6)
«Είναι δύο ομάδες που εδώ και κάποια χρόνια, βασίζονται σε ένα
σταθερό κορμό παικτών και η προσέγγισή τους, όσον αφορά στον τρόπο
παιχνιδιού, είναι πολύ παρεμφερής! Δίνουν μεγάλη έμφαση στην ταχύτητα
και το περιφερειακό παιχνίδι, με τη Ρεάλ, πάντως, να
έχει δώσει φέτος, περισσότερη βάση στην προστασία της ρακέτας της. Έχει
προσθέσει τρεις παίκτες στο ρόστερ της, τον Μπουρούση,
τον Μεχρί και τον Ντάρντεν, με τους δύο πρώτους, τους ψηλούς, να βοηθούν
πάρα πολύ στην 2η γραμμή της άμυνας! Πέρυσι υπήρχε μόνο Σλότερ,
που όμως δεν είναι τόσο ψηλός (2,04). Φέτος, τόσο ο Γιάννης, όσο και ο
Τυνήσιος σέντερ, πέρα ότι μπορούν να κόψουν, να αλλοιώσουν μπάλες, αλλά
και να αποθαρρύνουν τα περάσματα, έχουν την εξυπνάδα και την ταχύτητα να
“διαβάζουν” σωστά την διείσδυση και να την αντιμετωπίσουν. Μ‘ αυτό τον
τρόπο, οι τρεις περιφερειακοί της ομάδας (σ.σ.: Ροντρίγκεζ, Γιουλ και
Φερνάντεζ) είναι πιο φρέσκοι και μπορούν να καταναλώσουν το μεγαλύτερο
ποσοστό της ενέργειάς τους στο ανοιχτό γήπεδο και γενικά στα επιθετικά
τους καθήκοντα. Αυτό είναι ένα κομμάτι στο οποίο, πέρυσι, οι Μαδριλένοι
υστερούσαν και φέτος το έχουν βελτιώσει αρκετά, κάτι που αποτυπώνεται
και στα αποτελέσματα. Ο Ολυμπιακός, από την άλλη
πλευρά, παίζει με πανομοιότυπο τρόπο σε άμυνα κι επίθεση κι αν υστερεί
κάπου, είναι στα ψηλά κορμιά, υπό την έννοια ότι μόνο Σερμαντίνι
μπορεί να αντιμετωπίσει την “αεροπορία” της ισπανικής ομάδας. Αν ο Λο
ήταν υγιής, πιστεύω ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα
στην άμυνα τα αντίπαλα γκαρντ, ενώ στην επίθεση, θα είχε μία ακόμη
προσωπικότητα, για να απελευθερώσει τον Σπανούλη, όπως
φάνηκε και πέρυσι στον τελικό του Λονδίνου! Ο Βασίλης, πάντως, είναι
εξαιρετικός δημιουργός και ξέρει καλά που να “χτυπάει” τις άμυνες και αν
οι άλλοι δύο δημιουργοί, ο Πρίντεζης με τον Περπέρογλου
είναι σε θέση να βοηθήσουν, τότε σίγουρα θα βάλει δύσκολα στη Ρεάλ. Ο
Σπανούλης, επίσης, πρέπει να εκμεταλλευτεί τον τρόπο με τον οποίο
αντιμετωπίζει ο Λάσο το pick’n’roll, αυτό το “δύο
εναντίον δύο”, γιατί υπερτερεί των ψηλών στην ταχύτητα, κι αυτή είναι
μία παράμετρος που μπορεί να κάνει την διαφορά. Κλείνοντας και επειδή
ακούω δεξιά κι αριστερά, θεωρίες του τύπου “πως είναι δυνατόν μία ομάδα
που έχει ρεκόρ 53-3 φέτος, να χάσει άλλες τρεις φορές μέσα σε δέκα
μέρες!”, θέλω να πω ότι αυτό δεν είναι καλό σαν δεδομένο, γιατί δεν
σφυρηλατεί μία ομάδα. Ο Ολυμπιακός έχει βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο,
έχει παίξει δύσκολα παιχνίδια κι έχει “χτίσει” τον χαρακτήρα του, η Ρεάλ
πότε πιέστηκε στην εφετινή σεζόν, για να δούμε την αντίδρασής της;»
Εμπόριο Αρμάνι (15-9) - Μακάμπι Τελ Αβίβ (16-8)
«Είναι ίσως το πιο ισορροπημένο ζευγάρι των πλέϊ-οφ, υπό την έννοια
ότι οι δύο αυτές ομάδες, μοιάζουν πολύ μεταξύ τους! Η προσθήκη του Χάκετ,
άλλαξε επίπεδο τους Ιταλούς, γιατί “έδεσε” πολύ γρήγορα με τους
υπόλοιπους, έδωσε επιπλέον λύσεις σε άμυνα κι επίθεση και δεν
αποσυντόνισε τονΛάνγκφορντ. Η Εμπόριο Αρμάνι είναι
μία ομάδα που πιέζει πάρα πολύ πάνω στην μπάλα και παίζοντας στα όρια
του φάουλ, προσπαθεί να οδηγήσει τον αντίπαλο σε λάθη, έτσι ώστε να
μπορέσει να τρέξει στον αιφνιδιασμό και να επιδιώξει το εύκολο καλάθι.
Σε set παιχνίδι, έχει το πλεονέκτημα ότι διαθέτει αρκετούς παίκτες με
μεγάλη ικανότητα στο ένας εναντίον ενός και προσπαθεί να στοχεύσει στον
αδύναμο κρίκο, για να ανοίξει τις άμυνες. Τελευταία έχει βοηθηθεί πολύ
κι από τα πεντάρια της, που έχουν πάρει μεγάλη αυτοπεποίθηση... Η Μακάμπι παίζει πολύ με χαμηλά σχήματα και τέσσερις γωνίες και χρησιμοποιεί πολύ τον Σχορτσανίτη
στο χαμηλό post για να προκαλέσει “double team” και να βγάλει την μπάλα
έξω για το ελεύθερο σουτ. Έχει πολλά παιδιά με προσωπικότητα και
εμπειρία, ενώ ο Μπλατ πολλές φορές “ποντάρει” σε ένα
σχήμα με δύο ημίψηλους στο “3” (Ντέβιν Σμιθ) και το “4” (Ίνγκλις), που
μπορούν να παίξουν πλάτη αλλά και να σουτάρουν από μακριά, για να
δημιουργήσει miss match στην αντίπαλη άμυνα. Πιστεύω ότι είναι μία σειρά
που θα κριθεί πολύ στη “σκακιέρα” της τακτικής και με δεδομένο ότι οι
Ισραηλινοί δεν έχουν τον Σον Τζέϊμςστην διάθεσή τους,
κομβικό ρόλο θα παίξει το κατά πόσο ο “Σόφο”, θα αντέξει την φθορά των
φάουλ απέναντι στους ψηλούς της ιταλικής ομάδας και δεν κουραστεί από το
μεγάλο βάρος που θα κληθεί να σηκώσει σε άμυνα κι επίθεση. Τότε θα
έχουμε ντέρμπι... Να δούμε, όμως και σε τι κατάσταση θα εμφανιστεί ο
Λάνγκφορντ που είχε να παίξει σχεδόν έναν μήνα. Αν ο Αμερικανός είναι
καλός, τότε πιστεύω δεν θα φανεί το κενό του Τζεντίλε... Αν όχι, τότε ίσως να δημιουργηθεί πρόβλημα στην επιθετική ισορροπία.»
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (19-5) - Παναθηναϊκός (12-12)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου