Παιδί-θαύμα!
Βρισκόμαστε στην Αργεντινή στα τέλη της προηγούμενης χιλιετίας. Ο Λιονέλ Μέσι ετοιμάζεται να κάνει το ταξίδι για την Ισπανία μαζί με τους γονείς του. Η Μπαρτσελόνα τον ανακάλυψε στο Ροζάριο, τον πήρε στην Βαρκελώνη και πλήρωσε όλα τα ιατρικά έξοδα που απαιτούνταν για τη σπάνια ασθένεια με την οποία είχε διαγνωστεί. Η συνέχεια για την ιστορία του Αργεντινού σούπερ σταρ είναι λίγο-πολύ γνωστή. Ο Κάρλες Ρέσακ, όμως, δεν είχε μόνο εκείνον στο μάτι! Υπήρχε κι ένα άλλο πιτσιρίκι, μόλις εφτά ετών τότε, το οποίο είχε προσελκύσει την ισπανική ομάδα…
Ο Έρικ Λαμέλα γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου του 1992 και χαρακτηρίστηκε από μικρός ως παιδί-θαύμα. Στην Λατινική Αμερική, ωστόσο, όπου κάθε γειτονιά βαφτίζει το δικό της μικρό ήρωα που θα την κάνει διάσημη, ο χαρακτηρισμός δεν είναι πάντα ακριβής. Στο Μπουένος Άιρες μικροί Μαραντόνα – αφού ο Μέσι ήταν ακόμα άγνωστος – περιμένουν να γίνουν οι επόμενοι ηγέτες που θα χαρίσουν στη χώρα τους το παγκόσμιο κύπελλο. Ο Έρικ ήταν ένας από εκείνους που είχαν αυτό το όνειρο. Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτό.
Η διαφορετικότητά του έφτασε σε όλο τον κόσμο μετά από μια σεζόν στην παιδική ομάδα της Ρίβερ Πλέιτ. Ο μικρός Αργεντινός, στα 11 του χρόνια, θα πετύχαινε 120 γκολ σε μια χρονιά και το τηλεοπτικό δίκτυο «Trans World Sport» ταξίδευε το 2004 στην Αργεντινή για να συναντήσει τον ίδιο και την οικογένειά του. Εκεί θα ανακάλυπτε περισσότερα απ’ όσα φανταζόταν, αφού προφανώς κάποιοι είχαν ανακαλύψει τον Λαμέλα πολύ νωρίτερα.
Η απόρριψη της Μπαρτσελόνα!
«Θέλω να γίνω ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Ακριβώς όπως ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Ήταν ένας απίστευτος παίκτης, είχε τα πάντα! Ήταν ολοκληρωμένος». Ο Έρικ πόζαρε παρέα με τα δεκάδες τρόπαια που είχε, ήδη, πάρει στη σύντομη καριέρα του. Ατομικές διακρίσεις και τρόπαια MVP ξεκίνησαν να γεμίζουν τη βιβλιοθήκη του σπιτιού του και όταν πια δεν χωρούσαν μεταφέρθηκαν στη σοφίτα. Ένα δωμάτιο γεμάτο με την επαλήθευση όσων πίστευε ο πατέρας του για εκείνον.
«Είναι κάτι που πάντα πίστευα για εκείνον. Έπαιζα κι εγώ ποδόσφαιρο και αυτά τα πράγματα φαίνονται. Όταν ήταν μόλις έξι ή εφτά χρονών, κατάλαβα ότι είναι ταλαντούχος και πως μπορεί να γίνει ποδοσφαιριστής», δήλωνε στην κάμερα ο Χοσέ, που μαζί με τη σύζυγό του Μίριαμ είχαν μια πολλή δύσκολη απόφαση να πάρουν όταν ο Έρικ ήταν εφτά ετών. Η Μπαρτσελόνα πρόσφερε ετήσιο μισθό 160.000 δολαρίων στον μικρό, πλήρη διαμονή στην οικογένειά του στην Βαρκελώνη και φυσικά σχολείο για τον ίδιο και τα αδέλφια του. Οι Λαμέλα το απέρριψαν και κατόρθωσαν να συμφωνήσουν με την Ρίβερ Πλέιτ για να μείνει ο Έρικ στο φυσικό του περιβάλλον.
«Ήταν κάτι που το προτιμούσα για το παιδί μου», εξηγούσε η μαμά του, που δεν σκέφτηκε στιγμή τον οικονομικό παράγοντα. «Ήταν πολύ μικρός για να έχει ένα τέτοιο βάρος στους ώμους του και να ξέρει ότι η οικογένειά του χρειάστηκε να μετακομίσει στην Ισπανία εξαιτίας του. Δεν ήθελα να έχει τέτοια πίεση. Σε αυτή την ηλικία το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να είναι ευθύνη, αλλά διασκέδαση. Δεν ήθελα να νιώσει ότι το ποδόσφαιρο είναι η δουλειά του από αυτή την ηλικία».
Η φυσιολογική πορεία…
Η Μίριαμ και ο Χοσέ έκαναν το σωστό. Εξάλλου, το ταλέντο του ήταν δεδομένο ότι δε θα χανόταν. «Είμαι ευτυχισμένος που έμεινα εδώ. Με την οικογένειά μου, το σχολείο μου, τους φίλους μου», έλεγε ο μικρός που σκεφτόταν ως μια μακρινή επιλογή την Ευρώπη. «Κάποια στιγμή θέλω να παίξω στο εξωτερικό. Στην Αγγλία, την Ιταλία ή στην Ισπανία. Καλύτερα στην Ισπανία γιατί εκεί μιλάνε τη γλώσσα μου». Το άμεσο μέλλον του ήταν στην Ρίβερ. Εκεί έκανε ντεμπούτο στα 17 του χρόνια και δύο χρόνια μετά η Ρόμα ξόδεψε συνολικά (με αμοιβές μάνατζερ και ποσοστά μεταπώλησης) πάνω από 15 εκ. ευρώ για να τον αποκτήσει.
Ο Έρικ Λαμέλα δεν ήταν πια το παιδί για το οποίο μιλούσε ο πρώτος του προπονητής (σ.σ. στην Σάντα Βίτα), Αντριάν Ριάμι. «Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι καλό παιδί και σέβεται τους γύρω του. Όλοι έχουν αντιληφθεί πόσο ξεχωριστός είναι και κάνει την ομάδα καλύτερη. Είναι ακόμα πολύ μικρός και μόλις ξεκινάει. Οπότε του ευχόμαστε κάθε επιτυχία στην καριέρα του». Η επιτυχία δεν ήρθε άμεσα. Τα πήγε καλά στο campionato, αλλά όχι όσο καλά θα ήθελε την πρώτη χρονιά. Στη δεύτερη ήταν καθοριστικός και θεαματικός με 15 γκολ σε 36 ματς και κέρδισε μια ακόμα μεταγραφή. Πήγε στο Λονδίνο το 2013 έναντι ενός ποσού που ξεπερνούσε τα 30 εκ. ευρώ, αλλά και πάλι δεν έδειξε τη σταθερότητα που έπρεπε για να καθιερωθεί στην Τότεναμ.
Τέτοιες στιγμές, σαν τη χθεσινή, όμως θα τον φέρνουν πάντα στο προσκήνιο. «Νομίζω γεννήθηκα για να παίζω ποδόσφαιρο. Φυσικά και με δίδαξαν πως να το κάνω, όμως όλοι έχουμε γεννηθεί για να κάνουμε κάτι κι εγώ έχω γεννηθεί γι' αυτό», έλεγε με περίσσια ωριμότητα όταν ήταν δώδεκα χρονών. Είχε μάθει από τότε να ασχολείται όλη η Ευρώπη μαζί του. «Μ' αρέσει που όλοι μιλάνε για μένα. Πρέπει να μείνω ο ίδιος, αλλά ξέρω ότι είμαι διαφορετικός για τα υπόλοιπα παιδιά». Το πόσο διαφορετικός το απέδειξε και χθες.
Βρισκόμαστε στην Αργεντινή στα τέλη της προηγούμενης χιλιετίας. Ο Λιονέλ Μέσι ετοιμάζεται να κάνει το ταξίδι για την Ισπανία μαζί με τους γονείς του. Η Μπαρτσελόνα τον ανακάλυψε στο Ροζάριο, τον πήρε στην Βαρκελώνη και πλήρωσε όλα τα ιατρικά έξοδα που απαιτούνταν για τη σπάνια ασθένεια με την οποία είχε διαγνωστεί. Η συνέχεια για την ιστορία του Αργεντινού σούπερ σταρ είναι λίγο-πολύ γνωστή. Ο Κάρλες Ρέσακ, όμως, δεν είχε μόνο εκείνον στο μάτι! Υπήρχε κι ένα άλλο πιτσιρίκι, μόλις εφτά ετών τότε, το οποίο είχε προσελκύσει την ισπανική ομάδα…
Ο Έρικ Λαμέλα γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου του 1992 και χαρακτηρίστηκε από μικρός ως παιδί-θαύμα. Στην Λατινική Αμερική, ωστόσο, όπου κάθε γειτονιά βαφτίζει το δικό της μικρό ήρωα που θα την κάνει διάσημη, ο χαρακτηρισμός δεν είναι πάντα ακριβής. Στο Μπουένος Άιρες μικροί Μαραντόνα – αφού ο Μέσι ήταν ακόμα άγνωστος – περιμένουν να γίνουν οι επόμενοι ηγέτες που θα χαρίσουν στη χώρα τους το παγκόσμιο κύπελλο. Ο Έρικ ήταν ένας από εκείνους που είχαν αυτό το όνειρο. Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτό.
Η διαφορετικότητά του έφτασε σε όλο τον κόσμο μετά από μια σεζόν στην παιδική ομάδα της Ρίβερ Πλέιτ. Ο μικρός Αργεντινός, στα 11 του χρόνια, θα πετύχαινε 120 γκολ σε μια χρονιά και το τηλεοπτικό δίκτυο «Trans World Sport» ταξίδευε το 2004 στην Αργεντινή για να συναντήσει τον ίδιο και την οικογένειά του. Εκεί θα ανακάλυπτε περισσότερα απ’ όσα φανταζόταν, αφού προφανώς κάποιοι είχαν ανακαλύψει τον Λαμέλα πολύ νωρίτερα.
Η απόρριψη της Μπαρτσελόνα!
«Θέλω να γίνω ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Ακριβώς όπως ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Ήταν ένας απίστευτος παίκτης, είχε τα πάντα! Ήταν ολοκληρωμένος». Ο Έρικ πόζαρε παρέα με τα δεκάδες τρόπαια που είχε, ήδη, πάρει στη σύντομη καριέρα του. Ατομικές διακρίσεις και τρόπαια MVP ξεκίνησαν να γεμίζουν τη βιβλιοθήκη του σπιτιού του και όταν πια δεν χωρούσαν μεταφέρθηκαν στη σοφίτα. Ένα δωμάτιο γεμάτο με την επαλήθευση όσων πίστευε ο πατέρας του για εκείνον.
«Είναι κάτι που πάντα πίστευα για εκείνον. Έπαιζα κι εγώ ποδόσφαιρο και αυτά τα πράγματα φαίνονται. Όταν ήταν μόλις έξι ή εφτά χρονών, κατάλαβα ότι είναι ταλαντούχος και πως μπορεί να γίνει ποδοσφαιριστής», δήλωνε στην κάμερα ο Χοσέ, που μαζί με τη σύζυγό του Μίριαμ είχαν μια πολλή δύσκολη απόφαση να πάρουν όταν ο Έρικ ήταν εφτά ετών. Η Μπαρτσελόνα πρόσφερε ετήσιο μισθό 160.000 δολαρίων στον μικρό, πλήρη διαμονή στην οικογένειά του στην Βαρκελώνη και φυσικά σχολείο για τον ίδιο και τα αδέλφια του. Οι Λαμέλα το απέρριψαν και κατόρθωσαν να συμφωνήσουν με την Ρίβερ Πλέιτ για να μείνει ο Έρικ στο φυσικό του περιβάλλον.
«Ήταν κάτι που το προτιμούσα για το παιδί μου», εξηγούσε η μαμά του, που δεν σκέφτηκε στιγμή τον οικονομικό παράγοντα. «Ήταν πολύ μικρός για να έχει ένα τέτοιο βάρος στους ώμους του και να ξέρει ότι η οικογένειά του χρειάστηκε να μετακομίσει στην Ισπανία εξαιτίας του. Δεν ήθελα να έχει τέτοια πίεση. Σε αυτή την ηλικία το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να είναι ευθύνη, αλλά διασκέδαση. Δεν ήθελα να νιώσει ότι το ποδόσφαιρο είναι η δουλειά του από αυτή την ηλικία».
Η φυσιολογική πορεία…
Η Μίριαμ και ο Χοσέ έκαναν το σωστό. Εξάλλου, το ταλέντο του ήταν δεδομένο ότι δε θα χανόταν. «Είμαι ευτυχισμένος που έμεινα εδώ. Με την οικογένειά μου, το σχολείο μου, τους φίλους μου», έλεγε ο μικρός που σκεφτόταν ως μια μακρινή επιλογή την Ευρώπη. «Κάποια στιγμή θέλω να παίξω στο εξωτερικό. Στην Αγγλία, την Ιταλία ή στην Ισπανία. Καλύτερα στην Ισπανία γιατί εκεί μιλάνε τη γλώσσα μου». Το άμεσο μέλλον του ήταν στην Ρίβερ. Εκεί έκανε ντεμπούτο στα 17 του χρόνια και δύο χρόνια μετά η Ρόμα ξόδεψε συνολικά (με αμοιβές μάνατζερ και ποσοστά μεταπώλησης) πάνω από 15 εκ. ευρώ για να τον αποκτήσει.
Ο Έρικ Λαμέλα δεν ήταν πια το παιδί για το οποίο μιλούσε ο πρώτος του προπονητής (σ.σ. στην Σάντα Βίτα), Αντριάν Ριάμι. «Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι καλό παιδί και σέβεται τους γύρω του. Όλοι έχουν αντιληφθεί πόσο ξεχωριστός είναι και κάνει την ομάδα καλύτερη. Είναι ακόμα πολύ μικρός και μόλις ξεκινάει. Οπότε του ευχόμαστε κάθε επιτυχία στην καριέρα του». Η επιτυχία δεν ήρθε άμεσα. Τα πήγε καλά στο campionato, αλλά όχι όσο καλά θα ήθελε την πρώτη χρονιά. Στη δεύτερη ήταν καθοριστικός και θεαματικός με 15 γκολ σε 36 ματς και κέρδισε μια ακόμα μεταγραφή. Πήγε στο Λονδίνο το 2013 έναντι ενός ποσού που ξεπερνούσε τα 30 εκ. ευρώ, αλλά και πάλι δεν έδειξε τη σταθερότητα που έπρεπε για να καθιερωθεί στην Τότεναμ.
Τέτοιες στιγμές, σαν τη χθεσινή, όμως θα τον φέρνουν πάντα στο προσκήνιο. «Νομίζω γεννήθηκα για να παίζω ποδόσφαιρο. Φυσικά και με δίδαξαν πως να το κάνω, όμως όλοι έχουμε γεννηθεί για να κάνουμε κάτι κι εγώ έχω γεννηθεί γι' αυτό», έλεγε με περίσσια ωριμότητα όταν ήταν δώδεκα χρονών. Είχε μάθει από τότε να ασχολείται όλη η Ευρώπη μαζί του. «Μ' αρέσει που όλοι μιλάνε για μένα. Πρέπει να μείνω ο ίδιος, αλλά ξέρω ότι είμαι διαφορετικός για τα υπόλοιπα παιδιά». Το πόσο διαφορετικός το απέδειξε και χθες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου