Μη μου χαλάτε το ψέμα που ζω
Το αδιέξοδο της ΠΑΕ δε μπορεί να χαρακτηριστεί «κεραυνός εν αιθρία». Η μείωση της ποιότητας του roster ήταν προφανής, η απουσία ρευστότητας δεδομένη και το εξωτερικό περιβάλλον εχθρικό. Ωστόσο, το αριστουργηματικά ενορχηστρωμένο «δημοσιογραφικό μέτωπο» κερνούσε τον κόσμο κρασί και κρατούσε κρυμμένο το κώνειο για το τέλος. Οι «ελεύθεροι εξαπατημένοι» φίλαθλοι δεν είχαν, φυσικά, διάθεση να διερευνήσουν τη δυσάρεστη πραγματικότητα και εναντιώθηκαν σε όσους έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου. Ακολούθησαν, λοιπόν, τις μάγισσες της Κίρκης και παραγκώνισαν τη λογική. Το αποτέλεσμα είναι παρόμοιο με την κατάληξη της ελληνικής οικονομίας.
Το πρώτο μνημόνιο του Άρη
Ο καλύτερος τρόπος χειραγώγησης της μάζας είναι η δημιουργία ενός ισχυρού σοκ σε ένα μαλθακό κοινό. Αυτό έκανε και η ελληνική κυβέρνηση: διέσπειρε τον τρόμο στην κοινωνία, δημιούργησε ανασφάλεια και ψήφισε το «Μνημόνιο 1». Χωρίς να το διαβάσει και με το πιστόλι στον κρόταφο (όχι στο τραπέζι). Αντίστοιχη είναι η υπόθεση στον Άρη: οι φίλαθλοι έπεσαν από τα σύννεφα όταν συνειδητοποίησαν την κακή ποιότητα των παικτών, το μέγεθος των χρεών και το πλήθος των προσφυγών. Με τη σειρά τους, αναγκάστηκαν να ψηφίσουν δίχως ουσιαστική ενημέρωση και με συνοπτικές διαδικασίες το «Μνημόνιο Αθανασιάδη». Δηλαδή, την κατ’ εξαίρεση παράταση της θητείας για να έρθουν χρήματα αγνώστου προέλευσης με τρόπο που κινείται στα όρια της νομιμότητας.
Η κατάρρευση των «σταθερών»
Η αποσταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας οδήγησε σε διάσπαση των κομμάτων και οργή της κοινωνίας για τα πολιτικά πρόσωπα. Στον Άρη, η αγωνιστική και οικονομική απαξίωση προκάλεσε γκρίνια και υπερτόνισε τα υπάρχοντα προβλήματα. Μοιραία, λοιπόν, έχασε την εξουσία το «σημείο αναφοράς» του συλλόγου: η παλιά ηγεσία του Super 3 που έμμεσα κατεύθυνε τις εξελίξεις και διασφάλιζε μία θεωρητική σταθερότητα στο μέτριο. Δημιουργήθηκε, επομένως, αίσθημα απουσίας κατευθυντήριας γραμμής η οποία (ασχέτως ορθότητας) προσέφερε μία αίσθηση εικονικού ελέγχου της κατάστασης. Αυτός είναι ο λόγος που η πλειοψηφία των φιλάθλων δεν έχει πάρει, ακόμα, σαφή θέση για τις εξελίξεις που θα καθορίσουν το μέλλον.
Κόντης ή τάνκς
Προφανώς, ήταν ανέφικτο να πετύχει το «Μνημόνιο 1» στην Ελλάδα και το
«Μνημόνιο Αθανασιάδη» στον Άρη διότι είχαν ένα κοινό γνώρισμα: την
έλλειψη διαφάνειας και ρεαλισμού για την επίτευξη οικονομικής
εξυγίανσης. Μοιραία, λοιπόν, η χώρα υποχρεώθηκε να υπογράψει το
«Μνημόνιο 2» και ο Άρης βρίσκεται προ των πυλών του «Μνημονίου Κόντη».
Αμφότερα μοιάζουν ως η μοναδική λύση κατά τη δεδομένη χρονική στιγμή. Κανένας δεν τα υιοθετεί ένθερμα αλλά δε μπορεί να εναντιωθεί γιατί είναι δύσκολο να προτείνει άμεσα βιώσιμη εναλλακτική πρόταση. Ο κόσμος ήταν απροετοίμαστος: η δραχμή και ο υποβιβασμός τρομάζουν περισσότερο από τις αμφιβολίες για τα πρόσωπα. Και ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος για τη λήψη αποφάσεων. Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο εναποθέτονται οι ελπίδες στα ίδια άτομα που οδήγησαν τη χώρα και τον Άρη στο «σημείο μηδέν».
Το προσεχές χρονικό διάστημα αναμένεται η δημόσια τοποθέτηση του Κόντη για το μέλλον της ΠΑΕ. Είναι σαφές ότι η διοίκηση Αθανασιάδη «πνέει τα λοίσθια» και η διάδοχη κατάσταση είναι ομιχλώδης και απροσδιόριστη. Σε τόσο ρευστές καταστάσεις, ο κόσμος τρέφεται από τα λόγια. Ούτως ή άλλως, οι πράξεις θα γίνουν στο μέλλον άρα δεν υπάρχει πρακτικά δυνατότητα αξιολόγησής τους στο παρόν. Επειδή, λοιπόν, ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά προσφέρεται η δυνατότητα άσκησης εξουσίας σε εύστροφους δημαγωγούς που γνωρίζουν τα δεδομένα καλύτερα από τον καθένα.
Συμπέρασμα
Το πλάνο που θα παρουσιάσει ο Κόντης αναμένεται να προβληματίσει έντονα τους φιλάθλους, αλλά θα έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα: θα προσφέρει το θεωρητικό αντίδοτο που θα αποτρέψει τον θάνατο. Βεβαίως, θα ήταν σκόπιμο να μελετήσουμε ποιος μας οδήγησε σε αυτό το θάνατο και ποιος τον απέκρυπτε επιμελώς μέχρι πρότινος. Ωστόσο, ο κόσμος μας έχει συνηθίσει σε επιπόλαιες κρίσεις και αποφάσεις. Αν ήταν ώριμος, δε θα φτάναμε ποτέ μέχρι εδώ. Ούτε ως χώρα, ούτε ως ομάδα… Απομένει να διαπιστώσουμε τη δύναμη της σιωπηρής πλειοψηφίας, που συνήθως παραμένει ανενεργή στον καθορισμό των εξελίξεων…
πηγή: overlap.gr
Το αδιέξοδο της ΠΑΕ δε μπορεί να χαρακτηριστεί «κεραυνός εν αιθρία». Η μείωση της ποιότητας του roster ήταν προφανής, η απουσία ρευστότητας δεδομένη και το εξωτερικό περιβάλλον εχθρικό. Ωστόσο, το αριστουργηματικά ενορχηστρωμένο «δημοσιογραφικό μέτωπο» κερνούσε τον κόσμο κρασί και κρατούσε κρυμμένο το κώνειο για το τέλος. Οι «ελεύθεροι εξαπατημένοι» φίλαθλοι δεν είχαν, φυσικά, διάθεση να διερευνήσουν τη δυσάρεστη πραγματικότητα και εναντιώθηκαν σε όσους έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου. Ακολούθησαν, λοιπόν, τις μάγισσες της Κίρκης και παραγκώνισαν τη λογική. Το αποτέλεσμα είναι παρόμοιο με την κατάληξη της ελληνικής οικονομίας.
Το πρώτο μνημόνιο του Άρη
Ο καλύτερος τρόπος χειραγώγησης της μάζας είναι η δημιουργία ενός ισχυρού σοκ σε ένα μαλθακό κοινό. Αυτό έκανε και η ελληνική κυβέρνηση: διέσπειρε τον τρόμο στην κοινωνία, δημιούργησε ανασφάλεια και ψήφισε το «Μνημόνιο 1». Χωρίς να το διαβάσει και με το πιστόλι στον κρόταφο (όχι στο τραπέζι). Αντίστοιχη είναι η υπόθεση στον Άρη: οι φίλαθλοι έπεσαν από τα σύννεφα όταν συνειδητοποίησαν την κακή ποιότητα των παικτών, το μέγεθος των χρεών και το πλήθος των προσφυγών. Με τη σειρά τους, αναγκάστηκαν να ψηφίσουν δίχως ουσιαστική ενημέρωση και με συνοπτικές διαδικασίες το «Μνημόνιο Αθανασιάδη». Δηλαδή, την κατ’ εξαίρεση παράταση της θητείας για να έρθουν χρήματα αγνώστου προέλευσης με τρόπο που κινείται στα όρια της νομιμότητας.
Η κατάρρευση των «σταθερών»
Η αποσταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας οδήγησε σε διάσπαση των κομμάτων και οργή της κοινωνίας για τα πολιτικά πρόσωπα. Στον Άρη, η αγωνιστική και οικονομική απαξίωση προκάλεσε γκρίνια και υπερτόνισε τα υπάρχοντα προβλήματα. Μοιραία, λοιπόν, έχασε την εξουσία το «σημείο αναφοράς» του συλλόγου: η παλιά ηγεσία του Super 3 που έμμεσα κατεύθυνε τις εξελίξεις και διασφάλιζε μία θεωρητική σταθερότητα στο μέτριο. Δημιουργήθηκε, επομένως, αίσθημα απουσίας κατευθυντήριας γραμμής η οποία (ασχέτως ορθότητας) προσέφερε μία αίσθηση εικονικού ελέγχου της κατάστασης. Αυτός είναι ο λόγος που η πλειοψηφία των φιλάθλων δεν έχει πάρει, ακόμα, σαφή θέση για τις εξελίξεις που θα καθορίσουν το μέλλον.
Κόντης ή τάνκς
Προφανώς,
ήταν ανέφικτο να πετύχει το «Μνημόνιο 1» στην Ελλάδα και το «Μνημόνιο
Αθανασιάδη» στον Άρη διότι είχαν ένα κοινό γνώρισμα: την έλλειψη
διαφάνειας και ρεαλισμού
Αμφότερα μοιάζουν ως η μοναδική λύση κατά τη δεδομένη χρονική στιγμή. Κανένας δεν τα υιοθετεί ένθερμα αλλά δε μπορεί να εναντιωθεί γιατί είναι δύσκολο να προτείνει άμεσα βιώσιμη εναλλακτική πρόταση. Ο κόσμος ήταν απροετοίμαστος: η δραχμή και ο υποβιβασμός τρομάζουν περισσότερο από τις αμφιβολίες για τα πρόσωπα. Και ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος για τη λήψη αποφάσεων. Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο εναποθέτονται οι ελπίδες στα ίδια άτομα που οδήγησαν τη χώρα και τον Άρη στο «σημείο μηδέν».
Το προσεχές χρονικό διάστημα αναμένεται η δημόσια τοποθέτηση του Κόντη για το μέλλον της ΠΑΕ. Είναι σαφές ότι η διοίκηση Αθανασιάδη «πνέει τα λοίσθια» και η διάδοχη κατάσταση είναι ομιχλώδης και απροσδιόριστη. Σε τόσο ρευστές καταστάσεις, ο κόσμος τρέφεται από τα λόγια. Ούτως ή άλλως, οι πράξεις θα γίνουν στο μέλλον άρα δεν υπάρχει πρακτικά δυνατότητα αξιολόγησής τους στο παρόν. Επειδή, λοιπόν, ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά προσφέρεται η δυνατότητα άσκησης εξουσίας σε εύστροφους δημαγωγούς που γνωρίζουν τα δεδομένα καλύτερα από τον καθένα.
Συμπέρασμα
Το πλάνο που θα παρουσιάσει ο Κόντης αναμένεται να προβληματίσει έντονα τους φιλάθλους, αλλά θα έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα: θα προσφέρει το θεωρητικό αντίδοτο που θα αποτρέψει τον θάνατο. Βεβαίως, θα ήταν σκόπιμο να μελετήσουμε ποιος μας οδήγησε σε αυτό το θάνατο και ποιος τον απέκρυπτε επιμελώς μέχρι πρότινος. Ωστόσο, ο κόσμος μας έχει συνηθίσει σε επιπόλαιες κρίσεις και αποφάσεις. Αν ήταν ώριμος, δε θα φτάναμε ποτέ μέχρι εδώ. Ούτε ως χώρα, ούτε ως ομάδα… Απομένει να διαπιστώσουμε τη δύναμη της σιωπηρής πλειοψηφίας, που συνήθως παραμένει ανενεργή στον καθορισμό των εξελίξεων…
πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου