Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για τον Παναθηναϊκό, που μόνο στη
φανέλα και το σήμα θυμίζει ποιος είναι, ενώ παρουσιάζεται σε κάθε ματς
χειρότερος.
Τιτανικός... Μόνο με αυτή την λέξη, μπορείς να περιγράψεις αυτά, που
ζούμε στον Παναθηναϊκό. Το πλοίο έπεσε στο παγόβουνο και βυθίζεται σαν
τον Τιτανικό στην γνωστή ταινία, που οι περισσότεροι έχουμε δει.
Δυστυχώς μετά από κάθε ματς που βλέπω του Παναθηναϊκού νοιώθω μεγαλύτερη θλίψη, μεγαλύτερη οργή, μεγαλύτερη αηδία. Σίγουρα αυτό, που παίζει στο γήπεδο δεν είναι ο Παναθηναϊκός. Απλά περί συνωνυμίας πρόκειται.
Οι πράσινες φανέλες και το τριφύλλι στο στήθος μας θυμίζουν, ότι λέγεται Παναθηναϊκός. Η ομάδα έχει γίνει περίγελος για τους αντιπάλους και προκαλεί θλίψη και οργή στους δικούς της οπαδούς. Και η βύθιση δεν βλέπω να σταματάει. Η διοίκηση μοιάζει ανήμπορη να κάνει κάτι και έχει κάνει πάρα πολλά λάθη με αποτέλεσμα να βρει το πλοίο στο παγόβουνο.
Ποιος ο λόγος να φύγει ο Ρότσα, για να έρθει ο Φάμπρι και να παίζει ταμπούρι; Και αν ο Ρότσα έφυγε διότι διαφώνησε για την θέση της διοίκησης για τον Βύντρα και τον Σπυρόπουλο, ο Φάμπρι και διαφωνεί βάζοντας κανονικά τους παίκτες και η ομάδα είναι σε κάθε ματς και χειρότερη. Ναι σε κάθε ματς και χειρότερη και όχι καλύτερη όπως άκουσα να λέει ο Φάμπρι μετά το ματς των Χανίων και παραλίγο να χάσω τα μαλλιά μου.
Ο Παναθηναϊκός στα Χανιά έκανε μιάμιση ευκαιρία , ο Πλατανιάς είχε τρεις καθαρές ευκαιρίες. Φυσικά το ότι ο Παναθηναϊκός έχει μικρύνει πολύ φαίνεται και από την αντιμετώπιση που έχει από τους Αρετόπουλους και τους Μάνταλους. Στα Χανιά δεν έχει δοθεί καθαρό πέναλτι σε ανατροπή του Μαυρία στο 0-0, φάση που θα αλλάζει ίσως την ροή του αγώνα και θα παίρναμε μία ανάσα για κάποιες ημέρες.
Διότι έτσι όπως είναι αυτό το πράγμα που λέγεται Παναθηναϊκός και να προκρινόταν στο κύπελλο το να γίνει Τιτανικός δεν θα το απέφευγε... Ο κόσμος έχει ξεπεράσει τα όρια του. Το μόνο, που θέλω να πω είναι ψυχραιμία. Δεν αξίζει κανείς να χαλάει την υγεία του, ούτε να ξεφεύγει. Η βία δεν βοηθάει ποτέ. Πλέον μετά και τον αποκλεισμό στο κύπελλο το ερώτημα δεν είναι αν θα μπει στην 5αδα η ομάδα, αλλά αν θα υπάρχει τη νέα περίοδο και πως θα υπάρχει και σε ποια κατηγορία θα παίζει...
Δυστυχώς μετά από κάθε ματς που βλέπω του Παναθηναϊκού νοιώθω μεγαλύτερη θλίψη, μεγαλύτερη οργή, μεγαλύτερη αηδία. Σίγουρα αυτό, που παίζει στο γήπεδο δεν είναι ο Παναθηναϊκός. Απλά περί συνωνυμίας πρόκειται.
Οι πράσινες φανέλες και το τριφύλλι στο στήθος μας θυμίζουν, ότι λέγεται Παναθηναϊκός. Η ομάδα έχει γίνει περίγελος για τους αντιπάλους και προκαλεί θλίψη και οργή στους δικούς της οπαδούς. Και η βύθιση δεν βλέπω να σταματάει. Η διοίκηση μοιάζει ανήμπορη να κάνει κάτι και έχει κάνει πάρα πολλά λάθη με αποτέλεσμα να βρει το πλοίο στο παγόβουνο.
Ποιος ο λόγος να φύγει ο Ρότσα, για να έρθει ο Φάμπρι και να παίζει ταμπούρι; Και αν ο Ρότσα έφυγε διότι διαφώνησε για την θέση της διοίκησης για τον Βύντρα και τον Σπυρόπουλο, ο Φάμπρι και διαφωνεί βάζοντας κανονικά τους παίκτες και η ομάδα είναι σε κάθε ματς και χειρότερη. Ναι σε κάθε ματς και χειρότερη και όχι καλύτερη όπως άκουσα να λέει ο Φάμπρι μετά το ματς των Χανίων και παραλίγο να χάσω τα μαλλιά μου.
Ο Παναθηναϊκός στα Χανιά έκανε μιάμιση ευκαιρία , ο Πλατανιάς είχε τρεις καθαρές ευκαιρίες. Φυσικά το ότι ο Παναθηναϊκός έχει μικρύνει πολύ φαίνεται και από την αντιμετώπιση που έχει από τους Αρετόπουλους και τους Μάνταλους. Στα Χανιά δεν έχει δοθεί καθαρό πέναλτι σε ανατροπή του Μαυρία στο 0-0, φάση που θα αλλάζει ίσως την ροή του αγώνα και θα παίρναμε μία ανάσα για κάποιες ημέρες.
Διότι έτσι όπως είναι αυτό το πράγμα που λέγεται Παναθηναϊκός και να προκρινόταν στο κύπελλο το να γίνει Τιτανικός δεν θα το απέφευγε... Ο κόσμος έχει ξεπεράσει τα όρια του. Το μόνο, που θέλω να πω είναι ψυχραιμία. Δεν αξίζει κανείς να χαλάει την υγεία του, ούτε να ξεφεύγει. Η βία δεν βοηθάει ποτέ. Πλέον μετά και τον αποκλεισμό στο κύπελλο το ερώτημα δεν είναι αν θα μπει στην 5αδα η ομάδα, αλλά αν θα υπάρχει τη νέα περίοδο και πως θα υπάρχει και σε ποια κατηγορία θα παίζει...
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου