Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Ίβκοβιτς: «Γεμάτοι συναισθήματα για την Ελλάδα»

Ίβκοβιτς: «Γεμάτοι συναισθήματα για την Ελλάδα»
Ιδιαίτερα «ζεστός» με την Ελλάδα, όπως πάντα άλλωστε, εμφανίστηκε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που πραγματοποιήθηκε για την εκδήλωση «Οι Σέρβοι στον Ελληνικό Αθλητισμό», που θα γίνει απόψε (19:00) στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Ο πρώην προπονητής του Ολυμπιακού, αναφέρθηκε στα χρόνια που πέρασε στην χώρα μας, αναφέρθηκε στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς αλλά και την κατάσταση στην ελληνική κοινωνία.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του:

«Είμαστε γεμάτοι συναισθήματα για την Ελλάδα. Πολύ ικανοποιημένοι για την τιμή αυτή. Ευχαριστώ τον κ. Σίμουνιτς για την προσπάθεια και τον κ. Λαζάρεβιτς. Όλους τους χορηγούς και τους δημάρχους που συνέβαλαν για την επίτευξη αυτού του στόχου. Πέρασα περισσότερο προπονητικό χρόνο στην Ελλάδα παρά στην χώρα μου. Είχα την ευκαιρία αρχικά να αναλάβω τον Αρη. Η τελευταία ομάδα που υπήρξα προπονητής ήταν η δεύτερη φορά που την ανέλαβα και είχε την δικιά μου νοοτροπία ως προπονητής και είναι ο Ολυμπιακός. Θα ήθελα να πω για εμάς που έχουμε πολλά χρόνια στην Ελλάδα ότι έχουμε πολλές όμορφες στιγμές εδώ. Θυμάμαι όταν ήρθε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και συγκεκριμένα τη νύχτα που υπέγραψε με τον Παναθηναϊκό. Θυμάμαι πολλές συγκινητικές στιγμές. Όχι μόνο σχετικά με τον αθλητισμό αλλά και με τις ανθρώπινες σχέσεις».

Σε ερώτηση σχετικά με την ελληνική κοινωνία:

«Είναι δύσκολα σε μια τέτοια χρονική στιγμή να μιλάμε για πικρία. Περισσότερη πικρία παρά οι ευχάριστες στιγμές και στον αθλητισμό και στην ζωή. Την στιγμή της νίκης αισθάνεσαι κάποιο κενό γιατί αναπολείς τις στιγμές που σε έφεραν στην επιτυχία. Γιατί είναι κάτι που το πέτυχες συνολικά. Όλοι μαζί. Όσον αφορά τη νοοτροπία που υπαρχει θέλω να πω ότι πρέπει να διαχωρίσουμε τους φίλους του αθλητισμού από τους φιλάθλους. Πολλοί βάζουν τα χρώματα της ομάδας τους πάνω και από τη ζωή τους. Αυτά τα δύο πρέπει να τα διαχωρίσουμε.

Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στον ελληνικό πολιτισμό. Είναι γνωστά αυτά. Αυτό που κράτησα στην ψυχή μου είναι η ελληνική λαϊκή μουσική. Ξεκινώντας από τον Διονυσίου, τον Καζαντζίδη, τον Μητροπάνο μέχρι σήμερα τον Ρέμο. Είδα αρκετές φορές την συμπεριφορά των Ελλήνων στα μπουζούκια και είδα ότι στο τέλος όλοι είναι ευχαριστημένοι και τραγουδούν μαζί σαν μια χορωδία. Κάνω τον συλλογισμό αυτό γιατί στο γήπεδο αυτό δεν γίνεται. Όταν πάνε να υποστηρίξουν την ομάδα υπάρχει διαφορά στη συμπεριφορά και εκεί υπάρχει ένα κενό. Όταν βλέπουνε μια τραγουδίστρια (όπως η φίλη μου η Μαρινέλλα) δεν έχουν την ίδια συμπεριφορά με το γήπεδο. Εκεί υπάρχει ένα κενό που πρέπει να το συμπληρώσουμε και να αλλάξουμε την κατάσταση
».

Δεν υπάρχουν σχόλια: