Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είναι οριστικά και αμετάκλητα ο νέος τεχνικός του Ολυμπιακού και ο αντικαταστάτης του Γιώργου Μπαρτζώκα.
Αν ενθυμείστε στις 11 Οκτωβρίου είχαν γραφτεί όλες οι πτυχές του συγκεκριμένου θέματος, το οποίο κατέληγε ότι τα δύο πλάνα των ιδιοκτητών του Ολυμπιακού είναι η παραμονή του Μίλαν Τόμιτς ή η πρόσληψη του Γιάννη Σφαιρόπουλου στο προπονητικό τιμ. Βεβαίως και δε διαθέτουμε μαντικές ικανότητες, ούτε βρισκόμαστε στο μυαλό των επιχειρηματιών. Οι κινήσεις που έκαναν ήταν απλές και εναρμονισμένες πλήρως στη φιλοσοφία του αθλήματος.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δημιούργησε μια άκρως ανταγωνιστική ομάδα, με μια συγκεκριμένη φιλοσοφία και ξεκάθαρους κανόνες. Θα αποτελούσε «μια τρύπα στο νερό» η λύση ενός προπονητή, ο οποίος θα έδιωχνε τους μισούς παίκτες εν μια νυκτί και θ’ άλλαζε την αγωνιστική φιλοσοφία. Πρωτίστως, διότι θα έπαιρνε σημαντικό χρόνο προκειμένου να επέλθει και πάλι η ηρεμία στο τμήμα. Αφήστε, που θα ζημίωνε οικονομικά τον «ερυθρόλευκο» σύλλογο σε εποχές λιτότητας. Το «plan Α» των Αγγελόπουλων ήταν να παραμείνει στην τεχνική ηγεσία του Θρύλου ο Μίλαν Τόμιτς, στον οποίο έδωσαν ένα χρονικό περιθώριο περίπου τριών εβδομάδων. Ελάχιστος, αν αναλογιστεί κανείς ότι η «ερυθρόλευκη» ομάδα αντιμετώπιζε και εξακολουθεί ν’ αντιμετωπίζει σοβαρότατους τραυματισμούς (Πρίντεζης, Ντάρντεν, Παπαπέτρου) αλλά και μικρο-απουσίες, όμως, δεν υπήρχε η πολυτέλεια για μεγαλύτερο διάστημα. «Κτύπησαν την πόρτα», εν τω μεταξύ, δύο – τριών κόουτς, μεταξύ αυτών και του Σούλη Μαρκόπουλου, όμως απάντηση δεν έλαβαν και προχώρησαν στο «plan B», που ήταν ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.
Ποια ήταν τα στοιχεία που έγειραν την πλάστιγγα προς τη μεριά του; Κατ’ αρχάς, οι ιθύνοντες τον «ερυθρόλευκο» σύλλογο του έχουν απεριόριστη εκτίμηση και εμπιστοσύνη και ήταν αυτοί που τον έφεραν την πρώτη φορά στην ομάδα. Ο κόουτς από την Καλαμαριά «ζει και αναπνέει» για το μπάσκετ και δη για την προπονητική, από τη στιγμή που δεν κατάφερε να ακολουθήσει την καριέρα του καλαθοσφαιριστή. Γνωρίζει άριστα τη «μυρουδιά» που αποπνέουν τα αποδυτήρια του ΣΕΦ, όπως άλλωστε και η κάθε γωνία του γηπέδου. Συνεπώς, ο χρόνος προσαρμογής του είναι σχεδόν μηδενικός. Κατέχει την τεχνογνωσία αλλά και τις εμπειρίες σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η φιλοσοφία του ταιριάζει μ’ αυτή του Γιώργου Μπαρτζώκα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην πειθαρχία – εντός και εκτός γηπέδου-, στη σοβαρότητα αλλά και στην πιεστική άμυνα. Ο αυτοσχεδιασμός στο παρκέ και το …«κάψε το σενάριο» δεν υπάρχει στη λογική του Γιάννη Σφαιρόπουλου, ο οποίος θέτει συγκεκριμένους ρόλους και βάση αυτών πορεύεται. Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι ότι έχει, αποδεδειγμένα, παρουσιάσει έργο στις ομάδες τις οποίες έχει αναλάβει μέχρι σήμερα και από καμία δεν αποχώρησε με το χαρακτηρισμό του «αποτυχημένου». Διατηρεί, τέλος, ένα «δέσιμο» με τον Ολυμπιακό, δεδομένου ότι πατέρας του Σάββας, οδοντίατρος στο επάγγελμα, αγωνίστηκε τις περιόδους 1960-61 και 1961-62 στον Ολυμπιακό. Πρέπει να σημειώσουμε ότι ήταν από τους ελάχιστους παίκτες – επιστήμονες εκείνης της εποχής.
Συμπερασματικά ν’ αναφέρουμε ότι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος συγκεντρώνει όλα αυτά τα στοιχεία που θα τον ωθήσουν προς την επιτυχία και την υλοποίηση των στόχων σε Ελλάδα και Ευρωλίγκα. Επί προσθέτως, όμως, χρειάζεται και την τύχη μαζί του, καθώς από το καλοκαίρι και ένθεν ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει προβλήματα τραυματισμών, σημαντικά και λιγότερο σοβαρά, ικανά όμως να του σταθούν εμπόδιο στα σωστά «πατήματά» του και στην αφομοίωση των αγωνιστικών πλάνων. Όπως θα γνωρίζετε, όμως, όλα στη ζωή κρίνονται εκ του αποτελέσματος και ως εκ τούτου, αναμένουμε τα αποτελέσματα με τη λήξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων.
Πηγή: www.superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου