Ο Τάτος και η… τρύπια άμυνα

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για την ισοπαλία (2-2) του Άρη με την Κέρκυρα, τον Ανδρέα Τάτο και την άμυνα των «κίτρινων».

Έχω την εντύπωση ότι δεν πρέπει να υπάρχει ματς στην σύγχρονη ιστορία του Αρη που το παιχνίδι του να εξαρτάται σε τόσο απόλυτο βαθμό από ένα και μόνο παίκτη, στην παρθενική του μάλιστα εμφάνιση. Ο Ανδρέας Τάτος ξεχώριζε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα στη μάχη της Κέρκυρας και αν ο Αρης δεν ήταν τόσο ευάλωτος μεσοαμυντικά θα είχε μάλλον φύγει με το πρώτο του διπλό στη φετινή σούπερ λίγκα. Ίσως αν είχε διαχειριστεί το παιχνίδι από το πάγκο καλύτερο και ο προπονητής του που μετά από δυο μήνες δεν έχει πια δικαιολογίες…
Κρίμα και άδικο για τον Τάτο που προσέφερε μερικές σπουδαίες ποδοσφαιρικές στιγμές και άφησε απλόχερα την υπόσχεση ότι με τον Αγάνθο μπροστά του μπορούν να κάνουν μεγάλα πράγματα. Τις νίκες όμως δεν τις φέρνει μόνο η επίθεση. Τις σφραγίζει η καλή αμυντική λειτουργία και αυτή δυστυχώς πήγε περίπατο σε ένα ακόμη παιχνίδι. Δεν μπορεί η χειρότερη ομάδα της κατηγορίας που έχει να κερδίσει 12 παιχνίδια να σου κάνει 18 τελικές φάσεις. Απλά δεν γίνεται. Ο Αρης έχει τεράστιο θέμα μεσοαμυντικά και χωρίς τον Πουλίδο μπάζει από παντού.
Εδώ έρχεται και η ευθύνη του Αλκαράθ που θα μπορούσε να μην στερήσει από τον άξονα τον Κοέλιο και να χρησιμοποιήσει τον Παπαζαχαρία στην άμυνα. Ο Ζαραδούκας ήταν πιο απειλητικός όταν έπαιξε μπακ, και ο Γιαννιώτας μάλλον βγήκε νωρίς χωρίς αυτό φυσικά να του δίνει άλλοθι για την κακή μετέπειτα αντίδρασή του στον πάγκο. Βάζω μέσα και την επιλογή να παίξει σε ένα τέτοιο ματς ο Ρένια και όχι κάποιος άλλος με παιχνίδια φέτος και σαφώς πιο έτοιμος για ένα τόσο
απαιτητικό παιχνίδι.
Για μένα το πιο ανησυχητικό είναι άλλο. Η εικόνα που δείχνει η ομάδα, η αγωνιστική απειθαρχία, η ένατη αποβολή, και το γεγονός ότι μετά από δυο μήνες στον πάγκο, ο Αλκαράθ μοιάζει ανήμπορος ακόμη να πιάσει στο σφυγμό και να δώσει στον Αρη το κάτι παραπάνω που θα τον ξεκολλήσει από τις τελευταίες θέσεις.
Πηγή: Sday.gr