Αν σ' αυτές τις εκλογές εφαρμοζόταν η απλή αναλογική κι όχι ο
καλπονοθευτικός (δίχως άλλο) νόμος με το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο
κόμμα σε συνδυασμό με το υψηλότατο όριο του 3% για είσοδο στη Βουλή
(απαιτούνται σχεδόν 200.000 ψήφοι με συνέπεια κόμματα που είχαν απήχηση
στον λαό δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων ψήφων να μείνουν εκτός!),
άραγε το σκηνικό με τις προσπάθειες να δημιουργηθεί βιώσιμη κυβέρνηση θα
ήταν διαφορετικό;
Με εφαρμογή, λοιπόν, απλής αναλογικής και όριο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης π.χ. το 1% θα είχαμε σαφώς αντιπροσωπευτικότερη (ως προς τη λαϊκή επιλογή) Βουλή, καθώς δεν θα έμενε εκτός το 19,03% των ψήφων, αλλά μόνο το διάσπαρτο σε 19 συνδυασμούς και μεμονωμένους υποψηφίους 5,5%. Τα κόμματα στη Βουλή θα ήταν 13 κι όχι επτά, με την εξής -πάνω κάτω- κατανομή εδρών:
Η ΝΔ θα είχε 62 (τώρα έχει 108, άρα +46!), ο ΣΥΡΙΖΑ 53 (τώρα 52), το ΠΑΣΟΚ 42 (τώρα 41), οι Ανεξάρτητοι Ελληνες 34 (τώρα 33), το ΚΚΕ 26 (και τώρα 26), η Χρυσή Αυγή 22 (τώρα 21), η ΔΗΜΑΡ 19 (και τώρα 19), ενώ θα εξέλεγαν βουλευτές και οι Οικολόγοι Πράσινοι (9), ο ΛΑΟΣ (9), η ΔΗΣΥ (8), η Δημιουργία, Ξανά (8), η ΔΡΑΣΗ (6) και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (4)
Η Βουλή, συνεπώς, θα αντιπροσώπευε απείρως καλύτερα τη λαϊκή ετυμηγορία, αλλά από σχηματισμό κυβέρνησης που θα μπορούσε να πάρει τη δεδηλωμένη των 151, τζίφος! Οσους θεωρητικούς συνδυασμούς «συγγενών», ως προς τους βασικούς άξονες της πολιτικής τους, κομμάτων κι αν κάνω, δεν βγαίνουν τα κουκιά
Τουτέστιν, δεν οφείλεται μόνο στον καλπονοθευτικό νόμο (και άφατη ντροπή για μια χώρα που λέει ότι έχει Δημοκρατία άλλον να ψηφίζεις κι άλλος να πιστώνεται ως έδρα την ψήφο σου) το διαφαινόμενο αδιέξοδο σχηματισμού κυβέρνησης. Οφείλεται κυρίως στον τρόπο με τον οποίον ψήφισαν τελικά τα 6.476.751 των πολιτών της χώρας
Διέξοδος; Συνταγματικά η επαναπροσφυγή στις κάλπες. Είναι μονόδρομος, αλλά μήπως με τον ισχύοντα νόμο θα δημιουργηθούν ακριβώς τα ίδια αδιέξοδα και τον προσεχή μήνα; Χρονικά (και λοιπά) περιθώρια για να αλλάξει ο νυν εκλογικός νόμος δεν υφίστανται, οπότε μάλλον στον ίδιο φαύλο κύκλο θα ξαναβρεθούμε σύντομα.
Πηγή: Goal
Με εφαρμογή, λοιπόν, απλής αναλογικής και όριο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης π.χ. το 1% θα είχαμε σαφώς αντιπροσωπευτικότερη (ως προς τη λαϊκή επιλογή) Βουλή, καθώς δεν θα έμενε εκτός το 19,03% των ψήφων, αλλά μόνο το διάσπαρτο σε 19 συνδυασμούς και μεμονωμένους υποψηφίους 5,5%. Τα κόμματα στη Βουλή θα ήταν 13 κι όχι επτά, με την εξής -πάνω κάτω- κατανομή εδρών:
Η ΝΔ θα είχε 62 (τώρα έχει 108, άρα +46!), ο ΣΥΡΙΖΑ 53 (τώρα 52), το ΠΑΣΟΚ 42 (τώρα 41), οι Ανεξάρτητοι Ελληνες 34 (τώρα 33), το ΚΚΕ 26 (και τώρα 26), η Χρυσή Αυγή 22 (τώρα 21), η ΔΗΜΑΡ 19 (και τώρα 19), ενώ θα εξέλεγαν βουλευτές και οι Οικολόγοι Πράσινοι (9), ο ΛΑΟΣ (9), η ΔΗΣΥ (8), η Δημιουργία, Ξανά (8), η ΔΡΑΣΗ (6) και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (4)
Η Βουλή, συνεπώς, θα αντιπροσώπευε απείρως καλύτερα τη λαϊκή ετυμηγορία, αλλά από σχηματισμό κυβέρνησης που θα μπορούσε να πάρει τη δεδηλωμένη των 151, τζίφος! Οσους θεωρητικούς συνδυασμούς «συγγενών», ως προς τους βασικούς άξονες της πολιτικής τους, κομμάτων κι αν κάνω, δεν βγαίνουν τα κουκιά
Τουτέστιν, δεν οφείλεται μόνο στον καλπονοθευτικό νόμο (και άφατη ντροπή για μια χώρα που λέει ότι έχει Δημοκρατία άλλον να ψηφίζεις κι άλλος να πιστώνεται ως έδρα την ψήφο σου) το διαφαινόμενο αδιέξοδο σχηματισμού κυβέρνησης. Οφείλεται κυρίως στον τρόπο με τον οποίον ψήφισαν τελικά τα 6.476.751 των πολιτών της χώρας
Διέξοδος; Συνταγματικά η επαναπροσφυγή στις κάλπες. Είναι μονόδρομος, αλλά μήπως με τον ισχύοντα νόμο θα δημιουργηθούν ακριβώς τα ίδια αδιέξοδα και τον προσεχή μήνα; Χρονικά (και λοιπά) περιθώρια για να αλλάξει ο νυν εκλογικός νόμος δεν υφίστανται, οπότε μάλλον στον ίδιο φαύλο κύκλο θα ξαναβρεθούμε σύντομα.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου