Σε μια εποχή που ο Τσίπρας μπορεί να φταίει ακόμα και για το γεγονός
ότι όταν φυσάει, οι βάρκες στον Θερμαϊκό κουνιούνται στραβά, θα πρέπει
να αισθάνεται χαρούμενος, που υπάρχουν και οι ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ. Καλά
που είναι κι αυτοί, γιατί αλλιώς ο Τσίπρας θα έφταιγε και για το
διαζύγιο του ΠΑΟΚ με τον Μπόλονι. Γι΄ αυτό, όπως διαβάζουμε κι ακούμε
δεξιά – αριστερά, φταίνε οι ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ. All time classic.
Το διαζύγιο με τον Μπόλονι είναι μια επιλογή του Ζήση Βρύζα. Αυτός είναι πρόεδρος, αυτός παίρνει τις αποφάσεις, αυτός φορτώνεται και το κόστος τους κι έτσι πρέπει να γίνεται. Αν ήταν στο χέρι του, νομίζω ότι οι δρόμοι τους θα είχαν χωρίσει πολύ νωρίτερα. Μετά το παιχνίδι με την Ρούμπιν στην Τούμπα, κάπου στα μέσα Δεκεμβρίου, όταν ο Μπόλονι έλεγε για την πρόταση από την Σαουδική Αραβία, ο Βρύζας στα γραφεία ζητούσε από τον Ζαγοράκη να τον διώξουν «σήμερα». Από την ώρα που έγινε ο ίδιος πρόεδρος, απλά «ανέχτηκε» την παρουσία του Μπόλονι. Κι ο ΠΑΟΚ πήγε στα πλέι οφ μ΄ έναν προπονητή, τον οποίο η διοίκησή του ξεκάθαρα δεν πίστευε κι αυτό το ήξερε κι ο ίδιος ο προπονητής.
Τα χνώτα του Βρύζα με του Μπόλονι δεν ταίριαξαν ποτέ και ήταν δεδομένο ότι με το τέλος της σεζόν, ο Ρουμάνος θα έφευγε. Και δεν είμαι καθόλου σίγουρος, ότι ο Μπόλονι θα ήθελε να μείνει. Νομίζω πως ότι ακολούθησε ήταν ένα παιχνιδάκι με κύριο θέμα την ρήτρα των 200.000 ευρώ. Απλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με κακό χειρισμό από την πλευρά του ΠΑΟΚ.
Όταν αποφασίζεις πως ο (κάθε) Μπόλονι δεν σου κάνει, προσπαθείς να τον κολομπαρέψεις, να τον «φτιάξεις», να κλαφτείς και λίγο, μήπως και γλιτώσεις το διακοσάρι. Όταν προσπαθείς να τον μειώσεις, διότι αυτό έγινε στη συγκεκριμένη περίπτωση, το μόνο που καταφέρνεις είναι να χάσεις τις εντυπώσεις, να τον εκνευρίσεις και φυσικά, να του πληρώσεις και το διακοσάρι. Και να σε στήσει στη γωνία και γι΄ αυτά που του χρωστάς. Εν ολίγοις, όταν έχεις απέναντί σου ένα βάρος και τα δεδομένα δεν είναι υπέρ σου, δεν του πουλάς τρέλα. Ειδικά όταν δεν μπορείς να την πληρώσεις.
Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με (ανεξήγητα) κακό χειρισμό από την πλευρά του Βρύζα. Όπως για παράδειγμα, κακός νομίζω πως ήταν και ο χειρισμός και στην υπόθεση της Πόρτο και του Βιεϊρίνια, σε μια υπόθεση που ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να γλιτώσει πράγματα, αλλά τελικά δεν γλίτωσε τίποτα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Και σε μία περίοδο, που δεν υπάρχουν χρήματα, και ο ΠΑΟΚ πρέπει να κινηθεί με ελάχιστα χρήματα και να φτιάξει ανταγωνιστική ομάδα, το ανησυχητικό κι αυτό που κόβει αισιοδοξία, είναι αυτοί οι κακοί χειρισμοί κι όχι οι ίδιες οι αποφάσεις.
Επί της ουσίας, στο θέμα Μπόλονι, είναι προφανές ότι οι λόγοι του διαζυγίου δεν είναι οικονομικοί. Άλλωστε, είτε Δώνης, είτε Αναστασιάδης (που ήταν φαβορί το βράδυ της Κυριακής), είτε οποιοσδήποτε άλλος, συνυπολογίζοντας και την αποζημίωση του Μπόλονι, μία ή άλλη θα βγει.
Όσο αφορά τον Μπόλονι, πάντα θα τον θυμόμαστε, όταν βλέπουμε τον Σταφυλίδη, αλλά δεν ξέρω αν αυτό από μόνο του τον καθιστά πετυχημένο. Στον ΠΑΟΚ ανέλαβε μια αποστολή, να προσθέσει κάποια στοιχεία στα χαρακτηριστικά, που απέκτησε αυτή η ομάδα τα τελευταία χρόνια και στο τέλος, νομίζω ότι ο ΠΑΟΚ έχασε και τα καλά του χαρακτηριστικά.
Η αλήθεια, όμως, είναι πως είναι ο μοναδικός προπονητής, που πέρασε τα τελευταία 15 χρόνια από τον ΠΑΟΚ, για τον οποίο δεν έχω σαφή άποψη! Στο ξεκίνημα πήγε να με «ψήσει», στο παιχνίδι με την Κέρκυρα στην Τούμπα, έμεινα με την απορία αν αυτά που έκανε τα ήθελε ή απλά μας πουλούσε τρέλα. Εκείνη τη μέρα ο ΠΑΟΚ ήταν ένα τεράστιο ανέκδοτο.
Γενικά μου έδωσε την εντύπωση ενός παράξενου ανθρώπου, που πολλές φορές, δικαίως ή αδίκως, πίστευε ότι σαν οντότητα είναι πολύ μεγαλύτερη του ΠΑΟΚ. Στην πορεία κατάφερε να δημιουργήσει μια ομάδα που πολλούς δυσαρεστημένους παίκτες, εδώ ο Λίνο συμφώνησε πριν δυο μέρες και περίμενε να σιγουρευτεί ότι θα φύγει ο Μπόλονι για να ανακοινώσει ότι μένει. Θυμάμαι στον πρώτο γύρο, στο παιχνίδι στην Τρίπολη, στο ημίχρονο ο Μπόλονι ρώτησε αν κάποιος παίκτης αισθάνεται κουρασμένος και θέλει να γίνει αλλαγή, ο Βιεϊρίνια σήκωσε το χέρι του, αλλά έμεινε στο παιχνίδι μέχρι το 90’.
Αν ψάξει κανείς, μπορεί να βρει πολλά παράξενα, αλλά έστω κι έτσι, πάλι δεν μπορείς να τον κρίνεις τον Μπόλονι. Δεν μπορείς να κρίνεις έναν προπονητή, ειδικά τέτοιου διαμετρήματος, όταν οι συνθήκες, κάτω από τις οποίες δουλεύει, δεν είναι «κανονικές».
Εν πάση περιπτώσει, αν θα έπρεπε σώνει και καλά να εκφράσω μια άποψη, θα έλεγα πως αν ήμουν στη θέση του Βρύζα, μάλλον θα έπαιρνα την ίδια απόφαση. Μπορεί, μάλιστα, να την έπαιρνα και πριν τα πλέι οφ.
Το ζητούμενο είναι τι γίνεται τώρα, αυτό είναι το μείζον θέμα κι ο όχι ο Μπόλονι. Και να καταλάβουμε «τι γίνεται τώρα», πρέπει να δούμε ένα πλάνο. Το περιμένουμε.
Πηγή: paok24.com
Το διαζύγιο με τον Μπόλονι είναι μια επιλογή του Ζήση Βρύζα. Αυτός είναι πρόεδρος, αυτός παίρνει τις αποφάσεις, αυτός φορτώνεται και το κόστος τους κι έτσι πρέπει να γίνεται. Αν ήταν στο χέρι του, νομίζω ότι οι δρόμοι τους θα είχαν χωρίσει πολύ νωρίτερα. Μετά το παιχνίδι με την Ρούμπιν στην Τούμπα, κάπου στα μέσα Δεκεμβρίου, όταν ο Μπόλονι έλεγε για την πρόταση από την Σαουδική Αραβία, ο Βρύζας στα γραφεία ζητούσε από τον Ζαγοράκη να τον διώξουν «σήμερα». Από την ώρα που έγινε ο ίδιος πρόεδρος, απλά «ανέχτηκε» την παρουσία του Μπόλονι. Κι ο ΠΑΟΚ πήγε στα πλέι οφ μ΄ έναν προπονητή, τον οποίο η διοίκησή του ξεκάθαρα δεν πίστευε κι αυτό το ήξερε κι ο ίδιος ο προπονητής.
Τα χνώτα του Βρύζα με του Μπόλονι δεν ταίριαξαν ποτέ και ήταν δεδομένο ότι με το τέλος της σεζόν, ο Ρουμάνος θα έφευγε. Και δεν είμαι καθόλου σίγουρος, ότι ο Μπόλονι θα ήθελε να μείνει. Νομίζω πως ότι ακολούθησε ήταν ένα παιχνιδάκι με κύριο θέμα την ρήτρα των 200.000 ευρώ. Απλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με κακό χειρισμό από την πλευρά του ΠΑΟΚ.
Όταν αποφασίζεις πως ο (κάθε) Μπόλονι δεν σου κάνει, προσπαθείς να τον κολομπαρέψεις, να τον «φτιάξεις», να κλαφτείς και λίγο, μήπως και γλιτώσεις το διακοσάρι. Όταν προσπαθείς να τον μειώσεις, διότι αυτό έγινε στη συγκεκριμένη περίπτωση, το μόνο που καταφέρνεις είναι να χάσεις τις εντυπώσεις, να τον εκνευρίσεις και φυσικά, να του πληρώσεις και το διακοσάρι. Και να σε στήσει στη γωνία και γι΄ αυτά που του χρωστάς. Εν ολίγοις, όταν έχεις απέναντί σου ένα βάρος και τα δεδομένα δεν είναι υπέρ σου, δεν του πουλάς τρέλα. Ειδικά όταν δεν μπορείς να την πληρώσεις.
Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με (ανεξήγητα) κακό χειρισμό από την πλευρά του Βρύζα. Όπως για παράδειγμα, κακός νομίζω πως ήταν και ο χειρισμός και στην υπόθεση της Πόρτο και του Βιεϊρίνια, σε μια υπόθεση που ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να γλιτώσει πράγματα, αλλά τελικά δεν γλίτωσε τίποτα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Και σε μία περίοδο, που δεν υπάρχουν χρήματα, και ο ΠΑΟΚ πρέπει να κινηθεί με ελάχιστα χρήματα και να φτιάξει ανταγωνιστική ομάδα, το ανησυχητικό κι αυτό που κόβει αισιοδοξία, είναι αυτοί οι κακοί χειρισμοί κι όχι οι ίδιες οι αποφάσεις.
Επί της ουσίας, στο θέμα Μπόλονι, είναι προφανές ότι οι λόγοι του διαζυγίου δεν είναι οικονομικοί. Άλλωστε, είτε Δώνης, είτε Αναστασιάδης (που ήταν φαβορί το βράδυ της Κυριακής), είτε οποιοσδήποτε άλλος, συνυπολογίζοντας και την αποζημίωση του Μπόλονι, μία ή άλλη θα βγει.
Όσο αφορά τον Μπόλονι, πάντα θα τον θυμόμαστε, όταν βλέπουμε τον Σταφυλίδη, αλλά δεν ξέρω αν αυτό από μόνο του τον καθιστά πετυχημένο. Στον ΠΑΟΚ ανέλαβε μια αποστολή, να προσθέσει κάποια στοιχεία στα χαρακτηριστικά, που απέκτησε αυτή η ομάδα τα τελευταία χρόνια και στο τέλος, νομίζω ότι ο ΠΑΟΚ έχασε και τα καλά του χαρακτηριστικά.
Η αλήθεια, όμως, είναι πως είναι ο μοναδικός προπονητής, που πέρασε τα τελευταία 15 χρόνια από τον ΠΑΟΚ, για τον οποίο δεν έχω σαφή άποψη! Στο ξεκίνημα πήγε να με «ψήσει», στο παιχνίδι με την Κέρκυρα στην Τούμπα, έμεινα με την απορία αν αυτά που έκανε τα ήθελε ή απλά μας πουλούσε τρέλα. Εκείνη τη μέρα ο ΠΑΟΚ ήταν ένα τεράστιο ανέκδοτο.
Γενικά μου έδωσε την εντύπωση ενός παράξενου ανθρώπου, που πολλές φορές, δικαίως ή αδίκως, πίστευε ότι σαν οντότητα είναι πολύ μεγαλύτερη του ΠΑΟΚ. Στην πορεία κατάφερε να δημιουργήσει μια ομάδα που πολλούς δυσαρεστημένους παίκτες, εδώ ο Λίνο συμφώνησε πριν δυο μέρες και περίμενε να σιγουρευτεί ότι θα φύγει ο Μπόλονι για να ανακοινώσει ότι μένει. Θυμάμαι στον πρώτο γύρο, στο παιχνίδι στην Τρίπολη, στο ημίχρονο ο Μπόλονι ρώτησε αν κάποιος παίκτης αισθάνεται κουρασμένος και θέλει να γίνει αλλαγή, ο Βιεϊρίνια σήκωσε το χέρι του, αλλά έμεινε στο παιχνίδι μέχρι το 90’.
Αν ψάξει κανείς, μπορεί να βρει πολλά παράξενα, αλλά έστω κι έτσι, πάλι δεν μπορείς να τον κρίνεις τον Μπόλονι. Δεν μπορείς να κρίνεις έναν προπονητή, ειδικά τέτοιου διαμετρήματος, όταν οι συνθήκες, κάτω από τις οποίες δουλεύει, δεν είναι «κανονικές».
Εν πάση περιπτώσει, αν θα έπρεπε σώνει και καλά να εκφράσω μια άποψη, θα έλεγα πως αν ήμουν στη θέση του Βρύζα, μάλλον θα έπαιρνα την ίδια απόφαση. Μπορεί, μάλιστα, να την έπαιρνα και πριν τα πλέι οφ.
Το ζητούμενο είναι τι γίνεται τώρα, αυτό είναι το μείζον θέμα κι ο όχι ο Μπόλονι. Και να καταλάβουμε «τι γίνεται τώρα», πρέπει να δούμε ένα πλάνο. Το περιμένουμε.
Πηγή: paok24.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου