H διορία της Ευρωλίγκας εξέπνευσε κι ο Βασίλης Παπαθεοδώρου αναλύει γιατί... άλλος «αιώνιος» ήθελε μεταγραφές κι άλλος τις έκανε!
Ο Φώτσης έμεινε στο Μιλάνο, ο Χοτζ στη Ζιέλονα Γκόρα, ο Ντιλέινι στη Μπουντιβέλνικ κι ο Παναθηναϊκός στον... άσο. Η διορία για μεταγραφές στην Ευρωλίγκα έληξε κι οι πράσινοι έμειναν αμανάτι με τον... σχεδιασμό του καλοκαιριού. Σχεδιασμός τόσο πετυχημένος που υποχρέωσε τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, προσπαθώντας να φέρει 5 (ολογράφως πέντε...) νέους παίκτες στο ρόστερ. Οι υποθέσεις των Μπανκς, Καπόνο, Γκιστ ευοδώθηκαν, των Φώτση και ξένου γκαρντ έμειναν στα σκαριά.
Για τον Παναθηναϊκό η απόκτηση ενός δημιουργικού γκαρντ με εκτελεστικές ικανότητες, ενός δεύτερου πόλου δηλαδή δίπλα στον Διαμαντίδη, ήταν ταυτόσημη με τη συνέχεια που θα έχει στην Ευρωλγκα. Έπαιρνε «έτοιμο» παίκτη, χτυπούσε με σοβαρές πιθανότητες πρόκριση στους «8» σαν τρίτος του ομίλου. Τώρα απλά πιστεύει σε ένα θαύμα για το Λονδίνο... Και θαύμα σημαίνει είτε ως τέταρτος πρόκριση επί της Μπάρτσα με μειονέκτημα έδρας, είτε διπλό σε Κάουνας, Μάλαγα, νίκη και υπερκάλυψη της διαφοράς (-14) επί της Εφές και τρίτη θέση για να βρει κάποιον μπόσικο αντίπαλο στους «8». Βεβαίως, ο ρεαλιστικός στόχος του νέου Παναθηναϊκού δε μπορεί να είναι το Final Four. Όνειρο ναι, στόχος όχι. Όπως σε όνειρο εξελίσσεται κατά τα φαινόμενα κι η κατάκτηση του πρωταθλήματος με μειονέκτημα έδρας απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που διαπίστωσε έγκαιρα το έλλειμμα ποιότητας στον «άσο» και το κάλυψε με την καλύτερη λύση που κυκλοφορούσε στην αγορά.
Ο Πέρκινς είναι ο παίκτης που έλειπε από το κόκκινο ρόστερ. Με μόλις €35.000 το μήνα βρήκε παίκτη ομάδας, με αμυντικές ικανότητες που απαιτούνταν μετά τον τραυματισμό του Μάντζαρη, με ευχέρεια στα ριμπάουντ, στη διείσδυση και στη δημιουργία. Θα τον αφήνουν όλο το βράδυ να σουτάρει, καθώς έξω από τη γραμμή δεν είναι καν τόσο συνεπής όσο ο Μάντζαρης, αλλά μπορεί να κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα που ζητάνε οι προπονητές. Αν δέσει με τους υπόλοιπους κι είναι υγιής, ο Ολυμπιακός κυριολεκτικά από το πουθενά θα έχει βρει έναν παίκτη επιπέδου Ευρωλίγκα. Κι η τύχη του ήταν ότι διπλή: Αφ' ενός επειδή η κινέζικη ομάδα στην οποία αγωνιζόταν δε μπήκε στα playoffs κι αφ' ετέρου διότι το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού έκρινε ότι δεν ήταν αυτό που χρειαζόταν και δεν ασχολήθηκε καν με τη συγκεκριμένη περίπτωση...
Ο Χοτζ θα ήταν σαφέστατα καλύτερος! Μόλις την Τετάρτη (20/2) στο EuroCup κόντρα στην Λοκομοτίβ Κούμπαν είχε 29 πόντους με 6/6 βολές, 7/12 δίποντα, 3/6 τρίποντα, 10 ασίστ και 9 κερδισμένα φάουλ. Ήθελε, όμως, διετές συμβόλαιο, τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός δεν ήθελε να δεσμευτεί για την επόμενη σεζόν, ενώ κι η ομάδα του ζητούσε €300.000. Ρίσκο; Αναμφίβολα για έναν 27χρονο που δεν έχει ξαναπαίξει στην Ευρωλίγκα. Ο Παναθηναϊκός επέλεξε το μεγαλύτερο ρίσκο του να συνεχίσει με το ίδιο ρόστερ... Ο δε άλλος παίκτης που εξεταζόταν, ο Μάλκομ Ντιλέινι, οδήγησε τη Μπουντιβέλνικ στη νίκη-πρόκριση επί της Τριούμφ στο EuroCup έχοντας 26 πόντους (16/16 βολές, 2/3 δίποντα, 2/4 τρίποντα, 7 ασίστ, 9 κερδισμένα φάουλ). ΟΚ, άλλο το επίπεδο, αλλά αν πιστεύει κανείς ότι σε αυτές τις ομάδες μπορεί π.χ. ο Μπανκς, που αποκτήθηκε για άλλες δουλειές, να έχει παρόμοια νούμερα, τότε πάσο...
Ο Παναθηναϊκός μπορούσε με δύο μεταγραφές ουσίας και εντυπώσεων να μπει γερά στη μάχη του τίτλου και στη διεκδίκηση της Ευρωλίγκα. Αντ΄ αυτού, είδε τον αντίπαλό του να ξεφεύγει κι άλλο. Είχε πιο δεμένη ομάδα, περισσότερες λύσεις, είχε και το αβαντάζ έδρας. Προσθέτοντας έναν ακόμα ποιοτικό αθλητή μεγάλωσε την απόσταση. Λίγο ή πολύ θα φανεί στην πορεία. Επί της ουσίας, το μεγάλο στοίχημα για τον Ολυμπιακό παίζεται στην Ευρωλίγκα κι όχι στην Α1. Αν ο Πέρκινς μετά την προαναφερθείσα θεωρία αποδειχθεί και στην πράξη σημαντικός κι ανεβάσει επίπεδο τον Ολυμπιακό των τεράστιων ups & downs ακόμη και μέσα στον ίδιο αγώνα, τότε θα έχει τύχη να τον βγάλει δεύτερο στο TΟΡ 16. Διότι αυτός είναι κι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στο Λονδίνο. Ειδάλλως, θα έχουμε το πρώτο Final Four μετά το 2008 χωρίς συμμετοχή ελληνικής ομάδας...