Η ΑΕΚ δεν σώζεται με αυτή την κατάσταση!!

Ο Κώστας Κετσετζόγλου γράφει για τον Βιντιάδη που πρέπει να βιαστεί και την τελευταία ζαριά του Ντέμη, ενώ δεν αφήνει ασχολίαστες τις φωνές του Άρη μετά το ματς του Βικελίδης Ο Αρης είναι ένας Γκάλης. Και στο ποδόσφαιρο ένα μπαράζ όλο κι όλο που λέει και το σύνθημα. Υποκλίνομαι στον μεγάλο Νίκο Γκάλη αλλά εδώ μιλάμε για ποδόσφαιρο και η συγκεκριμένη ομάδα είναι σεβαστή, όπως όλες, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί ανταγωνιστική της ΑΕΚ. Ποτέ η κόντρα με τον Άρη δεν είχε αγωνιστική αφορμή ούτε πρόκειται να έχει ποτέ με εξαίρεση την φετινή σαιζόν που είναι ειδική για την ΑΕΚ.
Χαίρομαι πάντως που το νέο παράρτημα του Βαγγέλη αρχίζει πλέον μετά τους τρεις παίκτες να παίρνει και... επιχειρήματα από το μεγάλο αφεντικό. Θυμήθηκαν κι αυτοί τον Μελισσανίδη. 18 χρόνια μετά καλά κρατεί το παραμύθι. Ξέχασαν βέβαια το... πέναλτι του Μανωλά και τα φώτα που έσβησαν, σε ένα ματς που ήταν 1-1 στο 80' και όταν ξανάγινε το κέρδισε ο ΟΣΦΠ, αλλά μην στεναχωριούνται θα μάθουν. Καινούργιοι είναι στο άρμα,, τι να προλάβουν πιά. Εμείς πλέον τα έχουμε εμπεδώσει αφού όποτε ευνοείται ο ΟΣΦΠ, καμιά 30αρια φορές τον χρόνο δηλαδή, όταν τολμάμε να το πούμε ακούμε τα ίδια και τα ίδια.
Ακόμη τον Μελισσανίδη θυμούνται και φοβούνται αλλά δυστυχώς, για την ΑΕΚ, ο άνθρωπος που θα μπορούσε σε μια μέρα να αλλάξει τον χάρτη του ποδοσφαίρου δεν... προλαβαίνει. Ασπρίσαν τα μαλλιά μας 18 χρόνια. Και τα δικά του. Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο αλλά όπως λέει και το τραγούδι «στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω». Αλλά να μην ξεφύγω...
Τρεις μέρες φωνάζει ο Άρης, ανύπαρκτη η επίσημη ΑΕΚ. Μα φυσικά είναι ανύπαρκτοι αυτοί που έχουν απομείνει να την εκπροσωπούν όμως ξεχνούν πως όσο λίγοι είναι σαν παράγοντες τόσο τεράστιο είναι το μέγεθος που εκπροσωπούν. Και είναι σίγουρο πως κανείς δεν αισθάνεται άνετα όταν τα βάζει με τόσο κόσμο. Ούτε καν έπιασαν την οργή του κόσμου ώστε απλά να την εκφράσουν στην επίσημη της μορφή. Και έτσι σε ένα παιχνίδι όπου έγιναν πέντε σημαντικά λάθη, τα τέσσερα σε βάρος της ΑΕΚ, η μάχη της επόμενης μέρας, που κι αυτή είναι σημαντική, χάθηκε. Γενικά αυτοί που εκφράζουν την ΑΕΚ διοικητικά και αγωνιστικά, μιλάω κυρίως για το τεχνικό επιτελείο, δείχνουν πραγματικά πολύ λίγοι για την δεδομένη συγκυρία.
Σίγουρα δεν έφτασαν την ΑΕΚ εδώ αυτοί, ακόμη πιο σίγουρο είναι πως το θέμα της ΑΕΚ είναι οικονομικό και ουδέποτε υποσχέθηκαν πως θα το λύσουν όμως είναι πραγματικά τραγικό για την ΑΕΚ το ότι αυτοί που βρέθηκαν σε αυτή την τραγική συγκυρία να είναι και τόσο λίγοι.
Για αυτό το έργο δεν είναι καθόλου εύκολο. Για αυτό παρότι έχει αποδειχθεί πως η λέξη αυτή δεν είναι στο λεξιλόγιο του ο Βιντιάδης πρέπει να βιαστεί. Αν μπορεί βέβαια. Αν δεν μπορεί απλά να το πάρουμε απόφαση και να κάνουμε όλοι μαζί την τελευταία προσπάθεια και ότι γίνει. Την τελευταία ζαριά που λέγαμε και τις προάλες. Γιατί η ΑΕΚ με αυτή την διοικητική κατάσταση δεν σώζεται. Και δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως θα τελειώσει και την σεζόν.
Ούτως ή άλλως όμως τα δύο επόμενα παιχνίδια πρέπει να κερδηθούν. Αλλιώς μπορεί να μην έχει αξία ακόμη και η διοικητική λύτρωση. Εκεί πρέπει να είναι το μυαλό όλων όσων είναι τώρα στην ομάδα. Αυτά. Και με μέτρο στην ταβέρνα γιατί σε δύο μέρες έχει αγώνα.

πηγή: sportdog.gr