FC: Βλακώδης και ανιστόρητη η ειρωνεία του Τζεμπούρ!!

Για τα επεισόδια που έλαβαν χώρα μετά το τέλος του αγώνα Λιβύη-Αλγερία 0-1 και τη συμμετοχή του Ραφίκ Τζεμπούρ σ’ αυτά, πήραμε μια γεύση χθες. Σήμερα όμως νέα στοιχεία ήρθαν στο φως από τους ίδιους τους Αλγερινούς. Σε κεντρικό δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας «Le Buteur» αναφέρεται ότι η αλγερινή ομοσπονδία αλλά και ο προπονητής της ομάδας Βαχίντ Χαλίλχοτζιτς είναι ιδιαίτερα ενοχλημένοι από τη συμπεριφορά του παίκτη και κυρίως από το γεγονός ότι καταγγελίες τον φέρνουν να προβοκάρει τους παίκτες της Λιβύης φωνάζοντάς τους «Ζήτω ο Καντάφι»! Τις υπόλοιπες λεπτομέρειες του ρεπορτάζ, τις αντιδράσεις και τις σκέψεις για αποκλεισμό του Τζεμπούρ από την εθνική μπορείτε να τις διαβάσετε εδώ. Το ζουμί, κατά την άποψή μας, βρίσκεται αλλού. Σχολιάζει ο Γιάννης Τσαούσης για το Fight Club.

«Vive Gaddafi!» ανέκραξε ο Αλγερινός επιθετικός ορμώντας στον τσαμπουκά, σύμφωνα με τις μαρτυρίες. Απ’ όλες τις βρισιές και τις προσβολές που συνωστίζονταν εκείνη την ώρα στο κεφάλι του κι έψαχναν διέξοδο μέσω της γλώσσας του, διάλεξε τη χειρότερη, την πιο ανόητη, αυτή που (αν ήταν λιγότερο τυχερός) μπορεί να του στοίχιζε ακόμα και την ίδια του τη ζωή.

Πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις την απόφαση του ανδρός να ειρωνευτεί έναν -ήδη εξαγριωμένο- αντίπαλό του, χρησιμοποιώντας με το χειρότερο τρόπο που θα μπορούσε το όνομα του ανθρώπου που δυνάστευε τη ζωή του, τη χώρα του ολόκληρη επί 42 συναπτά χρόνια; Δεν ήξερε ο Τζεμπούρ τι θα πυροδοτούσε αυτή η αναφορά; Ασφαλώς και ήξερε. Όφειλε να ξέρει.

Δεν σκέφτηκε ο Τζεμπούρ ότι απέναντί του μπορεί να βρίσκονται ποδοσφαιριστές οι οικογένειες των οποίων -ή ακόμα και οι ίδιοι- να έχουν υποφέρει/βασανιστεί/εξοριστεί/εκτελεστεί από το απολυταρχικό καθεστώς του Καντάφι; Και ότι όταν έχεις ζήσει τη φρίκη στο πετσί σου μέχρι τον Οκτώβριο του 2011 θολώνεις αυτομάτως τόσο, που είσαι έτοιμος για το χειρότερο; Ασφαλώς το σκέφτηκε. Όφειλε να το σκεφτεί.

Όταν ξεστόμιζε αυτή τη βλακώδη ειρωνεία του, δεν γνώριζε άραγε ο Τζεμπούρ ότι ο ίδιος είναι πολίτης μιας χώρας η οποία πρόσφερε ουσιαστικά άσυλο σε πολλά μέλη της οικογένειας Καντάφι και υψηλόβαθμους κυβερνητικούς αξιωματούχους, όταν αυτοί διέφυγαν με αυτοκίνητο από την Τρίπολη της Λιβύης για να μην τους σκοτώσουν οι αντικαθεστωτικοί; Ή μήπως δεν γνώριζε ότι αυτοί στους οποίους απευθυνόταν είναι κατά κάποιο τρόπο συμπατριώτες του, μια και τον Ιούνιο που μας πέρασε επικυρώθηκε η περίφημη «συμφωνία του Μαγκρέμπ» που αφορά την πολιτική, οικονομική, αμυντική και πολιτισμική ένωση της Αλγερίας, της Λιβύης, του Μαρόκου, της Τυνησίας και της Μαυριτανίας; Ασφαλώς και γνώριζε. Όφειλε να γνωρίζει.

Κάτι τελευταίο, το πιο ενδεικτικό και ίσως το πιο «αστείο»: Ο Τζεμπούρ χρησιμοποίησε το όνομα του εκλιπόντος δικτάτορα της Λιβύης για να πικάρει τους αντίπαλους παίκτες. Ο Αλγερινός Τζεμπούρ το έκανε αυτό... του οποίου η χώρα βρίσκεται στο νο130 (σε σύνολο 167 χωρών) στον περίφημο κατάλογο «Democracy Index» (2011) που δημοσιεύει κάθε χρόνο ο Economist, κάτω από την επικεφαλίδα «απολυταρχικό καθεστώς». Που βρίσκεται η Λιβύη στον σχετικό πίνακα; Στο νο125. Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό «κεφάλα», δηλαδή. Και ο Τζεμπούρ τη «τζεμπουριά» του, μόνο και μόνο από (προσωρινή;...) απώλεια μνήμης. Την οποία σίγουρα δεν θα είχε πάθει αν ο βούρδουλας μιας δικτατορίας είχε πέσει και στο δικό του κεφάλι.

Υ.Γ. Την ώρα που γραφόταν αυτό το κείμενο, ο Ραφίκ Τζεμπούρ εξέδωσε γραπτή δήλωση με την οποία αρνείται τις κατηγορίες που του προσάπτονται και χαρακτηρίζει «προπαγάνδα» το κείμενο της «Le Buteur». Σε περίπτωση που τα λεγόμενά του επιβεβαιωθούν, εννοείται πως οι χαρακτηρισμοί του παρόντος κειμένου παύουν να τον αφορούν. Ακόμα κι αυτό να συμβεί, πάντως, θα μείνουν τουλάχιστον λίγα κομμάτια ιστορίας χρήσιμα για τον αναγνώστη.

πηγή: sport-fm.gr