Κι αυτό δεν είχε να κάνει με το ποδοσφαιρικό κομμάτι της ιστορίας.
Αλλά με το ότι αυτή εδώ η Εθνική, δεν θα είχε πια τα παραδοσιακά στηρίγματα που είχαν οι προηγούμενες.
Δεν θα είχε την παραμικρή ανοχή.
Δεν θα είχε καμία "ευνοϊκή αύρα" και αντίστοιχη ώθηση από το λεγόμενο παραδοσιακό περιβάλλον της.
Δεν θα είχε καμία ευκαιρία στην ... αποτυχία ή το... λάθος.
Δεν θα είχε κατ' επέκταση και την ανάλογη στήριξη αν δεν της καθόντουσαν με την μία καλά τα πράγματα.
Αυτή η Εθνική ήταν... διαφορετική. Και σαν τέτοια αντιμετωπίστηκε από την πρώτη στιγμή.
Σαν... κάτι άλλο δηλαδή. Κάτι που... ανέτρεψε τα καθιερωμένα και προτίμησε να ακολουθήσει ένα νέο δρόμο.
Κι αυτό έβγαινε αβίαστα από το πρώτο κιόλας παιχνίδι της.
Ακόμα και από την... μετάδοση του αγώνα.
Πόσο μάλλον από την κριτική που πήρε την μορφή του "ντου" μετά το παιχνίδι με την Ρουμανία και ακλούθησε σε... πρίμο σεγκόντο την ισοπαλία με την Φινλανδία.
Κι αν όλα αυτά ισχύουν για την Εθνική ως νέα ομάδα, για τον Ρανιέρι ως νέο προπονητή, ισχύουν στο εκατονταπλάσιο.
Είναι φανερό λοιπόν ότι τόσο ο προπονητής όσο και αυτή η νέα Εθνική, από την στιγμή που αποφάσισε να εγκαταλείψει τα παραδοσιακά στηρίγματά της, ήταν θέμα χρόνου να... παραδοθεί.
Κι άνευ όρων μάλιστα.
Το ότι αυτό συνέπεσε ή έστω προκλήθηκε και από δύο άτυχα αποτελέσματα, μικρή σημασία μπορεί να έχει. Καθώς αυτά πάνε πάντα αμοιβαία. Και τα δύο άτυχα αποτελέσματα δηλαδή υπάρχει περίπτωση να... προκλήθηκαν απ' όλα αυτά που περιγράψαμε.
Και μην πάτε μακριά.
Είχα χρόνια να ακούσω σε σχόλιο για την Εθνική την... απαίτηση για... κάθετες μπαλιές ή για... καλό ποδόσφαιρο. Συνήθως τόσα χρόνια πάντα βρίσκαμε ένα καλό λόγο για την... προσπάθεια των παιδιών, πάντα υπήρχε μια δικαιολογία και μια... λογική εξήγηση για τις επιλογές του προπονητή. Η μπάλα, το καλό ποδόσφαιρο και όλα τα σχετικά πάντα πέρναγαν σε δεύτερη για να μην πω σε τρίτη και τέταρτη μοίρα.
Κι αν κάποιος αποτολμούσε να πει και καμιά κουβέντα σχετικά, η απάντηση ήταν... κάνεις πόλεμο στην Εθνική.
Και για να ολοκληρώσουμε και το... χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, θυμηθείτε λίγο τις αναλύσεις, τις προτάσεις και την αντίδραση της ΕΠΟ μετά την ήττα από την Ρουμανία.
Ότι αυτό που έλειπε από την Εθνική ήταν κάποιος που να λέει στον Ρανιέρι τι πρέπει να κάνει γιατί ο Ιταλός είναι... καινούργιος εδώ και δεν ξέρει πρόσωπα και πράγματα.
Και όντως εκεί κινήθηκε η ΕΠΟ σαν απάντηση στην ήττα από την Ρουμανία.
Το αντίδοτο δηλαδή ήταν να βάλει κοστούμι ο Καραγκούνης και κάθεται στον πάγκο δίπλα στον Ρανιέρι. Σε ποιόν ρόλο ακριβώς κανείς δεν ξέρει.
Ίσως για τον ρόλο που... βρέθηκε σήμερα στο Καραϊσκάκη, να υπάρχει δηλαδή ένα... αντίβαρο στον πάγκο που να μπορούμε να φωνάζουμε το όνομά του αποθεωτικά στην στραβή, αφού ήταν προαποφασισμένο από το κλίμα που είχε δημιουργηθεί ότι όλο το υπόλοιπο κομμάτι της Εθνικής θα αποδοκιμαζόταν όπως κι έγινε μετά από χρόνια απόψε.
Ποδοσφαιρικά μην αναζητείτε και πολλά.
Από την στιγμή που η εκτίμηση μετά την ήττα από την Ρουμανία ο Ρανιέρι κατάλαβε, ή μάλλον... τον έκαναν να καταλάβει ότι αυτό που έλειπε από την Εθνική ποδοσφαιρικά, ήταν ο Καραγκούνης με κοστούμι δίπλα του στον πάγκο, τα υπόλοιπα θα... ερχόντουσαν από μόνα τους.
Η προσπάθεια δηλαδή να μιμηθεί η νέα Εθνική την αμπαλοσύνη της προηγούμενης, αλλά με άλλα υλικά και άλλα δεδομένα, που για αντικειμενικούς λόγους δεν μπορούσαν να... προσαρμοστούν σ' αυτή την προσπάθεια μίμησης και θα αργά ή γρήγορα θα κατέληγε σε μια καρικατούρα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Αυτή είναι η ουσία των όσων είδαμε από το ξεκίνημα αυτής της νέας προσπάθειας της Ελλάδας σαν Εθνική ομάδα.
Άλλωστε αυτό ήταν εδώ και χρόνια η Εθνική.
Ένα πεδίο βολής φθηνό, που ασκούνται πάνω της... διάφοροι μανατζαραίοι.
Και τα πράγματα είναι απλά από κει και πέρα.
Όταν αλλάξεις τα "κεκτημένα του ενός" θα μπεις στον στόχο του και στον στόχο όλων που ήταν μαζί του, στην προσπάθειά σου αν αφήσεις ικανοποιημένο τον καινούργιο.
Κατά τα άλλα, εγώ θα επιμείνω ότι αυτή η Εθνική έχει καλούς παίκτες, σίγουρα πιο φρέσκους σε ιδέες και δυνατότητες από την προηγούμενη, αλλά φρενάρεται απίστευτα από την δύναμη της συνήθειας και την αύρα της Εθνικής που διαδέχθηκε.
Το θέμα είναι ότι μάλλον δεν θα... προλάβει.
Δεν θα προλάβει καν να... δοκιμαστεί, με αποτέλεσμα ίσως και να μην μάθουμε ποτέ αν και τι θα μπορούσε να καταφέρει.
*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου