Ο
Μίτσελ έχει παίξει 13 παιχνίδια στην Ευρώπη με τον Ολυμπιακό-τα δύο
πρώτα στο Γιουρόπα Λιγκ, με το που ήρθε στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα στο
Τσάμπιονς Λιγκ, πέρσι και φέτος.
Το δείγμα δεν είναι τεράστιο, αλλά δεν είναι και μικρό, για να επιχειρήσεις να «διαβάσεις» λίγο καλύτερα τον (επιτυχημένο σε αυτή την τόσο δύσκολη ομάδα) προπονητή Μίτσελ και τον τρόπο με τον οποίο κερδίζει, αλλά και χάνει τα παιχνίδια του.
Κι όσο κι αν σε τέτοιες διαπιστώσεις ενυπάρχει πάντοτε και το στοιχείο της συγκυρίας, απ΄όποια πλευρά κι αν το δεις, θα καταλήξεις σε ένα ακριβώς σημείο, τόσο για τις επιτυχίες του, όσο και για τις αποτυχίες του! Στο λεγόμενο πρώτο γκολ! Όταν σκοράρει πρώτος ο Ολυμπιακός του Μίτσελ, πάντα κερδίζει η, τέλος πάντων παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει. Όταν τρώει πρώτος γκολ ο Ολυμπιακός του Μίτσελ, πάντα χάνει! Έτσι...απλά!
Ακόμη κι αν ένα από τα 13 ματς εξελίσσονταν διαφορετικά, θα μιλούσαμε για την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Όμως, εδώ δεν υπάρχει καν η εξαίρεση!
Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στο σκορ με την Άντερλεχτ έξω, με την Μπενφίκα έξω, με την Μπενφίκα μέσα, με την Άντερλεχτ μέσα, με τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ μέσα, με την Ατλέτικο Μαδρίτης μέσα και με τη Γιουβέντους μέσα, δηλαδή σε εφτά παιχνίδια του. Κι είχε έξι νίκες και μία ισοπαλία «σα νίκη», μέσα στο σπίτι της Μπενφίκα!
Ο Ολυμπιακός δέχθηκε πρώτος γκολ από τη Λεβάντε έξω και μέσα, από την Παρί Σεν Ζερμέν μέσω κι έξω, από τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ έξω και από τη Μάλμε έξω, δηλαδή σε έξι παιχνίδια του. Κι έχασε και στα έξι!
Όπως βλέπετε, τα αποτελέσματα μιλάνε μόνα τους. Και να προσέξουμε ότι ακόμη και στα ματς στα οποία ο Ολυμπιακός ισοφάρισε, ενώ είχε φάει πρώτος γκολ, τελικά έχασε (βλέπε και τα δύο με την Παρί). Αλλά κι ακόμη και στα ματς στα οποία ισοφαρίστηκε, ενώ είχε σκοράρει πρώτος, τελικά κέρδισε (βλέπε το εδώ με την Άντερλεχτ)!
Ασφαλώς και παίζουν ρόλο κι οι συγκυρίες: για παράδειγμα οι φοβερές επεμβάσεις του Ρομπέρτο με Άντερλεχτ έξω και με Μπενφίκα και με Γιουβέντους μέσα…Η, τα πέναλτι κι οι αποβολές με την Άντερλεχτ μέσα…
Ας σκεφθούμε, όμως, ότι συγκυρίες υπήρχαν και από την άλλη πλευρά: οι διαιτησίες στη Σουηδία, στο Μάντσεστερ και στη Λεβάντε…Το λάθος του Ρομπέρτο στο 80’ στην Λισσαβώνα…Το γκολ της Παρί στο 90’ στο Παρίσι…
Η ουσία είναι ότι τα αποτελέσματα, όλα (!!!), καταδεικνύουν κατά βάθος ότι ο Ολυμπιακός του Μίτσελ ξέρει και διαχειρίζεται πολύ καλύτερα τα παιχνίδια στα οποία ο ίδιος προηγείται. Κι εδώ ακριβώς νομίζω ότι πρέπει να είναι και το επόμενο στοίχημα του προπονητή Μίτσελ. Δηλαδή, να βρει την ισορροπία με την οποία ο Ολυμπιακός θα μπορεί να διαχειρίζεται καλύτερα και τα παιχνίδια στα οποία βρίσκεται πίσω στο σκορ.
Πολύ απλά, γιατί είναι αδύνατο να μην υπάρξουν κι αρκετά τέτοια σε επίπεδο Κυπέλλων Ευρώπης, ειδικά εκτός έδρας, όπου ο Ολυμπιακός έχει να δώσει τα δύο αμέσως επόμενα παιχνίδια του, με Γιουβέντους κι Ατλέτικο.
Το δείγμα δεν είναι τεράστιο, αλλά δεν είναι και μικρό, για να επιχειρήσεις να «διαβάσεις» λίγο καλύτερα τον (επιτυχημένο σε αυτή την τόσο δύσκολη ομάδα) προπονητή Μίτσελ και τον τρόπο με τον οποίο κερδίζει, αλλά και χάνει τα παιχνίδια του.
Κι όσο κι αν σε τέτοιες διαπιστώσεις ενυπάρχει πάντοτε και το στοιχείο της συγκυρίας, απ΄όποια πλευρά κι αν το δεις, θα καταλήξεις σε ένα ακριβώς σημείο, τόσο για τις επιτυχίες του, όσο και για τις αποτυχίες του! Στο λεγόμενο πρώτο γκολ! Όταν σκοράρει πρώτος ο Ολυμπιακός του Μίτσελ, πάντα κερδίζει η, τέλος πάντων παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει. Όταν τρώει πρώτος γκολ ο Ολυμπιακός του Μίτσελ, πάντα χάνει! Έτσι...απλά!
Ακόμη κι αν ένα από τα 13 ματς εξελίσσονταν διαφορετικά, θα μιλούσαμε για την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Όμως, εδώ δεν υπάρχει καν η εξαίρεση!
Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στο σκορ με την Άντερλεχτ έξω, με την Μπενφίκα έξω, με την Μπενφίκα μέσα, με την Άντερλεχτ μέσα, με τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ μέσα, με την Ατλέτικο Μαδρίτης μέσα και με τη Γιουβέντους μέσα, δηλαδή σε εφτά παιχνίδια του. Κι είχε έξι νίκες και μία ισοπαλία «σα νίκη», μέσα στο σπίτι της Μπενφίκα!
Ο Ολυμπιακός δέχθηκε πρώτος γκολ από τη Λεβάντε έξω και μέσα, από την Παρί Σεν Ζερμέν μέσω κι έξω, από τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ έξω και από τη Μάλμε έξω, δηλαδή σε έξι παιχνίδια του. Κι έχασε και στα έξι!
Όπως βλέπετε, τα αποτελέσματα μιλάνε μόνα τους. Και να προσέξουμε ότι ακόμη και στα ματς στα οποία ο Ολυμπιακός ισοφάρισε, ενώ είχε φάει πρώτος γκολ, τελικά έχασε (βλέπε και τα δύο με την Παρί). Αλλά κι ακόμη και στα ματς στα οποία ισοφαρίστηκε, ενώ είχε σκοράρει πρώτος, τελικά κέρδισε (βλέπε το εδώ με την Άντερλεχτ)!
Ασφαλώς και παίζουν ρόλο κι οι συγκυρίες: για παράδειγμα οι φοβερές επεμβάσεις του Ρομπέρτο με Άντερλεχτ έξω και με Μπενφίκα και με Γιουβέντους μέσα…Η, τα πέναλτι κι οι αποβολές με την Άντερλεχτ μέσα…
Ας σκεφθούμε, όμως, ότι συγκυρίες υπήρχαν και από την άλλη πλευρά: οι διαιτησίες στη Σουηδία, στο Μάντσεστερ και στη Λεβάντε…Το λάθος του Ρομπέρτο στο 80’ στην Λισσαβώνα…Το γκολ της Παρί στο 90’ στο Παρίσι…
Η ουσία είναι ότι τα αποτελέσματα, όλα (!!!), καταδεικνύουν κατά βάθος ότι ο Ολυμπιακός του Μίτσελ ξέρει και διαχειρίζεται πολύ καλύτερα τα παιχνίδια στα οποία ο ίδιος προηγείται. Κι εδώ ακριβώς νομίζω ότι πρέπει να είναι και το επόμενο στοίχημα του προπονητή Μίτσελ. Δηλαδή, να βρει την ισορροπία με την οποία ο Ολυμπιακός θα μπορεί να διαχειρίζεται καλύτερα και τα παιχνίδια στα οποία βρίσκεται πίσω στο σκορ.
Πολύ απλά, γιατί είναι αδύνατο να μην υπάρξουν κι αρκετά τέτοια σε επίπεδο Κυπέλλων Ευρώπης, ειδικά εκτός έδρας, όπου ο Ολυμπιακός έχει να δώσει τα δύο αμέσως επόμενα παιχνίδια του, με Γιουβέντους κι Ατλέτικο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου