Μου κινεί την περιέργεια γιατί είναι η τρίτη φορά τους τελευταίους μήνες που παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο στον Ολυμπιακό.
Γιατί προσπαθώ να εξηγήσω κι εγώ κάποια πράγματα και ψάχνομαι να βρω το πώς και το γιατί.
Σίγουρα είναι ένα ζήτημα ότι και τα έξι τελευταία παιχνίδια του στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός τα έδωσε αμέσως πριν η, αμέσως μετά από αγώνες του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και δη αγώνες με Ατλέτικο Μαδρίτης και Γιουβέντους, αλλά και με ταξίδι ενδιάμεσα στη Σουηδία, στη Μάλμε. Δηλαδή, πραγματικά πολύ μεγάλα και σκληρά παιχνίδια, που ούτε κατά διάνοια δεν δίνουν οι άλλες ελληνικές ομάδες στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις τους. Κι όποιος πιστεύει ότι δεν έχει επηρεαστεί η ομάδα όταν παίζει Σάββατο η, Κυριακή ελληνικό πρωτάθλημα, έχοντας τέτοια παιχνίδια Τρίτη η, Τετάρτη στο Τσάμπιονς Λιγκ, προφανώς είναι εκτός πραγματικότητας.
Μάλιστα ο Ολυμπιακός έχει τύχει, με το απίστευτο πρόγραμμα που του έβγαλε η κλήρωση του φετινού πρωταθλήματος, τα τρία από τα έξι αυτά παιχνίδια του πριν η, μετά το Τσάμπιονς Λιγκ, να ήταν το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό κι οι δύσκολοι έξοδοι σε Περιστέρι και Τρίπολη. Κάπου δηλαδή υπάρχουν εξηγήσεις-δικαιολογίες (λίγο απ΄όλα είναι) για τις απώλειες στο πρωτάθλημα-εννοώ ξέχωρα από τις όποιες αγωνιστικές αδυναμίες παρατηρούνται, εύκολα, απ΄όλους μας, σε συνδυασμό με την ανάγκη να δέσει κάποια στιγμή η ομάδα με τις τόσες μεταγραφές και να ρολάρει καλύτερα.
Κι η αίσθηση που μου δίνει ο Ολυμπιακός είναι ότι η ομάδα του όταν έχει πολύ μεγάλες νίκες στην Ευρώπη, στη συνέχεια χαλαρώνει, επικίνδυνα όμως. Η, αν δεν είναι χαλάρωμα, είναι άδειασμα της μπαταρίας, πάλι σε βαθμό επικίνδυνο. Αλλά κάτι τέτοιο πρέπει να συμβαίνει, καταλήγω.
Βλέπουμε ότι μετά το 1-0 επί της Γιουβέντους, ο Ολυμπιακός στο επόμενο δεκαήμερο έκανε δύο μέτρια παιχνίδια, τόσο με τον Παναθηναϊκό, όσο και με τον Αστέρα, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα.
Είδαμε ότι μετά το 3-2 επί της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Ολυμπιακός είχε ένα 15νθήμερο στο οποίο έχασε και στο Περιστέρι και στη Μάλμε, ενώ και με τη Βέροια στο Καραϊσκάκη ήταν 1-0 το σκορ ως το 88’.
Και να πάμε και λίγο πιο πίσω: είχαμε δει πριν κάποιους μήνες ότι ο Ολυμπιακός μετά το 2-0 επί της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ στο Καραϊσκάκη τέλη Φλεβάρη, είχε ένα διάστημα στο οποίο έχασε άσχημα από τον Παναθηναϊκό μέσα στο Καραίσκάκη, αλλά κι ηττήθηκε από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ενώ τον κέρδιζε με 1-0.
Γι΄αυτό και στην αρχή του κομματιού γράφω ότι είναι φαινόμενο που παρατηρείται για τρίτη φορά τους τελευταίους μήνες, οπότε μου μοιάζει πάρα πολύ δύσκολο να πρόκειται περί σύμπτωσης.
Άρα, χρειάζεται καλύτερη διαχείριση όλο αυτό το πράγμα από προπονητή και παίκτες. Κι από δουλειά στις προπονήσεις κι από νοοτροπία κι από ζωή κι απ΄όλα.
Αυτές οι επισημάνσεις, με την προσδοκία η «κενή» περίοδος μετά το θρίαμβο επί της Γιουβέντους να παρήλθε. Κι ο Ολυμπιακός αύριο το βράδυ να είναι πάλι ο καλός Ολυμπιακός που βλέπουμε σχεδόν πάντα στο Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία χρόνια και κάνει υπερήφανο τον κόσμο του.
Γιατί προσπαθώ να εξηγήσω κι εγώ κάποια πράγματα και ψάχνομαι να βρω το πώς και το γιατί.
Σίγουρα είναι ένα ζήτημα ότι και τα έξι τελευταία παιχνίδια του στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός τα έδωσε αμέσως πριν η, αμέσως μετά από αγώνες του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και δη αγώνες με Ατλέτικο Μαδρίτης και Γιουβέντους, αλλά και με ταξίδι ενδιάμεσα στη Σουηδία, στη Μάλμε. Δηλαδή, πραγματικά πολύ μεγάλα και σκληρά παιχνίδια, που ούτε κατά διάνοια δεν δίνουν οι άλλες ελληνικές ομάδες στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις τους. Κι όποιος πιστεύει ότι δεν έχει επηρεαστεί η ομάδα όταν παίζει Σάββατο η, Κυριακή ελληνικό πρωτάθλημα, έχοντας τέτοια παιχνίδια Τρίτη η, Τετάρτη στο Τσάμπιονς Λιγκ, προφανώς είναι εκτός πραγματικότητας.
Μάλιστα ο Ολυμπιακός έχει τύχει, με το απίστευτο πρόγραμμα που του έβγαλε η κλήρωση του φετινού πρωταθλήματος, τα τρία από τα έξι αυτά παιχνίδια του πριν η, μετά το Τσάμπιονς Λιγκ, να ήταν το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό κι οι δύσκολοι έξοδοι σε Περιστέρι και Τρίπολη. Κάπου δηλαδή υπάρχουν εξηγήσεις-δικαιολογίες (λίγο απ΄όλα είναι) για τις απώλειες στο πρωτάθλημα-εννοώ ξέχωρα από τις όποιες αγωνιστικές αδυναμίες παρατηρούνται, εύκολα, απ΄όλους μας, σε συνδυασμό με την ανάγκη να δέσει κάποια στιγμή η ομάδα με τις τόσες μεταγραφές και να ρολάρει καλύτερα.
Κι η αίσθηση που μου δίνει ο Ολυμπιακός είναι ότι η ομάδα του όταν έχει πολύ μεγάλες νίκες στην Ευρώπη, στη συνέχεια χαλαρώνει, επικίνδυνα όμως. Η, αν δεν είναι χαλάρωμα, είναι άδειασμα της μπαταρίας, πάλι σε βαθμό επικίνδυνο. Αλλά κάτι τέτοιο πρέπει να συμβαίνει, καταλήγω.
Βλέπουμε ότι μετά το 1-0 επί της Γιουβέντους, ο Ολυμπιακός στο επόμενο δεκαήμερο έκανε δύο μέτρια παιχνίδια, τόσο με τον Παναθηναϊκό, όσο και με τον Αστέρα, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα.
Είδαμε ότι μετά το 3-2 επί της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Ολυμπιακός είχε ένα 15νθήμερο στο οποίο έχασε και στο Περιστέρι και στη Μάλμε, ενώ και με τη Βέροια στο Καραϊσκάκη ήταν 1-0 το σκορ ως το 88’.
Και να πάμε και λίγο πιο πίσω: είχαμε δει πριν κάποιους μήνες ότι ο Ολυμπιακός μετά το 2-0 επί της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ στο Καραϊσκάκη τέλη Φλεβάρη, είχε ένα διάστημα στο οποίο έχασε άσχημα από τον Παναθηναϊκό μέσα στο Καραίσκάκη, αλλά κι ηττήθηκε από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ενώ τον κέρδιζε με 1-0.
Γι΄αυτό και στην αρχή του κομματιού γράφω ότι είναι φαινόμενο που παρατηρείται για τρίτη φορά τους τελευταίους μήνες, οπότε μου μοιάζει πάρα πολύ δύσκολο να πρόκειται περί σύμπτωσης.
Άρα, χρειάζεται καλύτερη διαχείριση όλο αυτό το πράγμα από προπονητή και παίκτες. Κι από δουλειά στις προπονήσεις κι από νοοτροπία κι από ζωή κι απ΄όλα.
Αυτές οι επισημάνσεις, με την προσδοκία η «κενή» περίοδος μετά το θρίαμβο επί της Γιουβέντους να παρήλθε. Κι ο Ολυμπιακός αύριο το βράδυ να είναι πάλι ο καλός Ολυμπιακός που βλέπουμε σχεδόν πάντα στο Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία χρόνια και κάνει υπερήφανο τον κόσμο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου