Από τη σκηνή του Μανχάταν ο θίασος μετακόμισε στη σκηνή του «Barclays Center» του Μπρούκλιν και μπορεί οι εξέδρες να μην ήταν γεμάτες, αλλά η παράσταση υπήρξε εξαιρετική!
Εχω λόγους και μάλιστα πολλούς και σοβαρούς που μπερδεύω το Rising Stars Challenge του 64ου Αll Star Weekend του ΝΒΑ με το θεατρικό έργο «All my sons» του διάσημου Αμερικανού συγγραφέα, απλώς ενώ εκείνος στηλίτευε τα ψεγάδια του περιβόητου «αμερικανικού ονείρου», οι πρωταγωνιστές της μπασκετικής παράστασης ομνύουν στο «american dream» και συνειδητοποιούν κάθε μέρα πως όντως το όνειρό τους έγινε πραγματικότητα...
Τα δικά μας παιδιά στον προχθεσινό αγώνα ήταν πέντε: δυο κανονικά, νόμιμα και με τη βούλα της... Αγορανομίας και άλλα τρία νόθα, αλλά ασφαλώς αναγνωρισμένα!
Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και ο Κώστας Παπανικολάου, οι οποίοι -προς μεγάλη ευχαρίστηση και ακόμη μεγαλύτερη υπερηφάνεια μας- ανάγκασαν το ΝΒΑ να εμφανίσει δυο φορές την ελληνική σημαία, που μέχρι πέρυσι (όταν την κατέβασε από το ράφι ο «Greek Freak») ήταν χωμένη στη ναφθαλίνη!
Πέρα από τα δυο αυθεντικά παιδιά μας, στην έδρα των Νετς βρέθηκαν προχθές κι άλλα τρία, που τρόπον τινά το ελληνικό μπάσκετ τα υιοθέτησε και γι' αυτό κιόλας τα στέργει...
Από των πάγκων άρξασθαι, καθότι ο (συνεργάτης του Μάικ Μπαντενχόλζερ στους Ατλάντα Χοκς) Κένι Ατκινσον ο οποίος κοουτσάρησε τη νικήτρια ομάδα των ξένων παικτών, πριν από εννέα χρόνια διετέλεσε ασίσταντ κόουτς του Ηλία Ζούρου στη γαλλική Παρί-Λεβαλουά κι όπου σταθεί κι όπου βρεθεί αναγνωρίζει την επίδραση που άσκησε πάνω του ο Ελληνας προπονητής.
Ο δεύτερος πόλος αυτής της έμμεσης πλην σαφούς σύνδεσης του ελληνικού μπάσκετ με την προχθεσινή παράσταση είναι ο Γερμανός πόιντ γκαρντ των Χοκς, Ντένις Σρέντερ, που πρόπερσι αγωνιζόταν στην Μπραουνσβάιγκ με προπονητή τον Κώστα Φλεβαράκη στον οποίον μάλιστα μαζί με τα χαιρετίσματά του στέλνει και ένα μεγάλο ευχαριστώ, «διότι μου έδειξε μεγάλη εμπιστοσύνη και με έριξε στα βαθιά, ενώ ήμουν 19 ετών».
Και, όπως επιτάσσει η κλασική και συνάμα επίκαιρη ατάκα στην απονομή των κινηματογραφικών βραβείων Οσκαρ, «the winner is...»: ο νικητής της βραδιάς που έφυγε κιόλας από το γήπεδο κρατώντας στα χέρια του το χρυσό αγαλματίδιο δεν είναι άλλος από τον γιο του... μπαμπά του!
Ο πολυτιμότερος παίκτης του 21ου Rising Stars Challenge λέγεται Αντριου Γουίγκινς, τον περασμένο Ιούνιο επιλέχθηκε στο Νο 1 του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Κλίβελαντ Καβαλίερς (που τον παραχώρησαν στους Μινεσότα Τίμπεργουλβς στο πλαίσιο της μεταγραφής του Κέβιν Λοβ), κάποιοι βιάστηκαν να τον χρίσουν «διάδοχο του Λεμπρόν Τζέιμς» και γεννήθηκε στο Τορόντο, στις 23 Φεβρουαρίου του 1995, ενώ ο πατέρας του έβγαζε τα έξοδα για τις πάνες και τα γάλατά του στην Αθήνα!
Ο (φιναλίστ του ΝΒΑ το 1986 με τους Ρόκετς και μέλος της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ στο Μουντομπάσκετ του 1982) Μίτσελ Γουίγκινς εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο ελληνικό πρωτάθλημα τη σεζόν 1993-94 για λογαριασμό του νεοφώτιστου Μίλωνα.
Στα 34 χρόνια του ο Μιτς εξελίχθηκε από την πρώτη στιγμή σε μια μεγάλη ατραξιόν του πρωταθλήματος της Α1 και μάλιστα με εκείνο το πολύ ιδιαίτερο αν και φαινομενικά ράθυμο στιλ του και τις... φιδίσιες κινήσεις προς το καλάθι αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με μέσο όρο 31.4 πόντους και Νο 1 στα κλεψίματα με 2.1 ανά αγώνα.
Την επόμενη χρονιά ο Μιτς έπαιξε για λίγο στις Φιλιππίνες, αλλά γύρισε στην Αθήνα και από τη Νέα Σμύρνη βρέθηκε στα Πατήσια: με τον Σπόρτιγκ έδρεψε νέες δάφνες καθώς την περίοδο 1994-95 βγήκε πρώτος στα κλεψίματα με 2.9 και την επόμενη (1995-96) αναδείχθηκε πάλι κορυφαίος σκόρερ με μέσο όρο 29.4 πόντους.
Συν τοις άλλοις σε αυτήν τη διετία ο Γουίγκινς οδήγησε τον Σπόρτιγκ σε μερικές από τις μεγαλύτερες νίκες της ιστορίας του, με κορυφαία εκείνη επί του μετέπειτα πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκού, τις παραμονές των Χριστουγέννων του 1995!
Το 1996 ο 37χρονος γκαρντ πήρε προαγωγή στον Πανιώνιο και αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα, ενώ την επόμενη σεζόν ξαναγύρισε στον αγαπημένο του Σπόρτιγκ και έγραψε τους τίτλους τέλους της πενταετούς καριέρας του στην Ελλάδα.
Α, για να μην το ξεχάσω: ο MVP του προχθεσινού αγώνα εκτός από γιος του μπαμπά του είναι και γιος της (κάθε άλλο παρά πρώτης τυχούσας) μαμάς του: η (γεννημένη στα νησιά Μπαρμπέιντος) Καναδέζα Μαρίτα Πέιν που έκανε έξι παιδιά με τον Μιτς υπήρξε μια από τις κορυφαίες σπρίντερ του κόσμου στη δεκαετία του '80 και μάλιστα έχει στην προίκα της δυο ασημένια ολυμπιακά μετάλλια τα οποία κατέκτησε (στις σκυταλοδρομίες) το 1984 στο Λος Αντζελες.
Ε, διάβολε, κατόπιν όλων αυτών δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η προχθεσινή ελληνική διασκευή του «All my sons» έσπασε όλα τα ταμεία!
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου