Χωρίς ταυτότητα. Τη χάσαμε. Το' πε και ο Τοροσίδης. Το είχαμε δει και στα πρώτα παιχνίδια. Λες και μετά το ματς με την Κόστα Ρίκα έπεσε ο διακόπτης. Κάπου εκεί τελείωσε μια όμορφη ιστορία. Κι όμως όλοι σχεδόν που παίζουν τώρα είναι ίδιοι με αυτούς που έπαιζαν πριν από τέσσερις μήνες στη Βραζιλία. Τι άλλαξε; Διάλυση. Χάλασε το μυαλό μας. Καμία επαφή με το περιβάλλον.
Ο Ρανιέρι; Oύτε ο ίδιος έχει καταλάβει ούτε που ήρθε ούτε τι θέλει να κάνει. Εχουμε ματς μπροστά μας. Ετσι είπε. Ναι, αμέ. Πέντε είναι (τα δυο με τα Φερόε δεν τα βάζουμε μέσα). Πείθει κανέναν αυτό το σύνολο παικτών υπό αυτές τις συνθήκες ότι μπορεί ακόμη και αυτή την τρίτη θέση; Οπως πάει η δουλειά μόνο πάνω από τα Φερόε θα τερματίσουμε. Τόσο απλά. Τόσο εύκολα όσο ήταν και η πρόκριση.
Πριν ξεκινήσει η διαδικασία. Είχαμε καλομάθει. Πάντα κάτι κάναμε και κερδίζαμε. Είχαμε μάθει τον τρόπο. Τώρα; Πάει, έδυσε το άστρο; Οχι μόνο αυτό. Ολοι άλλωστε δικαιούνται κακές στιγμές. Το ζήτημα είναι τι θέλουμε και τι μπορούμε να κάνουμε. Η Εθνική ξεκίνησε μια προκριματική διαδικασία προσπαθώντας να τα αλλάξει όλα επειδή, τόσο απλά, έτσι έπρεπε. Απαρνήθηκε τον εαυτό της και κινήθηκε με υπεροψία σε όλα τα επίπεδα.
Δεν ήρθε η καταστροφή του κόσμου. Εχει συμβεί και σε άλλους. Ειρωνία; Στα πιο εύκολα προκριματικά της ιστορίας πάμε για τελευταίοι. Καμία αντίδραση, κανένα πάθος. Τίποτα. Ο Ρανιέρι; Σαν επιλογή βάση βιογραφικού, ιδανική. Τελικά, δεν προσπάθησε για τίποτα. Καμία επαφή με κανέναν και άλλα αντί άλλων. Η ΕΠΟ; Να φύγουν όλοι, να τα άλλαξουμε όλα. Προχωράμε αφού τα ξέρουμε όλα.
Οι παίκτες; Κακή φόρμα για τους περισσότερους, χαλαρότητα, υπεροψία και καμία προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Καιρός υπάρχει; Με επτά στα επτά, ναι. Πρώτα όμως πρέπει να το πιστέψουν οι ίδιοι οι παίκτες και όλοι στην εθνική. Για να γίνει αυτό χρειάζεται ένα γερό σοκ. Ακόμη στη Βραζιλία έχουμε μείνει όλοι μας. Το πείραμα της αλλαγής απέτυχε...*Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου