Ο Παναθηναϊκός έμεινε στο ντέρμπι.
Με την εξαιρετική του εκεί εμφάνιση νόμισε πως αποκατέστησε τη φήμη και το πρεστίζ του. Λες και τελείωσε η χρονιά.
Στη Βέροια, πάντως, δεν κατέβηκε ποτέ. Έφαγε τρία και γλύτωσε από άλλα τόσα.
Το τραγικός δεν αρκεί για να περιγράψει την εικόνα του. Και τι
έγινε; Μια ακόμη ήττα. Χαμένη είναι η χρονιά. Δεν βαριέσαι. Με τον
Ολυμπιακό έδειξε πως μπορεί πολλά.
Γράφει ο Γιώργος Μαζιάς
Μια εβδομάδα μετά ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Μια εμφάνιση προσβολή
για την ιστορία του συλλόγου. Έχασε με κάτω τα χέρια και παρέμεινε
εκτός πλεϊ οφ για μια ακόμη αγωνιστική. Στο τέλος θα τα προλάβει, αλλά
δεν είναι αυτό το ζήτημα. Έχασε από όλους τους νεοφώτιστους φέτος
(Πλατανιάς, Πανθρακικός, Βέροια) και είναι στο -19 από την κορυφή.
Πλέον, η απόσταση και τα περί της διαφοράς σχόλια περιττεύουν. Τι
είχαμε, τι χάσαμε. Τι 16, τι 19, τι 20. Δεν είναι έτσι.
Ο Παναθηναϊκός είναι τεράστιο μέγεθος και τέτοια αποτελέσματα είναι
ντροπή. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Τώρα, δεν αλλάζει τίποτα. Ούτε
πρόστιμα, μήτε φωνές. Είναι θέμα των ίδιων των παικτών να καταλάβουν τι
έκαναν. Τώρα, δεν ήταν ούτε Ευρώπη όπου και να φας τρία, μπορεί και να
είναι φυσιολογικό. Είναι η πιο βαριά ήττα στην Ελλάδα από το 4-1 με τον
ΟΦΗ τον Απρίλη του 2008. Ισως τα στατιστικά να μην αγγίζουν κανένα, αλλά
μένουν στην ιστορία. Ειδικά, το χάλι που είδαμε στην Ημαθία είχαμε
χρόνια να το δούμε.
Δυστυχώς, για τους ίδιους τους «πράσινους» αυτή η εμφάνιση και η
τριάρα από τον Ολαϊτάν, τον Μπαργκάν και τον Ιωάννου διαγράφει (έστω και
προσωρινά υπό κατάσταση θυμού για τους οπαδούς τους) τη μεγάλη
προσπάθεια στο «αιώνιο» ντέρμπι. Για μια ακόμη φορά έδειξαν, από την
ανάποδη, πόσο αδικούν τους εαυτούς τους. Για τη Βέροια, η νίκη είναι
μεγάλη. Μάλλον όμως θα προτιμούσε να είχε πάρει να είχε βάλει τα πέναλτι
με ΠΑΟΚ και Πλατανιά νικώντας τα αντίστοιχα παιχνίδι με το ισχνό 1-0.
Τέσσερις πόντους θα είχε, έναν παραπάνω από το τρίποντο που έδωσε η νίκη
επί του ΠΑΟ. Ολα αυτά, στην οικονομία του πρωταθλήματος και στην
προσπάθεια για παραμονή.
Η ΑΕΚ θέλει, αλλά δεν μπορεί. Το ίδιο ισχύει και για τον Ατρόμητο.
Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα φέτος ποιοτικά είναι καλύτερη η ομάδα
του Περιστερίου. Δεν καταφέρνει να το μετουσιώσει σε νίκες. Άλλη μια
ισοπαλία. Η ένατη φέτος. Δεν την χαλάει αφού είναι στην τρίτη θέση της
βαθμολογίας μαζί με τον Αστέρα. Δεν την αφήνει όμως για το κάτι
παραπάνω. Αντίθετα, χαλάει την «Ένωση». Θεωρητικά, ο ένας βαθμός κόντρα
στον Ατρόμητο δεν είναι κακό αποτέλεσμα όταν έχεις χάσει άλλα ευκολότερα
παιχνίδια. Από τη στιγμή που προηγήθηκε όμως είχε την ευκαιρία να το
κρατήσει. Έτσι, θα είχε ξεκολλήσει από την τελευταία θέση όπου παραμένει
ανελλιπώς από την αρχή της χρονιάς. Μισή δουλειά.
Δεν θα μάθουν τώρα μπάλα οι παίκτες της ΑΕΚ. Δεν φτάσαμε στο φινάλε
του πρώτου γύρου για να ανακαλύψουμε τις αδυναμίες της. Το κακό για αυτή
είναι ότι έφυγε το πρώτο μισό του πρωταθλήματος και δεν μπορεί να
ανασάνει μήτε να βλέπει με αισιοδοξία το μέλλον. Αν δεν γίνουν
συγκεκριμένες καλές κινήσεις, βάση των συνθηκών και των περιορισμών που
έχει, τότε θα φτάσει το τέλος της Σούπερ Λίγκας και θα είναι στο όριο
του μένω-πέφτω. Ο Ατρόμητος, από την πλευρά του, θα μείνει αιώνιος
εραστής του «παραλίγο». Αν πάρει επιθετικό που να έχει το εύκολο γκολ
τότε μπορεί να αλλάξει τη μοίρα που μόνος τους έχει διαμορφώσει.
πηγή: sport-fm.gr
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου