Αυτός είναι ίσως ο πιο αμφίρροπος τελικός της διοργάνωσης μετά από
καιρό, αφού καμμία από τις δύο φιναλίστ, δεν μπορεί να οικειοποιηθεί τον
τίτλο του φαβορί. Και μάλλον είναι καλό για τους φιλάθλους.
Κοιτώντας πάντως λίγο πίσω, στις προηγούμενες διοργανώσεις, υπάρχουν κάποιοι κανόνες, που μπορεί να ακολουθήσει μια ομάδα, για να δημιουργήσει το «μίγμα», που θα την φέρει στην κορυφή του δεύτερου τη τάξει θεσμού.
1. Βάλτε Βραζιλιάνους στην 11άδα: Οι 4 από τις 5 τελευταίες νικήτριες, είχαν ισχυρό Βραζιλιάνικο στοιχείο στην ομάδα τους. Η Σαχτάρ μια δυνατή 5άδα στο κέντρο και στην επίθεση το 2009. Ντάνιελ Αλβες, Λουίς Φαμπιάνο και Αντριάνο ήταν πρωταγωνιστές για την Σεβίλλη το 2006 και το 2007. Ακόμη πιο πίσω αν πάμε, η Γαλατά πέτυχε τον θρίαμβο της το 2000 με κορυφαίο τον Ταφαρέλ κάτω από τα δοκάρια.
2. Αν δεν βρείτε Βραζιλιάνους, βάλτε λάτιν: Γενικώς οι ΝοτιοΑμερικάνοι παίκτες έκαναν την διαφορά τα τελευταία χρόνια. Ο περυσινός τελικός ήταν Κολομβιανή υπόθεση με τον Γκουαρίν να σεντράρει και τον Φαλκάο να σκοράρει με κεφαλιά για την Πόρτο. Μια χρονιά πίσω, ένας Αργεντινός-Αγκουέρο, έφτιαχνε και ένας Ουρουγουανός-Φορλάν σκόραρε για την Ατλέτικο Μαδρίτης.
3. Βοηθάει αν διαθέτεις και τον πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης στις τάξεις σου: Από το 1971/72, 16 παίκτες σήκωσαν το τρόπαιο, όντας και πρώτοι σκόρερ, μετά την βραδιά του τελικού. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις του Τζον Ουορκ με 14 γκολ για την Ιπσουιτς (1980/81), του Γιούργκεν Κλίνσμαν με 15 για την Μπάγερν (1995/96) και βέβαια το σούπερ ρεκόρ πέρυσι του Φαλκάο, με 17 γκολ για την Πόρτο.
4. Όχι μη Ευρωπαίος προπονητής και ει δυνατόν, να μην έχει κατακτήσει το τρόπαιο ως παίκτης: μόνο 4 προπονητές εκτός Ευρώπης τα έχουν καταφέρει στα 40 χρόνια του θεσμού. Επίσης μόνο δύο τα κατάφεραν και σαν παίκτες και σαν προπονητές αργότερα, ο Τζοφ με την Γιουβέντους και ο Στέφενς με την PSV και την Σάλκε. Εφέτος το παλεύει ο Σιμεόνε.
5. Μην χάσεις το πρώτο πέναλτυ: Δεν πάνε πολλοί τελικοί στα πέναλτυ, αλλά στους 4 από τους 5, όποια ομάδα αστόχησε στο πρώτο πέναλτυ, έχασε και το τρόπαιο: Η Αντερλεχτ το 1984 από την Τότεναμ, η Ιντερ το 1997 από την Σάλκε, η Αρσεναλ το 2000 από την Γαλατά και η Εσπανιόλ το 2007 από την Σεβίλλη. Μόνον η Λεβερκούζεν το 1988 ξόρκισε την κατάρα, αφού Εσπανιόλ, απώλεσε τα τρία τελευταία.
6. Οι «πρωτάρηδες» έχουν τύχη: Από το 2003 και την κατάκτηση του ΟΥΕΦΑ από την Πόρτο του Μουρίνιο, οι επτά από τους εννιά τελικούς νικητές, ήταν «πρωτάρηδες»: Βαλένθια, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Σεβίλλη (2006), Ζενίτ, Σαχτάρ, Ατλέτικο Μαδρίτης.
7. Όποιος βάλει πρώτος γκολ στον τελικό, κερδίζει: Μοιάζει με σίγουρη επιτυχία, όταν σκοράρεις πρώτος στον τελικό, από το 1998, που εγκαταλείφτηκαν οι «διπλές αναμετρήσεις». Μόνον η Σπόρτινγ απέτυχε το 2005, στο γήπεδο της μάλιστα, παρότι ο Ροτζέριο άνοιξε το σκορ εις βάρος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας
8. Το ένα γκολ δεν φτάνει: Από το 1998, οι 12 από τους 14 θριαμβευτές έβαλαν τουλάχιστον δύο γκολ. Το 2000 η Γαλατά ήρθε 0-0 με την Αρσεναλ και κέρδισε στα πέναλτυ και πέρυσι η Πόρτο μόνο 1-0 την Μπράγκα.
Όσοι πιστοί ακολουθήστε λοιπόν τους παραπάνω κανόνες, και που ξέρετε;
Πηγή: pamesports.gr
Κοιτώντας πάντως λίγο πίσω, στις προηγούμενες διοργανώσεις, υπάρχουν κάποιοι κανόνες, που μπορεί να ακολουθήσει μια ομάδα, για να δημιουργήσει το «μίγμα», που θα την φέρει στην κορυφή του δεύτερου τη τάξει θεσμού.
1. Βάλτε Βραζιλιάνους στην 11άδα: Οι 4 από τις 5 τελευταίες νικήτριες, είχαν ισχυρό Βραζιλιάνικο στοιχείο στην ομάδα τους. Η Σαχτάρ μια δυνατή 5άδα στο κέντρο και στην επίθεση το 2009. Ντάνιελ Αλβες, Λουίς Φαμπιάνο και Αντριάνο ήταν πρωταγωνιστές για την Σεβίλλη το 2006 και το 2007. Ακόμη πιο πίσω αν πάμε, η Γαλατά πέτυχε τον θρίαμβο της το 2000 με κορυφαίο τον Ταφαρέλ κάτω από τα δοκάρια.
2. Αν δεν βρείτε Βραζιλιάνους, βάλτε λάτιν: Γενικώς οι ΝοτιοΑμερικάνοι παίκτες έκαναν την διαφορά τα τελευταία χρόνια. Ο περυσινός τελικός ήταν Κολομβιανή υπόθεση με τον Γκουαρίν να σεντράρει και τον Φαλκάο να σκοράρει με κεφαλιά για την Πόρτο. Μια χρονιά πίσω, ένας Αργεντινός-Αγκουέρο, έφτιαχνε και ένας Ουρουγουανός-Φορλάν σκόραρε για την Ατλέτικο Μαδρίτης.
3. Βοηθάει αν διαθέτεις και τον πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης στις τάξεις σου: Από το 1971/72, 16 παίκτες σήκωσαν το τρόπαιο, όντας και πρώτοι σκόρερ, μετά την βραδιά του τελικού. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις του Τζον Ουορκ με 14 γκολ για την Ιπσουιτς (1980/81), του Γιούργκεν Κλίνσμαν με 15 για την Μπάγερν (1995/96) και βέβαια το σούπερ ρεκόρ πέρυσι του Φαλκάο, με 17 γκολ για την Πόρτο.
4. Όχι μη Ευρωπαίος προπονητής και ει δυνατόν, να μην έχει κατακτήσει το τρόπαιο ως παίκτης: μόνο 4 προπονητές εκτός Ευρώπης τα έχουν καταφέρει στα 40 χρόνια του θεσμού. Επίσης μόνο δύο τα κατάφεραν και σαν παίκτες και σαν προπονητές αργότερα, ο Τζοφ με την Γιουβέντους και ο Στέφενς με την PSV και την Σάλκε. Εφέτος το παλεύει ο Σιμεόνε.
5. Μην χάσεις το πρώτο πέναλτυ: Δεν πάνε πολλοί τελικοί στα πέναλτυ, αλλά στους 4 από τους 5, όποια ομάδα αστόχησε στο πρώτο πέναλτυ, έχασε και το τρόπαιο: Η Αντερλεχτ το 1984 από την Τότεναμ, η Ιντερ το 1997 από την Σάλκε, η Αρσεναλ το 2000 από την Γαλατά και η Εσπανιόλ το 2007 από την Σεβίλλη. Μόνον η Λεβερκούζεν το 1988 ξόρκισε την κατάρα, αφού Εσπανιόλ, απώλεσε τα τρία τελευταία.
6. Οι «πρωτάρηδες» έχουν τύχη: Από το 2003 και την κατάκτηση του ΟΥΕΦΑ από την Πόρτο του Μουρίνιο, οι επτά από τους εννιά τελικούς νικητές, ήταν «πρωτάρηδες»: Βαλένθια, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Σεβίλλη (2006), Ζενίτ, Σαχτάρ, Ατλέτικο Μαδρίτης.
7. Όποιος βάλει πρώτος γκολ στον τελικό, κερδίζει: Μοιάζει με σίγουρη επιτυχία, όταν σκοράρεις πρώτος στον τελικό, από το 1998, που εγκαταλείφτηκαν οι «διπλές αναμετρήσεις». Μόνον η Σπόρτινγ απέτυχε το 2005, στο γήπεδο της μάλιστα, παρότι ο Ροτζέριο άνοιξε το σκορ εις βάρος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας
8. Το ένα γκολ δεν φτάνει: Από το 1998, οι 12 από τους 14 θριαμβευτές έβαλαν τουλάχιστον δύο γκολ. Το 2000 η Γαλατά ήρθε 0-0 με την Αρσεναλ και κέρδισε στα πέναλτυ και πέρυσι η Πόρτο μόνο 1-0 την Μπράγκα.
Όσοι πιστοί ακολουθήστε λοιπόν τους παραπάνω κανόνες, και που ξέρετε;
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου