Ο ΠΑΟΚ πάει να παίξει στη Κρήτη αύριο και νομίζω πως το βασικό
μου ενδιαφέρον δεν είναι τόσο το αγωνιστικό, αλλά αυτό που βιώνω όταν
κατεβαίνω στο νησί για το συγκεκριμένο παιχνίδι.Του Σταύρου Κόλκα
Χρόνια τώρα, σχεδόν 25, οι σχέσεις των δύο ομάδων, αλλά κυρίως
του κόσμου είναι απίστευτα καλές. Και άρχισαν να φτιάχνουν σε μία
περίοδο που ο ΠΑΟΚ είχε μία από τις πλέον αρνητικές παραδόσεις στο Γεντί
Κουλέ.
Για τον ΠΑΟΚ και για όλους όσοι τον υποστηρίζουμε, είναι μεγάλη τιμή να υπάρχει μία ομάδα που εμπιστεύεται και ανοίγει τις πόρτες του γηπέδου της μόνο σε αυτόν. Είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να σεβόμαστε και να εκτιμάμε.
Εδώ και δύο χρόνια, το Γεντί Κουλέ δεν βάζει άλλους οπαδούς πλην του ΠΑΟΚ στη κερκίδα των φιλοξενούμενων. Και αυτή η σχέση δεν προέκυψε από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά χτίστηκε μέρα με τη μέρα.
Οι δεσμοί του ΠΑΟΚ με τον ΟΦΗ, ξεκινάνε από δύο βασικές αρχές. Η κουλτούρα των Μακεδόνων και των Κρητικών, έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Και αυτό μετράει σε κοινωνικό επίπεδο. Σε ποδοσφαιρικό, μετράει το γεγονός ότι πρόκειται για δύο ομάδες με δυναμική εκτός κέντρου. Ομάδες που βίωσαν με διάφορους τρόπους τις παντοκρατορίες των δύο του ΠΟΚ.
Πρόσφατα, όταν η Λίγκα ήταν να αποφασίσει για τις ομάδες που δεν είχαν άδεια και δεν έπρεπε να πάρουν, όλοι μας εκνευριστήκαμε γιατί θέλαμε τον καταποντισμό τουλάχιστον δύο εξ αυτών, όμως ο Βρύζας μάς προσγείωνε όλους λέγοντας πως «Ηρεμήστε, υπάρχει και ο ΟΦΗ», βάζοντάς μας σε μία λογική διαφορετική. Κανείς μας δεν ήθελε το κακό του ΟΦΗ.
Μία φορά όταν ο ΟΦΗ κινδύνευε, πριν από τρία χρόνια, μία μικρή μερίδα οπαδών από το πέταλο, φώναξε «εκεί, εκεί στη Β΄εθνική» κάτι που με έκανε να αισθανθώ πολύ άσχημα. Το υπόλοιπο γήπεδο αντέδρασε, δείγμα του ότι οι δεσμοί είναι πραγματικοί και πως οι πιτσιρικάδες που ουδέποτε ταξίδεψαν στη Κρήτη, θα πρέπει να τους σέβονται.
Μία από τις πλέον έντονες στιγμές που έχω ζήσει σε ελληνικό γήπεδο – εξαιρούνται αυτές που με ποτίζουν δακρυγόνα, πετάνε μολότοφ γύρω μου κτλ – είναι αυτή στο περυσινό ΟΦΗ – ΠΑΟΚ, όταν όλο το γήπεδο, Κρητικοί και Μακεδόνες μαζί, τραγουδούσαν το «Πότε θα κάνει ξαστεριά». Συγκλονιστική στιγμή και πέρασε στο ντούκου από τα ΜΜΕ.
Για να κατανοήσει κανείς αυτή τη σχέση, πρέπει να βρεθεί στη Κρήτη. Να ζήσει για λίγες ώρες σε εκείνο το στενάκι πίσω από το πέταλο των Snakes, να πιει ρακί παρέα με ανθρώπους που ίσως να βλέπει για πρώτη φορά.
Ο αγώνας αύριο έχει ενδιαφέρον, ο ΟΦΗ δεν είναι και στα καλύτερά του, αλλά έχει δύο τρεις μονάδες που μπορούν να κάνουν ζημιά. Κυρίως ο Σίσιτς με την ποιότητά του και τη τρέλα του.
Από την άλλη εμείς πάμε με άμυνα ερωτηματικό, γιατί από τη μία υπάρχει ο Κουμαλό που τρεις – τέσσερις γκέλες στο παιχνίδι τις έχει, ειδικά χαμηλά, ενώ ο Ιντζίδης είναι ένα παιδί που έχει στοιχεία αλλά καλείται να πάρει ένα μεγάλο βάρος σε ένα καλό μομέντουμ για την ομάδα.
Το ατού του ΠΑΟΚ είναι πως έχει φορμαριστεί η μεσαία του γραμμή. Όσο παράξενο και να ακούγεται, ένας 19χρονOς έχει δώσει ρυθμό, παίζει σε χρόνους εξαιρετικούς και καλύπτει τους χώρους πολύ έξυπνα. Και αναφέρομαι στον Κάτσε. Οι Φωτάκης, Λάζαρ και Ρομπέρ έχουν φορμαριστεί και το μεγάλο ερωτηματικό είναι ένα. Πώς θα λειτουργήσει ο Δώνης στην επιστροφή Γκαρσία;
Όσο σκέφτομαι πως υπήρχε εποχή που δίναμε 630 χιλιάδες ευρώ για τον Βιτόλο συν φόρους για να έχουμε έναν καλό κόφτη για να παίζει δίπλα στον Γκαρσία και αυτά τα στοιχεία συν καλύτερη λειτουργία δημιουργικά τα βρήκαμε με δέκα χιλιάδες ευρώ από τον Κάτσε, είναι να τρελαίνεσαι.
Όπως βέβαια αυτό το παράδειγμα σου δίνει αρκετή τροφή για ανάλυση.
Για τον ΠΑΟΚ και για όλους όσοι τον υποστηρίζουμε, είναι μεγάλη τιμή να υπάρχει μία ομάδα που εμπιστεύεται και ανοίγει τις πόρτες του γηπέδου της μόνο σε αυτόν. Είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να σεβόμαστε και να εκτιμάμε.
Εδώ και δύο χρόνια, το Γεντί Κουλέ δεν βάζει άλλους οπαδούς πλην του ΠΑΟΚ στη κερκίδα των φιλοξενούμενων. Και αυτή η σχέση δεν προέκυψε από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά χτίστηκε μέρα με τη μέρα.
Οι δεσμοί του ΠΑΟΚ με τον ΟΦΗ, ξεκινάνε από δύο βασικές αρχές. Η κουλτούρα των Μακεδόνων και των Κρητικών, έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Και αυτό μετράει σε κοινωνικό επίπεδο. Σε ποδοσφαιρικό, μετράει το γεγονός ότι πρόκειται για δύο ομάδες με δυναμική εκτός κέντρου. Ομάδες που βίωσαν με διάφορους τρόπους τις παντοκρατορίες των δύο του ΠΟΚ.
Πρόσφατα, όταν η Λίγκα ήταν να αποφασίσει για τις ομάδες που δεν είχαν άδεια και δεν έπρεπε να πάρουν, όλοι μας εκνευριστήκαμε γιατί θέλαμε τον καταποντισμό τουλάχιστον δύο εξ αυτών, όμως ο Βρύζας μάς προσγείωνε όλους λέγοντας πως «Ηρεμήστε, υπάρχει και ο ΟΦΗ», βάζοντάς μας σε μία λογική διαφορετική. Κανείς μας δεν ήθελε το κακό του ΟΦΗ.
Μία φορά όταν ο ΟΦΗ κινδύνευε, πριν από τρία χρόνια, μία μικρή μερίδα οπαδών από το πέταλο, φώναξε «εκεί, εκεί στη Β΄εθνική» κάτι που με έκανε να αισθανθώ πολύ άσχημα. Το υπόλοιπο γήπεδο αντέδρασε, δείγμα του ότι οι δεσμοί είναι πραγματικοί και πως οι πιτσιρικάδες που ουδέποτε ταξίδεψαν στη Κρήτη, θα πρέπει να τους σέβονται.
Μία από τις πλέον έντονες στιγμές που έχω ζήσει σε ελληνικό γήπεδο – εξαιρούνται αυτές που με ποτίζουν δακρυγόνα, πετάνε μολότοφ γύρω μου κτλ – είναι αυτή στο περυσινό ΟΦΗ – ΠΑΟΚ, όταν όλο το γήπεδο, Κρητικοί και Μακεδόνες μαζί, τραγουδούσαν το «Πότε θα κάνει ξαστεριά». Συγκλονιστική στιγμή και πέρασε στο ντούκου από τα ΜΜΕ.
Για να κατανοήσει κανείς αυτή τη σχέση, πρέπει να βρεθεί στη Κρήτη. Να ζήσει για λίγες ώρες σε εκείνο το στενάκι πίσω από το πέταλο των Snakes, να πιει ρακί παρέα με ανθρώπους που ίσως να βλέπει για πρώτη φορά.
Ο αγώνας αύριο έχει ενδιαφέρον, ο ΟΦΗ δεν είναι και στα καλύτερά του, αλλά έχει δύο τρεις μονάδες που μπορούν να κάνουν ζημιά. Κυρίως ο Σίσιτς με την ποιότητά του και τη τρέλα του.
Από την άλλη εμείς πάμε με άμυνα ερωτηματικό, γιατί από τη μία υπάρχει ο Κουμαλό που τρεις – τέσσερις γκέλες στο παιχνίδι τις έχει, ειδικά χαμηλά, ενώ ο Ιντζίδης είναι ένα παιδί που έχει στοιχεία αλλά καλείται να πάρει ένα μεγάλο βάρος σε ένα καλό μομέντουμ για την ομάδα.
Το ατού του ΠΑΟΚ είναι πως έχει φορμαριστεί η μεσαία του γραμμή. Όσο παράξενο και να ακούγεται, ένας 19χρονOς έχει δώσει ρυθμό, παίζει σε χρόνους εξαιρετικούς και καλύπτει τους χώρους πολύ έξυπνα. Και αναφέρομαι στον Κάτσε. Οι Φωτάκης, Λάζαρ και Ρομπέρ έχουν φορμαριστεί και το μεγάλο ερωτηματικό είναι ένα. Πώς θα λειτουργήσει ο Δώνης στην επιστροφή Γκαρσία;
Όσο σκέφτομαι πως υπήρχε εποχή που δίναμε 630 χιλιάδες ευρώ για τον Βιτόλο συν φόρους για να έχουμε έναν καλό κόφτη για να παίζει δίπλα στον Γκαρσία και αυτά τα στοιχεία συν καλύτερη λειτουργία δημιουργικά τα βρήκαμε με δέκα χιλιάδες ευρώ από τον Κάτσε, είναι να τρελαίνεσαι.
Όπως βέβαια αυτό το παράδειγμα σου δίνει αρκετή τροφή για ανάλυση.
πηγή: onsports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου